Thursday, December 31, 2009

၂၀၁၀

ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္
ငါတုိ႔အသက္ေတြ ပုိမုိၾကီးရင့္လာေတာ့မယ္
ငါတုိ႔ အေတြးေတြရင့္က်က္ၿပီလား..


ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တႏွစ္...
ငါတုိ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ အရာအားလုံးကုိခ်စ္ႏုိင္ပါ့မလား


ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္
ကမာၻၾကီးေပၚမွာ စစ္ပြဲေတြ ထပ္မၿဖစ္ပါေစနဲ႔


ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္
အားနည္းသူေတြကုိ သဘာ၀ကပ္ေဘးေတြမဆုိက္ေရာက္ပါေစနဲ


ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္
ငါတုိ႔ ေခတ္ၿပဳိင္လူသားေတြ ဘယ္လုိတရားနဲ႔
မွ်ေ၀ေနထုိင္ၾကမလည္း...


ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္
ငါတုိ႔အတြက္
ငါတုိ႔အားလုံးအတြက္
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာမ်ား.. မွ်ေ၀ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရရွိႏုိင္
ပါေစ...


ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္...
ငါတုိ႔ ပုိခ်စ္ၾကရေအာင္...။


မုိးလႈိင္ည

Monday, December 28, 2009

ဆုပ္လြယ္ ဆူးလြယ္ အရူး

တစ္ကုိယ္ေတာ္ဆုိေတာ့လည္း
တစ္ေယာက္တည္းဟုတ္သလုိလုိ
ဒါေပမယ့္ မဟုတ္ၿပန္ဘူး...
နံရံေတြ ေငးၾကည့္
ငိုက္ၿမည္းမႈေတြကုိေငးၾကည့္
အေတြးက ကုိယ့္ကုိယ္ၿပန္မသိခင္
အရူးအႏွမ္း ဆုိေပမယ့္ လူတန္းေစ့တဲ့ေၾကကြဲမႈနဲ႔
တူတူတန္တန္မဟုတ္ေတာင္
အတန္တန္တားၿမစ္ထားတဲ့အတူတူ
ဒီေလကုိရႈၿပီး ဒီေၿမေပၚေနထုိင္တာပဲ
ဆုပ္လည္းဆူး စားလည္းရူးနဲ႔
အစိမ္းေရာင္ ၾကက္ေၿခခတ္ဆုိရင္ေတာ့
အဲဒီလက္၀ါးကပ္တုိင္မတက္ဘူး
အရူးပါးေတာ့နည္းနည္း၀တယ္
အရူးတစ္ေယာက္ေရးတဲ့စကားလုံးက
ကုိယ္လည္ပင္းကုိယ့္အတြက္ ၾကဳိးကြင္းေကာင္းေကာင္းၿဖစ္ႏုိင္ရဲ႕
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနာက္အရူးေတြၿပန္ေၿပာဖုိ႔
ဆုပ္လြယ္ ဆူးလြယ္အရူးေလ
ဆုပ္လည္းဆူးစားလည္းရူးခဲ့တယ္...။


မုိးလႈိင္ည


(Mirror ရဲ႕ ဆူလြယ္နပ္လြယ္ သားေကာင္ကုိ မွီၿငမ္းေရးသားပါသည္...)

Sunday, December 27, 2009

၂၀၀၉ ကုိ ဖုိင္အေဟာင္းထဲမွာ တြဲထားလုိက္ၿပီ…

၂၀၀၉
အခုေတာ့ ရက္ပုိင္းအတြင္ မင္းေ၀းလြင့္ရေတာ့မယ္
ဖုိင္တြဲအေဟာင္းထဲမွာတြဲသိမ္းဖုိ႔..


၂၀၀၉ ထဲမွာ
အေဖ့ဆီက အကူအညီတခ်ဳိ႕ယူခဲ့ရတယ္..
၂၀၀၉ ထဲမွာ
အေမ့ဆီက ၿငဳိၿငင္မႈ အနည္းငယ္ရတယ္…
၂၀၀၉ ထဲမွာ
ခ်စ္သူဆီက လိမ္ညာမႈရယ္ ေစာ္ကားမႈ
နားက်ည္းမႈရယ္ လက္ေဆာင္ရတယ္
၂၀၀၉ ထဲမွာ
မဂၢဇင္းမွာ ကဗ်ာသုံးပုဒ္ေဖာ္ၿပခံရတယ္
၂၀၀၉ ထဲမွာ
မိသားစုထဲက တစ္ေယာက္ဆုံးပါးတယ္
၂၀၀၉ ထဲမွာ
အစ္မသုံးေယာက္က အကၤ်ီသုံးထည္လက္ေဆာင္ေပးတယ္
၂၀၀၉ ထဲမွာ
အစ္မတစ္ေယာက္က မုန္႔ဖုိးတစ္သိန္းေပးတယ္..
၂၀၀၉ ထဲမွာ
ကဗ်ာစာမူခ ၂၅၀၀က်ပ္ အေမ့ကုိကန္ေတာ့ႏုိင္ခဲ့တယ္
၂၀၀၉ ထဲမွာ
မိတ္ေဆြတစ္ခ်ဳိ႕က ခုတုံးလုပ္တယ္
၂၀၀၉ ထဲမွာ
သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ဳိ႕က ေနာက္ေက်ာကုိဓားနဲ႔ထုိးတယ္
၂၀၀၉ ထဲမွာ
ေက်ာင္းတစ္ခုတက္ဖုိ႔ အလုပ္ႏွစ္ခု ထြက္ရတယ္
၂၀၀၉ ထဲမွာ
အရင္ကအတုိင္းပဲ ဘာကုိမွမပုိင္ဆုိင္ေသးဘူး
၂၀၀၉ ထဲမွာ
မႏွစ္ကလုိပဲ ကဗ်ာေတြအမ်ားၾကီးေရးၿဖစ္တယ္
၂၀၀၉ ထဲမွာ
အေပါင္းအသင္းတစ္ခ်ဳိ႕ရဲ႕ စာနာမႈေတြလက္ေဆာင္ရတယ္
၂၀၀၉ ထဲမွာ
သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ဳိ႕ ေထာင္က်သြားတယ္
၂၀၀၉ ထဲမွာ
သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ဳိ႕ ေထာင္ကလြတ္တယ္
၂၀၀၉ ထဲမွာ
ကဗ်ာတစ္ခ်ဳိ႕ရြတ္တယ္
၂၀၀၉ ထဲမွာ
အိပ္မက္တခ်ဳိ႕ စြန္႔လႊတ္ခဲ့တယ္


ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ၂၀၁၀မွာ မႏွစ္ကထက္ပုိေကာင္းေအာင္ေနမယ္
ဂြတ္ဘုိင္ ၂၀၀၉ ေရ
ဖုိင္အေဟာင္းထဲမွာေတာ့ မင္းသမုိင္းကုိသိမ္းထားလုိက္ပါၿပီ
ငါတုိ႔ ၿပန္မေတြ႔ႏုိင္ၾကေတာ့ဘူ…။


မုိးလႈိင္ည

27.12.2009

Friday, December 25, 2009

ဒီဇင္ဘာ

ၿပဳစားခံရတဲ့ ႏွင္းေတြရွိတယ္..

