Saturday, October 31, 2009

အိမ္

တစ္ေယာက္ေယာက္ကို

ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတတ္ၿပီး

တစ္ေယာက္တည္းၿပန္ၿပန္လာခဲ့ရတယ္

အမုိးအကာေလးေအာက္မွာ

အၿဖဴအမည္းဓါတ္ပုံေလးတစ္ပုံ

အၿမဲတမ္းတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ရယ္သံလြင္လြင္ေတြ

ငါ ဘယ္ေတာ့မွမခ်ိတ္ဆြဲၿဖစ္ခဲ့တဲ့ မီးပုံးေလးေတြ

ငါ့အိမ္မွာ ဘယ္ေတာ့မွပြဲေတာ္မရွိဘူး…

ၿပာလဲ့လဲ မီးသီးေအာက္မွာ

ငါတစ္ေယာက္တည္းအရက္ေတြေသာက္တတ္ေနတယ္

စာေရးတဲ့ ၾကြက္တစ္ေကာင္အတြက္

စီတန္းထားတဲ့ အိပ္မက္ေတြရွိမေနပါ

မီးဖုိခန္းမရွိလုိ႔

စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကုိ ခ်က္ၿပဳတ္စားေသာက္ၿပီးၿပီ…

နာရီႏႈိးစက္အသံဟာ ငါ့ပါးကုိနမ္းတဲ့ အထိအေတြ႔

အထီးက်န္ၿဖစ္ေနသလားဆုိေတာ့

နည္းနည္းေတာ့မွန္ပါတယ္…

ကဗ်ာကုိခ်စ္ခဲ့ေတာ့

ငါတစ္ေယာက္တည္းၿဖစ္ခဲ့တာ

ဆယ္စုႏွစ္ေတြအေတာ္ၾကာၿပီ….။


မုိးလႈိင္ည

Tuesday, October 27, 2009

ကမာၻပ်က္ၿပီ…




ေအဒီ ၂၀၁၂

ၾသဂုတ္စ္ ၇ မနက္ေစာေစာ





ေထာင္၀ါဒါက ငါ့ၾကဳိးတုိက္ထဲကုိ

ေကာ္ဖီနဲ႔ေပါင္မုန္႔ညဳိေတြလာခ်တယ္…



သတိထားမိလုိက္တာက ေသဒဏ္က်ေနတဲ့ငါ့ထက္

သူမ်က္ႏွာဟာပုိၿပီးေသြးပ်က္ေနတာပဲ…



ခင္ဗ်ား စီးကရက္ပါရင္ေပးခဲ့ဗ်ာ ဆုိေတာ့

သူေသာက္လက္စ စီးကရက္တစ္ဗူးထုတ္ေပးသြားတယ္



ေအးစက္စက္ေကာ္ဖီကုိယူ ေပါင္မုန္႔ညဳိနဲ႔တုိ႔ေတာ့

ကုန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြက ေဖေဖာ္၀ါရီနဲ႔အတူေသာက္ခဲ့ဖူးတဲ့

ၿပင္သစ္ေကာ္ဖီပူပူေတြကုိ သြားသတိရတယ္…။





ဒါေပမယ့္

ၿပီးသြားၿပီေလ

ဒီဘ၀ဇာတ္လမ္းေတြကုိ လြမ္းတတ္ေပမယ့္ သူမေဆြးေၿမ႕ေတာ့ပါ..။


ထုံးစံအတုိင္း

အခန္းေထာင့္မွာ ခပ္ၿမင့္ၿမင့္ ခ်ိတ္ထားတဲ့

တီဗြီကုိ ရီမုဒ္ကြန္ထရုိးနဲ႔ဖြင့္လုိက္တယ္…

ၿပီးေတာ့ စီအန္အန္ခ်န္နယ္ကုိေၿပာင္းတယ္..

စီအန္အန္က သတင္းတင္ဆက္ပုံေတြက

ေခတ္ေနာက္က်ေနေပမယ့္…

သူကရုပါတ္မားေဒါ့စ္ မီဒီယာေတြကုိမၾကဳိက္ဘူးေလ..





အား….

တီဗီြထဲက ေဆာင့္ထြက္လာတဲ့အသံ…

အေနာက္မွာကမာၻပ်က္ေနၿပီတဲ့…




အိမ္ၿဖဴေတာ္ တစ္ၿခမ္းက မီးေလာင္ကၽြမ္းၿပီတဲ့…

ဘရြတ္ကလင္တံတားက ထက္ပုိင္းၾကီးက်ဳိးက်လုိ႔…



အဂၤလန္ကၽြန္းက ေရစုံးစုံးၿမဳတ္သြားၿပီ

လူဦးေရ ၁၆ သန္းေလာက္ ၿပင္သစ္ကမ္းေၿခမွာေသာင္တင္



အယ္ဂ်ာဇီယားကုိ လုိင္းေၿပာင္းလုိက္တယ္

ဒူဘုိင္း အုန္းပင္ကၽြန္းက ဟုိတည္ေတြၿပဳိက်ကုန္ၿပီ

ဆူနာမီအေသးစားေတြက

ေတာင္ပင္လယ္ကုိတုိက္ခ်ေနတယ္…

ကမ္းေၿခက သက္ရွိသက္မဲ့ေတြက

လႈိင္ေခါင္းၿဖဴေတြထိပ္မွာ ၿမဳတ္တလွည့္ေပၚတလွည့္



သူဖန္းသားၿပင္က ၿမင္ေနရတဲ့အရုပ္ေတြကုိပိတ္ခ်လုိက္တယ္

ဒီအၿဖစ္အပ်က္ေတြဟာ ဟုတ္ပါ့မလား…



ေမြးကတည္းက ေသဒဏ္က်ၿပီးသူအခ်င္းခ်င္း

ကမာၻၾကီးပ်က္စီးေလာက္ေအာင္ ဘယ္သူေတြအတၱၾကီးခဲ့တာလည္း…


သူ႔အတြက္ကေတာ့
ဒီကမာၻထဲက ဘယ္အရာမွယူသြားစရာမရွိခဲ့ဘူး...


