Saturday, October 9, 2010

ေတြးမိတိုင္း

ျမန္မာေတြ စည္းကမ္းေဖာက္လို ့

ထီးနန္းေပ်ာက္ျဖစ္ျပီ

မွီျငမ္းေထာက္ အသစ္မွီတယ္

ညစ္ပလီလူမ်ိဳး

မိပစ္လို ့ဖေရွာင္ေသြသည္

ခြေကာင္ေတြ ေခြးျဖစ္ေပါ့ဗ်ိဳး။



ျမန္မာခ်င္း ၾကြားၾကခ်င္

ဓားျပသြင္ သူခိုး

ကုလားျမင္ သူ ့အေမရိုးေတာ့မလို

ခုေျမလွ်ိဳး ပုန္းေရွာင္

မိုက္မေနာ္ ျပဳမေဟးရယ္နဲ ့

သူ ့ပေထြးေတာ့ ထြက္၍မေဟာင္။



ေျပာေရာဟဲ့ ရာဇ၀င္ေျပာင္ေအာင္

စာဇင္ေတာင္ ဦးခ်လို ့

ပလူးၾက ေျပးၾကိဳ ့ခါခါ

ေခြးသို ့ပမာ။



ေတြးမိတိုင္း အရိုးနာတယ္

အမ်ဳိးပါ ဆဲခ်င္ေပါ့ေလး။







(အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖ)

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...