ဒီေဆာင္း

အေယာင္ေဆာင္အိပ္မက္ကုိ

ပုိးပု၀ါနဲ႔ပါတ္လုိ႔

ေန႔ေတြေနာက္ၿပန္မသြားႏုိင္ဘူး..

အတိတ္ေတြက ေယာင္အေနတဲ့အိမ္မက္ေတြနဲ႔အတူ

လြတ္က်ခဲ့ရတဲ့ ေဆာင္းသကၠရ္ဇ္ေတြၿပဳိလဲ

စိတ္ကူးနဲ႔သြန္ခ်ခံလုိက္ရတဲ့ အဓိပါၸယ္

အေတာင္ပံမဲ့ ပိတ္သိမ္း..

ၿပဳစားခံထားရတဲ့ ႏွင္းေတြက

ရင္ထဲမွာ တဖြဲဖြဲက်လုိ႔…

လက္တစ္ကမ္းမွာတင္ အလြမ္းေတြ ေ၀၀ါးသြားခဲ့ရတယ္…။


မုိးလႈိင္ည

Tuesday, December 22, 2009

ငါတုိ႔ရဲ႕လက္ေတြ...




ငါတုိ႔မွာ လက္ေတြရွိတယ္
လက္ေတြဟာ ဘာလုပ္ဖုိ႔လည္း

ငါတုိ႔မွာလက္ေတြရွိတယ္
လက္ေတြကုိ ဂရုစိုက္ပါ
လက္ေတြကုိ သန္႔သန္႔စင္စင္ထားပါ
လက္ေတြကုိ မၾကမ္းတမ္းပါေစနဲ႔
လက္ေတြကုိ ေသြးမစြန္းပါေစနဲ႔....

လက္ေတြက ကဗ်ာေရးတယ္
လက္ေတြက ပန္းခ်ီဆြဲတယ္
လက္ေတြက ဂီတကုိ တီးခတ္တယ္
လက္ေတြက လက္ႏွက္ကုိင္တယ္
လက္ေတြက ပုခက္လႊဲတယ္...

လက္မွတ္ထုိးတဲ့လက္က ၿမဳိ႕ကုိဖ်က္သတဲ့ေလ
ငါတုိ႔လက္ေတြက ၿမဳိ႕ကုိ မဖ်က္မိဖုိ႔
လက္ေတြကုိ ဂရုစုိက္ရမယ္....

လက္ေတြက ငါတုိ႔အတြက္ အေရးတၾကီး
လက္ေတြဟာ အႏုပညာဆန္ရဲ႕
လက္ေတြဟာ ေမတၱာ တန္ခုိးေတာ္ရွိရဲ႕

ဒါေၾကာင့္
လက္ေတြနဲ႔ မ်က္ရည္သုတ္ရမယ္
ငါ့တုိ႔ပါးၿပင္ေပၚက
တၿခားသူေတြရဲ႕ ပါးၿပင္ေပၚက
လက္ေတြက မ်က္ရည္သုတ္ဖုိ႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးပဲ
ငါတုိ႔ ခ်စ္ၾကစုိ႔
လက္ေတြနဲ႔ ေပြ႕ဖက္ထားၾကမယ္...
ကမာၻၾကီးကုိ....


မုိးလႈိင္ည

ဆူလြယ္နပ္လြယ္သားေကာင္

ေခတ္ကုိက ဆူလြယ္နပ္လြယ္ရယ္...

ဆူလြယ္နပ္လြယ္ျဖစ္ဖုိ႔ပဲ ေတြးေတာၾကံဆေနၾကရ
ဘာေၾကာင့္လဲ..ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲလုိ႔
မွတ္မိေအာင္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ႏွစ္ထပ္၊ႏွစ္ခါထပ္ေမးၾကည့္ေနမိတယ္....။
ဆူလြယ္နပ္လြယ္ေခတ္ထဲမွာ
ကုိယ္ေတြကပါ ဆူလြယ္နပ္လြယ္ျဖစ္လုိ႔
ငါတုိ႔မွာ
တစ္ေယာက္ထဲေနရင္းကပဲ
ဟုိဘက္နဲနဲတုိးပါဦး လုိ႔
ၾကပ္တည္းေနၾကရတာ...

ေျမပထ၀ီအခြံေပၚမွာ ဘာေတြကုိ စုပ္ယူဖုိ႔၊
ဘာေတြ ေျပာင္းလဲတပ္ဆင္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားႏိုင္ဦးမလဲ......
ငါတုိ႔ေတြဟာ...
ကြဲလြဲတဲ့ကုိယ္ပုိင္ခ်ဥ္းကပ္မႈေ တြနဲ႔
ကုိယ့္ဘ၀ကုိခ်ဥ္းကပ္ၾကည့္ခၾဲ့ကတယ္
ကုိယ့္ခရီးကုိယ္
ေျခလွမ္းေတြတစ္လွမ္းခ်င္းေရတြက္ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကတယ္။

ကုန္လြန္ခဲ့တာေတြက
အလကားမျဖစ္ဘူး။
သကၠရာစ္ေပါင္းအခု ၂၀ ေက်ာ္။
သုိ႔ေပမယ့္
ေျခေထာက္ေတြက ခုထိမခုိင္ေသးဘူး ..။
တဘုန္းဘုန္းလဲက်ေနတုန္း..
တရုန္းရုန္းနဲ႔ ျပန္ထေနရတုန္း...။

ဘ၀ဆုိတာ ခင္းထားျပီးသားလမ္းတစ္ခုျဖစ္တယ္
ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ထြင္ျပီးေလွ်ာက္ရင္းက
အေပၚေရာက္လုိက္၊ေအာက္ေရာက္လုိက္လဲ ရွိမယ္..
ျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ ေကာင္းေမြဆုိးေမြအရေပါ့...
အဲ့သလုိ အေမကေတာ့ေျပာေတာ့
က်မအသက္ ၆၀ မဟုတ္ဘူး အေမ..
အဲ့ဒိလုိ....အဲ့ဒိလုိ..နဲ႔
ကုိယ့္လမ္းကုိယ္ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔ခင္းေနခဲ့တာ..။


ဆင္းရဲမြဲေတမႈ
ေခါင္းပံုျဖတ္မႈ၊
မသာမာမႈ၊လူသားမဆန္မႈ
အာဏာတလြဲသံုးမႈ
ေလာင္စာဆီမႈ
အုိဇုန္းအလႊာေပါက္တဲ့အမႈ
ပူေလာင္အိုက္စပ္မႈ၊
ဘာမႈ၊ညာမႈ...ဟုိအမႈ၊ဒီအမႈ
ဘ၀မွာ....
အဲ့ဒါေတြ
ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ၾကည့္ဖူးပါရဲ့လား
ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာဖုိ႔ေရာ အခြင့္အေရးတစ္ခု ရရွိဖူးျပီးခဲ့ျပီလား။
အဲ့ဒါေတြ ဘာအဓိပၸာယ္လဲဆုိတာ ငါလဲေသခ်ာမသိေသးဘူး။
အဲ့ဒါေတြ ဘယ္ေလာက္အတိမ္အနက္ရွိလဲ ငါမသိေသးဘူး။
ေနသာသလုိေနေနလုိ႔ေတာ့ တုိ႔သမုိင္းကေတာက္ေျပာင္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။

အေစ့က်ရာ အပင္ေပါက္တဲ့ ေခတ္ကလဲ ကုန္လြန္ခဲ့ျပီ..
အေစ့က်ရာအပင္ေပါက္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ
ငါတုိ႔လုိခ်င္တပ္မက္တဲ့ အာသီသကုိ ေျဖေဖ်ာက္ဖုိ႔ရာ..မလြယ္ကူလွဘူးထင္ရဲ့..

