နံရံေပၚက ေဆးသားအေဟာင္းေတြ ကြာက်ေနတယ္… တကယ္ဆုိ
ကံၾကမၼာစာအိတ္ေပၚမွာ ဘယ္လိပ္စာမွတပ္မထားဘူး…
အမွန္မွာ မွားေနတယ္ဆုိေတာ့ …
အမွားမွာ မွန္ေနတတ္တယ္လုိ႔ ဆုိခ်င္တာလည္း….
အဓိပါယ္ခ်ည္းသက္သက္နဲ႔ေတာ့ ဘြဲ႕ရလက္မွတ္ေတြယူမေနခ်င္
ဘယ္သူက ၿပန္ထူးမွာလည္း … ၾကိယာေတြကို ေခၚေနတာေလ…
ဘယ္ကမ္းေၿခက တုိက္တဲ့ ေလညွင္းလည္း ရုိက္ခတ္မိေတာ့
ေအးစက္မာေက်ာလုိ႔… ေၿပာၾကည့္ေလ.. သေဘာတူလက္မွတ္ေရးထုိးဖုိ႔
ႏွလုံးသားကုိ ေရခဲရုိက္… ဒါဟာပုိ႔ကုန္အသစ္ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မွာေပါ့….
နံနက္ခင္းဆုိတာ လင္းပြင့္ဖို႔ ၾကဳိးစားတုိင္း ေလာင္ၿမဳိက္ လမ္းေပၚကုိ ႏွင္ထုတ္လုိက္တဲ့
ေလာဘ က ဘာလည္း ဒီေန႔ ေအာင္ၿမင္ဖုိ႔ဆုိတာ မုိးလင္းတုိင္းရမိတဲ့ ေနာင္တလုိ႔
ဘာအတြက္လည္း ဘာေၾကာင့္လည္း အေမွာင္မွာ မေရမရာ ေထာင္ေခ်ာက္က်ေနတယ္…
လူမ်ား လမ္းမမ်ား နံနက္ခင္းမ်ား တၿဖည္းၿဖည္း ေ၀၀ါးသြားတယ္ ႏွစ္ေတြလည္းၾကာၿပီ
ငယ္ငယ္ တစ္ခါတုန္းက ဆုိတာေတြ ရုန္းထြက္မရေသးပါလား…
လွ်ာႏွစ္ခြနဲ႔ ေၿမြလုိ … အေၾကာင္းၿပခ်က္ႏွစ္ခုနဲ႔ လမ္းမ … ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြကုိ
ဆက္သြယ္ထားေနတုန္း… ရုန္းထြက္ၾကည့္ ၿပန္လည္ နစ္ၿမဳတ္ … တဆစ္ဆစ္ဆြဲႏွစ္ေနတဲ့
ႏွစ္ကာလေတြထဲ… ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့ မနက္ခင္းေတြ… ကမန္းကတမ္းဇာတ္သိမ္းလုိက္ရတယ္…
မနက္ၿဖန္အတြက္ အာဂ်င္ဒါ အသစ္တစ္ေစာင္ေရးဖုိ႔…။
မုိးလႈိင္ည
No comments:
Post a Comment