Friday, December 31, 2010

ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္

၂၀၁၀ တုန္းက ေရးဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ.. သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ဳိ႕ ၾကဳိက္တယ္ဆုိလုိ႔ ၿပန္တင္ၿဖစ္တာပါ...။



၂၀၁၀
ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္
ငါတုိ႔အသက္ေတြ ပုိမုိၾကီးရင့္လာေတာ့မယ္
ငါတုိ႔ အေတြးေတြရင့္က်က္ၿပီလား..


ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တႏွစ္...
ငါတုိ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ အရာအားလုံးကုိခ်စ္ႏုိင္ပါ့မလား


ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္
ကမာၻၾကီးေပၚမွာ စစ္ပြဲေတြ ထပ္မၿဖစ္ပါေစနဲ႔


ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္
အားနည္းသူေတြကုိ သဘာ၀ကပ္ေဘးေတြမဆုိက္ေရာက္ပါေစနဲ


ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္
ငါတုိ႔ ေခတ္ၿပဳိင္လူသားေတြ ဘယ္လုိတရားနဲ႔
မွ်ေ၀ေနထုိင္ၾကမလည္း...


ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္
ငါတုိ႔အတြက္
ငါတုိ႔အားလုံးအတြက္
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာမ်ား.. မွ်ေ၀ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရရွိႏုိင္ ပါေစ...


ေနာက္ထပ္လာမယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္...
ငါတုိ႔ ပုိခ်စ္ၾကရေအာင္...။


မုိးလႈိင္ည

Saturday, December 25, 2010

ႏွစ္ကာလေတြမွာ ဘရိတ္မပါဘူး…။

တေရြ႕ေရြ႕ တေငြ႔ေငြ႔ နံရံေပၚ ၿပကၡဒိန္ေတြ

ကြန္ၿပဴတာထဲက လက္ကုိင္ဖုန္းထဲက

နာရီေတြ ေန႔ရက္ေတြ ရက္သတၱပါတ္ေတြ

လေတြ ရာသီေတြ

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ႏွစ္ကာလပင္လယ္ေတြ

တစ္စင္းၿပီးတစ္စင္းေပ်ာက္ရွ…



တစ္ခ်ဳိ႕ႏွစ္ကာလေတြ သိပ္သိပ္သည္းသည္း

တခ်ဳိ႕ႏွစ္ကာလေတြက ေၾကေၾကကြဲကြဲ

တခ်ဳိ႕ႏွစ္ကာလေတြက လ်င္လ်င္ၿမန္ၿမန္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြက အိေၿဒရရ

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြက စီးပြားၿဖစ္တယ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြက စစ္ၿဖစ္တယ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြက အိမ္ေထာင္္ရက္သားက်လုိ႔

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြက အထီးက်န္အရက္သမားအုိၾကီးၿဖစ္လုိ႔

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာ လူငယ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာက နာမည္ၾကီး

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာက နာမည္ပ်က္ေတြနဲ႔ အမႈတစ္ရာေပြ

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာ သူမ်ားေတြကုိ ၀ါက်ေပးတယ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ စစ္အတြင္းအက်ဥ္းသား



တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာ ပုိက္ဆံရတယ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ ဘြဲ႔ ဒီဂရီ ဆာတီဖီကိတ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြကေတာ့ ဘာမွမရဘူး

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ မိန္းမငယ္ငယ္ထပ္ရတယ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ အေၾကြးေတြပါတ္ခ်ာလည္၀ုိင္း

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ အမိေၿမကထြက္ေၿပးတိမ္းေရွာင္သူ

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာ အေမ့ဆီၿပန္ၿဖစ္တယ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ ေထာင္၀င္စာမရဘူး

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ စိတ္ေရာဂါကုမွာ အထူးခန္းတစ္ခန္းရတယ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ စားေသာက္ဆုိင္မွာ ပုိက္ဆံမပါလုိ ဆြဲထုတ္ခံရတယ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ ကိုယ့္ရည္းစားကုိ တပည့္တစ္ေယာက္ကမသြားတယ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ ခုိးထားတဲ့မိန္းမကို ၿပန္အပ္လုိ႔မရေတာ့ဘူး

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလတြမွာေတာ့ သမီးေလးကစ္ကစ္ေမြးတယ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ ေယာကၡမက အေမြေတြထားၿပီးဆုံးသြားတယ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ ေဆးရုံကုတင္ေပၚ ပက္လက္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ ရင္းထားတဲ့သေဘာၤနစ္တယ္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြကုိေတာ့ ဆုံးသြားတဲ့ မိတ္ေဆြေတြလုိ

ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ မာဋ္နတ္နဲ႔တရင္းတႏွီး

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ ဘုရားသခင္စကားစၿမည္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာေတာ့ ေကာင္းကင္ဘုံေမာ့ေမာ့ၾကည့္

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာ လိပ္ေတြလုိ ကုိယ္ဘက္ကုိယ္ယက္လုိ႔

တခ်ဳိ႕ ႏွစ္ကာလေတြမွာ ငရဲနဲ႔နီးနီး ေၿမၾကီးထဲတြင္းတူး၀င္လုိ႔



တေရြ႕ေရြ႕ တေငြ႔ေငြ႔ ႏွစ္ကာလေတြဟာ ဘရိတ္မပါဘူး…

၀ိပႆနာ ငါ့အေတြးအေခၚထဲ ဘယ္ေတာ့လာမွာလည္း…



မုိးလႈိင္ည

Tuesday, December 21, 2010

အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္ရင္ ရယ္စရာေတြပါးရွား သြားတယ္ မမၿငိမ္း…

အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္ရင္ လူနဲ႔ရယ္ေမာၿခင္းက
မုိင္သုံးရာအကြာမွာ…
ေလာဘေဇာေတြ ေမာခဲ့သမွ်…
ေလွကားထစ္ၿမင့္ၿမင့္ေတြ ေဒါက္ဖိနပ္ၿမင့္ၿမင့္ေတြ
စိတ္ကူးထည္ အိပ္မက္ေတြတၿဖည္းၿဖည္း ေသးမႊားေပ်ာက္ရွ
အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္ရင္ ရယ္စရာကုိရွာမေတြ႔ေတာ့ဘူး
မမၿငိမ္းေရ…

ကေလးေလးေတြ
ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ေလးေတြေကာင္မေလးေတြကုိ
လုိက္ၾကည့္
သူတုိ႔အေပ်ာ္ေတြ သူတုိ႔ရယ္ေမာခ်င္းေတြကုိလုိက္ၾကည့္
ဟာသဇာတ္ကားေတြၾကည့္ ကာတြန္းဇာတ္လမ္းေတြၾကည့္
ေလေၿပေတြေန၀င္ခ်ိန္ေတြ မနက္ခင္းေတြ
သစ္ရြက္ေၾကြတာေတြကအစ.. ကုိယ့္အတြက္ရယ္စရာ
ဘယ္ေနရာမွ ရွိမေနဘူး မမၿငိမ္း

လူကထုံေပေပနဲ႔ ဘ၀ဆုိတဲ့ ကစား၀ုိင္းထဲမွာ
ကုိယ္ကအႏုိင္ရသူမဟုတ္ပဲ ေလာင္းေၾကးသက္သက္
အဲဒီခံစားခ်က္ေတြကို ဘယ္လုိႏွစ္သိမ့္မလည္း

ေၿမလတ္ၿမဳိ႕ကေလးကေန
ရန္ကုန္ ဘန္ေကာက္ စကာၤပူ
ကြာလာလန္ပူ တုိက်ဳိ ဆုိးလ္
ရုိးသားတဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈကလြဲ႔လုိ႔
ေငြေၾကး ဟုိက္တက္စ္ ေနထုိင္မႈဘ၀
ရင္ဘတ္ဗလာနဲ႔အၿပဳံး
ေဖာေဖာသီသီသုံးႏႈန္းၿဖစ္ခဲ့တဲ့ ဘ၀အခ်ိန္ေတြ
အထက္အညာက အစ္မယာတဲေလးလုိေတာ့
ဘယ္လုိေအးခ်မ္းအိေၿႏၵရ ၿငိမ္ဆိတ္ေနမလည္း…
မုိးလင္းတာနဲ႔ အမ္အာတီထဲက ဘ၀က
လမ္းၾကဳံလုိ႔ ဘယ္သူ႔ကုိၿပဳံးၿပရမွန္းမသိ
စကာၤပူေငြေၾကးက လူေတြကုိ ခံစားခ်က္နဲ႔ေ၀းေအာင္
သင္ေပးႏုိင္ခဲ့တယ္ … မမၿငိမ္း

ၾကယ္ဗလာနဲ႔ေကာင္းကင္…
ၿမင္ေနရတဲ့ေနရတဲ့တိမ္ေတြၾကား..
အိမ္ၿပန္မေရာက္ႏုိင္တဲ့ ညေတြအေၾကာင္း
ပီဖင္းဂုိးထဲက ညီမေလးအသံ
ေကာ္နက္ရွင္ထစ္အအထဲက
ၿဖတ္စီးလာမယ့္ ေမတၱာတရားကုိ
တေမ့တေမာ ေမွ်ာ္လင့္ … မမၿငိမ္းေရ
လူဘ၀ရဲ႕ ႏွစ္သုံးဆယ္ ၿဖတ္သန္းမႈက
အထီးက်န္ရလဒ္ေတြပဲ ၾကြင္းက်န္ရစ္ေတာ့မွာလား…

ေခတ္မွီၿမဳိ႕ၾကီးထဲမွာေတာ့
ေဆာင္းေလနဲ႔ေအးစက္ေတာင့္တင္းေနတဲ့
ကြန္ကရစ္ေထာင္ေခ်ာက္ေတြက
ထင္းမီးဖုိထဲက ထန္းၿမစ္ေတြေလာက္
ေက်နပ္နစ္သက္စရာေကာင္းပါ့မလား
အသက္သုံးဆယ္ဆုိတာ ဘ၀မွာ သိပ္ရယ္ခြင့္မရေတာ့ဘူး
မမၿငိမ္း….


မုိးလႈိင္ည

Monday, December 20, 2010

ဘာရယ္ေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး ဒီကေန႔ေနသာတယ္

ဘာရယ္ေၾကာင့္မွမဟုတ္ဘူး

ဘာေၾကာင့္လည္း ဆုိတဲ့အေၾကာင္းေတြေၿပာေနတာ

အခင္းၿဖစ္ပြားစဥ္က.. ေရွ႕မွီေနာက္မွီေတြကလည္း

သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူ မ်က္ၿမင္ေတြ႔ရွိသူေတြေၿပာၿပတာက

ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိဘူး ...

တကယ္ဆုိ ဘာရယ္ေၾကာင့္ေတာ့မဟုတ္ဘူး

ဒီကေန႔ ေနသာတယ္...

ေနသာရဲ႕လားဆုိေတာ့ ဒီလုိပဲေလ အဆင္ေၿပေအာင္

ေနေနရတာပဲေလ.. ေနသာေတာ့ေကာင္းကင္ကုိ

ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေနၿမင္ရတယ္ေလ

ေနသာတဲ့အေၾကာင္းကလည္း ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး

တကယ္ေတာ့ဘာရယ္ေၾကာင့္မွ ဘယ္သူေၾကာင့္မွ

ဘယ္အတြက္ေၾကာင့္မွမဟုတ္ပါဘူး ၿဖစ္ပ်က္ေနၾကတာ

အခုေတာ့ေတာ္ေတာ္ေနသာသြားၿပီ...

အရင္ကဆုိ အခုလုိမေနတတ္ေသးဘူး

ဘာေၾကာင့္လည္း ဘာေၾကာင့္လည္း ဘာေၾကာင့္ပါ

ဘာေၾကာင့္ပါ...

လုိက္လုိက္ နားလည္ လုိက္လုိက္ ရွင္းလင္း

အခုေနသာတယ္ဗ်...

ဘာမွမလုိေတာ့ဘူး ဘာေၾကာင့္မွမေၾကာင့္ၾကေတာ့ဘူး

ေနသာတဲ့ေန႔ေတြဆုိ ညေနေတြကလည္း လွတယ္...

စီးကရက္ေလးဖြာလုိက္ ၀ီစကီေလးေသာက္လုိက္

စာအုပ္ေလး ဖတ္လုိက္ ဘာရယ္ေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး

ဒီလုိပါပဲ .. ဘ၀ကေလလြင့္ပ်က္ဆီးတတ္ဖုိလည္းလုိတယ္ေလ

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ေၿပာသလုိဆုိ စနစ္တက်ပ်က္ဆီးတတ္ဖုိ႔လုိသလုိေပါ့

ဒါလည္း ဘာရယ္မဟုတ္ ေၿပာသြားတာပါ..

ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိပဲ မွတ္မိေနတာ... အခုစာသားေတြလည္း

အရင္ကလုိ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါး...

အထူးၿပဳလုပ္ခ်က္ေတြမပါပဲ...