Mirror


မနက္ႏွစ္နာရီထုိးတဲ့ အထိ ဒီကဗ်ာေလးကုိရြတ္ဆုိဖုိ႔ အလြတ္က်က္ေနမိပါတယ္.. တကယ္ရြတ္တဲ့အခ်ိန္ထိ တည္ၿငိမ္မႈမရခဲ့ပါဘူး... ကၽြန္ေတာ္ခံစားမႈေတြနဲ႔ တုန္ခါေနမိတယ္ ကဗ်ာကုိ ရြတ္ဆုိခြင့္ေပးတဲ့အတြက္ မေၾကးမုံေရ..
ေက်းဇူးပါ..။

ေမွာင္ေနတဲ့ အလင္း

သူငယ္ခ်င္းေရ........................
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမ်ားမွားခဲ့လို႔လဲ
ေမွာင္မိုက္တဲ့အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ
အထီးက်န္မႈေတြြ တစူတေ၀းနဲ ့ရွင္သန္ရတယ္
ကၽြန္ေတာ္ မသိိလိုက္ခင္ပဲ ဒီရန္သူက
ကၽြန္ေတာ့္ေသြးသားထဲ
လွည့္ပတ္စီးဆင္းေနခဲ့ၿပီတဲ့
ေဖေဖ နဲ့ ေမေမ ေရ...........
ဒီလို ကၽြန္ေတာ့္ရ့ဲ တမ္းတမ္းမက္မက္ေခၚသံကို
မၾကားနုိင္ေတာ့တဲ့ အရပ္ဆီ
သူတို ့စြန္ ့ခြာခဲ့ၿပီ
သူငယ္ခ်င္းေရ..................................
ကၽြန္ေတာ္ မင္းကို မနာက်င္ေစရပါဘူးကြယ္
မင္းလက္ေလး ငါ့ကိုကမ္းပါ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတူ ကစားပါရေစ
မင္းနဲ ့အတူ
ေကာ္ဖီတခြက္ အတူေသာက္ခြင့္ငါ့ကိုေပးပါ
ေန၀င္ခ်ိန္ကို အတူၾကည့္ခြင့္ငါ့ကိုေပးပါ
သူငယ္ခ်င္းေရ...................
နာက်င္မႈႈတဲ့................
ဒီအရာက ကၽြန္ေတာ့္္ နွလံုးအိမ္ မွာလား
ကၽြန္ေတာ့ ခနာကိုယ္မွာလား
စစ္ခနဲ စစ္ခနဲ................
ဒီအရိပ္မဲၾကီးက ရိုးခနဲ ရိပ္ခနဲ
ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္ရည္ေတြဟာလည္း
ပိုးခနဲ ေပါက္ခနဲ
သူငယ္ခ်င္းေရ........................
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမ်ားမွားခဲ့လို ့လဲ
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမ်ား
မွားခဲ့
လို ့လဲ...
ကၽြန္ေတာ္
ဘာ
မ်ား
................
.................၊၊


ေကး ( D O I )

အလင္းပ်ဳိးမယ့္လက္မ်ား ကဗ်ာရြတ္ပြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ရြတ္ဆုိခြင့္ရခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ.. အဲဒီအတြက္ ေကးကုိအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. ။

Friday, December 18, 2009

ရုပ္ရွင္ ၂

တစ္ေယာက္ကလမ္းၿဖတ္ကူးလာတယ္
တစ္ေယာက္က ဘရိတ္အုပ္လုိက္တယ္
တစ္ေယာက္က ေကာ္ဖီခြက္ကုိမလုိက္တယ္
တစ္ေယာက္က ေလွကားေပၚကေၿပးအဆင္း
တစ္ေယာက္က ေလၿပည္ေတြကို မ်က္ႏွာမူလုိ႔
တစ္ေယာက္က မုန္တုိင္းထဲမွာရုန္းကန္လုိ႔
တစ္ေယာက္က ေမြးခန္းထဲမွာ
တစ္ေယာက္က မီးခုိးေခါင္းတုိင္ကုိလွမ္းအေငး
တစ္ေယာက္က အေ၀းၾကီးကၿပန္အလာ
တစ္ေယာက္က ေနာက္ဆုံးေက်ာခုိင္းလုိက္တယ္
တစ္ေယာက္က ပန္းစည္းေတြယူလာတယ္
တစ္ေယာက္က ေက်ာင္းထြက္လုိက္ရတယ္
တစ္ေယာက္က စီးပြားေရးလုပ္တာအရမ္းေအာင္ၿမင္ေနတယ္
တစ္ေယာက္က စိတ္က်ေရာဂါနဲ႔ စိတ္က်န္းမာေရးေဆးရုံ
တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကုိမယုံဘူး
တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္အေပၚေကာက္က်စ္ေနတယ္
တစ္ေယာက္ခ်င္း စိန္ေခၚပစ္လုိ႔
တစ္ကုိယ္ေတာ္ အရက္ပုလင္းနဲ႔ေၾကကြဲ
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ေၿပးဖက္လုိက္ၾကတယ္
တစ္ေယာက္ေနာက္ေက်ာကုိ တစ္ေယာက္ဓားနဲ႔ထုိးလုိ႔...
တစ္ေယာက္ေယာက္က မီးခလုတ္ကုိထအဖြင့္
တစ္ေယာက္တည္းထၿပန္လာတယ္
တစ္ေယာက္တည္းပဲ... ရုပ္ရွင္ထဲမွာ...။


မုိးလႈိင္ည

၁ဝ.၁၂.၂ဝဝ၉

ရုပ္ရွင္

ေခတ္ၾကီးကုိအေႏွးၿပကြက္ထဲ
ထည့္ခေလာက္ေတာ့
အရင္တုန္းကေၾကာက္စိတ္ေတြ
အခုထိမေၿပေသးဘူး...။
ဇာတ္သိမ္းခန္းမပါတဲ့ သမုိင္းမွာ
အမွန္တရားကဗီလိန္ၿဖစ္ေနတုန္း
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မုန္းဖူးသလား...။
ေႏြရာသီကုိ မာတိကာစီဖုိ႔
ငါတုိ႔ေတြလမ္းေလွ်ာက္လာေတာ့..။
ပရမ္းပတာၿဖတ္ေမာင္းသြားတဲ့
ထူးမၿခားနားကုိေတြ႔တယ္...
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုကုိပဲ လြတ္ေၿမာက္ခြင့္
ေပးပါ...လုိ႔
ငါတုိ႔ေတာင္းဆုိထားတယ္...
ဇတ္ညႊန္းနဲ႔ ဇာတ္ကြက္ကတလြဲ..
မနက္ၿဖန္ဟာရက္စြဲမရွိဘူးတဲ့....