သူကတရားမွ်တဲ့ ဖြဲစည္းပုံေတြကုိ

တစ္ကုိယ္ေတာ္ေရးဆြဲၿဖန္႔ေ၀မႈအတြက္

အာဏာရွင္ႏုိင္ငံမ်ား သမၼဂၢကေသဒဏ္ခ်ခံထားရသူတစ္ေယာက္...


“ သမုဒၵရာေတြ ၿမင့္တက္လာၿပီး ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမႈ

က်ယ္ၿပန္႔စြာၾကဳံေနရၿပီးေတာ့ ေၾကာက္စရာမုန္တုိင္းေတြက ဖ်က္ဆီးေနတဲ့ကမာၻမ်ဳိး

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကေလးငယ္ေတြအတြက္ ခ်န္မထားခဲ့ဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သႏိၷဠန္ခ်ၾကရမွာၿဖစ္ပါတယ္”

စည္လုံးေသာကမာၻမိန္႔ခြန္းမွ (အုိဘားမား) ဂ်ာမဏီႏုိင္ငံ၊ ဘာလင္ၿမဳိ႔ ၂၀၀၈ ဇူလုိင္ ၂၄ရက္။



အက်ဥ္းေထာင္ နံရံက သံၿပဴတင္းတုိင္ၾကားကေန

ၿမင္ေနရတဲ့ၿမဳိ႕ကုိ ၾကည့္ုလုိက္တယ္

ေကာင္းကင္ကနီေဆြးညဳိ႔မႈိင္းလုိ႔

ကေလးေတြက တအံ့တၾသေငးေနတယ္

သက္ၾကီးရြယ္အုိတစ္ေယာက္က ဖတ္လက္စသတင္းစာကုိဖယ္ၿပီး

သက္ၿပင္းေတြခ်ေနတယ္

တခ်ဳိ႕ကေၿခဦးတည့္ရာေလွ်ာက္ေၿပးေနၿပီး

တခ်ဳိ႕ကအတင္းကာေရာ ၀တ္ၿပဳဆုေတာင္းေနတယ္


ပန္းခ်ီဆရာေတြက ပန္းခ်ီဆက္ဆြဲေနၿပီး
ဂီတသမားႏွစ္ေယာက္က တေယာဆက္ထုိးဖုိ႔ အသံညွိေနတယ္


မဟုတ္ေသးဘူး
မဟုတ္ေသးဘူး
မဟုတ္ေသးဘူး



“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလုံးကေလးငယ္မ်ားကုိခ်စ္ၾကည္သည္ဆုိေသာ္

သူတုိ႔အတြက္ ခ်န္ထားခဲ့ရမယ္ ကမာၻၾကီးကုိ မထိန္းသိမ္း

မေစာင့္ေရွာက္သင့္ဘူးလား...။”

( ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ အနာဂါတ္ကမာၻ ၊ မုိးလႈိင္ည ၊ ၂၀၀၄ခုႏွစ္)



ကမာၻပ်က္မယ္ဆုိရင္ တကယ္တမ္းအရွက္ရသင့္ေနတာ

ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အားလုံးပဲ...

ေဇာေခၽြးေတြနဲ႔ႏုိးလာခဲ့တယ္...

ဟူး........ေတာ္ပါေသးရဲ႔


အစ္မအိၿႏၵာေရ..

ေနာက္တစ္ခါ အဲဒီလုိမက်ီစားပါနဲ႔..

ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ပုေရာဟိတ္ေတြကေတာ့

နာမည္ၾကီးခ်င္ေဇာနဲ႔ လူသမုိင္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး

အဲဒီလုိ နိမိတ္ဖတ္ေနၾက...

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ကမာၻပ်က္ဖုိ႔ အလုပ္လုပ္ေနၾကတာမဟုတ္ပါဘူး

ကမာၻသစ္ၿပန္တည္ေနၾကတာ...

တရားမွ်တတဲ့ လြတ္လပ္ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ စိမ္းလန္းေအးၿမတဲ့ေၿမကမာၻကုိ

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကေလးငယ္ေတြရဲ႕လက္ထဲကုိ

မနက္ၿဖန္မွာ လက္လႊဲေပးဖုိ႔....



ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရုိးသားပြင့္လင္းယုံၾကည္စြာလက္တြဲလုပ္ေဆာင္ၾကမယ္...

ကမာၻဟာ နာက်င္ေနရမႈေတြမ်ားၿပီ....

ယုံၾကည္ခ်က္ဟာ ေအာင္ပြဲၿဖစ္တယ္...