ဒီကေန႔က ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ေနသာေနတာ...။



မုိးလႈိင္ည

Saturday, December 18, 2010

ရင္းလည္းရင္းႏွီး မရင္းလည္းမရင္းႏွီးတဲ့ ကိစၥေတြ

အၿမည္းရမွာလား ဒီကဗ်ာက...
အခ်ိန္တစ္ဆယ္ဘယ္ေစ်းလည္း
ယုိးဒယားမိတ္ တရုတ္မိတ္ ထုိင္၀မ္မိတ္ မေလးရွားမိတ္
ဘာမိတ္မိတ္ ကိစၥရွိသူေတြကရွိတယ္ ကိစၥမရွိသူေတြကမရွိဘူး
ထိပ္စီး ေနာက္ပိတ္ အလယ္ထုိင္
ပါတ္လည္လား အာလား
ဂုိးေပါင္းလား အေပၚေအာက္လား
ေကာင္တာမွမထြက္ခြာမွီ ေငြေၾကးအေရအတြက္စစ္ေဆးပါ
ေကာင္တာမွမထြက္ခြာမွီ အရက္စစ္မစစ္စစ္ေဆးပါ...
ရင္းရင္းႏွီးႏွီးကုိသိတာပဲ... တစ္ခါတစ္ခါစိမ္းတယ္
အေရးအသားေတြဘက္ယိမ္းလြန္းေနမလား...
စကားေတြ ေၿပက်ေနလုိ႔... စကားေၿပကဗ်ာလုိ႔ေခၚမယ္ဆုိ
ကဗ်ာဟုတ္တယ္ ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး...
ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္ လူကေတာ့မူးေနတာပဲ
ႏွိမ့္ခ်သလုိ ရုိးက်ဳိးသလုိ မုိက္ရုိင္းသလုိ ရမ္းကားသလုိ
ရင္းႏွီးသလုိ စိမ္းသလုိ က်က္သလုိ..
ကုိယ့္အထာနဲ႔ကုိယ္ ကုိယ္ကဗ်ာနဲ႔ကုိယ္
ၿငင္းရမွာ ပ်င္းလုိ႔ ခပ္ၿပင္းၿပင္းေသာက္တယ္ ...
သိပ္မရင္းႏွီးသလုိ ပုလင္းတူဗူးဆုိ႔ေတြပဲ...
ဘာပဲေၿပာေၿပာ ဘာမွမေၿပာတာပုိေကာင္းတဲ့ ေလာက
ေၿပာမေကာင္း ဆုိမေကာင္း ဖတ္မေကာင္း ေရးမေကာင္း
အရပ္မေကာင္း အေလာင္းမလွဆုိသလုိ ကဗ်ာလည္း
ဖုတ္တေလာင္းေလာင္း ယင္တေထာင္းေထာင္း
မေကာင္းေက်ာင္းပုိ႔ ေက်ာင္းမေကာင္း ကန္မေကာင္း
(မေကာင္းတာသိ မွားမၿငိ ၿမင္သိနာမ္တရား
ရုပ္တရား နာမ္တရားရုပ္နာမ္ မွတပါး
သူမရွိ ငါမရွိ သတၱ၀ါမရွိ)
မရွိခဏ မရွိတာလည္း ခဏခဏ
လက္ဆုပ္ေတြေၿဖခ်.. ေကြးေသာလက္မဆန္႔မီ...
ဘာဆန္ဆန္ ဘာစံစံ
ရင္းရင္းႏွီးႏွီးၾကီးကုိမရင္းမႏွီးနဲ႔ ကိစၥေတြ...။


မုိးလႈိင္ည

ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳနဲ႕ မပါတ္သက္တဲ့ ကိစၥေတြ

ေရေသ အသက္ကယ္ ေလမွဳတ္သြင္းေဘာေပၚ အသက္တစ္ေခ်ာင္းသို႕မဟုတ္ ႏွစ္ေခ်ာင္း ကဗ်ာဆရာ
သို႕မဟုတ္ ကဗ်ာဖတ္ဝါသနာပါသူ တစ္ေယာက္မွ မပါ ႏွစ္သက္မွဳျဖင့္သာ ခ်ဥ္းကပ္ေလ့ရွိသည္ အထူး
လွိဳင္းမ်ား အုန္းလက္ ခရု နိမိတ္ပံု ေခြးေခ်းပံု မင္းေခြးေခ်း သူ႕ယူဆပံုမွာ ဟ ရံုေလး ဟျပီး ကၽြန္ေတာ္
ဖတ္ရတဲ့ စာအုပ္နဲ႕ဆို ကဗ်ာစာအုပ္ (၉) အုပ္ ထုတ္ေဝျပီးပါျပီ ပေရရီျမက္ခင္းအထိသြားျပီး ရြတ္ဆိုေန
ဖို႕ မဆိုလုိပါ ဒါကို ဒီလို ခလုတ္တိုက္မိ ဒီလို တေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ကာ ဒါဏ္ရာကို ဝိုင္းမဖ်င္ၾကပါဘူး ေနေစာင္း
သြားတဲ့အခါ ညေနဟု ရုတ္ျခည္း good morning ဟု ေဆးရံုေပၚမွာ ဆရာဝန္ခြင့္ျပဳလ်င္ ဒီေခါင္းစဥ္ပဲ စား
လိုပါသည္ ဗီတာမင္ အေျမာက္အမ်ား ပါဝင္မွဳ ရွိ/မရွိ အက္ရွ္ဘရီပံုစံႏွင့္ ေရးေရး ၃ လကၼ ၄ လကၼ ကတ္
ျပားေတြေပၚမွာ ထံုးက လြတ္လပ္ေစတယ္ Flarf ႏွင့္ Conceptual ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္း က်ေနာ္တို႕အခန္း
ဟာ တကယ့္ကို ပ်င္းရိစရာပါပဲ လို႕ ပီတာက ပြင့္လန္းေပၚေပါက္လာမႈႏွင့္အတူ နားရြက္ေနာက္နားမွာ
တို႕လို႕တြဲေလာင္း ပုဏၰရိပ္ပင္မ်ားက ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အႏုပညာဆိုင္ရာ အခင္းအက်င္းႏွင့္ပတ္သက္၍
ညစ္တီး ညစ္ပတ္ အေလာင္း အကၤ်ီလည္ခြန္ အဂၤါမမွန္ ေအာက္ဝါ/အိမ္ ရွင္ထြက္သြားေတာ့ ေျခကို ဒရြတ္
ဆြဲလို႕ ဆက္စပ္၍ ကဗ်ာလမ္းေဖာက္လုပ္ျခင္းမ်ားႏွင့္အတူ အက္ေဆး ဒြန္ေဒရဲ႕ သေဘာတရားနဲ႕ အလုပ္
လွ်ာတစ္လစ္ထြက္သည္အထိ မရပ္တမ္း အခ်င္းခ်င္း enforcement အပိုင္းမွာ အားနည္းေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္မယ္။ ဣေႁႏၵရရ၊
၁) မထူးေတာ့ဘူး ငါ့ကိုပါ လာသတ္ပါေတာ့ ၂) စာေပသမား ပန္းတေနာ္ဦးသန္႕(ေနာင္
ကုလ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္) ကလည္း ၃) ေႏွးေကြးျခင္း၊ မိုက္မဲျခင္းေၾကာင့္ စိတ္ဆိုးလာသည္ ၄) ပါမင္ဂနိတ္
ပိုးသတ္ေဆးရည္တို႕ကို အာခံသည့္ ဂႏိုရီးယားေရာဂါ ၅) အသံုးမဝင္ေသာ သစ္ပင္မ်ားျဖစ္လ်င္ ကၽြန္းစု
ေပၚတြင္ စုပံုတင္ထား၍ ၆) ဆိုရွယ္လစ္တို႕ ကြန္ျမဴနစ္တို႕ထက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအဖြဲ႕ကို လိုလား
ေထာက္ခံသည္ ၇) အာရိယန္လူသား၏ ပထမဆံုးေျပာစကား ဂ) ကဗ်ာပစၥည္း တင္ပို႔မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး sensitive ျဖစ္တယ္ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ ရွိတယ္ ၉) ငါးေျပမ ။ ။

ခင္ေအာင္ေအး
၁၆၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၁၀ ဘန္ေကာက္ခ်ိန္ ၂၁း၃၇ နာရီ

Thursday, December 16, 2010

ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ကိစၥေတြ

Flarf ႏွင့္ Conceptual ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းသြယ္တန္းေရး စီမံကိန္းအတြင္း ေရနက္ဆိပ္ကမ္းလုပ္ငန္းခြင္ႏွင့္ အထူးစီးပြားေရးဇုန္မ်ား တည္ေဆာက္ၿပီးစီးပါက အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ား ပြင့္လန္းေပၚေပါက္လာမႈႏွင့္အတူ

ကဗ်ာဆရာမ်ား၏ ရပိုင္ခြင့္ႏွင့္ အခြင့္အေရးမ်ားဥပေဒဆိုင္ရာ အၾကံေပးမ်ားလိုအပ္လာေၾကာင္း၊ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အႏုပညာဆိုင္ရာ အခင္းအက်င္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ကြၽမ္းက်င္သူမ်ား၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ကဗ်ာထုတ္ကုန္လုပ္ငန္း အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ တိုးတက္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဖက္စပ္ကုမၸဏီတို႔ကလည္း ပူးေပါင္းအေကာင္အထည္ ေဖာ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း။ ဆက္စပ္၍ ကဗ်ာလမ္းေဖာက္လုပ္ျခင္းမ်ားႏွင့္အတူ ကဗ်ာဓာတ္အားေပးစက္႐ံု ႏွင့္ ကဗ်ာအလုပ္႐ံုမ်ားလည္း တည္ေဆာက္သြားမည္ျဖစ္ၿပီး Special Complexotic Poetry Zone တည္ေထာင္လိုက္ရင္ ႏိုင္ငံတကာက ကဗ်ာလုပ္ငန္းေတြေရာက္လာမယ္။ လုပ္ငန္းတည္ေထာင္ၿပီးရင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈနဲ႔အတူ နည္းပညာေတြလည္း ေရာက္လာမယ္။ ကြၽမ္းက်င္ကဗ်ာလုပ္သားေတြလည္း လိုအပ္လာမယ္။ ကြၽမ္းက်င္အဆင့္ျဖစ္ေအာင္ Training ေပးၾကမယ္။ ေနာက္ဆံုး အေထြေထြလုပ္စားေတြအတြက္ပါ အလုပ္အကိုင္ေတြ ရလာႏိုင္တယ္။ ေၾကညာစာတမ္းပါ ရည္မွန္းခ်က္၊ ယုံၾကည္ခ်က္၊ မူ၀ါဒ၊ လုပ္ငန္းစဥ္၊ သေဘာထားဆိုင္ရာ ကတိက၀တ္မ်ားႏွင့္အညီ ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေသာအႏုပညာအျဖစ္ ထာ၀စဥ္ရပ္တည္ႏိုင္ေရး၊ ကဗ်ာသူ/ကဗ်ာသားအားလုံး၏ ဘ၀လုံျခံဳေရး၊ စား၀တ္ေနေရးႏွင့္ အႏုပညာလိုအပ္ခ်က္မ်ား ျပည့္စုံေရး၊ ကဗ်ာအခြင့္အေရးႏွင့္ ဒီမိုကဗ်ာစီက်င့္စဥ္ပါ အခြင့္အေရးမ်ား ရရွိခံစားႏိုင္ေရးတို႔အတြက္ ဥပေဒျဖင့္ အကာအကြယ္ေပးႏိုင္ရန္လည္း စီစဥ္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ အေဟာင္းေတြကိုပဲ လွည့္သံုးေနရင္ေတာ့ ေျပာင္းလဲတိုးတက္လာတဲ့ တံခါးဖြင့္အႏုပညာမူ၀ါဒနဲ႔ ကဗ်ာဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းေခတ္မွာ အရမ္းျပတ္က်န္ခဲ့တာမ်ဳိးျဖစ္ေနမယ္။ ေျပာရရင္ေခတ္ေဟာင္းကဗ်ာေဗဒက အံမ၀င္ေတာ့တဲ့အတြက္ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အေျခအေနနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္တာေတြ လုပ္ရမယ္။ ကမၻာေပၚမွာ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ေခတ္စနစ္ရဲ႕ အေျခအေန အရွိန္အဟုန္နဲ႔အညီ ႏိုင္ငံတကာသို႔ ဆက္သြယ္ပ်ံသန္းႏိုင္ရန္ အခြင့္အလမ္းမ်ားလည္း မ်ားလာျပီျဖစ္သည္။ သူတို႔ကဗ်ာေဗဒက ကိုယ့္မွာရွိေနတဲ့ ကဗ်ာေဗဒထက္ကို ျမင့္ေနေသးတယ္ဆိုရင္ေတာ့ တစ္ဦးတည္းက ခ်ည္းလုပ္လို႔မရပါဘူး။ အခ်င္းခ်င္း enforcement အပိုင္းမွာ အားနည္းေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္မယ္။ ဣေႁႏၵရရ၊ သိကၡာရွိရွိ၊ ကဗ်ာအလုပ္လုပ္ႏုိင္ဖို႔ ကုိယ့္ကဗ်ာေဗဒက အားကုိးေလာက္တဲ့ကဗ်ာေဗဒျဖစ္ဖို႔ လိုတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ခပ္ျပင္းျပင္း ေလးကိုင္ထားတာ၊ ထိလိုက္လွ်င္ တံုးကနဲပဲ။ ကၽြန္ေတာ့ ဟာေတြကေတာ့ လန္းတယ္၊ အရွင္းပဲ။ ဒီကဗ်ာပစၥည္းေတြက ဓာတုဓာတ္ၾကြင္းေတြ၊ က်မ္းမာေရးဆိုင္ရာစစ္ေဆးခ်က္ေတြ သတ္မွတ္ထားသင့္သလား။ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္လြန္ေစ်းကြက္မ်ဳိးေတြကို ကဗ်ာပစၥည္း တင္ပို႔မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး sensitive ျဖစ္တယ္။ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ ရွိတယ္။