မုိးလႈိင္ည

(ၿပဳိင္တူလင္းတဲ့ေကာင္းကင္ ကဗ်ာစာအုပ္မွ)

Thursday, December 17, 2009

ေတာင္စဥ္ေရမရ .... ရန္ကုန္

မီးပိြဳင့္ေတြ နီတယ္၊
စိမ္းတယ္ ၊ ၀ါတယ္ ။
လမ္းမီးေလးေတြ မႈန္ပ်ပ်နဲ႔
မုန္႔ဟင္းခါးအလြတ္ တစ္ပြဲ ၅၀၀ ျဖစ္သြားတယ္...။


ျမိဳ႔လည္ေခါင္က တိုက္ေတြ ပိုေဟာင္းလာတယ္
တည္းခိုခန္းေတြ မ်ားလာတယ္၊
ဘက္စ္ကားခေတြ ေစ်းတက္သြားတယ္
ေရသန္႔ တစ္ဗူး ၃၀၀ ျဖစ္သြားတယ္
စာေရးဆရာနီကိုရဲ ေသသြားတယ္၊
ေၾသာ္...
အရင္အတိုင္းပဲ နင့္ကို ခ်စ္တယ္။


လဘၻက္ရည္ ေပါ့ဆိမ့္ေသာက္ျပီး
ရိုးရိုးတစ္ခြက္ကို ေဘးမွာထားတယ္
အဲဒီလိုပဲ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔
နင့္ကို ငါလြမ္းတယ္။
ေျမနီလမ္းမွာမွ ေၾကြခဲ့တဲ့
ခေရပန္းေတြမရွိေတာ့ေပမယ့္
နင္ရွိခဲ့တဲ့ ေနရာေလးမွာ
ငါတစ္ညေနလံုး ထိုင္ျပီး ငိုင္တယ္..
အလင္းျပျပနဲ႔ မိုးရြာတဲ့ မနက္မွာ
နင္ထြက္သြားေတာ့
ငါ့မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ရြဲရြဲစိုေအာင္သည္းတဲ့မိုးရယ္၊
စကားေလးတစ္ခုရယ္ ရႈိက္သံသဲ့သဲ့ရယ္၊
ဒါပါပဲ နင့္ကို သိပ္ခ်စ္တယ္...။


ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ နင္းေျခခံရတဲ့ေန႔
အဲဒီေန႔က မန္ယူရႈံးသြားတယ္...
ဂစ္တာၾကိဳးေလးလည္း ဖရိုဖရဲ၊
ၾကယ္ေလးေတြ ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စနဲ႔
လမ္းမၾကီးေဘးမွာ....
မူးတူးတူးရီေ၀ေ၀နဲ႔ အိမ္အျပန္ မိုးလင္းခဲ့တယ္..။


တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေပၚလာတတ္တဲ့ အနီရဲရဲသြားေတြရယ္၊
ပါးခ်ိဳင့္ေလးရယ္၊
လမ္းကူးတိုင္း ကမ္းတဲ့လက္ေတြရယ္၊
ေတာင္ေျပာ ေျမာက္ေျပာေပမယ့္
ခပ္ျပင္းျပင္း ရင္ခုန္ေစတဲ့ စကားတစ္ခ်ိဳ႔ရယ္၊
ေရာင္စံုမီးေတြနဲ႔လွတဲ့ ညရယ္၊
ေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္ သီခ်င္းရယ္၊
အညိဳေရာင္သန္းတယ္ဆိုတဲ့ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ကမ္းနားရယ္၊
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ပဋိပကၡေတြရယ္...
အ ရာ အား လံုး တိတ္ ဆိတ္ ၿငိမ္ သက္ စြာ ….
ကြဲအက္နာက်င္စြာ...
ထားခဲ့လိုက္တယ္...
ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ....


ေႏြဦးပုံၿပင္

Tuesday, December 15, 2009

ငါ ့ဆံပင္ေတြရွည္ေနၿပီ

ငါ ့ဆံပင္ေတြရွည္ေနၿပီ …
ငါ ့အေတြးစေတြကလည္းရွည္ရွည္လ်ားလ်ား
စာကိုေတာ ့ခပ္တိုတိုုပဲ ငါေရးတတ္ခ်င္ေတာ့တယ္…


ငါ ့အိမ္မက္ေတြရွည္ရွည္လ်ားလ်ား့
ငါ ကေတာ ့ညတာတိုတိုေတြပဲလိုခ်င္ေတာ ့တာ
မိုးလင္းလို ့မ်က္ႏွာသစ္ရင္
ငါ ဘာလို ့အသက္ရွင္ေနေသးတာလဲ ….?
ေမးခြန္းက မေရရာပါ..(ထို ့ေႀကာင္ ့ေၿဖဆိုရန္မလိုအပ္)


ကဗ်ာရွည္ေတြဖတ္မိေနတယ္
၀တၳဳအရွည္ႀကီးေတြဖတ္္မိေနတယ္…
အခန္းဆက္ဘ၀ေတြမွာ
အဓိပၸါယ္က မရွိၿခင္းသက္သက္…..။


ငါ ့ဆံပင္ေတြရွည္လာၿပီ
ငါ ့ေမွ်ာ္လင္ ့ခ်က္ေတြရွည္လ်ားလာၿပီ
ငါ ့အသက္ကိုေတာ ့ခပ္တိုတိုပဲေနခ်င္ေတာ ့တယ္….။


ငါ့ေၿခေထာက္ေတြ ရွည္လ်ားလာၿပီ
ငါ့ခရီးလမ္းေတြ ပုိရွည္လ်ားလာၿပီ
ငါကေတာ့ အတုိဆုံးလမ္းကုိပဲ ေရြးသြားခ်င္ေနမိ…


ငါညွပ္ခ်လုိက္တဲ့ ဆံပင္ေတြလုိ
ငါ့မာန…
ငါ့ အတၱေတြ အေထြးလုိက္ ၿပဳတ္က်သြားတဲ့ေန႔


ငါ ….
သံသရာ….