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကမာၻဟာ ဘယ္ေတာ့မွမပ်က္ဘူး....။


မုိးလႈိင္ည


Monday, October 26, 2009

ဒီအခ်ိန္မွာေၾကၾကကြဲကြဲခံစားေနရတယ္


ဒီအခ်ိန္မွာေၾကၾကကြဲကြဲခံစားေနရတယ္
အုိဘားမားအေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
freedom အေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
ဆံပင္မရွိတဲ ့သူေတြအေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
၂၀၁၀ အေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
window 7 ထြက္ျပီမလား
ခပ္ျမန္ျမန္ေလး down load လုပ္လိုက္
သူနဲ ့ဆိုပိုျမန္ျမန္ေလးလြမ္းလို ့ရမယ္
ဒီအခ်ိန္မွာေၾကၾကကြဲကြဲခံစားေနရတယ္
အိပ္မက္အေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
ဏီလင္းညိဳအေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
သွ်မိုအေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
မိုးလွုိင္ညအေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
သိုးထိန္းအေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
ကိုကိုၾကီးအေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
တျပည္သူအေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
MDA အေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
life net အေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
ေအး အေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
ေဂ်ဒိုးနပ္အေၾကာင္းလာမျပာနဲ ့
မမေမာ္အေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
့မနွင္းဆီအေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
ဘုန္းျမင့္အေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
ဒီလူလည္းတူတူပဲ
ဒီအခ်ိန္မွာေၾကၾကကြဲကြဲခံစားေနရတယ္



ကဗ်ာအေၾကာင္းလာမေျပာနဲ ့
ရဲ၀င္းကို လြမ္းလို ့ ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။



(ဆရာနီကိုရဲသို ့) ေလးစားစြာျဖင့္


သိုး(၂၀၀၉)

MDA =myanmar digital artis
Life net =Internet cafe

Thursday, October 22, 2009

မ်က္လွည့္ပြဲ ၂

မ်က္လွည္႔ပြဲတစ္ခုမွာ
မ်က္လွည့္ဆရာဟာ သူ႔ရဲ႕ပုံးထဲကေန
အရာရာကုိႏႈိက္ထုတ္ၿပေနတယ္…


ပုိက္ဆံေတြႏႈိက္ထုတ္ၿပတယ္
လက္၀တ္ရတနာေတြ ႏႈိက္ထုတ္ၿပတယ္
ဖဲၾကဳိးစေတြ ႏႈိက္ထုတ္ၿပတယ္…



ခုိေတြ…
သီခ်င္းသံေတြ
ကေခ်သည္ေတြဟာ
မ်က္လွည့္ဆရာပုံးထဲကေနထြက္ေပၚလာတာေပါ့..။


တစ္ခါေတာ့
ေကာ့ေကးဆပ္ေတာင္တန္းၾကီးရယ္
စေကာ့၀ီစကီပုလင္းေတြရယ္
ဆုိက္ေဘးရီးယားကုိနယ္ႏွင္ဒဏ္၀ါက်ေတြရယ္
မ်က္လွည့္ဆရာကႏႈိက္ထုတ္ၿပဖူးတယ္…။


မဟာတံတုိင္းၾကီးရယ္
မူယာမာယာမုိးရယ္
ေမ်ာက္မ်က္ႏွာနဲ႔ၿမင္းရယ္
အထီးမွန္းအမမွန္းမသိတဲ့ထီလက္မွတ္ရယ္
မ်က္လွည့္ဆရာရဲ႕ပုံးထဲက
ေပၚထြက္လာဖူးတယ္…


မ်က္လွည့္ဆရာဟာသူ႔႕ရဲ႕ပုံးကုိ
သူလုိသမွ်ရေအာင္
တီထြင္ေဖာ္စပ္ထားပုံနဲ႔


မ်က္လွည့္ဆရာဟာ
တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္
သူရဲ႕ပုံးထဲကႏႈိက္ထုတ္ၿပေနတုန္းပဲ…


သမၼတဘုရွ္ နဲ႔ အၾကမ္းဖက္၀ါဒလည္း
မ်က္လွည့္ဆရာရဲ႕ ပုံးထဲကထြက္လာသလုိ
ဒီမုိကေရစီနဲ႔ အာဏာရွင္၀ါဒကလည္း
မ်က္လွည့္ဆရာပုံးထဲကထြက္လာတယ္….။


မ်က္လွည့္ဆရာဟာ
နန္းေတာ္ေတြ အက်ဥ္းေထာင္ေတြ
နစ္ၿမဳတ္သြားတဲ့သေဘာၤပ်က္ေတြ
ရတနာသိုက္ေတြ
ႏႈိက္ထုတ္ၿပရင္း
သူကုိယ္တုိင္ မ်က္စိလည္လာတယ္…။


ေနာက္ဆုံးေတာ့
မ်က္လွည့္ဆရာပုံးထဲကေန
ေကာသလအိပ္မက္ဆယ့္ေၿခာက္ခ်က္ေတြ
ကုသုိလ္ အကုသုိလ္တရားေတြ
ငရဲဘုံေတြ ေကာင္းကင္တံခါး၀ေတြ
မ်က္လွည့္ဆရာဟာ သူ႔ပုံးကုိသူမယုံေတာ့ဘူး