သိုးထိန္း (အႏၲိမ)

၂ဝ၁ဝ ဒီဇင္ဘာ ၁၅ရက္

Thursday, December 9, 2010

ဒီဇင္ဘာ…၈

ရင္ထဲမွာ ႏွင္းေတြအထပ္လုိက္

ရွမ္းၿပည္ေတာင္ပုိင္းကေန

နယူးဂ်ာဆီအထိ…

ဒီဇင္ဘာ ၈ ကုိေမ့မရဘူး



ဒီဇင္ဘာက အေမနဲ႔ရြာကေလးကုိခ်စ္တယ္

ၿမန္မာၿပည္ကုိခ်စ္တယ္…

(မီးလာလည္းေပ်ာ္၊ ေရလာလည္းေပ်ာ္၊

အင္တာနက္ေကာ္နက္ရွင္ေကာင္းလည္းေပ်ာ္

ဘေလာ့ကိုတုိက္ရုိက္၀င္လုိ႔ရလည္းေပ်ာ္…

ေပ်ာ္စရာၾကီးပါပဲလုိ႔)

သူဘ၀အပုိင္းအစထဲမွာ ဒီဇင္ဘာ ၈ ကထည့္ေရးတယ္



ေတာင္ေပၚႏွင္းေငြ႔ေငြ႔ကေန႔

သူ႔စကားေၿပကို ကၽြန္ေတာ္လွမ္းေတြ႔ရတယ္

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က စာအုပ္စာေပလူ႔မိတ္ေဆြလုိ႔

စကားပုံအတုိင္း သုံးႏႈန္းခဲ့စဥ္မွာ…

သူက စာအုပ္ေတြဟာ သူငယ္ခ်င္းေတြမရွိခ်ိန္မွာ

သူငယ္ခ်င္းအစစ္ေတြေပါ့တဲ့…

သူ႔အေရးအသားေလးကို သေဘာက်မိတယ္…

တစ္ခါတစ္ေလ

ကေလးတစ္ေယာက္လုိ…

တစ္ခါတစ္ေလ ဇြတ္တရြတ္နဲ႔

(စကား အမ်ားၾကီး ေျပာစရာမလိုပါဘူး....

နားေထာင္သူကို တစ္ခါေလာက္

သူ႔ထင္ျမင္ခ်က္ေလး ေပးေျပာဖို႔ပဲ လိုတယ္။


နာမည္ အရမ္းၾကီးစရာ မလိုပါဘူး....

ကိုယ့္အတြက္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္တဲ့

လြတ္လပ္မႈ တစ္ခု ခ်န္ထားဖို႔ပဲ လိုတယ္။)



ဒီဇင္ဘာ ၈ က အဲဒီလုိ ေတြးခဲ့ေသးတယ္

သူ႔ကုိေတြ႔ရင္ ေလထဲက သက္တံ့လုိ

အခု ဒီဇင္ဘာ ၈မွာေတာ့

ေမတၱာတရားတုိ႔ေပါင္းစုရာ.. ထြက္လာတယ္

သူမ ေပးခဲ့တဲ့ လူဘ၀အတြက္လက္ေဆာင္…

ေမွာင္ေနတဲ့ ႏွလုံးသားတခ်ဳိ႕အတြက္

သူမက ေမတၱာဆီမီးေတြထြန္းညႈိသူ…

ဒီဇင္ဘာ ၈ က ဘယ္ေတာ့မွအုိမသြားဘူး..

အခုသူမ တစ္ႏွစ္ထပ္ၾကီးၿမင့္ ရင့္က်က္လာခဲ့ၿပန္ၿပီ….





ေတာင္ေပၚႏွင္းေငြ႔ေငြ႔ကေန

သူမစာသားေတြကုိ လြမ္းမိပါတယ္

ဒီဇင္ဘာ ၈ ေရ…။





မုိးလႈိင္ည

Monday, December 6, 2010

ငါတစ္ေယာက္တည္း

အခန္းလြတ္ထဲမွာ ငါ့ကုိယ္ငါ ေၿခြခ်ေနတယ္

ၿပာေတာင့္ရွည္ေတြ ေဆးလိပ္ၿပာခြက္ထဲမွာ

ဘာမွလုပ္စရာမရွိလည္း.. ဘာမွမလုပ္ပဲေနလုိရတဲ့အခ်ိန္

စိတ္ရဲ႕ ဒိြဟၿဖစ္မႈေတြခ်ည္းထိေတြ႔

ဘယ္ကုိလွမ္းေကြ႕ရမွာလည္း…

ေပါင္တံၿဖဴၿဖဴေလးအေပၚမွာ

ကိေလသာေတြအသည္းအသန္ရွာမိတယ္

ဘာမွလည္းတပ္မက္စရာမရွိဘူး

လိင္မႈကိစၥနဲ႔ အရက္ကို သိပ္အရသာမေတြ႔ေတာ့ဘူး

ၿပကၡဒိန္ခင္းၿပီး ခႏၵာကုိယ္ကုိလွဲခ်လုိက္တယ္...

ေဘစင္ထဲ ေရဖြင့္ၿပီး ေခါင္းႏွစ္လုိက္တယ္

၀က္အူလွည့္နဲ႔ ကုိယ့္ဦးေႏွာက္ထဲကိုယ္လွည့္ဖြင့္ခ်င္တယ္

ဘီစကစ္နဲ႔ ေသာက္ေရသန္႔ေတြအမ်ားၾကီးက်န္ေသးတယ္

ေသဖုိ႔

မနက္ၿဖန္ေတြမကုန္ႏုိင္ဘူးလား

အနည္းဆုံးေတာ့ ဒီအခန္းထဲမွာ ၾကြက္စုတ္ေနာက္တစ္ေကာင္

ရွိေနသင့္တယ္..