ရွည္မေနခ်င္ေတာ့…



မုိးလႈိင္ည

Monday, December 14, 2009

Sexy ကဗ်ာဆရာ မုိးလႈိင္ည

ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကုိ..
ကုိယ့္ဘာသာစကားနဲ႔ကုိယ္ယဥ္ေက်း/အရုိင္းဆန္…
ညီမေလးကုိ
ေဘာင္းဘီတုိတုိ၀တ္္ပါလုိ႔
ခဏခဏဂ်ီက်…
အိမ္ေထာင္က်ခ်င္တဲ့ ရက္သားေတြလည္းမ်ားတယ္
မိန္းမလုိခ်င္တဲ့ေရာဂါရေနတယ္လုိ႔
သူငယ္ခ်င္းေတြက အၿမဲတမး္စခံရတယ္…
မခ်ဳိမခ်ဥ္နဲ႔ ႏွလုံးသားကုိ ခ်ဳိခ်ဥ္လုိလုံးပါးပါးခံရ
အႏုပညာမရေတာ့ရင္
ကုိယ့္ကုိယ္သတ္ေသမယ္လုိ႔..
ဘ၀ကုိရည္ရြည္ခ်က္ထားတယ္…
အခုေကာ အႏုပညာရလားလုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ေမးရင္
မေရရာနဲ႔ ေတြေ၀သြားတတ္ေကာင္
ကုိယ့္ကုိယ္ေမွာင္လုိ႔ ေမွာင္မွန္းမသိ
ကုိယ့္ကုိယ္ေၾကာင္လုိ႔ ေၾကာင္မွန္းမသိ…
လိင္စိတ္ၾကြကဗ်ာဆရာလုိ႔… ကုိဖုန္းၿမင့္စခံရတတ္တယ္…
ခ်စ္တယ္လုိ႔ေၿပာဖုိ႔၀န္ေလးတတ္ၿပီး..
အေသအေၾကခ်စ္တတ္ခဲ့တယ္…
ကိေလသာကုိ ၀ဋ္ေၾကြးလုိ႔သေဘာထားတဲ့ေကာင္…
အခုေတာ့သံသရာ ေထာင္ sexy ကဗ်ာဆုိၿပီးႏွစ္ၾကီးက်ခဲ့ေပါ့…။

မုိးလႈိင္ည

Friday, December 11, 2009

ခ်စ္ၿခင္းဖြဲ႔ (၁)

ေ၀းေနရတာက ငရဲ
နီးေနရတာက နတ္ဘုံတမွ်
ေခါင္းလႈပ္ေၿခလႈပ္ကအစ
လက္သန္းဖ်ားေလးက လက္သည္းခၽြန္ေလး
အေရာင္ၿခယ္ထားတာကအဆုံး
မင္းနဲ႔ ပက္သက္တဲ့အရာအားလုံးဟာ
ငါ့အတြက္ေတာ့ အႏုပညာပါ …
မဂၤလာပါလုိ႔ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေလးက အခ်
ငါဆယ္ဘ၀စာေသလုိ႔ရၿပီ….


မၾကီးမငယ္ ဒီအရြယ္က်ကာမွ
ခ်စ္ၿခင္းဖြဲ႕ကဗ်ာေတြေရးေနရ
သလားလုိ႔
ငါ့ကုိ လူေတြ ဟားခ်င္ဟားၾကပါေစ..
မင္းနဲ႔မေတြ႕ခင္က ဒုကၡသစၥာတစ္ခုကုိပဲ
ယုံၾကည္ဖူးတာ
အခု ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကုိပါ ယုံၾကည္လာတယ္..
ညီမေလးရယ္
မင္းသာစီရင္ခ်က္ခ်မယ္ဆုိ
ငါ့ၿမဳိ႕ပ်က္ထဲမွာ ပုန္းေအာင္းေနတဲ့ ေသၿခင္းတရားေတာင္
အႏုပညာဆန္ဆန္လွတယ္
ငါ့ကုိ သံသရာတစ္ခုစာလက္ထပ္ခြင့္ၿပဳပါ…
ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွ လမ္းမခြဲဘူး
ငါတုိ႔လြဲခဲ့တဲ့ ဘ၀ေတြအတြက္
ေနာင္လာမယ့္ သံသရာတစ္ခုစာ
ငါ့ကုိ ခ်စ္ေနခြင့္ၿပဳပါ … ညီမေလးရယ္.။။



မုိးလႈိင္ည

Monday, December 7, 2009

အေ၀းေရာက္ ၿမဳိ႕သားမ်ား

“ ငါတုိ႔ၿမဳိ႕ကုိ ေက်ာခိုင္းသြားခဲ့တယ္ဆုိတာ

ငါတုိ႔ၿမဳိ႕ခ်စ္စိတ္ကုိ ေက်ာခုိင္းသြားခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး”


ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ကုိ ငါတုိ႔ခ်စ္တယ္…

အဲဒီ

ဇာတိေၿမကုိ ငတ္မြတ္တဲ့ စိတ္နဲ႔

Google Earth ထဲမွာ အၾကိမ္ၾကိမ္ Click ႏွိပ္ၾကည့္ဖူးတယ္…


ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ထဲက ငါတုိရဲ႕ သမုိင္း

ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ထဲက ငါတုိရဲ႕ ေခတ္

ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ထဲက ငါတုိရဲ႕ ကဗ်ာရြတ္သံ

ဘ၀ရဲ႕ ဘယ္လုိ နံရံေတြမွာ ခ်ိတ္ဆြဲၿဖစ္ခဲ့လည္း…


ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ထဲမွာ ငါတုိ႔ လမ္းေတြေလွ်ာက္ခဲ့တယ္

ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ထဲမွာ ငါတုိ႔ သပိတ္ေတြေမွာက္ခဲ့တယ္

ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ထဲမွာ …

ဖဲသုံးခ်ပ္ ၀င္ဆြဲသူက ဆြဲ

မ်က္လွည့္ပြဲ ၀င္ေငးသူကေငး

အသည္းကြဲသူက ကြဲ

အရက္ေသာက္သူက ေသာက္

ဒါေပမယ့္

ငါတုိ႔ၿမဳိ႕ကုိငါတုိ႔ ခ်စ္တယ္ဆုိတာက အမွန္ပဲ…


ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ထဲမွာ ငါတုိ႔ ေသြးနဲ႔ေရးတဲ့သမုိင္းရွိတယ္

ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ထဲမွာ ငါတုိ႔ အသက္နဲ႔ေဖာက္တဲ့လမ္းရွိတယ္


ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ထဲမွာ ငါတုိ႔က ဆုိးသြမ္းလူငယ္

ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ထဲမွာ ငါတုိ႔က လမ္းသရဲ

ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ထဲမွာ ငါတုိ႔က လူဆုိးဂုိဏ္း

ၿပီးေတာ့ ငါတုိ႔ကပဲ အႏုပညာသမား…


ငါတုိ႔ ရုိင္းခဲ့တယ္ဆုိတာ အႏုပညာဆန္ရုံသက္သက္

ေရႊတိဂုံ ေၿခေတာ္ရင္းေရာက္ရင္ ငါတုိ႔ အကုန္ယဥ္ေက်းခဲ့တာပဲ…။


“ ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ကုိ ေက်ာခုိင္းသြားခဲ့တယ္ ဆုိတာ

ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ခ်စ္စိတ္ကုိ ေက်ာခုိင္းသြားခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး”


ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ကုိ ငါတုိ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ထူဖုိ႔

ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ကုိ ငါတုိ႔ လက္ရၿပန္သိမ္းပုိက္ဖုိ႔

ငါတုိ႔ ၿမဳိ႕ကုိ ငါတုိ႔ ရွင္လွ်က္နဲ႔ ကယ္တင္ႏုိင္ဖုိ႔

ငါတုိ႔ ၿပန္လာမယ္

ငါတုိ႔ ဆက္ဆက္ၿပန္လာမယ္…

ငါတုိ႔ ရဲ႕ ၿမဳိ႕ခ်စ္စိတ္ကုိေတာ့

ငါတုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွ ေက်ာခုိင္းပစ္မွာ မဟုတ္ဘူး….။