စားက်က္ၿမက္ခင္းေတြ
ေတာင္ကတုံးေတြ
အႏုၿမဴဗုံးေတြ
ေရခဲၿမစ္ေတြ
ပင္လယ္အပုိင္းအစေတြ
ႏႈိက္ထုတ္အၿပီးမွာ
မ်က္လွည့္ဆရာဟာသူ႔ပုံးကုိ
အလန္႔တၾကားပိတ္လုိက္တယ္…


မ်က္လွည့္ဆရာဟာ
သူ႔ပုံးၾကီးကုိပုိက္ၿပီး
တေလာကလုံးကုိပါတ္ေၿပးေနေတာ့တာပဲ…


သူရဲ႕ပုံးထဲကေန ေသၿခင္းတရားက
တစက္စက္ယုိစီးက်လုိ႔…


မ်က္လွည့္ဆရာဟာ
ဆင္ၿခင္တုံတရားနဲ႔ သူ႔ကုိယ္သူ
ပုံးထဲကႏႈိက္မထုတ္ရေသးဘူး
အဲဒါေၾကာင့္
မ်က္လွည့္ဆရာဟာ သူ႔ကုိယ္သူမသိပဲ
ေလာကၾကီးအႏွ႔ံေလွ်ာက္သြားေနတယ္
သူေနာက္မွာေသၿခင္းကတစက္စက္ယုိစီးက်လုိ႔…။


ေလာကၾကီးကေတာ့
မ်က္လွည့္ဆရာကုိေကာ မ်က္လွည့္ပြဲကုိပါ..
မ်က္ေၿခမၿပတ္ေစာင့္ၾကည့္လုိ႔….။

မုိးလႈိင္ည

Tuesday, October 20, 2009

သတ္မွတ္ခ်က္ကိုကန္႕သတ္ၾကည့္ပါ။

ဘက္စ္ကားတြယ္စီးသလို
ဖရိုဖရဲျဖစ္မႈေတြေနာက္ကြယ္မွာ
ခုႏွစ္ေထြအကကို Looping ပတ္ထားေတာ့
ငိုခ်င္းနဲ႕လဲမဆံုးႏိုင္ေသးဘူး။

ကိုယ့္အေတြးကိုယ္
ေျပာင္းျပန္လွန္ၾကည့္ေတာ့
ဖိနပ္ေတြေလေပၚ၀ဲသြားတယ္
ခေလးတေယာက္ကို မုန္႕ဖိုးေပးလိုက္ပါ
သူႀကိဳက္တာသူေရြး၀ယ္လိမ့္မယ္
အရာရာတိုင္းက တန္ရာတန္ေၾကးရွိေပမယ့္
အခါခပ္သိမ္းအတြက္ မွန္ရာမွန္ေၾကးမရွိဘူး
သဒၵါေၾကးနဲ႕ေဗဒင္ေဟာစားေနသလို
ယၾတာဖိုး ကသတ္မွတ္လို႕မရေတာ့
ခင္ဗ်ား ပူရင္ပူသေလာက္ဘဲ။


ဘလာေဂါက္

Friday, October 16, 2009

မိန္းမေတြအေၾကာင္း

Sunday, August 19, 2007
မိန္းမေတြအေၾကာင္း


မိန္းမတစ္ေယာက္က
အႏုပညာကုိသတ္တယ္
မိန္းမတစ္ယာက္က
အင္ပုိင္ယာကုိဖ်က္တယ္…။


မိန္းမတစ္ေယာက္ကဘုရားသခင္ကုိ
ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး….
မိန္းမတစ္ယာက္က
နတ္ဆုိးေတြကုိအုပ္ခ်ဳပ္တယ္…။


မိန္းမတစ္ယာက္
လူတစ္သန္းအတြက္ဆင္းရဲခံေနတယ္
မိန္းမတစ္ေယာက္ကလူတစ္သန္းဆီက
လုယက္တယ္….။


မိန္းမေတြသာမရွိရင္
စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြဟာအလကားပဲတဲ့..။
ေရာ့ဖဲယားကေၿပာတယ္…
မိန္းမေတြမရွိရင္ေရာ့ဖဲယားလည္းမရွိဘူး။


အဲဒီမိန္းမေတြပဲ
ကမၻာၾကီးနဲ႔အႏုပညာကုိ
ရင့္က်က္ေစခဲ့တာ…။


မုိးလႈိင္ည


အစ္ကုိဖုန္းၿမင့္က မိန္းမေတြေၾကာက္တယ္ဆုိလုိ႔ ၿပန္တင္ေပးလုိက္တာ ...။
အစ္ကုိမေၾကာက္နဲ႔အစ္ကုိ ညီ ရွိတယ္...။

Thursday, October 15, 2009

ေနမ၀င္တဲ့ အိပ္မက္

ဘယ္ေတာ့မ်ားလည္းကြယ္
အေနာက္ေတာင္စြယ္ေတြေပၚမွာပဲ
ငါ့၏ အသက္ကုိ ကြတ္မ်တ္၍
ခ်စ္ၿခင္းမဲ့ ပိတ္ေလွာင္ခံရေစ…