အသုံးမက်တဲ့ၾကြက္ႏွစ္ေကာင္

ဘ၀အဓိပၸါယ္ အဓိပၸါယ္မရွိကုိက္ၿဖတ္ေနလုိ႔ရတယ္

လူဆုိတာတစ္ေယာက္တည္းေနလုိ႔ ဘာလုပ္မလည္း

ေခါင္းမမူးခ်င္ဘူး တစ္ခါတည္းရူးသြားခ်င္တာ

အဲဒါမွ အရူးလုိ႔သတ္မွတ္ခံရဦးမယ္

အခုေတာ့ လူဗလာသက္သက္

ဗလာစာရြက္ေပၚလည္း ဘာမွခ်မေရးတတ္ေတာ့ဘူး

ဘာကုိခ်စ္တတ္ရမွာလည္း တၿဖည္းၿဖည္းေဆြးေၿမ႕ၿပဳိက်

ငါခႏၵာကုိယ္ဟာ ၿခစားေနတဲ့ အိမ္ပ်က္ၾကီးတစ္လုံး

အလဲလဲ..ၿပဳိက်ဖုိ႔

အၿပဳိၿပဳိပ်က္ေနတဲ့ အပ်က္အဆီးေတြၾကားထဲ

ငါ့ကုိ ေသြးေၾကာထဲ မူးယစ္ေဆးနည္းနည္းထုိးေပး….။



မုိးလႈိင္ည

Tuesday, November 30, 2010

အန္ကယ္ဆမ္ကုိ Grand Royal တုိက္လႊတ္လုိက္တယ္…။

ေသာက္ေသာက္… အန္ကယ္ဆမ္.. ေသာက္

အဲဒါ ဂရင္းရြိဳင္ရယ္လုိ႔ေခၚတယ္ အန္ကမ္ဆမ္

ဘီအီး အစစ္ေလာက္ အရသာရွိၿပီး

ေတာအရက္လုိ… စြဲမက္ဖြယ္ပဲ.. အန္ကယ္ဆမ္

ဒီေနရာမွာေတာ့ ဒီအရက္ေတြပဲ တစ္ၿပည္လုံး ေသာက္ၾကတာပဲ

ေဒသခံ၀ီစကီကုိ အန္ကမ္ဆမ္ ခံတြင္းေတြ႔မယ္ ထင္လုိ႔…

ေၿပာစရာရွိတာေတြလည္း ေၿပာၾကတာေပါ့…

ကၽြန္ေတာ္က အန္ကမ္ဆမ္ကုိ လူေပ်ာ္ၾကီးမွန္း သိပါတယ္

ဒါေပမယ့္ အန္ကယ္ဆမ္…

ကမာၻၾကီးရဲ႕ ေနရာတုိင္းကေတာ့ အန္ကမ္ဆမ္လုိ ေပ်ာ္မေနနုိင္ဘူး

အန္ကယ္ဆမ္က အုိင္စီး ... အုိင္စီး
ေခါင္းတစ္ၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ အဲဒါ ႏုိင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းေတြေၾကာင့္
လူအခြင့္အေရး အညီအမွ်မရလုိ႔..ဆုိၿပီးအန္ကယ္ဆမ္ရမ္းၿဖီးဦးမယ္
ကၽြန္ေတာ္ အားမနာပါးမနာ ေၿပာပါရေစ.. အဲဒါ အန္ကယ္ဆမ္ေၾကာင့္ပါ
အန္ကယ္ဆမ္ ေလာဘေတြေၾကာင့္ ဆုိပုိမွန္မယ္ အန္ကယ္ဆမ္..
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အတိတ္ကုိ ခဏေလာက္သြားၾကည့္ရေအာင္လား
ဒုတိယကမာၻစစ္အၿပီးမွာ အန္ကယ္ဆမ္ဟာ ကမာၻတစ္ၿခမ္းကုိ
သိမ္းပုိက္ဖုိ႔ ၾကံစည္ခဲ့တယ္ေလ... အန္ကယ္ဆမ္က ဆိုဗီယက္ရန္ကုိ
ေၾကာက္ၿပီး ႏုိင္ငံတုိင္းကုိ သစၥာခံခဲ့ခုိင္းခ်င္တာပဲ အန္ကမ္ဆမ္..
အန္ကယ္ဆမ္က နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ၾကားမွာလည္း ၾကီးမားတဲ့ကြဲၿပားမႈရွိတာ
အန္ကယ္ဆမ္ သိပါတယ္...
ဗုိလ္ဗထူးသာ မႏၱေလးမွာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္မထား ခဲ့ဖူးဆုိရင္
အန္ကယ္ဆမ္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အထက္အညာက ၿပန္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး
အန္ကယ္ဆမ္က ႏွစ္ေပါင္ ငါးဆယ္တစ္ရာ ပုိၿပီးၿမင္ပါတယ္...
ညၾကီးမင္းၾကီး အိမ္ၿဖဴေတာ္ ေရွ႕က ၿမက္ခင္းေပၚမွာ ၃၈ မ်ဥ္းၿပဳိင္ကုိ
မွင္နီတားပဲ.. ကုိရီးယား ေတာင္ေၿမာက္ခြဲၿခား သလုိမ်ဳိး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အေပၚ
အန္ကယ္ဆမ္ လုပ္ခြင့္မရလုိက္ဘူး...
ဖိလစ္ပိုင္ကုိ လြတ္လပ္ေရးေပးမယ္ ကတိနဲ႔ ၿပင္သစ္တပ္ေတြကုိ တုိက္ခုိင္းၿပီး
ကတိပ်က္ခဲ့တာလည္း အန္ကယ္ဆမ္ပဲေလ...
အဲဒါဆုိ အန္ကယ္ဆမ္ဟာ ဖက္ဆစ္ေတြနဲ႔ ဘာကြာလုိ႔လည္း...
ဒိန္ဘင္ဖူး တုိက္ပြဲ အၿပီးမွာ...အင္ဒိုခ်ဳိင္းနားက ၿပင္သစ္ေတြ
ေနာက္ဆုတ္ခဲ့သလုိ ..
ဂ်နီဗာ အစည္းအေ၀းကုိ ေက်ာခုိင္းၿပီး
ကြန္ၿမဴနစ္ တားဆီးေရးဆုိၿပီးအင္ဒုိခ်ဳိင္းနားကုိ စစ္တလင္း ၿဖစ္ေစခဲ့တာလည္း
အန္ကယ္ဆမ္ေလ...
ဦးေလးဟုိ အတန္တန္တားေနတဲ့ၾကားက ဗီယက္နမ္ အမ်ဳိးသားခ်င္း သတ္ၿဖတ္ဖုိ႔
ေသြးထုိးေၿမွာက္ပင့္ၿပီး ဟႏြိဳင္းက်သြားရင္ အင္ဒုိခ်ဳိင္းနား သစ္ေတာေတြေအာက္က
ရတနာေတြကုိ အာသာငမ္းငမ္းနဲ႔
အန္ကယ္ဆမ္ ကုိယ္တုိင္၀င္ၾကဲ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ၾကာ
ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြၾကားမွ အန္ကယ္ဆမ္အရွက္ကြဲခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လား
အန္ကယ္ဆမ္သက္တမ္းႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာေက်ာ္သက္တမ္းေလးနဲ႔
အာရွကုိ ေလ့လာဖုိ႔ လုိပါေသးတယ္အန္ကယ္ဆမ္..
အန္ကယ္ဆမ္က ဆီးတုိးကို ဖြဲ႔ဖုိ႔ၾကဳိးစားခ်ိန္မွာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ဘက္မလုိက္အဖြဲ႔ကုိဖြဲ႔ခဲ့တယ္
အဲဒီကတည္းက အန္ကယ္ဆမ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို
စိတ္ခုခ်င္ခုေနပါလိမ့္မယ္...
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ က အန္ကယ္ဆမ္နဲ႔ အုိင္ဗင္ၾကားမွာ ေၿမဇာပင္ မၿဖစ္ခ်င္ဘူး
ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔ တုိင္းၿပည္က ငယ္ငယ္ လူဦးေရကနည္းနည္း
လူမ်ဳိးစု အမ်ားအၿပားနဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့စရုိက္ေတြ
ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီထိန္းသိမ္းလာရတာ အန္ကယ္ဆမ္
ပထ၀ီအရ လူဦးေရ အမ်ားဆုံးႏွစ္ႏုိင္ငံၾကားမွာေနရတာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က မေၿဖာင့္မတ္လို႔ကုိမရဘူး အန္ကယ္ဆမ္
အင္ပုိင္ယာတုိင္းမွာေတာ့ အတက္အက်သံသရာရွိတယ္ အန္ကယ္ဆမ္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အက်ပ္အတည္းကာလေတြကုိ စိတ္မပ်က္ေတာ့ဘူး
အန္ကယ္ဆမ္သာ ကုိယ့္ ၿပည္သူေတြ သတ္ေသရတဲ့အထိ
လူခ်မ္းသာေတြ အာသာရမၼက္ ၿဖည့္စြက္ေပးရတာေတြ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့
အန္ကယ္ဆမ္က အီရတ္ကုိ ဒီမုိကေရစီေပးမယ္ဆုိၿပီး ၀င္တုိက္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ စိတ္ပ်က္လုိက္ရေသးတယ္...
ဒုတိယကမာၻစစ္ၿပီးကတည္းက အန္ကယ္ဆမ္ဟာ ဘယ္စစ္ေၿမၿပင္မွာ
အႏုိင္ရဖူးလုိ႔လည္း ႏုိင္ငံေရးအရလည္း ရႈံးတယ္ စစ္ေရးအရလည္းမေအာင္ၿမင္
အန္ကယ္ဆမ္... မာန္မာနေထာင္လႊားခ်င္တာသက္သက္နဲ႔
လူအသက္ေတြကို မေဆာ့ကစားပါနဲ႔...
အဲဒီေလာက္ေၿပာရင္ အန္ကယ္ဆမ္.. သေဘာေပါက္မွာပါ
အန္ကယ္ဆမ္ စာတတ္ပါတယ္...
ဒါေပမယ့္ေပါ့ အန္ကယ္ဆမ္.. အခုထက္ထိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔
တုိင္းၿပည္ထဲမွာ ေခြးအေတြ လႊတ္ေၾကာင္းဖုိ႔ အန္ကယ္ဆမ္
စဥ္းစားေနေသးတယ္...
အက်ဳိးအၿမတ္တြက္ကိန္းမွာ အန္ကယ္ဆမ္အတြက္ ထပ္တုိးကိန္းေတြ
ထြက္လာမယ္ဆုိ အန္ကယ္ဆမ္... ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းၿပည္အသံကုိ
တစ္ကမာၻလုံးဆူညံေနေအာင္ေၿပာဦးမွာပဲ...
အန္ကယ္ဆမ္က DV ေလးေဖာက္ေပးလုိက္ စေကာလားရွစ္ေလးေပးလုိက္
လစာေတြ အမ်ားၾကီး အန္ဂ်ီအုိအလုပ္အကုိင္ေလး ေပးလုိက္နဲ႔
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူငယ္ေတြထဲက အေကာင္းစား ဦးေႏွာက္ေတြကုိ
သဲ့ထုတ္ဖုိ႔ စဥ္းစားေနတယ္...
ၿပီးေတာ့ အေမရိကန္ အထင္ၾကီး၀ါဒ ဇြတ္အတင္းၾကီး ရုိက္သြင္းပါေရာလား
ဒီပညာေတြ အေမရိကန္ေရာက္မွ သင္ရတယ္
ဒီအခြင့္အလမ္းမ်ဳိး အေမရိကန္ေရာက္မွရွိတယ္..
ဒီဘာဂါမ်ဳိးက အေမရိကန္ၿဖစ္မွ စားရတာမ်ဳိး...
မရုိးမသား မသိမ္းသြင္းပါနဲ႔..
ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ အန္ကယ္ဆမ္ စာၾကည့္တုိက္ေတြ
သုေတသန အလုပ္ေတြအတြက္ အန္ကယ္ဆမ္ကုိ ေလးစားပါတယ္
ဒါေပမယ့္ေပါ့...
အဲဒီရုပ္၀ါဒီသက္သက္နဲ႔ေတာ့ အန္ကယ္ဆမ္အနာဂါတ္က
စုိးရိမ္မွတ္ေရာက္ေနပါၿပီ...
အန္ကယ္ဆမ္... ကမာၻကုိ ဆရာလုပ္မယ့္အစား
ကမာၻၾကီးဆီက သင္ယူစမ္းပါ... ၿပီးေတာ့ အတၱမၾကီးပါနဲ႔...
က်န္တဲ့ကမာၻဟာ မိသားစုမ်ဳိးႏြယ္နဲ႔ေနတာပါ...
အန္ကယ္ဆမ္လုိ ေၿခသလုံးအိမ္တုိင္... မဟုတ္ပါဘူး

အန္ကယ္ဆမ္.. နားေထာင္ရတာ ေမာသြားပီလား
ရူဘီစီးကရက္ေလးဖြာလုိက္..
ဘယ္ကထုတ္တာလည္းေတာ့ မေမးနဲ႔
အာဏာပုိင္ေတြပုိင္တဲ့ ေနရာကပဲ..ၿဖစ္မယ္
မင္းအဲ့ေလာက္စာေတြ ေလွ်ာက္ဖတ္ေနရေအာင္
ေတာ္ေတာ္အားေနလားလုိ႔ အန္ကယ္ဆမ္ ထင္ခ်င္ထင္မယ္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘာမွလုပ္စရာမရွိေအာင္ အန္ကယ္ဆမ္က
စီးပြားေရးပိတ္ထားတယ္... အာဏာပုိင္ေတြကပုိက္ဆံရေပါက္ရလမ္းေတြ
သူခ်ည္း သိမ္းက်ဳံးလုပ္ေနတာ...
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က လက္ဗလာေၿခဗလာနဲ႔ တရားမွ်တဖုိ႔ေၿပာေနရတာပဲ
သိပ္မၾကာေသးခင္ အၿဖစ္အပ်က္ေတြအရလည္း
အန္ကယ္ဆမ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ပ်က္ရေသးတယ္
အီရန္မွာ ေၿမာက္ကုိရီးယားမွာ ၿမန္မာၿပည္မွာ
အန္ကယ္ဆမ္ ႏုိင္ငံသားေတြ ကိုေထာင္က်မခံႏုိင္ဘူး မဟုတ္လား
ဒါဆုိရင္..
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူၾကီးေတြ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ စိတ္၀မ္းကြဲေအာင္
အနာဂါတ္လမ္းေၾကာင္းေတြ ဗေလာင္းဗလဲၿဖစ္ေအာင္
အန္ကယ္ဆမ္... ဘာလို႔၀င္ရႈပ္ရတာလည္း...
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ မ်ဳိးဆက္နဲ႔ခ်ီတဲ့ အက်ပ္အတည္းကို
ခင္ဗ်ားလူတစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ တန္ဖုိး မထားႏုိင္ဘူးေပါ့
ဟုတ္လား .. အန္ကယ္ဆမ္...
အန္ကယ္ဆမ္ စိတ္ဆုိးသြားၿပီးလား..
ကၽြန္ေတာ့္ကိုေကာ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္ ကြန္ၿမဴနစ္လုိ႔
အန္ကယ္ဆမ္.. စြပ္စြဲခ်င္ေသးလား...
ကၽြန္ေတာ့္ ဆီမွာ အန္ကမ္ဆမ္လုိ႔ ဒုံးခြင္းဒုံးလည္း မရွိဘူး
ေမာင္းသူမဲ့ေလယာဥ္လည္း မရွိဘူး.. အမ္ -၁၆ မရွိသလုိ
အက္ရွနီေကာ့ရုိင္ဖယ္လည္း မရွိဘူး...
ေတာ္လွန္ေရးတုန္းက အဖုိးသုံးတဲ့
ငွက္ၾကီးေတာင္ တစ္လက္ေတာ့ အိမ္ေခါင္ရင္းမွာ ခ်ိတ္ထားတယ္
သဘာာ၀ေဘးဒဏ္ေတြ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမႈေတြ
ေရာဂါဘယေတြနဲ႔ လုံခ်ာလည္လုိက္ေနတဲ့ ကမာၻၾကီးေပၚမွာ
အန္ကယ္ဆမ္... နဲ႔ မာန္မာနေတြနဲ႔ ေလာင္ၿမဳိက္ေနလုိ႔အက်ဳိးမရွိႏုိင္ဘူး...
ဒီကဗ်ာက အန္ကယ္ဆမ္ လိမၼာလာမလားလုိ႔ေၿပာၾကည့္တာ...
အင္ပိုင္ယာတုိ႔ အတက္အက် သံသရာမွာ အန္ကယ္ဆမ္ ဆက္လက္ ကံေကာင္းပါေစ...။


မုိးလႈိင္ည

Tuesday, November 23, 2010

ဒီတစ္ေန႔ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔ ဒီဘ၀ ၿပီး ေနာက္ဘ၀ ဒါဘာထူးဆန္းလုိ႔လည္း…။

အခုထက္ထိ မၿပီးၿပတ္ေသးတဲ့ ဖုိင္တြဲအေဟာင္းၾကီးကုိင္လုိ႔…

ကဗ်ာဟာ မႈိင္းမိေနသလုိ လႈိင္းမႈေနသလုိ… မေၿပာမၿပီးမုိ႔ ေၿပာရင္းနဲ႔ေမာ

ေတာ္ေတာ္ဆုိးတဲ့ အေၿခအေနပဲ… အခ်က္ေပးစနစ္ေတြ ေခတ္မီဖုိ႔..

ေနာက္ထပ္ သုံးစြဲဖုိ႔ မသင့္ေတာ့တဲ့ ေငြစကၠဴေတြ… မိနစ္ပုိင္းအတြင္း

လက္ထဲက အာမခံတန္ဖုိးဟာ တေငြ႔ေငြ႔ အေငြ႔ပ်ံလုိ….

ေလတုိက္ႏႈန္း အတိအက်သိရဖုိ႔.. ေခါင္းမာမာနဲ႔ ၿငင္းဆန္ခဲ့တယ္

အိမ္ၿပန္မယ္စဥ္းစားတုိင္း… စရိတ္အကြာအေ၀းက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိ

ပုိေ၀းေစတယ္…

မလြယ္ပါဘူး.. အစကတည္းသိသိခ်ည္းနဲ႔ မုိက္မဲမိတာ

ဒါဟာ တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ မၿပီးၿပတ္ႏုိင္တဲ့ မုိးေလ၀သ…

ေနပူပူထဲ ရႊဲရႊဲစုိ ေလာင္ၿမဳိက္ ေသြးဆူလြယ္တဲ့အခုိက္ေတြ

လြန္ကုန္ၿပီ.. ေရြ႕ေၿပာင္းလြယ္ အိပ္မက္ေတြထဲ

ကမာၻနဲ႔ခ်ိတ္ဆက္ဖို႔… လက္ထဲက ေလေတြကုိ

ဘယ္တန္ဖုိးနဲ႔တြက္ခ်က္ရမယ္မသိ…

ဒါဟာ တစ္ဘ၀ၿပီးတစ္ဘ၀.. တစ္ေယာက္ထြက္သြားၿပီး

တစ္ေယာက္၀င္လာတယ္… တစ္ေယာက္တည္းပဲလား

ဘယ္သူမွ အေရးတယူ ဂရုစုိက္မေနပါ… ေလာကၾကီးက

တံခါးမရွိ ဓားမရွိ…

ငါတုိ႔က တားၿမစ္ထားခံရတဲ့ က်မ္းစာအုပ္ေတြလုိ…

အိပ္မက္ေတြမွာ ဖုန္တစ္လိမ္းလိမ္း…..။


မုိးလႈိင္ည

ငါဟာ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတတစ္ေယာက္ပါ..။

ဘာမွမတတ္ႏုိင္ဘူးဆုိတဲ့ စကားကုိေၿပာဖုိ႔

တတ္ႏုိင္သေလာက္ၾကဳိးစားေနရတဲ့ လူ

ဒါ ေထာင္ေခ်ာက္တစ္ခုထဲက်ေနတယ္လုိ႔

မထင္ၿမင္မိဖူး မဟုတ္လား...

ငါဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတၿဖစ္ကတည္းက

ငါ့ ရန္သူေတြက ငါ့ကုိ ပုိမုန္းတီးၿပီး

ငါ့ မိတ္ေဆြေတြက ငါ့ကုိ ပုိအၿမင္ကပ္လာခဲ့တယ္

သူတုိ႔လုိခ်င္တာမရလုိ႔ (ငါေပးႏုိင္တာလည္း ဘာမွ်မရွိ)

ငါ့မိသားစု၊ ငါ့ေဆြးမ်ဳိးသားခ်င္း၊ ငါ့မိတ္ေဆြေတြ

ငါ့ကုိစြန္႔ခြာသြားၾကတယ္...

အပင္ၿမင့္ရင္ ေလပုိတုိက္ခံရသလုိ..

ငါက ခမ္းခမ္းနားနား မုန္းတုိင္းအၿမဲမိေနတာ...

အခမ္းအနားေတြေတာ့ ခမ္းခမ္းနားနားတက္ႏုိင္ပါရဲ႕

ကုိယ့္ကုိယ္ မပုိင္ဆုိင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔

အခု ငါ့ကုိယ္ငါ အသုံးမက်မွန္း ပုိသိလာရဲ႕

ငါဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတပါ..

မမွားသုိ႔ေသာ္မမွန္ေတြလည္း

အတင္းကာေရာေၿပာတတ္လာတယ္...

အဆုိးဆုံးက

ငါဘာမွမသိပဲ လက္မွတ္ထုိးထုိးေနရတဲ့ကိစၥ

ငယ္ငယ္တုန္းက လက္မွတ္ထုိးတဲ့လက္က ၿမဳိ႕ကုိဖ်က္တယ္

ဖတ္ဖူးတယ္... အခုငါကုိယ္တုိင္ပဲ..

စစ္တပ္က သူတုိ႔သတ္တဲ့ လူေတြအတြက္ ငါ့ကုိလက္မွတ္ထုိးခုိင္းတယ္

၀န္ၾကီးေတြက သူတို႔ခုိးတဲ့ ပုိက္ဆံအတြက္ ငါ့ကုိ လက္မွတ္ထုိးခုိင္းတယ္

သူတုိ႔က သမၼတၾကီးရဲ႕ သေဘာထားဆုိတဲ့ စကားပဲသုံးတယ္

ငါက စကၠဴက်ားပါ

ငါက ေထာင္ေခ်ာက္က်ေနတဲ့ လူပါ

ၿပီးေတာ့

ငါက ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတဆုိတာ....။

မုိးလႈိင္ည

Friday, November 19, 2010

လြယ္လြယ္ေမ့လုိ႔...။


အခုေတာ့

ငါခပ္လြယ္လြယ္ေမ့တတ္ခဲ့ၿပီ..

ဘယ္ေလာက္ေတာင္လြယ္လည္းဆုိေတာ့

လြယ္လြယ္ေမ့ခဲ့တဲ့နည္းလမ္းကုိပါ..

ေမ့သြားတဲ့အထိ…

ဦးေႏွာက္ရဲ႕ အဓိက အလုပ္ဟာ ေမ့ပစ္ဖုိ႔တဲ့

အုိင္စတုိင္းလား စတီဖင္ေဟာ့ကင္းလား

ေဒါင္းႏြယ္ေဆြလား ေမာင္ေခ်ာႏြယ္လား

ဘယ္သူေၿပာသလဲ ငါေမ့သြားတယ္..

ေမ့သြားတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြ ေမ့ဖုိ႔ေကာင္းလုိ႔

ငါေသေသခ်ာခ်ာေမ့သြားတာပဲ

ရရန္ရွိတာေတြကုိ ေပးရန္ရွိတာေတြေကာ

မနက္ၿဖန္ေတြေကာ မေန႔ကေတြေကာ

ငါလြယ္လြယ္ေလးေမ့သြားတာ..

စီးကရက္ဖြာရင္းေကာ္ဖီေသာက္ရင္း

ထူးအိမ္သင္သီခ်င္းေတြနားေထာင္ရင္း

လူမ်ား ႏွစ္ကာလမ်ား.. ဘ၀အဓိပၸါယ္မ်ား

ဖတ္ရင္းမွတ္ရင္းေလ့လာရင္းစူးစမ္းရင္း

ငါေမ့သြားတယ္…

ငါ့ကုိယ္ငါေမ့သြားတယ္ …

ငါမဟုတ္တဲ့သက္ရွိသက္မဲ့ေတြကုိေမ့သြားတယ္

ေမ့ပစ္လုိက္ရတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို

ေမ့သြားတယ္…

အခုလည္းဒီစာေၾကာင္းေတြကုိ ဘာဆက္ေရးရမလည္း

ေမ့ေနလုိ႔…။


မုိးလႈိင္ည

Wednesday, November 17, 2010

အေ၀းေရာက္ဆက္သြယ္ခ်က္မ်ား...

စာပုိ႔သမားက အိမ္ေရွ႕ကေန
ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ အမွားၾကီးေအာ္ေနပါတယ္
အေ၀းၿမဳိ႕က ဖုန္းမေခၚေသးခင္အထိေတာ့
အေၿခအေနအားလုံးက ပုံမွန္ပါ
(အေရးၾကီးသည္ အၿမန္ၿပန္လာပါ...။)
သံၾကဳိးစာလား.... ေၾကးနန္းရုိက္တာလား
ရုံးသုံးေ၀ါဟာရ အမွန္ကုိစဥ္းစားရန္
ေမ့သြားမွာစုိးလုိ႔ ေရခဲေသတၱာေရွ႕မွာ
ႏုတ္ေရးၿပီး ကပ္ထားလုိက္တယ္...
`ဘူေလးလဲ... အဲဒါဘူေလးလဲ´
ေဘးကလူ Ring Tone ကက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ၿမည္ေနတယ္
ကုိကုိေရ... ဖုန္းလာေနတယ္
ကုိကုိေရ...ဖုန္းလာေနတယ္...
မိန္းမၾကီးက Slide ဖုန္းေလးကုိတြန္းဖြင့္လုိက္တယ္...ဟလုိ
ေအာ့ဖ္လုိင္းမက္ေဆ့ခ်္ေတြ ပုိ႔မရတာေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ
ဟလုိ ..ၾကားလား.. ဟလို...ၾကားရဲ႕လား...ဟလုိ.....ၾကားရရဲ႕လား
အသံကၿပတ္ေတာင္း ၿပတ္ေတာင္းနဲ႔..
အေရးၾကီးၿပီဆုိ လူၾကီးမင္းနဲ႔ခ်ည္း တုိးေနတယ္...
ကလင္.. ကလင္..ကလင္..
ကလင္..ကလင္.. ကလင္...
အခ်က္ေပးၿမည္သံကုိ ဘာသာစကားနဲ႔ဖလွယ္တဲ့အခါ
မွားယြင္းမႈေတြရွိလာႏုိင္မလား...
တခ်ဳိ႕မက္ေဆ့ခ်္ေတြက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာမွေရာက္မွာလား...
(မက္ေဆ့ခ်္ေရာက္သြားတဲ့ အခ်က္လည္းၿပတယ္ ေဘဲလ္လည္း ၿဖတ္သြားတယ္
ဘန္ေကာက္က ရည္းစားဆီေတာ့ မက္ေဆခ်္႕ေတြမေရာက္ဖူးတဲ့)
သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးေၿပာၿပခ်က္...
ကၽြန္ေတာ္က မက္ေဆ့ခ်္မေရာက္က်ပ္ေစ့ထည့္ဆက္ေပါ့...
စနစ္တစ္ခုလုံးကုိ...
၂၄နာရီမပ်က္ ထိန္းသိမ္းၿပဳၿပင္ေနတာပဲ..
ဒီၾကားထဲကမွာ
အခ်ိန္မေတာ္ၾကီး.. ဖုန္းမွား၀င္လာတယ္...
အေရးထဲ.....
ဖုန္းပိတ္ထားပါသၿဖင့္...။


မုိးလႈိင္ည

Wednesday, November 10, 2010

“အလင္းျဖဴ” တမ္းခ်င္း

ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ
သီလမက်ိဳးေသးတဲ့ သတင္းစာ
ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ငိုသံဟာ
ဘက္လိုက္မွႈကင္းတဲ့ မီဒီယာေပါ့
မ်က္လံုးေတြထဲက စီးက်လာတဲ့ က်ည္ဆံေတြ
ႏွလံုးသားတိုင္းကုိ မွန္ပါေစ။

လက္တဆုပ္စာရဲ႕ အတၱေတြေၾကာင့္
သန္းေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ ဆုေတာင္းဆႏၵေတြ
‘ဥ’ဘဝ မွာတင္ ေသတယ္။

ဟိုဘက္ အလံရိပ္ဆီကလည္း ဘုရားဆီမွာ ဆုေတာင္း
ဒီဘက္ အလံရိပ္ဆီကလည္း အဲဒီ့ဘုရားဆီမွာပဲ ဆုေတာင္း
ေလာဘေရွ႕ထားတဲ့ ပူေဇာ္မွႈေတြနဲ႔
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေျဖသိမ့္လွည့္စား ေနၾကပံုေတြက
ဘုရားေတြဟာ ကုိယ္ခြဲမ်ားစြာနဲ႕
ႏွစ္ဘက္ခၽြန္ေတြ က်ေနတာပဲ။

ေၾသာ္…
လူေတြ လူေတြ…
အျမင္အာရံု တံခါးေတြေစ့
ဘုရားေတြေရွ႕မွာ ဓားေသြးေနၾကပါလား။

၂၁ရာစုဦး က်မ္းသစ္ထဲမွာ
ေလာကေစာင့္နတ္မင္းဟာ
လူသားေတြကုိ သည္းခံႏုိင္မွႈ ကုန္ဆံုး
ေကာင္းကင္ ကုိ လက္သီးနဲ႔ ဝုန္းခနဲ ထုလိုက္တယ္။

မိုးၾကိဳးမုန္တုိင္းေတြ…ငလ်င္ေတြ…မီးေတာင္ေပါက္ကြဲမွႈေတြနဲ႔
စစ္ပြဲေတြ…အၾကမ္းဖက္မွႈေတြ…သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ေဖာက္ျပန္မွႈေတြ
ဘုရားက လူေတြကို ဒဏ္ခတ္ေနတာ မဟုတ္
လူေတြက လူေတြကုိ ဒဏ္ခတ္ေနတာ။

ဘာသာေရး၊ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရး
နာမည္လွလွေလးေတြတပ္
သူတို႔ လူသတ္ခဲ့ၾကတယ္။

ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ လူသားဝါဒ၊ လြတ္လပ္မွႈ
ဒါေတြကုိ အေရးတၾကီး ဟစ္ေၾကြးေနရျခင္းကုိက
ဒါေတြ ရွွိမေနျခင္းရဲ႕ သက္ေသပဲ။

မမွတ္မိႏုိင္ေတာ့တဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔
ဒီေန ့ျဂိဳလ္ကမၻာမွာ
ေရွ႕ဆံုးကလူကလည္း ေသနတ္နဲ႕
အက်ိဳးစီးပြါးကုိ အဓိကထား
အသက္ေတြနဲ ့ေဆာ့ကစားတယ္။
ေနာက္ကလူေတြကလည္း မီေအာင္ မနည္းလုိက္
ေၾသာ္
ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ
ပန္းပန္ထားတဲ့ လူမိုက္ပါပဲ။

ရြာၾကီးကုိက ဒုစရုိက္မို ့
အားလံုးက တုတ္ေဆာင္ ဓားေဆာင္
ေၾကာက္စိတ္နဲ႔ အေမာက္ေထာင္ေနရတယ္။

ရာဇဝင္ အခန္းခန္းကလည္း
ယဥ္ေက်းမွႈ ဖန္ဆင္းခဲ့သူ ကေဝေတြထက္
စစ္ဘုရင္ေတြကုိ credit ေပး
သမိုင္းကုိ ေျမွာက္ထုိးပင့္ေကာ္ ေရးခဲ့ၾကတယ္။

ဇာတ္ခံုတခုေပၚမွာေတာ့
ဖိနပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းစီးေနသူတသုိက္
အခ်င္းခ်င္း လက္ဝါးရုိက္
ေျမစာပင္ေတြကုိ မီးတိုက္ၾကေတာ့မယ္။