မုိးလႈိင္ည

Saturday, December 5, 2009

မယုံၾကည္မႈမ်ား…

ေယာက်ာၤးေတြက အခ်စ္ကုိယုံတယ္

မိန္းမေတြက ပုိက္ဆံကုိယုံတယ္…

မိန္းမေတြ ယုံတဲ့ ပုိက္ဆံကုိ ေယာက်ာၤးေတြ

လုိက္ယုံရင္းက…

ေယာက်ာၤးေတြက …

အခ်စ္ကုိ မယုံေတာ့ဘူး

မိန္းမေတြကို မယုံေတာ့ဘူး

ေနာက္ဆုံး ပုိက္ဆံေတြကုိလည္း မယုံေတာ့ဘူး

ဘာကုိမွ မယုံလုိ႔ ေယာက်ာၤးေတြ

ဘ၀ပ်က္သြားတတ္တယ္…

မိန္းမေတြကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွဘ၀မပ်က္ဘူး

သူတုိ႔က ပုိက္ဆံကုိ အၿမဲယုံတယ္ေလ…။



မုိးလႈိင္ည

စာၾကြင္း..


မမသီရိ..၊ မအားငိုင္ ခင္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ၾကဳံခဲ့ဖူးတဲ့ အၿဖစ္အပ်က္ေလးကုိ

ေရးၾကည့္မိတာပါ… ေလးစားရတဲ့ အမ်ဳိးသမီးထု တစ္ရပ္လုံးကုိ မရည္ရြယ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ..။

တစ္ကုိယ္ရည္နာက်င္မႈကို ခံစားမႈတူသူေတြအတြက္ပဲ ရည္ရြယ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..


ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

မုိးလႈိင္ည

Friday, December 4, 2009

အမွန္တရားကလြဲၿပီး မွန္တဲ့အရာဘာမွမရွိ*

အမွန္တရားက ေျပာတယ္
ေက်ာသားရင္သားမွန္း နားမလည္ေတာ့
သူလည္း မခြဲတတ္ဘူးေပါ့တဲ့
ေက်ာကလည္းသား ရင္ကလည္းသားဆိုရင္
သူနားနားေနေနေနခ်င္တယ္တဲ့ေလ

အမွားေတြက ေျပာတယ္
လူ႔အႏၶေတြအမ်ားႀကီးၾကားမွာ
သူေနတယ္တဲ့
ႀကိဳက္တဲ့လူ ေခါင္းေခါက္ၾကည့္လိုက္
သူဦးေအာင္ ေခါင္းေထာင္ျပမယ္တဲ့

ငါဘယ္သူ႔ဘက္သြားေနရမွာလဲ

အမွန္တရားက
... အမွန္တရားဘက္လုိက္တယ္
... အမွားက အမွားဘက္လုိက္တယ္
မမွားသုိ႔ေသာ္မမွန္ေတြက အလယ္မွာ...
တကယ္ဆုိရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြးေတြနဲ႔
ရႈပ္ေထြးေနတာေလာကၾကီးပဲ
အရႈပ္ထဲမွာရွင္းေအာင္ေနနည္း
ဘယ္သူေတြသင္ၾကားတတ္ေၿမာက္ၿပီးၿပီလည္း
.. အမွန္ေတာ့လည္း မွားေနတယ္
အမွားေတြလည္း မွန္ေနတယ္
.. တဒဂၤေတြၿပင္မရတာ
မထူးတဲ့ဇာတ္နဲ႔ မုိက္ဘက္လုိက္တတ္သူေတြနဲ႔
... တစ္ကုိယ္ေတာ္လြတ္ေၿမာက္ဖုိ႔အေရး
... တစ္ကမာၻစာေပးခ်င္ေပးရလိမ့္မယ္
.. ဘ၀ဆုိတာ ကုိယ္ပုိင္အခြင့္အေရး
ဘယ္သူနဲ႔မွ ေဆြးေႏြးေနစရာမလုိဘူး
... မမွန္ဘူးဆုိရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ၿပန္ေတာ္လွန္ရဲလား
... ကုိယ္ဘက္ကုိယ္လုိက္ ကုိယ့္ကုိယ္ၿပန္ဆန္႔က်င္
... ဆင္ၿခင္မယ္ဆုိရင္ စိတ္နဲ႔ခႏၵာပါ
အဲဒီႏွစ္ခုေတာင္ အညီအညြတ္ မၿဖစ္ခဲ့ဖူးဘူး...


မုိးလႈိင္ည/ ကုိၿဖဳိး

* လူထုစိန္၀င္း

Thursday, December 3, 2009

ရန္ကုန္မုိး

ပင္လယ္တစ္ခုလုံးခ်ၿပေပမယ့္
ေရခ်ည္းပဲၿမင္ၾကတဲ့သူေတြက
မ်ားတယ္

ငါတုိ႔ဇြဲေတြက
တစ္ေန႔တစ္လံ ပုဂံဘယ္ေၿပးမလဲဆုိၿပီး သတိၱေကာင္းတတ္
ငါတုိ႔ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ေတြက
အေရးအေၾကာင္းဆုိ အေပါင္းအသင္းလည္းမွားတတ္
ငါတုိ႔အသဲကလည္း
ပပ ထူမွ ထတတ္ရေတာ့တယ္

ကမာၻၾကီးလုံးေနေတာ့
အေနာက္ကုိသြားလည္း အေရွ႕ကုိတစ္ေန႔ေရာက္ရသလုိ
ပင္လယ္ထဲမွာ သေဘာၤခ်င္း ေခါင္းတုိင္ကုိ စၿမင္ရစၿမဲ
အလံတလူလူလႊြင့္ထားေပမယ့္
ဒါးဆုိတာ
ဒဏ္ရာနဲ႔ အေ၀းဆုံးမွာ ေနရတာေကာင္းတယ္...။

အၿဖစ္က
မီးၿပတုိက္ကုိ သေဘာၤ၀င္ေဆာင့္မိသြားတာ
ဆာေလာင္တဲ့ေၿမြမုိ႔
ကုိယ္အၿမွီးၿပန္ အစာလုပ္ၿမဳိခ်လုိက္တယ္

ရန္ကုန္ဆုိတာ
အၿမဲတမ္း အိမ္ရွင္ႏုိင္ငံေတြ ေၿခစစ္ပြဲရႈံးတယ္
ခ်စ္ၾကည္ေရးဖိတ္ေခၚပြဲဆုိ တစ္ဘက္အသင္းကမလာဘူး
အေ၀းကြင္းမွာ ေၿခစြာရတာ
ဘယ္ေလာက္ အသဲနာဖုိ႔ေကာင္းလုိက္သလဲလုိ႔....။...။

ေက်ာ္ထူး

Sunday, November 29, 2009

ဆာလ္၀င္စတန္ခ်ာခ်ီ…

မစၥတာခ်ာခ်ီ

ဒုတိယ ကမာၻစစ္အၿပီးမွာ

ခင္ဗ်ား ေဒါင္းနင္းလမ္းကုိ ေက်ာခုိင္းသြာခဲ့ေပမယ့္

ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔ ခင္ဗ်ားကုိ မေမ့ေသးဘူး..

