Saturday, February 27, 2010

ေပတစ္ရာ

အရည္ေပ်ာ္မတတ္လည္း
ပူေလာင္ၿပင္းၿပေလာင္ၿမဳိက္
ဘယ္လုိမွမနာက်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္လည္း
ထုံက်င္ေအးစက္ ေတာင့္ခဲ
ယာဥ္အမ်ုိးမ်ဳိးၿဖတ္သန္းသြားလာခြင့္ကလြဲလုိ႔
ဒီထက္ပုိၿပီးလည္း
သေဘာထားမၾကီးႏုိင္ဘူး....


မုိးလႈိင္ည
at
Labels:

5 comments:

  1. mirrorSaturday, February 27, 2010 at 1:14:00 PM GMT+6:30

    ခုိက္တယ္ ဆရာ...
    သဘာ၀အတုိင္း ဘာမွမကြန္႔....
    ေလးစားမိပါ၏။

    ReplyDelete
  2. ကိုလူေထြးSaturday, February 27, 2010 at 5:18:00 PM GMT+6:30

    ေသြးထြက္သံယိုမျဖစ္ေအာင္ ဂရုစိုက္ေမာင္းေပါ့ဗ်ာ...

    းဝ)

    ReplyDelete
  3. AnonymousSunday, February 28, 2010 at 3:08:00 AM GMT+6:30

    မိုက္တယ္ဗ်ာ။ ေပတစ္ရာ ဆိုတာ ကတၱရာလမ္း ကိုေခၚတာမဟုတ္လား။ ကဗ်ာကေတာ့ ဘယ္သူရိုက္သတ္လို့မွမေသေအာင္ကို မိုက္တယ္ဗ်ာ။

    ReplyDelete
  4. AnonymousSunday, February 28, 2010 at 3:47:00 AM GMT+6:30

    ေလးနက္လြန္း၏
    လိုက္နိုင္မိေအာင္ၾကိဳးစားလို့ရပါ့မလား

    ReplyDelete
  5. Mhu DaryeSunday, February 28, 2010 at 2:09:00 PM GMT+6:30

    ေလးစားတယ္...။

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...

  • သူူ႔မွာတမ္း
    သူတုိ႔အဆုတ္၊ ထားခဲ့ၿမဳပ္သည့္ ဗုံးငုတ္ တုိက္မွား၊ ေမာင္ေၿပာက္က်ားကုိ ရြာသား ရြာသူ၊ ေမးၾကၿမဴသည္ အူအူယမ္းေငြ႔ထတုန္းတည္း။ အေမာင္...
  • “ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”
    ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...
  • ဘုရားသခင္ကို ငါးကေလးတေကာင္နဲ႕
    သူ႕ကိုၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ အဲဒီကကို မတက္ေတာ့ဘူး ကိုယ္ရပ္ေနသလုိလို သူသြားေနသလိုလို၊ မဟုတ္ဘူး ဘယ္သူမွ မသြားဘူး ဘယ္သူမွမရပ္ဘူး သြားတယ္ရပ္တယ္ဆိုတ...