ေဒါသတေခ်ာင္းေခ်ာင္းနဲ ့က်ည္ဆံေတြကုိ
ရင္ဘတ္ခ်ည္းသက္သက္နဲ႕ခုခံရင္း
အသံေတြ ျမစ္ဖ်ားခံရာဆီ လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။
တကယ့္အေရးအေၾကာင္း က်ေတာ့
ကမၻာေစာင့္နတ္ေတြဟာ ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္
သူတို႔ စုေဆာင္းထားတဲ့ တန္ခုိးေတြ
ဘယ္ေရာက္ကုန္ျပီလဲ။

ငရဲခုန္ဝင္လာတဲ့ ဖန္သားျပင္ကုိ
ဇြတ္အတင္း ရုန္းကန္ စုိက္ၾကည့္
တစံုတရာကုိ အထိတ္တလန္ ့သိလိုက္တယ္။
ကမၻာဟာ ကမၻာနဲ ့တိုက္မိျပီး ပ်က္စီးႏုိင္တယ္။

မ်က္လံုးေတြကုိ အတင္းအၾကပ္ျပန္မွိတ္
ႏွလံုးခုန္သံကုိ ပုတီးလုပ္ျပီး စိပ္လုိက္တယ္။
ငိုသံ မွ်င္းမွ်င္းေလးတခု
မိုးျခိမ္းသံလုိ ဆူညံမွႈပါပဲ။

ဗံုးေတြ ပလူပ်ံေနတဲ့ ေခတ္ဘီလူးမွာ
ရန္သူ႕ရင္ေသြးကုိ ႏုိ ့တိုက္ေနတဲ့မိခင္တဦးကုိ
ထူးထူးဆန္းဆန္း ဖူးခ်င္တယ္။

ေျခာက္ေသြ႕ ႏြမ္းညိဳ
မ်က္ဝန္းဂူစုိစို ေတြထဲမွာ
အလင္းျဖဴေလးေတြ ေတြ႕ခ်င္တယ္။

ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ
သီလမက်ိဳးေသးတဲ့ သတင္းစာ
ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ငိုသံဟာ
ဘက္လိုက္မွႈကင္းတဲ့ မီဒီယာေပါ့
မ်က္လံုးေတြထဲက စီးက်လာတဲ့ က်ည္ဆံေတြ
ႏွလံုးသားတိုင္းကုိ မွန္ပါေစ။


ေကာင္းကင္ကို

Thursday, November 4, 2010

ေရကုိ တံလွ်ပ္ထင္ ေရႊသမင္ ေရနစ္ခဲ့ရၿပီ…

ဘာၿဖစ္လုိ႔ အပန္းေၿဖစခန္းေတြမွာ
ဘာၿဖစ္လုိ႔ ကမ္းေၿခေတြမွာ
ခင္ဗ်ားတုိ႔တစ္ေတြ အၿမဲမေနၾကဘဲ
ပုိက္ဆံအကုန္ခံၿပီး ခဏပဲေနတာ
ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲ။

အဲဒီေနရာေတြက သာယာတယ္ဆုိၿပီး
အဲဒီေနရာေတြက ေအးခ်မ္းတယ္ဆုိၿပီး
အဲဒီေနရာေတြက တိတ္ဆိတ္တယ္ဆုိၿပီး
ခင္ဗ်ားတုိ႔ အရမ္းၾကဳိက္တယ္ဆုိၿပီး
ခင္ဗ်ားတုိ႔ ပုိက္ဆံအကုန္ခံၿပီးသြားတယ္
ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ က်ဥ္းက်ပ္တယ္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ ညအိပ္မေပ်ာ္ဘူး
ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ ေနာက္ေက်ာမွာ ေသြးစုိ႔ခဲ့ရတဲ့
ခင္ဗ်ားတုိ႔ မယုံၾကည္ဘူးဆုိတဲ့
လူေတြ အမ်ားအၿပား စုရုံးရာအရပ္ကုိ
ၿပန္လာၿမဲ ၿပန္လာတာ
ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲ။


တကယ့္တကယ္ေတာ့
ခင္ဗ်ားက အေကာင္းမၾကဳိက္ဘူး
မသတီစရာ အရပ္မွာပဲ ေပ်ာ္ရႊင္သက္၀င္ဖုိ႔
(ပုိးေလာက္လန္းတုိ႔ မည္သည္ ေရပုပ္ေရညစ္တြင္သာ ေပ်ာ္ရႊင္ၿမဴးထူးသကဲ့သုိ႔)
ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးၿပန္လာတယ္

ေနာက္ေနာင္ဆုိ
ေအးခ်မ္းတိတ္ဆိတ္တဲ့ ေနရာေလးမ်ားကုိ
အရမ္းၾကဳိက္တာပဲလုိ႔
ေၿပာတဲ့အခါတုိင္း ဆင္ၿခင္ေပါ့…။ ….။


ေၿမမႈန္လြင္
(စီးမလား ကဗ်ာစာအုပ္မွာ ကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္)

တစ္လက္စတည္း စီးမလား ကဗ်ာစာအုပ္ကို ေအဂ်ီအမ္ပီ ကဗ်ာအဖြဲ႔မွ ကဗ်ာ၀ပ္ေရွာ့(၁) အေနနဲ႔ ေ၀ဖန္ဖတ္ရႈ ေဆြးေႏြးၾကမွာပါ.. လာမယ္ တနဂၤေႏြ.. ပန္းဆုိးတန္း ဂယ္လယ္ရီ ပန္းဆုိးတန္း အေပၚလမ္းမွာ ေန႔လည္ ၂နာရီ စတင္မည္ၿဖစ္ၿပီး.. ကဗ်ာကုိ ၀ါသနာရွင္ ပညာရွင္ မည္သူမဆုိ ပါ၀င္တက္ေရာက္ ေဆြးေႏြးႏုိင္ေၾကာင္း ဖိတ္ၾကားအပ္ပါသည္..။

ခင္မင္ေလးစားစြာၿဖင့္
မုိးလႈိင္ည

Wednesday, November 3, 2010

ကဗ်ာလုံးလုံး

ေဘာင္းဘီ၀တ္မုိးတိမ္နဲ႔တင္ ထစ္ေနတယ္..
ဖုန္းဆုိးေၿမထိေရာက္ၿပီလား...
အယ္ပီ၊ ဆလမ္၊ ကြန္ဆက္က်ဴရာယ္...
မူရင္းယူမွာလား ၿပန္ကူးေခြယူမွာလား
ကာဗာမေပးနဲ႔ေတာ့ ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္မည္းသုံးပါ
ဂ်ပန္ နဲ႔ အေမရိကန္ ေရြးခ်ယ္စရာက ႏွစ္မ်ဳိးတည္း
ထပ္ခြဲရရင္..
လူ လူခ်င္း လူနဲ႔ တိရစၧာန္လား...
တစ္ခါလာလည္း ရုိမီယုိနဲ႔ ဂ်ဴးလိယက္...သီခ်င္းေတြထဲမွာ
တစ္ခါလာလည္း အုိမာခရမ္... ကဗ်ာေတြထဲမွာ
၀န္ၾကီးပေဒသာရာဇာ နဲ႔ ဓာတုကလ်ာကုိ ဘယ္သူမွမကုိးကားၾကဘူးလား
ေဘးနားက သူငယ္ခ်င္းက ဘုေတာတယ္...
ေရေႏြးပူပူကုိ မႈတ္ေသာက္ရင္း
ကြမ္းယာစားခ်င္စိတ္ေပၚလာတယ္
အခု ၂၀၁၀ ကေန ေနာက္တစ္ကဒ္ကုိ
ဘယ္လုိကူမလည္း မသိဘူး...
ေလာေလာဆယ္ေရးစရာ ကဗ်ာေခါင္းထဲမွာမရွိလုိ႔...။


မုိးလႈိင္ည

Sunday, October 31, 2010

လူဆန္း အသက္ ၄၅ ႏွစ္

စက္၀ုိင္းၿခမ္း သံကုိင္းေတြ ဇာတပ္အုပ္ေဆာင္း အုပ္ထားတယ္။ အိတ္ကပ္မွာ ငါးရွဥ္႕ေသြးႏွင္းဆီးၾကီးၾကီး တစ္ပြင့္ပြင့္ေနတုန္း အိပ္ေပ်ာ္ေမာေန၊ အ၀တ္ေတြေအာက္မွာ ေၿခမ လက္မ ပတ္တီးၾကဳိးနဲ႔ ဖဲၿပားသ႑ာန္ ေမေမ ကုိယ္တုိင္ ခ်ည္ထားေပးတယ္။ ေရခဲစိမ္ ပန္းသီး အေအးေခၽြးထြက္ေနတာ ဘီးတပ္စတီးလ္တြန္းလွည္း ေအးစက္ေနတာ အနက္ေရာင္၀တ္စုံနဲ႔ အနီေရာင္ မ်က္လုံးမ်ား စား၀တ္ေနေရး အေဖာ္မြန္ေတြ ဘာၿဖစ္ေနတာလဲ။
ရာသီ ေနပူလြန္းမယ္။ မုိးတစ္ခုိက္ၿဖတ္သြားမယ္။ မုိးတစ္စက္စက္ တစ္မနက္လုံးက်ေနၿပီး ညေနခ်ဳိခ်ိဳ ေစာင္းေစာင္းတစ္ခုလည္း ၿဖစ္ႏုိင္တာပဲ။ အေမြးနံ႔တလူလူ ကန္ေတာ့ပြဲ ဖေယာင္းမီး ပန္းၿခင္းပန္းေခြနဲ႔ အမွတ္ရမႈ ေရာင္စုံအေရးအသား A-4 စာရြက္ေတြ ေလထဲ တဖ်တ္ဖ်တ္တပ္ထားတယ္။
ေနမယ္ဆုိ ေနလုိ႔ရေသးလုိ႔ ဒီအတုိင္းပဲ ေနထုိင္ေနၾက အတြင္းထိ လူတစ္သုိက္ ႏွလုံးသားက်က် ေရြ႕တြားထူးေခၚေန အလြန္ဆုံး မိနစ္ပုိင္းေပါ့။ သစ္သားေရာင္က်ယ္ေသတၱာရွည္နား ၀န္ထမ္းေတြ စီးကရက္ ေမႊးလုိက္တာ မဲအူၿပီး လြင့္တက္သြားရမွာလား ေၿမေအာင္ပုိးမႊားတုိ႔နဲ႔ ေနရမယ္လား။
မင္းဘယ္လုိစီစဥ္ထားလည္း ခ်စ္ၿခင္းသည္တုိ႔ ပလပ္စတစ္ကုလားထုိင္ေတြ ေစာင့္ေနၾကအားပါးတနာ။ မၾကားႏုိင္ပါ မေၿပာမဆုိႏုိင္ပါ ေ၀မွ်လုိ႔မရပါ ဘာမွ်မယူခဲ့ပါ။ အဟုန္ၿပင္းၿပင္းအေရာင္ေတြ စူးစူးေမွာင္ေမွာင္ ထိန္ထိန္လြင္ၿပင္ ခ်ဳိင့္၀ွမ္းေတာင္ေၾကာ ထက္ထက္မ်က္ႏွာၿပင္ေတြေပၚမ်က္ႏွာၿပင္ေတြေပၚ ၿဖတ္သန္း ငါ့အမွတ္အသားနဲ႔ ငါၿပန္ခဲ့ရာလမ္းမွာ တပ္အပ္ေသခ်ာ မေၿပာႏုိင္ဘူး။ ေရေတြ အရည္ေတြ။ ခ်က္ၾကဳိးတစ္ေခ်ာင္းတည္းနဲ႔ ပြင့္ဖတ္ ပြင့္ခ်ပ္ အဂၤါအိမ္ၾကီးထဲ ငါ ဦးေစာက္ကၽြမ္းၿပန္လည္မြတ္ေနၿပီ…။