ေႏြက်ိန္စာမ်ားလည္း
ႏွလုံးသားကုိ တုိးတိတ္ေစပါေတာ့
ဘယ္ဘက္ပုခုံးသားေတြက
မင္းမ်က္ရည္တုိ႔ၿဖင့္ စြတ္စုိခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္
တစ္ခုေသာေက်ာက္ၿဖစ္ရုပ္ၾကြင္းတုိ႔ၿဖစ္သည့္တုိင္ေအာင္
ငါ့ လက္ေမာင္းသားတုိ႔အား
ရပ္တန္႔ထားပါသည္…။


ခ်စ္ေသာ ဧကရီ
အိပ္မက္မ်ားႏွင့္ သြန္းလုပ္ထုပ္သိမ္းထားေသာ
ညမ်ားစြာ
ငါ့အပါးမွာ အထီးတည္းၿဖတ္သန္းသြားၾက…
ဘယ္သုိ႔ေသာတင္စားမႈမ်ဳိးႏွင့္မ်ား
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကုိ
တုိင္းထြာ၍ရႏုိင္ေကာင္းရဲ႕…။
ႏွလုံးေသြးတုိ႔သည္
ၿမစ္ေရကဲ့သုိ႔စီးဆင္းရစ္ခဲ့ပါကုန္
ႏွစ္ၾကိမ္တုိင္နစ္ၿမဳတ္ခဲ့ေသာ
မုိက္မဲမႈမ်ားႏွင့္
ငါ့အားအထီးက်န္တိတ္ဆိတ္ေနပါေစ..
ခ်စ္ေသာဧကရီ…
ဂႏၱ၀င္ေၿမာက္အလကာၤတစ္ပုိဒ္နဲ႔
ရႈိက္ဖုိလႈိက္သြင္းရင္း
ငါ့၏ နိဂုံးတုိ႔သည္
ေနမ၀င္သည့္ အိပ္မက္မ်ားနဲ႔
တည့္တံ့ခဲ့ပါသည္…။


မုိးလႈိင္ည

Wednesday, October 14, 2009

လြမ္းလို႔ေရးထားတဲ့..ကဗ်ာ

အိမ္ေခါင္မိုးကို ဖ်က္ခ်လိုက္သလိုမ်ိဳး
ဧၿပီမွာ....
သမီးတို႔
လိမ့္ေနေအာင္ အပူေလာင္ခဲ့ၾက။


ဘယ္လိုေျဖာင့္ခ်က္ကမွ
အေမ့ကို ျပန္မဆြတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး...
အေဖ့သေဘၤာက
အေမ့ဆိပ္ကမ္းကေနတေ႐ြ႔ေ႐ြ႕
ဆိပ္ကမ္းသစ္ကေလး အေ႐ွ႔မွာ
ေက်ာက္ခ် ရပ္နားပစ္လိုက္တာ.........ခုထိ။
အေမ့ေကာင္းကင္မွာ အလင္းေတြညိဳ႕က်သြားေပမယ့္
အေမ့မာနေတြကေတာ့ ရဲရဲလင္းလင္း ၀င္းပ
ဘာ-မွ-မ-လို-ဘူး ဆိုတာ
အေဖ့အတြက္ေနာက္ဆံုးစကား....တဲ့။
အေမ့ပုခုံးသားေတြ ၫႊတ္က်သြားေလာက္ေအာင္
ဘ၀ေတြက သိပ္ေလးလံခဲ့မွာ..
သမီးခမ်ာ ငယ္ေသးေတာ့ မသိတတ္ခဲ့ဘူး။


အခု-
အေဖ မတ္တပ္စမ္းေပးခဲ့တဲ့ ေျခဖ၀ါးမွာ
သမီး မားမားရပ္လို႔
အေဖ တြဲကူခဲ့တဲ့ လက္ေခ်ာင္းေသးေသးေလးေတြက
ကြန္ျပဴတာ တေဖ်ာင္းေဖ်ာင္း ႐ိုက္ေနျပီ။
အေဖ အစာခြံ႔ခဲ့တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းကေလးမွာ
ႏႈတ္ခမ္းနီ ဆိုးတတ္ေနေပမယ့္
အေဖ ေပးခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာက
သမီးကို ခပ္မာမာ ျပဌာန္း ထားခဲ့ေတာ့.............။


အေဖေမ့ေနခဲ့တာလား...
အေဖ့ မွာ သားေတြ၊ သမီးေတြမ်ားေနႏိုင္ေပမယ့္
သမီးမွာ အေဖတစ္ေယာက္ပဲ ႐ွိတယ္ဆိုတာေလ...။
အေဖ့ အသစ္စက္စက္ သားငယ္ေလး အတြက္
သမီးကို ေခ်ာ့ျမွဴခဲ့တဲ့ ေတးခ်င္းေတြကအဆင္သင့္၊
သမီးႀကိဳက္တဲ့ ပံုျပင္ေတြနဲ႔လည္း..
အေဖ့သားေလး အိပ္တတ္ခဲ့ ေရာ ေပါ့..။


အေဖေပ်ာ္ေနတယ္ မဟုတ္လား..


