Wednesday, November 3, 2010

ကဗ်ာလုံးလုံး

ေဘာင္းဘီ၀တ္မုိးတိမ္နဲ႔တင္ ထစ္ေနတယ္..
ဖုန္းဆုိးေၿမထိေရာက္ၿပီလား...
အယ္ပီ၊ ဆလမ္၊ ကြန္ဆက္က်ဴရာယ္...
မူရင္းယူမွာလား ၿပန္ကူးေခြယူမွာလား
ကာဗာမေပးနဲ႔ေတာ့ ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္မည္းသုံးပါ
ဂ်ပန္ နဲ႔ အေမရိကန္ ေရြးခ်ယ္စရာက ႏွစ္မ်ဳိးတည္း
ထပ္ခြဲရရင္..
လူ လူခ်င္း လူနဲ႔ တိရစၧာန္လား...
တစ္ခါလာလည္း ရုိမီယုိနဲ႔ ဂ်ဴးလိယက္...သီခ်င္းေတြထဲမွာ
တစ္ခါလာလည္း အုိမာခရမ္... ကဗ်ာေတြထဲမွာ
၀န္ၾကီးပေဒသာရာဇာ နဲ႔ ဓာတုကလ်ာကုိ ဘယ္သူမွမကုိးကားၾကဘူးလား
ေဘးနားက သူငယ္ခ်င္းက ဘုေတာတယ္...
ေရေႏြးပူပူကုိ မႈတ္ေသာက္ရင္း
ကြမ္းယာစားခ်င္စိတ္ေပၚလာတယ္
အခု ၂၀၁၀ ကေန ေနာက္တစ္ကဒ္ကုိ
ဘယ္လုိကူမလည္း မသိဘူး...
ေလာေလာဆယ္ေရးစရာ ကဗ်ာေခါင္းထဲမွာမရွိလုိ႔...။


မုိးလႈိင္ည

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...