ေရးသူ လူဆန္း

ခင္ေအာင္ေအး ဆိုတဲ့ေကာင္ ေသသြားျပီ

အဲဒီဖိုင္ကိုေဆ့ဖ္ ထား ဟာ့ဒ္ ေကာ္ပီလဲကူးထား
ေမာင္ျပည့္မင္းကိုျပရမယ္ ေဇယ်ာလင္းကိုျပရမယ္
ကိုေအာင္ခ်ိမ့္ကို တခ်က္ေမးရမယ္
လွသန္း မိုးေဇာ္ တပ္လွန္႕ထား
မိုးေ၀းေရ.. ဖံုးနံပတ္ေတြ ရသေလာက္ျပန္ရွာ
အျပင္မွာ မိုးေတြတအား ရြာေကာင္းရြာေနလိမ့္မယ္
ကဗ်ာေရးလို႕ေတာ့ တအားေကာင္းျပီေပါ့
သူေနထိုင္ၾကီးျပင္းခဲ့ရာတေလွ်ာက္
လက္ေဗြရာ ေျခေဗြရာေတြ ရသေလာက္စုေဆာင္း
အငယ္တန္းသတင္းေထာက္ ႏွစ္ေယာက္သံုးေယာက္ေလာက္ အျမန္လႊတ္
ဘာေတြ႕လဲ ဘာျမင္လဲ ဘာသတင္းရသလဲ ခ်က္စားလို႕ရျပီလား
သူ႕ဘ၀ သူ႕ဇာတ္ေၾကာင္း/သူ႕ဇာတ္ေၾကာင္ သူနဲ႕ပတ္သက္ခဲ့သမွ် ဇာတ္ေကာင္ေတြ/ဇာတ္ေကာင္မေတြ
ေမြးသကၠရဇ္ အေဖနာမည္ အေမနာမည္ ( ေနာက္ဘာေတြ ဆက္ျဖည့္စြက္ရအုန္းမလဲ)
သူ႕ခ်စ္သူ သူ႕မုန္းသူ သူ႕ရန္သူ သူ႕မိတ္ေဆြ ခင္ဗ်ား ဘယ္ေလာက္သိထားသလဲ
သူ႕ အသုဘ လူဘယ္ေလာက္လာလဲ နတ္ျပည္က ဘယ္ေလာက္လာလဲ ငရဲျပည္ကပရိသတ္ပိုမ်ားလား
စစ္္တမ္းေကာက္အဖြဲ႕ ကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္ စာရင္းျပဳစုပါေစ
ေသျပီဆိုမွေတာ့မလွဳပ္ေတာ့ဘူး ( တေယာက္က၀င္ေနာက္တယ္) တကယ္က သူအသက္ရွင္ေနတုန္းက
လွဳပ္ေနရမွ ေက်နပ္သူ သူ႕မိတ္ေဆြဆိုသူေတြ ကြာေစ့ႏႊာရင္း ၀ါးရင္း ေရေႏြးၾကမ္းငွဲ႕ရင္း အိေျႏၵဆည္ရင္း
ျပန္ေျပာျပေနၾက သူတို႕ထိေတြ႕မိသမွ် သူ႕အေၾကာင္းေတြ အေထြေထြ အျပားျပား
သူေသသြားျပီ ေနာက္ထပ္ သူ ဘာမွွေျပာလို႕မရေတာ့ဘူး၊ သူမ်ားေျပာတဲ့သူ႕အေၾကာင္းေတြလဲ
သူမၾကားႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ သူဆိုတာမရွိေတာ့ဘူးတဲ့ (တကယ္ေတာ့ ‘သူ’ ဆိုတာ ဘယ္တုန္းကမွလဲ မရွိခဲ့)
ေလာကဆိုတာ တကယ္မရွိတဲ့ အေၾကာင္းေတြပဲ အရွိလုပ္ သိိတယ္ထင္ၾက ေျပာၾက ဆိုၾကရတာ
ခုေတာ့ ခင္ေအာင္ေအးက သူေသသြားျပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း သူမရွိေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အေၾကာင္း
သူ႕မ်က္္ကြယ္ကအေၾကာင္းေတြ သူမ်က္ေစ့မွိတ္ျပီးသြားကာမွ ျဖစ္ပ်က္တဲ့ အေၾကာင္းေတြျပန္ေျပာေနေတာ့
ဘယ္လိုလဲ ဖဲေကာင္းလား ကုလားေပ်ာက္ေနလား သူ႕နာမည္တ, လိုက္ ပန္းကန္ဖဲ ဆြဲတက္တယ္
ဘုန္းၾကီးပြဲ အတြက္ အရင္ဆီသတ္ေတာ့မလား ၾကက္သားဟင္း လံုးေတာ့မလား ကြမ္းအစ္ျပင္ျပီးပလား
သမိုင္းမွာ ၾကက္ေရးငွက္ေရးဆိုရင္ ဘယ္သူ႕နံမယ္ေတြ အတည္ေပါက္ေျပာၾကမွာတုန္း
လူကေတာ္ေတာ္ၾကီးေတာ့မွ ကေမာက္ကမေတြ ေတာ္ေတာ္လုပ္သြားတာပဲ
(ကဗ်ာေတြ ေတာ္ေတာ္ေရးသြားတာေတာ့ ဘယ္သူမွ ေဆးေဖာ္ေက်ာဖက္လုပ္ျပီး မေျပာၾက)
လူပ်ံေတာ္ေလးလို ၀ဲၾကည္႕ေနတယ္ အသုဘရွဳ လာၾကသူေတြကို
“တေလာက ေသသြားတဲ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းေတာင္ ကဗ်ာစပ္လိုက္ေသးတာ”
လို႕ ေျပာတဲ့ သူက ေျပာ “နိမိတ္ဖတ္သြားတာေပါ့ေလ” မွတ္ခ်က္ခ်သူကခ်
စကားေျပကို ကဗ်ာလုပ္ယူဘို႕ ဘယ္္အပလီေကးရွင္းကို အတက္ခ်္ လုပ္ရမလဲ
၀ါက်သစ္ စကားေျပကဗ်ာ စမ္းသပ္ရင္း သူ႕ခမ်ာ ေရတိမ္နစ္ရရွာတာ
ဇာတ္က အခိုင္ၾကီးေတာ့မဟုတ္ဘူး မင္းသားဦးစားေပးဇာတ္ပဲ ပရိုဂ်ဴဆာ လဲ အိပ္ေပ်ာ္စား၀င္ေအာင္
ေနာက္တေန႕ မ်က္ႏွာသစ္ဖို႕.. မဟုတ္ဘူးေလ ဆပ္ျပာနဲ႕သြားတိုက္ေဆးအေၾကာင္းေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္ျပီး
ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး ႏို႕- ဒါျဖင့္…။ ။




ခင္ေအာင္ေအး
၂၇၊ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၀၉
၂၃း၁၂ နာရီ ဘန္ေကာက္စံေတာ္ခ်ိန္

ကြယ္လြန္သူမုိးလႈိင္ည

ေၾကးစည္ကုိထုၾကၿပီ

ေရအုိးကုိခြဲၾကၿပီ

စည္ပင္၀န္ထမ္းက

စန္႕စန္႔ၾကီးသန္႔သန္႔ၾကီးငါ့အေလာင္းကုိ

လက္တြန္းလွည္းေပၚတင္ဆြဲေတာ့

မ်က္ရည္စစေတြနဲ႔ ငါအနည္းအက်ဥ္းေကာင္းခဲ့တာေလးကုိ

၀တ္ေက်တန္းေက်ေၿပာၾကဦးမယ္

ေလးေယာက္၀င္ၾကည့္လုိ႔ရမယ္

ေလာင္မီးတုိက္တာ၀န္ရွိသူကေၿပာေတာ့

သူ၀င္ငါ၀င္နဲ႔

သိေဟာင္းကၽြမ္းေဟာင္းႏွစ္ေယာက္ရယ္

မိန္းမဘက္ကဦးေလးရယ္

စာမူခေတြေပးၿပီးစာမူမရလုိက္လုိ႔

စိတ္ထဲကက်ိန္ဆဲေနတဲ့ထုတ္ေ၀သူတစ္ေယာက္ရယ္

သုံးမိနစ္အတြင္းလူတစ္ကုိယ္လုံးၿပာက်ေစမယ့္

ႏုိက္ထရုိဂ်င္မီးေတာက္ထဲ

ႏွလုံးသားတည့္တည့္ကုိသံခၽႊန္နဲ႔ထုိးမေကာ္ထည့္ေတာ့

ဟုိေလးေယာက္က ဘယ္ေတာ့မွမရတဲ့

သံေ၀ဂစကာလုံးေတြေရရြတ္ၾကမယ္

အဲဒီလုိသရုပ္မွန္ဇာတ္ကြက္အတုိင္းလုိက္ေသရမွာ

ပ်င္းရိလြန္းလုိ႔

ပုိင္ရွင္မဲ့အေလာင္းေကာင္(ကဗ်ာဆရာၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ႏုိင္သည္)

ေသစာရင္းအရာရွိရဲ႔မွတ္ခ်က္

ငါ့၀ိညာဥ္မွာကပ္ေပးလုိက္ရင္ေတာ္ၿပီ....။



မုိးလႈိင္ည

Sunday, October 17, 2010

စီးမလား..

http://i524.photobucket.com/albums/cc324/moehlaingnya/69432_141693459210553_100001096991179_216906_1973434_n.jpg

ေၿမမႈန္လြင္ေရးသည္..
ငါတုိ႔ စာေပက ထုတ္ေ၀ပါတယ္...
ဘယ္လုိကဗ်ာေတြလည္း..ကၽြန္ေတာ္မသိေသးပါ..။
စိတ္၀င္စားသူမ်ား ၀ယ္ယူဖတ္ရႈႏုိင္ရန္ေၾကာ္ၿငာသည္...။

မုိးလႈိင္ည

ငါ့မနက္ၿဖန္ေတြဟာ သိမ္းဆည္းခံထားရၿပီ..။

ငါမွာ မနက္ၿဖန္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး

ဒုိင္ယာရီစာအုပ္ေတြထဲမွာ ေရးမွတ္စရာအၿဖစ္အပ်က္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး

နံရံခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ ပန္ခ်ီကားလုိ

ဘ၀ဆုိတာ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ဖုန္ေတြၾကားမွာၿငိမ္သက္မြန္းက်ပ္

အလင္းေရာင္ငတ္တဲ့အခန္းလုိ႔

စုိထုိင္းထုိင္း မႈိင္းမႈန္ေနမလာ..

ငါဟာ လက္ပါတ္နာရီတစ္လုံး

အဓိပါယ္မပါ့တပါ ဒီသံသရာကုိပါတ္ေၿပးဖူးတယ္

အခုမနက္ၿဖန္ေတြမရွိေတာ့ဘူးတဲ့

မေန႔က ကတည္းက အသိက ငါ့ဆီမွာ မနက္ၿဖန္တစ္ခ်ဳိ႕

လက္က်န္ရွိေသးတာပဲ..

အခုမရွိေတာ့ဘူး…

ခ်က္ၿခင္းၾကီး လက္ငင္းၾကီး ငါမွာ ေနာက္ထပ္ေပးေခ်စရာ

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မပါေတာ့ဘူး..

အခုမနက္ၿဖန္တခ်ဳိ႕ တရား၀င္ဖ်က္သိမ္းခံလုိက္ရၿပီ

မတရား၀င္ေရာက္ ဖ်က္သိမ္းတာလည္း ၿဖစ္ႏုိင္တာပဲ

ကမာၻၾကီးလည္တာမွန္ရင္ အဲဒီမနက္ၿဖန္ေတြ ငါ့ဆီၿပန္လာမွာလား

ငါက မေရမရာ အနာဂါတ္နဲ႔ မနက္ၿဖန္ကုိ ခ်ိန္ရြယ္ၾကည့္တယ္

အရင္လုိ ငါ့ကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ၿပန္ေပးပါ မနက္ၿဖန္..

အိတ္ကပ္ထဲမွာ ေပးေခ်စရာမရွိေပမယ့္

ငါရသင့္တယ္ထင္တဲ့… ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ

ငါရသင့္တယ္ထင္တဲ့… ပူပန္မႈေတြ

ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ လူတစ္ေယာက္ဟာ မနက္ၿဖန္ေတြရွိေနသင့္တယ္မဟုတ္လား

လူမေသခင္ မနက္ၿဖန္ေတြ ဘာလုိ႔အရင္ေသေနတာလည္း..

ငါက ဘ၀မွာ ဘယ္လုိေမးခြန္းမ်ဳိးမွ မေၿဖရွင္းႏုိင္ခဲ့ဘူး

အရႈပ္ေထြးဆုံး ရုိးရွင္းေနတဲ့ဘ၀

ဘယ္သူမွမနက္ၿဖန္ေတြ လုယက္မခံရဖုိ႔ ငါဆုေတာင္းတယ္

အခုေတာ့ ငါဆီမွာမရွိေတာ့တဲ့ မနက္ၿဖန္အတြက္

ငါလမ္းဆုံလမ္းမမွာ မက္တပ္ရပ္ရွာရင္း…





မုိးလႈိင္ည



Tuesday, October 12, 2010

လေရာင္တစ္ျခမ္း ပန္းေနၾကာ

ဓူ၀ံၾကယ္ေျမာက္အရပ္မွာရွိသလုိပဲ

ျမိဳ႕ေတာ္ရဲ့ ေျမာက္စူးစူးတစ္ေနရာမွာ

သီရိမဂၤၤလာေရႊဘံုဦးဆုိတဲ့

အ၀ါ

သာသာနာေရာင္ေတြနဲ႔႔ ျမဴးလြင့္ပ်ံ႕

ဆည္းလည္းသံလြင္လြင္ေလးေတြန႔ဲ႔ ေတာက္ပ

ပဋိရူပ

ေအးျမတဲ့အရိပ္အာ၀ါသေလးတစ္ခု ရွိပါတယ္။



ဒီလုိ

သာယာလွပ

ေမႊႊးျမတဲ့ေနရာေလးရွိတာကုိ

လူေတြမ်ားမ်ားစားစား မသိၾကပါဘူး



ေနပါေစ

မသိလည္းကိစၥမရွိ

သတိကုိ ျမိဳ႔ျပသိလုိ႔

သိၾကသူေတြ လာလိမ့္မယ္။



ဒါဟာ

အမ်ိဳးဘာသာ၊သာသနာနဲ႔ ဝံႆာႏုရကၡိတ

ပရဟိတ

ပညာဒါနေတြ ျဖန႔္႔ေ၀ရာ မဟုတ္လား။



မုိေနးရဲ့ ပန္းေရာင္ႏွင္းနဲ႔

ဗန္ဂုိးရဲ့ ေနၾကာက

ကင္းဗတ္စ ေပၚမွာ ပြင့္တယ္၊

ေဂၚဂင္ရဲ့ အ၀ါနဲ႔႔႔

ေဟာဒီ ေရႊႊဘံုဦးေနၾကာေတြက

ပညာရွိရာ

ေနရွိရာဘက္ မ်က္ႏွာလွည့္

၀င္းမွည့္တဲ့ အားမာန္အလင္းေတြနဲ႔႔႕

မနက္ခင္းရဲ့

အျဖဴေရာင္ေလညင္းမွာ ပြင့္ၾကတယ္

ရဲရင့္တက္ၾကြရနံ႔ေတြနဲ႔႕

တင့္တယ္ခမ္းနားပါေပရဲ့...။



အဲ့ဒိ၀န္းက်င္မွာ

စပါးပင္န႔ဲ႔ သစ္ပင္ေတြ၀န္းရံလုိ႔႔႕

အပင္ေတြရွင္သန္ဖုိ႔ ဓာတ္ေျမၾသဇာလုိအပ္သလုိ

လူေတြမွာ

စိတ္အာဟာရ(သုိ႔မဟုတ္)...