သမီးတို႔ အသည္းႏွလံုးမွာေတာ့
ကြၽဲပုခံုးကို... ထလို႕။ ။



အိျႏၵာ (၂၀၀၆ခုနွစ္၊မေဟသီမဂၢဇင္း)

အေဖ အိမ္ၿပန္လာပါ…။

၁၉၈၀ ခုႏွစ္အက်ပ္အတည္းေတြ
ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး.. အေဖ
ကၽြန္ေတာ္လူမမည္ပဲရွိေသးတာ…
၉၀ လြန္ကာလေတြမွာ မိသားစုအတြက္
အေဖ ပင္လယ္ထဲသြားမယ္ဆုိေတာ့
အထင္တၾကီးမ်က္၀န္းေတြနဲ႔
ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြ အလယ္မွာအေဖက
သူရဲေကာင္းပဲ…
အေဖ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကုိဆြဲၿပီး
အေမ့အေပၚမဆုိးဖုိ႔မွာတယ္…
အဲဒီစကားကုိ ကၽြန္ေတာ္အခုထိမွတ္ထားတယ္အေဖ…။


အေဖပင္လယ္ထဲက ၿပန္လာေတာ့
အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ မေလးရွားသြားဖုိ႔
အေဖထပ္စီစဥ္လာတယ္…
မိသားစုအတြက္ လက္ေဆာင္ေတြတစ္ေပြ႕တစ္ပုိက္နဲ႔
အေဖ့အေသြးအေရာင္ဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ မတူေတာ့တာ
ၿမင္ေနရတယ္အေဖ…။


“ကေလးေတြအေဖက မေလးရွားမွာလုိ႔”
အေမႏွစ္ေတြ အမ်ားၾကီး ေၿပာရတယ္..အေဖ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေက်ာင္းအပ္တဲ့ေနရာမွာ အေမေၿပာတယ္
သူ႔မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းအသစ္ေတြနဲ႔ေတြ႔ရင္ေၿပာတယ္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဖ်ားလုိ႔ ဆရာ၀န္သြားၿပရင္ေၿပာတယ္
ကၽြန္ေတာ္ရန္ၿဖစ္လုိ႔ ရဲစခန္းမွာ
လုိက္ထုတ္ရတဲ့အခါလည္း အေမေၿပာတယ္…။


အဲဒီစကားေၿပာတုိင္း အေမ့မ်က္ႏွာမွာ
ခံစားမႈေတြ တစ္မ်ဳိးၿပီးတစ္မ်ဳိးေၿပာင္းသြားတယ္
ေနာက္ဆုံးေတာ့ အဲဒီစကားကုိ
အေမ အသက္မပါပဲေၿပာတတ္ခဲ့တယ္…။
အေဖကေတာ့ မေလးရွားမွာ ဆယ္ႏွစ္ၾကာၿပီ..။


အေဖ့ဆီက ဖုန္းက မလာတစ္ခ်က္လာတစ္ခ်က္
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္ပ်က္လာၿပီ
အေမကေတာ့
ဖုန္းအိမ္ကလာေခၚမယ့္အသံကုိ
လဆန္းရက္တုိင္းနားစြင့္ေနတုန္းပဲ…။


အေဖသိပါတယ္
အေမက တုံးတုံးအအ
ဆယ့္ေၿခာက္လၾကာၿပီးမွ အေဖဖုန္းဆက္ေတာ့
ငါေဆးရုံတက္ေနတယ္ဆုိတဲ့
စကားတစ္ခြန္းနဲ႔ၿပတ္ခဲ့တာပဲ…
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သတင္းရထားၿပီးၿပီ
အေဖေနာက္အိမ္ေထာင္ၿပဳလုိက္ၿပီတဲ့…


အေမကေတာ့ ထုံးစံအတုိ္င္း
စိတ္ပူတတ္လုိက္တာ
ဘုရားစင္ေရွ႕ နတ္စင္ေရွ႕ ဘုိးေတာ္စင္ေရွ႕
မ်က္ရည္ေလးစမ္းစမ္း
အသံေလးတုိးတုိးနဲ႔….


ရန္ကုန္က မယားၾကီးအတြက္
တစ္ႏွစ္ကုိေငြငါးသိန္းေပးရင္
အေဖတာ၀န္ေတြေက်ေနပုံပဲ…
အေဖ အိမ္ၿပန္လာခ်င္စိတ္အတြက္
အေဖငယ္ငယ္က ဆြဲထားတဲ့
ပန္းခ်ီကားေတြကလည္း မဆြဲေဆာင္ႏုိင္
မယားေတာသူဆုိၿပီး
အေဖယူခဲ့တဲ့ မိန္းမကုိလည္း သတိမရ…


ကြာလာလမ္ပူညေတြမွာ
အေဖလူလည္ၾကီးလုံးလုံးၿဖစ္ေနတယ္တဲ့
အေဖ့သတင္းေတြၾကားရတာမေကာင္းဘူး..အေဖ..။


ဒီၾကားထဲ ဖုန္းထဲမွာ
အေဖက အၾကီးေကာင္လိမၼာလားလုိ႔
ေမးတုန္းဆုိပဲ…။


ကၽြန္ေတာ္ မလိမၼာဘူးအေဖ
ၿပီးေတာ့ ဆုိးလည္းမဆုိးဘူး
ဆယ္တန္းလည္းမေအာင္ဘူး
အခုလမ္းေဘးမွာ
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဂစ္တာတီးေနတယ္အေဖ…


ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပညာေရးအတြက္
အေမဆံပင္ေတြၿဖဴခဲ့တာ အေဖသိလားအေဖ
အငယ္ေကာင္ မက်န္းမာေတာ့
အေမပုိအုိစာသြားရတာ
အေဖသိခဲ့ရဲ႕လားအေဖ…