ခင္ဗ်ားမပါပဲ ဖက္ဆစ္စနစ္ေတြကုိ

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တြန္းလွန္လုိ႔ မၿဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာ

ယုံၾကည္ခဲ့တယ္

တုိင္းၿပည္အတြက္ အသက္ေသြးေခၽႊးမ်က္ရည္လုပ္အား

ၿပီးေတာ့ ကမာၻၾကီး အတြက္အမုိက္အမဲဆုံးစစ္ပြဲတစ္ပြဲကုိ

အဆုံးသတ္ေပးခဲ့တယ္

မစၥတာခ်ာခ်ီ

ခင္ဗ်ားက ကေလးဘ၀ကတည္းက ရဲတုိက္ေပၚမွာၾကီးၿပင္းခဲ့တယ္

ၿပီးေတာ့ေရတပ္ဗုိလ္..

အဂၤလန္ကၽြန္းေပၚက အရႈံးနိမ့္ခံရဆုံး ႏုိင္ငံေရးသမား

ပါတီေၿပာင္းတယ္ ေနာက္ၿပီး ပါတီထပ္ေၿပာင္းတယ္

ခင္ဗ်ားယုံၾကည္ခ်က္ အမွန္တရား

ဥေရာပရဲ႕ လုံၿခဳံေရးကင္းမဲ့ေနတဲ့ မုိက္မဲမႈကုိ ခင္ဗ်ား

ကမာၻစစ္မၿဖစ္ခင္ကတည္းက မီးေမာင္းထုိးၿပတယ္..

ေနာက္ဆုံးေတာ့

လက္သီးဆုပ္စာ အဂၤလန္ကၽြန္းေလးကုိကာကြယ္ဖုိ႔

ကမာၻၾကီးကုိ ဖက္ဆစ္ စစ္ဘီလူးေတြ ရန္ကကာကြယ္ဖုိ႔

ခင္ဗ်ားေဒါင္းနင္းလန္းထဲ ၀င္ေရာက္လာတယ္ ..

အသက္ေသြးေခၽႊး လုပ္အားမ်က္ရည္

တစ္စြန္းတစ္စမက်န္ခင္ဗ်ားေပးခဲ့တယ္..

ဘန္ကာထဲက ေဆးၿပင္းလိပ္ၾကီးခဲ့ရင္း

နာဇီေလတပ္ကုိ ထြက္ထြက္ဆဲတတ္တယ္

ကမာၻၾကီးဟာ တစ္စည္းတစ္လုံးတည္းၿဖစ္ရင္ေကာင္းတယ္

အဲဒီလုိၿဖစ္လုိဖုိ႔ အားလုံးပ်က္စီးရမယ္ဆုိရင္

တစ္ကြဲတစ္ၿပားဆီၿဖစ္ေနရတာ ပုိေကာငး္တယ္လုိ႔ ခင္ဗ်ားေၿပာခဲ့တယ္

ဥေရာပ အတြက္ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာကုိ

အတည္ၿပဳေပးခဲ့ေပမယ့္ အဂၤလိပ္ကုိလုိနီေတြအတြက္ေတာ့

ခင္ဗ်ားက နတ္ဆုိးတစ္ပါးလုိပဲ

ၿမန္မာၿပည္ကုိ လြတ္လပ္ေရးေပးဖုိ႔ ၿငင္းဆုိခဲ့တယ္

ၿမန္မာၿပည္ကုိ လြတ္လပ္ေရးေပးလုိက္ရင္ အဲဒီတုိင္းၿပည္ေလးမွာ

ေသြးေခ်ာင္းစီးကုန္လိမ့္မယ္လုိ႔ အဂၤလိပ္ ပါလီမန္မွာ ခင္ဗ်ားေၿပာခဲ့တယ္

အခုေတာ့ သမုိင္းက ခင္ဗ်ားအေၿမာ္အၿမင္ေတြကုိ အတည္ၿပဳခဲ့ၿပီးၿပီ..

မစၥတာခ်ာခ်ီ

မနက္ၿဖန္မွာက်ေရာက္မယ့္

ခင္ဗ်ား ေမြးေန႔အတြက္ ဒီကဗ်ာကုိ အမွတ္တရေရးတယ္

ကမာၻၾကီးအတြက္ တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္မႈအတြက္ ေက်းဇူးပါ


မုိးလႈိင္ည

Saturday, November 28, 2009

ေပ်ာက္ဆုံးသြားေသာ နံနက္ခင္းမ်ား…

နံရံေပၚက ေဆးသားအေဟာင္းေတြ ကြာက်ေနတယ္… တကယ္ဆုိ

ကံၾကမၼာစာအိတ္ေပၚမွာ ဘယ္လိပ္စာမွတပ္မထားဘူး…

အမွန္မွာ မွားေနတယ္ဆုိေတာ့ …

အမွားမွာ မွန္ေနတတ္တယ္လုိ႔ ဆုိခ်င္တာလည္း….

အဓိပါယ္ခ်ည္းသက္သက္နဲ႔ေတာ့ ဘြဲ႕ရလက္မွတ္ေတြယူမေနခ်င္

ဘယ္သူက ၿပန္ထူးမွာလည္း … ၾကိယာေတြကို ေခၚေနတာေလ…

ဘယ္ကမ္းေၿခက တုိက္တဲ့ ေလညွင္းလည္း ရုိက္ခတ္မိေတာ့

ေအးစက္မာေက်ာလုိ႔… ေၿပာၾကည့္ေလ.. သေဘာတူလက္မွတ္ေရးထုိးဖုိ႔

ႏွလုံးသားကုိ ေရခဲရုိက္… ဒါဟာပုိ႔ကုန္အသစ္ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မွာေပါ့….

နံနက္ခင္းဆုိတာ လင္းပြင့္ဖို႔ ၾကဳိးစားတုိင္း ေလာင္ၿမဳိက္ လမ္းေပၚကုိ ႏွင္ထုတ္လုိက္တဲ့

ေလာဘ က ဘာလည္း ဒီေန႔ ေအာင္ၿမင္ဖုိ႔ဆုိတာ မုိးလင္းတုိင္းရမိတဲ့ ေနာင္တလုိ႔

ဘာအတြက္လည္း ဘာေၾကာင့္လည္း အေမွာင္မွာ မေရမရာ ေထာင္ေခ်ာက္က်ေနတယ္…

လူမ်ား လမ္းမမ်ား နံနက္ခင္းမ်ား တၿဖည္းၿဖည္း ေ၀၀ါးသြားတယ္ ႏွစ္ေတြလည္းၾကာၿပီ

ငယ္ငယ္ တစ္ခါတုန္းက ဆုိတာေတြ ရုန္းထြက္မရေသးပါလား…

လွ်ာႏွစ္ခြနဲ႔ ေၿမြလုိ … အေၾကာင္းၿပခ်က္ႏွစ္ခုနဲ႔ လမ္းမ … ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြကုိ

ဆက္သြယ္ထားေနတုန္း… ရုန္းထြက္ၾကည့္ ၿပန္လည္ နစ္ၿမဳတ္ … တဆစ္ဆစ္ဆြဲႏွစ္ေနတဲ့

ႏွစ္ကာလေတြထဲ… ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့ မနက္ခင္းေတြ… ကမန္းကတမ္းဇာတ္သိမ္းလုိက္ရတယ္…

မနက္ၿဖန္အတြက္ အာဂ်င္ဒါ အသစ္တစ္ေစာင္ေရးဖုိ႔…။


မုိးလႈိင္ည

Monday, November 23, 2009

ေထာင္

မည္္သူမဆုိအတြက္အမ်ားပုိင္ေနရာ
လူတန္းစားမေရြးေရာက္ေရာက္လာတတ္ေပါ့
တံခါးေတြမွာ အ၀င္အထြက္အၿမဲရွိသလုိ
ေထာင္ေတြမွာလည္း အ၀င္အထြက္ရွိတယ္
ၿပီးေတာ့
ကံၾကမၼာရွိတယ္ ေရာဂါဘယရွိတယ္
မိတ္ေဆြစစ္ေတြရွိသလုိ
ရန္သူစစ္စစ္ေတြလည္းရွိတယ္
မတရားမႈရွိသလုိ လက္စားေခ်မႈလည္းရွိတယ္
ပညာေရးရိွသလုိ မုိက္မဲမႈလည္းရွိတယ္
ေဆးရုံရွိသလုိ တရားရုံးလည္းထပ္ရွိတယ္
ပညာေရးရွိသလုိ ေသဒဏ္စီရင္ခ်က္လည္းရွိတယ္
ဆင္းရဲသားေတြရွိသလုိ လူခ်မ္းသာလည္းရွိတယ္
အေရာင္းအ၀ယ္ရွိသလုိ ၿပန္ေပးဆြဲမႈလည္းရွိတယ္
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ ေထာင္ရွိသလုိ
ေထာင္ထဲမွာလည္း လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရွိတယ္
ဘာသာၾကီးေလးမ်ဳိးရွိသလုိ ဘာသာမဲ့ေတြအတြက္
ဘာကုိမွ မကုိးကြယ္ခြင့္လည္းရွိတယ္…
အရက္စက္ဆုံး အက်ဥ္းေထာင္ေတြဟာ
ၿမဳိေတာ္ေဟာင္းကုိ လူေတြလာၾကည့္သလုိမ်ဳိး
ကမာၻေပၚမွာ နာမည္ၾကီးၿပတုိက္ၾကီးေတြၿဖစ္လာရဲ႕
ေသၿခင္းနဲ႔ အက်ဥ္းေထာင္အတြက္…
လူေတာ္မ်ားမ်ားက ၿပင္ဆင္မႈ မရွိခဲ့ၾကဖူး…
တကယ္ေတာ့ ေထာင္ဆုိတာ..
လူေတြက လူေတြကုိ ေထာင္ေထာင္ဖမ္းတဲ့ေနရာေပါ့…
ေထာင္ေတြရွိေနတုိင္း
ေသခ်ာတယ္ တစ္ေနရာရာမွာ မတရားမႈေတြရွိေနတယ္ဆုိတာ….။


မုိးလႈိင္ည

Saturday, November 21, 2009

ဇာတ္လမ္းတင္ဆက္ပုံ…

အေတာင္ပံခတ္သံေတြနားစုိက္ေထာင္တုန္း

ငါတုိ႔ေတြ မပ်ံသန္းလုိက္ရဘူး မဟုတ္လား..

ေလဟာ မုန္တုိင္းလုိ႔ အေသြးအသားကုိၿဖတ္တုိက္သြားတယ္

ယုံၾကည္ရဲစရာ မရွိပါဘူး… ဒါေပမယ့္တစ္ခုခုကုိယုံၾကည္ေနတုန္း

အရာရာ ေ၀သီတဲ့ လမ္းေတြနဲ႔…

ငါဘ၀ကုိ ဘယ္လုိ႔ေကြ႔ ရမလည္း

အိပ္မက္က ဘရိတ္ေပါက္ၿပီး ေခ်ာက္ထဲက်သြာၿပီ…

မနက္ၿဖန္ဟာ ေန႔ၿပန္တုိးေတြေရတြက္ေနတုန္းလား

လက္ထဲက ေငြစကၠဴလုိ ငါတုိ႔တြန္႔ေၾကေနရတာကုိက

အရသာလား…



အရွိန္ေတြလြန္သြားၿပီ

အခ်ိန္ေတြလြန္သြားၿပီ…

သြန္ၿပစ္ရေတာ့မယ္ ေကာ္ဖီအသုိးေတြလုိ႔…

လူ႔ဘ၀ကုိ အေသအခ်ာေနထုိင္မႈနဲ႔

အနည္ထုိင္ေသခ်ာမႈဟာ ငါတုိ႔ေခတ္နဲ႔မေတာ္ဘူးအကၤ်ီ

တစ္ေယာက္ေယာက္ေခၚရင္ တစ္ေယာက္ေယာက္

ၿပန္မထူးႏုိင္တဲ့…

ဒီကေန႔ ဇာတ္လမ္းတင္ဆက္ပုံ …

မနက္ၿဖန္ကုိ မယုံဖူး မဟုတ္လား…။




မုိးလႈိင္ည

Friday, November 20, 2009

အၿဖဴဆြတ္ဆြတ္ ေႏြရာသီ

အၿဖဴဆြတ္ဆြတ္ ေႏြရာသီထဲမွာ

စုိက္ပ်ဳိးေနက်သီးႏွံေတြ

ေရာင္းတမ္းမရဘူး…


အၿဖဴဆြတ္ဆြတ္ေႏြရာသီထဲမွာ

ခႏၵာကုိယ္အပူခ်ိန္က

ေရခဲမွတ္ထိေရာက္တယ္

စိတ္ကေတာ့ေရဆူမွတ္…


အၿဖဴဆြတ္ဆြတ္ေႏြရာသီထဲမွာ

ၾကားေနက် ဗုံသံေတြေပ်ာက္ဆုံး

တုိင္ေနက်သံခ်ပ္ေတြကုိ ၿပန္မၾကားရ


အၿဖဴဆြတ္ဆြတ္ ေႏြရာသီထဲမွာ

ငါတုိ႔ဟာ တစ္ခုခုကုိဆာေလာင္လုိ႔


အၿဖဴဆြတ္ဆြတ္ ေႏြရာသီထဲမွာပဲ

အားလူးစားသူမ်ား ပန္းခ်ီကားကုိၿမင္ေယာင္လုိ႔


အၿဖဴဆြတ္ဆြတ္ေႏြရာသီထဲမွာပဲ

ထပ္ၿပဳိလာမယ့္ မုိးကုိစုိးရိမ္လုိ႔


အၾကိမ္ၾကိမ္ပ်က္ေနတဲ့ ကမာၻကုိ

အၿဖဴဆြတ္ဆြတ္ ေႏြရာသီထဲမွာ အဖတ္ဆည္ရမလားလုိ႔

ငါတုိ႔အားလုံး အၿဖဴဆြတ္ဆြတ္

ေႏြရာသီကုိပဲ….


မုိးလႈိင္ည

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...