အရသာတစ္ခုခု လုိအပ္တယ္။



ေနေရာင္ပူပူမွာ

ဘယ္သူမွ မကူးခတ္ခ်င္ဘူး

ေက်းငွက္ေတြလုိ

လြတ္လပ္စြာ ပ်ံျမဴးခ်င္ၾကလိမ့္မယ္။



ေက်ာေပၚမွာ တေင႔ြ႔ေင႔ြ႔ေလာင္ေနတဲ့

ေနေရာင္ကုိ လက္နဲ႔႔သပ္ခ်ဖုိ႔

သူတုိ႔႔စာဖတ္ေနၾကတဲ့ အသံေတြ

အခက္အခဲေတြကုိ ပက္ထုတ္

ပညာကုိ

ယက္သဲ့က်င္ယူေနၾကတဲ့ ဟန္ေတြက

အားမာန္ေတြနဲ႔ တဖ်တ္ဖ်တ္။



သူတုိ႔....ဓားေတာင္ကုိေလွာ္ခတ္လုိ႔

မီးပင္လယ္ကုိ ေက်ာ္ျဖတ္ေနၾကတယ္။



ဟုိးဖက္ကမ္းမွာ

နမ္းစရာ

ပညာပန္းေတြရွိတယ္ မဟုတ္လား။



ပညာပဒီေပါ၊ ဣဓအဓိပေဇၨာေတာ

ေလာက၌ ပညာဆီမီးသည္ အေတာက္ပဆံုး ၊

ပညာသမၼာ အာဘာနတိၱ၊

ပညာႏွင့္တူေသာ အလင္းေရာင္မရွိ

ပညာေရႊအုိး လူမခုိး...တဲ့လား

တန္ဖုိးကေတာ့ ၾကီးမားပါေပရဲ့။



ဒီယေန႔႔ E ေခတ္မွာ

ပညာရဲ့ အခန္းက႑၊ပဓာနက်လာတယ္

ညာေနလ႔ုိ႔ မရဘူး

ညံ့ေနလုိ႔႔မရဘူး

ညည္းေနလ႔ုိ႔ မရဘူး

ပညာမတတ္ရင္ လူရာမ၀င္ႏုိင္ဘူး။



ခ်စ္သားတုိ႔ အတတ္ပညာသင္ကုန္ေလာ့

အဘယ္ေၾကာင့္ ပ်င္းရိဘိသနည္း

ခ်စ္သားတုိ႔ ေန႔တုိင္းအတတ္ပညာသင္ကုန္ေလာ့

အတတ္ပညာမရွိေသာသူသည္

သူ၏၀န္ထမ္းျဖစ္တတ္၏

အတတ္ပညာရွိေသာသူကုိ

သူတစ္ပါးတ႔ုိ႔ ပူေဇာ္အပ္၏...တဲ့



ေလာကနီတိက်မ္းက

ေနၾကာပန္းေတြကုိ လွမ္းအသိေပးတယ္။



ပညာရဲ့ အျမစ္ေတြက ခါးသက္ေပမယ့္

အသီးကေတာ့ ခ်ိဳျမိန္တယ္လုိ႔႔႕

အရစၥတုိတယ္က လွမ္းေျပာတယ္္

အာဖရိကၾကယ္ျပာၾကီး

နယ္ဆင္မင္ဒဲလားကလည္း

ပညာေရးဟာ

ကမာၻၾကီးကုိေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္တဲ့

အစြမ္းထက္ဆံုးလက္နက္ပဲ ....တဲ့။



တကယ္ေတာ့

ပညာေရးဆုိတာ

လူတုိင္းရဲ့ ရပုိင္ခြင့္ပါ

ေယာက်္ားမိန္းမ၊ကေလး ဘယ္သူမဆုိ

ကမာၻ႔ဘယ္ေနရာမွာ ေနေန

အားလံုးရရွိသင့္တဲ့ အခြင့္အေရးပဲ

အဲ့ဒီလုိ....

ယူနက္စကုိကလည္း က်ားကန္အားေပးခဲ့။



ဒါေပမယ့္

လူတုိင္းအတြက္ ပညာေရး

ေနပူလမ္းဟာ ထြက္ေျပးေနတယ္။

ဘယ္လုိမွ လုိက္လုိ႔မမွီဘူး

ဆန္ေပးမွ ဆီရမယ့္ပံုမ်ိဳး

ေလွမရွိဘဲ

ျမစ္ကုိဘယ္လုိျဖတ္မလဲ

တက္မရွိရင္ လက္နဲ႔႔ေလွာ္လုိ႔ရေသးတယ္။



ေနပူပူမွာ

ငူငူၾကီးရပ္ေနလုိ႔ ျဖစ္မလား

ဘယ္သူလာကူပါ့မလဲ။



တခ်ိဳ႕က

စိတ္ကူးသစ္နဲ႔႔ စာနာသနား

ေနေရာင္ကုိ ေၾကြေအာင္မွ်ားသလုိ

ျမစ္ကုိ တံတားထုိးၾကတယ္

အတၱကုိေရွ႕တန္းမတင္ၾကဘူး

ေလာကကုိ အလွဆင္ၾကတယ္။



ဗားေတာ့ဗရက္ရဲ့ ကဗ်ာထဲကလုိ

ႏွင္းေတြသိပ္သိပ္သည္းသည္းထူထူထပ္ထပ္က်ေနရင္

ပဲကေလးေတြ အေညွာင့္မေပါက္ႏုိင္မွာကုိ ေတြးပူျပီး

လဲသူကုိထူ၊ငူသူကုိ မတ္ေစတယ္

ရပ္သူကုိေဖး ကုိယ္ေင႔ြ႔ေပးတယ္

ငါးကေလးေတြ ေရမနစ္ေစရဘူး။



လာ....

ဒီမွာ ရင္ေငြ႔လႈံ

ပညာစံုေအာင္သင္ၾကမယ္

လေရာင္တစ္ျခမ္းပဲရရ

ပန္းတစ္ပြင့္မွ မထစ္အ မကန္းေစရဘူး။



ဒီမွာ

ရွင္မဟာရ႒သာရ

သံ၀ရပ်ိဳ႕မွာ ေရးထားသလုိ

ေက်ာက္ရည္တုိးေအာင္၊ ေသြးေသာေယာင္သုိ႔႔႕

ေစာင္ေစာင္မမ ဆံုးမတတ္စြာ

ျမတ္ဆရာေတြနဲ႔ စနစ္တက်။



ဒီမွာ

သစ္ပင္ကုိ သစ္ပင္လုိျမင္ေအာင္သင္ၾကား

သစ္ပင္ကုိ သစ္သားလုိျမင္တတ္တဲ့

အၾကင္နာမဲ့ ခါးသက္ႏွလံုးသား

မ်ိဳးမပြားေစရဘူး။



ေရစီးမွာ လေရာင္ေကာက္ရင္း

ေလာကဓံျမစ္ရုိးထဲ

တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္သယ္ပုိး

မုန္႔ၾကိဳးလိမ္အမူအက်င့္ကုိ မုန္း

ေျဖာင့္မွန္တဲ့

အျဖဴေရာင္ႏွလံုးသားေပြ႔ဖက္မယ္။



မုိးေလေတြဘယ္လုိေမႊႊေမႊႊ၊မေရြ႕တဲ့စိတ္နဲ႔…

ႏွင္းခါးေတြကုိ ဘယ္လုိပုတ္ပုတ္၊မဆုတ္မယ့္စိတ္န႔ဲ႔….



လာ...

ေရႊႊဘံုဦးမွာ ပညာေရႊႊမႈႈန္တူးၾက

ဘ၀အနာဂတ္ေတာက္ပေအာင္ ေရႊႊခ်ၾက

ျပီးေတာ့

ပင္လယ္ေခါင္ေရ၀ဲမွာ ေလွကြဲလုိ႔ေမွာက္သူခ်င္း

တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ ေဖးကူေစာင့္ေရွာက္ၾက

တစ္ေယာက္ေက်ာတစ္ေယာက္

အလ်ားေမွာက္တံတားခင္း

ျဖတ္သန္းျခင္းကုိ ျဖတ္သန္းၾက

စိန္ေခၚျခင္းကုိ စိန္ေခၚၾက

ဟုိးအျမင့္က ၾကယ္ေတြမွာ

သင္တုိ႔႔နာမည္ေရးထုိးႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾက

ဦးေႏွာက္ခါးေတာင္းက်ိဳက္ရင္း

ေအာင္စိတ္ေတြန႔ဲ႔

ေအာင္ပြဲေတြကုိ ရိတ္သိမ္းၾက

အားလံုးျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း

ေနၾကာပန္းလုိ မုိးလင္းမယ္။



ကြန္ျပဴတာတေဂ်ာက္ေဂ်ာက္ႏွိပ္ေနတဲ့

ေခတ္ၾကီးရဲ့ မနက္ခင္း

ျပတင္းေပါက္က ေခ်ာင္းၾကည့္လုိက္ေတာ့

စက္မႈႈသိပၸံေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာ

အလိမ္အညာေတြနဲ႔

ကမာၻၾကီး မလိမၼာေသးဘူး



ဒါေပမယ့္

ေဟာဒီ...ျပာလဲ့လဲ့မုိးေကာင္းကင္ေအာက္မွာ

ပတ္၀န္းက်င္လိမ္မာဖုိ႔႔႕

သူတ႔ုိ႔႔လိမၼာဖုိ႔႕

တစ္ေန႔႔မွာ

လေရာင္ကုိ ၾကိဳးခ်ည္အိပ္ဖုိ႔႕

ခမ္းခမ္းနားနား ပညာသင္ၾကား

ေနၾကာပန္းမ်ားပြင့္ေနတယ္။



မိတ္ေဆြတုိ႔ေရ..

သူတုိ႔႔အတြက္ အေရးေပၚလုိအပ္ေနတာကလည္း

အမွားအမွန္ပုိင္းျခားေ၀ဖန္တတ္ေသာ

"ပညာ..." ဆုိတဲ့

အသက္ကယ္ေဆးတစ္ခြက္ပဲ မဟုတ္လား။





မင္းခ်မ္းမြန္

(ေလးေထာင့္ကန္၊သီရိမဂၤလာေရႊႊဘံုဦးေက်ာင္း ပရဟိတပညာသင္တန္းသုိ႔ အမွတ္တရ)

Monday, October 11, 2010

သူမ( her ) သက္သက္

သူမဟာသက္သက္..

သက္သက္မဲ့ သူမဟာ…

သူမဟာ ေကာက္စုိက္ရင္ အရမ္းၿမန္တယ္

သူမ (her) စက္ခ်ဳပ္ရင္ အရမး္ေသသပ္တယ္

သူမ (her) သက္သက္

သက္သက္ လာရင္

ကာလသားေခါင္းေတြက အစ

သက္သက္ မဲ့ ေခါင္းငဲ့ၾကည့္တယ္…

သက္သက္ (her) တည္ၾကည္တယ္

သက္သက္ (her) ေလးနက္တယ္…

သက္သက္မဲ့ သူမ (her) ၿမဳိ႕ေပၚတက္သြားတယ္

သက္သက္မဲ့ သူမ(her) ႏုိင္ငံၿခား ထြက္သြားတယ္

သက္သက္ (her) မင္းၾကဳိက္ စုိးၾကဳိက္တဲ့

သက္သက္ အမ်ဳိးတစ္သုိက္ က အဲ့လုိ႔

သက္သက္ ကုိ တန္ဖုိးထားတာ..

သက္သက္ (her) သက္သက္မဲ့

သူမ (her)…. သက္သက္

သက္သက္မဲ့ခ်ည္းေတာ့… သူမ (her)

မုိးလႈိင္ည

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...