အခု
အေဖ့သမီးအလတ္မနဲ႔
အငယ္ေကာင္က ပညာတတ္ေတြၿဖစ္ၿပီး
အေမ့ကိုၿပန္ရွာေကၽြးေနလုိ႔
မိသားစု တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေနႏုိင္တာအေဖ


ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူလားမေၿမာက္ခင္
အက်ပ္အတည္းကုိ
အေမတစ္ေယာက္တည္း ဘယ္လုိရင္ဆုိင္ခဲ့ရလည္း
သိလားအေဖ…
အေမ့ မိဘေတြေပးထားခဲ့တဲ့
ေၿမကြက္လည္း ၿခမ္းေရာင္းလုိက္ရတယ္..
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အိမ္ေလး ပုိက်ဥ္းသြားလုိ႔
အေဖေတာ့ ေနတတ္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး
အဲဒီလုိအေမအၿမဲေၿပာတယ္.. အေဖ..။


အေဖကေတာ့
အေပါင္းအသင္းေတြၾကားၿငီးခ်င္ၿငီးမယ္
ရန္ကုန္က ပုိက္ဆံခ်ည္းမွာေနတယ္လုိ႔
အခု အေဖ့ကုိ
ကၽြန္ေတာ္မွာမယ္
အေဖၿပန္လာပါ…
အေဖနဲ႔ကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာခ်င္းမဆုိင္တာ
ဆယ့္ေၿခာက္ႏွစ္
အေဖနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ စကားမေၿပာၿဖစ္တာ
ေၿခာက္ႏွစ္…
အခုကၽြန္ေတာ္အသက္ႏွစ္ဆယ့္ေၿခာက္မွာ
အေဖနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္
မွတ္မိဖုိ႔ အေဖၿပန္လာမွ ၿဖစ္ေတာ့မယ္…။


မုိးလႈိင္ည

Monday, October 12, 2009

အင္စေတာ္ေလးရွင္း ၀ါက်မ်ား

၀ါက်တစ္ေၾကာင္းကို
ေခါင္းေပါင္းေပါင္းဖုိ႔ ျပင္ေနတုန္းမွာ
၀ါက်တစ္ေၾကာင္းက လမ္းေလွ်ာက္ထြက္သြားတယ္
ငါးမွ်ားေနတဲ႔၀ါက်က
အကုသိုလ္ဆို အစံုလုပ္တယ္
တီတူးတာတုိ႔ ခါခ်ဥ္ဖြတ္တာတုိ႔ဆိုပါေတာ႔ဗ်ာ
တေန႔တေန႔
၀ါက်ေတြမႏုိင္မနင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္
ေလွ်ာက္သြားေနမိတယ္။

အဓိပၸာယ္လား ….
အထိုက္အေလ်ာက္ေတာ့ ႐ွိမယ္ထင္ပါရဲ႕
တခ်ိဳ႕ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္တာနဲ႔
ကြၽန္ေတာ့္ဆီက၀ါက်ေလးေတြ လာလာေတာင္းၾကတယ္
ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာ ၀ါက်ေကာင္းေကာင္းမရွိဘူး
ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိထဲက အဆင္ေျပတာေတြေပးလုိက္ရတာပဲ
တစ္ေန႔ကေတာ႔
၀ါက်ေတြရဲ႕နာေရးကို ဖတ္လိုက္ရေသးတယ္။

ဒီဘက္ေခတ္ထဲမွာ
စီးပြားပ်က္လို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္သတ္ေသတဲ႔
၀ါက်ေတြလည္း ရွိလာတယ္။

တခ်ိဳ႕၀ါက်ေတြက်ေတာ႔ အသံထြက္မမွန္ဘူး
တခ်ိဳ႕၀ါက်ေတြက်ေတာ႔ က်ပ္မျပည္႔ဘူး
ျပန္ေပးဆြဲခံရတဲ့ ၀ါက်ေတြရွိသလို
ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတဲ့ ၀ါက်ေတြလည္းရွိလာတယ္
တခ်ိဳ႕၀ါက်ေတြက စစ္ယူနီေဖာင္းနဲ႔
ဦးေခါင္းက ေဟာင္းေလာင္းေပါက္နဲ႔
ေလးလံသိပ္သည္းတဲ႔ ၀ါက်ေတြကေတာ႔
တရားစြဲခံထားရတယ္။

၀ါက်ေတြ ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ေနတုန္း
၀င္ေရာက္စီးနင္းခံလိုက္ရတယ္
အဲဒီထဲက တခ်ိဳ႕၀ါက်ေတြလည္း ေထာင္တန္းက်ကုန္တယ္
ဆြဲေဆာင္မႈအရွိဆံုး ၀ါက်တစ္ေၾကာင္းကေတာ႔
ႀကိဳးစင္ေပၚတက္သြားရတယ္…

