စက္၀ုိင္းၿခမ္း သံကုိင္းေတြ ဇာတပ္အုပ္ေဆာင္း အုပ္ထားတယ္။ အိတ္ကပ္မွာ ငါးရွဥ္႕ေသြးႏွင္းဆီးၾကီးၾကီး တစ္ပြင့္ပြင့္ေနတုန္း အိပ္ေပ်ာ္ေမာေန၊ အ၀တ္ေတြေအာက္မွာ ေၿခမ လက္မ ပတ္တီးၾကဳိးနဲ႔ ဖဲၿပားသ႑ာန္ ေမေမ ကုိယ္တုိင္ ခ်ည္ထားေပးတယ္။ ေရခဲစိမ္ ပန္းသီး အေအးေခၽြးထြက္ေနတာ ဘီးတပ္စတီးလ္တြန္းလွည္း ေအးစက္ေနတာ အနက္ေရာင္၀တ္စုံနဲ႔ အနီေရာင္ မ်က္လုံးမ်ား စား၀တ္ေနေရး အေဖာ္မြန္ေတြ ဘာၿဖစ္ေနတာလဲ။
ရာသီ ေနပူလြန္းမယ္။ မုိးတစ္ခုိက္ၿဖတ္သြားမယ္။ မုိးတစ္စက္စက္ တစ္မနက္လုံးက်ေနၿပီး ညေနခ်ဳိခ်ိဳ ေစာင္းေစာင္းတစ္ခုလည္း ၿဖစ္ႏုိင္တာပဲ။ အေမြးနံ႔တလူလူ ကန္ေတာ့ပြဲ ဖေယာင္းမီး ပန္းၿခင္းပန္းေခြနဲ႔ အမွတ္ရမႈ ေရာင္စုံအေရးအသား A-4 စာရြက္ေတြ ေလထဲ တဖ်တ္ဖ်တ္တပ္ထားတယ္။
ေနမယ္ဆုိ ေနလုိ႔ရေသးလုိ႔ ဒီအတုိင္းပဲ ေနထုိင္ေနၾက အတြင္းထိ လူတစ္သုိက္ ႏွလုံးသားက်က် ေရြ႕တြားထူးေခၚေန အလြန္ဆုံး မိနစ္ပုိင္းေပါ့။ သစ္သားေရာင္က်ယ္ေသတၱာရွည္နား ၀န္ထမ္းေတြ စီးကရက္ ေမႊးလုိက္တာ မဲအူၿပီး လြင့္တက္သြားရမွာလား ေၿမေအာင္ပုိးမႊားတုိ႔နဲ႔ ေနရမယ္လား။
မင္းဘယ္လုိစီစဥ္ထားလည္း ခ်စ္ၿခင္းသည္တုိ႔ ပလပ္စတစ္ကုလားထုိင္ေတြ ေစာင့္ေနၾကအားပါးတနာ။ မၾကားႏုိင္ပါ မေၿပာမဆုိႏုိင္ပါ ေ၀မွ်လုိ႔မရပါ ဘာမွ်မယူခဲ့ပါ။ အဟုန္ၿပင္းၿပင္းအေရာင္ေတြ စူးစူးေမွာင္ေမွာင္ ထိန္ထိန္လြင္ၿပင္ ခ်ဳိင့္၀ွမ္းေတာင္ေၾကာ ထက္ထက္မ်က္ႏွာၿပင္ေတြေပၚမ်က္ႏွာၿပင္ေတြေပၚ ၿဖတ္သန္း ငါ့အမွတ္အသားနဲ႔ ငါၿပန္ခဲ့ရာလမ္းမွာ တပ္အပ္ေသခ်ာ မေၿပာႏုိင္ဘူး။ ေရေတြ အရည္ေတြ။ ခ်က္ၾကဳိးတစ္ေခ်ာင္းတည္းနဲ႔ ပြင့္ဖတ္ ပြင့္ခ်ပ္ အဂၤါအိမ္ၾကီးထဲ ငါ ဦးေစာက္ကၽြမ္းၿပန္လည္မြတ္ေနၿပီ…။
ေရးသူ လူဆန္း
No comments:
Post a Comment