သူ႔နာမည္က " အမွန္တရားကို ခ်စ္ပါ '' တဲ႔…။

မိုးလႈိင္ည

Friday, October 9, 2009

ေႏြလမ္းကေလး

အစိမ္းလုိက္ေၾကြတဲ့ သစ္ရြက္ေတြနဲ႔
ေၿခာက္ေသြ႔ရွတ
ေ၀းလြန္းတဲ့ ဘ၀အဓိပါယ္ထဲမွာ
ေဆြးရိပ္ေတြသာ အထပ္ထပ္မုိးတယ္
ေႏြလမ္းကေလးေရ
ငါ့ကုိယ္ အေ၀းကေန ညႈိ႕ယူလုိက္စမ္းပါ...
သစ္ရြက္ေၾကြေတြနဲ႔ရွပ္တုိက္ေၿပးေနတဲ့
လမ္းကေလးေပၚက ေလေပြလုိ႔
ငါ့ရင္ဘတ္ကုိ တုန္ရီလႈိက္ေမာ
လမ္းကေလးေရ
အေဆြးေၿမ႕ဆုံးတိမ္ေတြကုိသာ
တုိင္တည္ရုိက်ဳိးေၿပာမိခဲ့ခ်င္တယ္...
ေႏြလမ္းကေလးေပၚမွာ
ငါ့ႏွလုံးသားေပ်ာက္ရွခဲ့တဲ့ေန႔ေတြအေၾကာင္း....။



မုိးလႈိင္ည



Friday, October 2, 2009

လြယ္အိတ္ထဲမွာ

ကမၻာႀကီးကုိ
လြယ္အိတ္တစ္လံုးနဲ႔ တူတယ္လို႔
တစ္ေယာက္ေယာက္က
ဘာျဖစ္လို႔ ေျပာမထားခဲ႔ရတာလဲ…။

ဘာကိုမွထည္႔မထားတဲ႔လြယ္အိတ္
တစ္လံုးဟာခ်ိတ္ဆြဲခံထားရၿပီး
မဆန္႔မၿပဲထည္႔ခံထားရတဲ႔လြယ္အိတ္
တစ္လံုးက လမ္းသလားေနတယ္…။

လြယ္အိတ္တစ္လံုးက
ထည္႔သမွ်သာ ျပန္ထုတ္ေပးႏိုင္တယ္တဲ႔
မ်က္လွည္႔ဆရာက
ကၽြန္ေတာ္႔အိတ္ထဲက ဘာမဆိုထုတ္ေပးႏိုင္တယ္
ဒါေပမယ္႔ ထုတ္ေပးႏိုင္တာကို
ႀကိဳထည္႔ထားရမယ္ တဲ႔…။

ကၽြန္ေတာ္ လြယ္အိတ္တစ္လံုး မျဖစ္ခ်င္ခဲ႔ပါ…။

ကမၻႀကီးေတာင္ အိတ္တစ္လံုးနဲ႔
တူေနတဲ႔ေနာက္မွာ
ကၽြန္ေတာ္လည္း
လြယ္အိတ္တစ္လံုးနဲ႔တူတဲ႔လူ ျဖစ္ေနတယ္…။

အဲဒီလူကပဲ အပိုတပ္ဆင္ရသမွ်
လြယ္အိတ္တစ္လံုးကို ထပ္လြယ္ထားရတယ္
ဘာမွထည္႔မထားတဲ႔အိတ္တစ္လံုးကို
လြယ္ထားသူေတြ မတ္မတ္ေလွ်ာက္ႏုိင္ေပမယ္႔
ေလးလံတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔လြယ္အိတ္ေၾကာင္႔
ကၽြန္ေတာ္ကိုင္းညြတ္ေနေလ႔ရွိပါတယ္…။

ကၽြန္ေတာ္႔လြယ္အိတ္ထဲမွာ
ေၾကးနီေရာင္မီးျခစ္တစ္လံုး
ဘယ္ေတာ႔မွဖတ္လို႔မၿပီးေသးတဲ႔
တီအက္စ္အဲလိေယာ့ရဲ႕ ဖုန္းဆိုးေျမ
ကဗ်ာဆရာ မို္ယ္းေဇာ္ရဲ႕ေသတမ္းစာ
တရုတ္ႏုိင္ငံလုပ္ ေဘာပင္အစုတ္ေလးေခ်ာင္း
ကမၻာ႔အေရးအခင္းေတြကို
ျမန္မာဘာသာနဲ႔ေရးထားတဲ႔
ဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္
စိတ္ဓါတ္က်ရင္ ထုတ္ဖတ္ဖို႔
ဆရာေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ရဲဲ႕ ႏြားေက်ာင္းသားကဗ်ာစု
ကစ္ပလင္ရဲ႕ If ကို ျမန္မာအဂၤလိပ္ႏွစ္ဘာသာ
ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ႏွစ္အုပ္
တစ္ဖက္လြတ္ A4 စကၠဴအခ်ိဳ႕
ကၽြန္ေတာ္႔ကို ကိုင္းညြတ္ေစတဲ႔
မိဆိုးေလးစေနရဲ႕စကားေျပအခ်ိဳ႕
အဲဒီအရာေတြအားလံုး
laptop တစ္လံုးလိုခ်င္တဲ႔ကဗ်ာဆရာရဲဲ႕
ပထမဆံုးစုေဆာင္းမိတဲ႔
laptop အိတ္အေဟာင္းႀကီးထဲမွာ ပါတယ္…။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပလက္ေဖာင္းေတြေပၚမွာ
laptop အိတ္အေဟာင္းႀကီးနဲ႔
ကိုင္းကိုင္းေလွ်ာက္သြားေနသူဟာ
မိုးလႈိင္ညသာျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္…။



မုိးလႈိင္ည

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...