Tuesday, July 31, 2012

ဘာရယ္မဟုတ္ဖူး အဲဒီေန႔ေတြက ေရာက္ေရာက္လာတယ္ ၾသဂုတ္စ္


ၾသဂုတ္စ္ေရ
အဲဒီေန႔ေတြက ဘာရယ္မဟုတ္ေရာက္ေရာက္လာတယ္
မုိးထဲေရထဲေပါ့ ရႊဲရႊဲစုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔
ဒီေန႔ဒီရက္ေတြ
ကုိေရႊဘုန္း လက္ၿပထြက္သြားတယ္
ကိုငွက္ သံသရာခရီးတစ္ေထာက္ထပ္သြားတယ္
ပ်ဥ္မငုတ္တုိ..ဖုိးေမာင္လာၿပီ..
မုိးစက္ေတြတစ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္
ဆရာၾကီးမင္းသု၀ဏ္လည္း
ဒီမုိး ဒီေရထဲ ဆိတ္ၿငိမ္တိတ္ဆိတ္
သူတုိ႔ရဲ႕ အႏုပညာအင္ပါယာေတြက
ခုိင္ခုိင္မတ္မတ္ ၾသဂုတ္စ္ေရ..
ဒီလုိေန႔ေတြက လြင့္လြင့္ေ၀ေ၀ ေရာက္လာတာပဲ
ေဆြးေဆြးေၿမ႔ေၿမ႔ ေၾကေၾကကြဲကြဲ
လမ္းေတြေပၚ မုိးစက္ေတြ တေၿဖာင္းေၿဖာင္းရုိက္ခတ္ေနသလုိ
အတိတ္၀ုိးတ၀ါးမွာ ေသနတ္သံေတြမ်ား မေတာ္တဆ
ၾကားမိမလား ၾသဂုတ္စ္ေရ..
အဲဒီေန႔က ညႈိ႔ညႈိ႔မႈိင္းမႈိင္း ထုိင္းမုိင္းေတြေ၀တုန္းပဲ
ၾသဂုတ္စ္ေရ..
ၿပကၡဒိန္စာရြက္ေပၚမွာ ႏွလုံးေသြးနဲ႔ မွင္နီၿခစ္
အဲဒီေန႔ဟာ အားလုံးအတြက္ ၀မ္းနည္းတိတ္ဆိတ္
အမွ်ေ၀ဖုိ႔ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ၿဖစ္သင့္တယ္…
တကယ္ေတာ့ ၾသဂုတ္စ္ေရ အာဟာရၿပတ္တဲ့
ကေလးလုိ ေကာင္းမြန္တဲ့အခြင့္အေရးဆုိတာ
အလွမ္းေ၀းေနတုန္း…
မိတစ္ကြဲ ဖတစ္ကြဲ လြင့္ၿပန္႔က်ဲေနတဲ့
မိသားစုထမင္း၀ုိင္းကုိေတြးရင္
အနက္ေရာင္ၾသဂုတ္စ္ မုိးဖြဲဖြဲထဲ
ေၾကကြဲစိတ္သာ လႈိင္းေလထန္ဆဲေလ…။

မုိးလႈိင္ည

Wednesday, August 24, 2011 


Sunday, July 22, 2012

ဘ၀တံငါ…



တံငါသည္တစ္ေယာက္မဟုတ္ရင္
ဘာၿဖစ္ခဲ့မွာလည္း
ပုိက္ထဲက ယက္ကန္ယက္ကန္ငါးေတြကို
ဆြဲမေနရင္း စဥ္းစားမိတယ္….
ဒီေမးခြန္းက ခပ္တုံးတုံးၾကီးပါ….
တံငါသည္တစ္ေယာက္မဟုတ္တဲ့
တၿခားတစ္ေယာေယာက္ၿဖစ္ေနမွာေပါ့…
ဘယ္တစ္ေယာက္ၿဖစ္မွာလည္း…
အလယ္ကလူလား ဘယ္ေဘးညာအစြန္ကလား
တီဗီြမွာ စကားေတြခဏခဏေၿပာတဲ့လူလား
၀တ္ၿဖဴစင္ၾကယ္နဲ႔ ဘုရားထီးခဏခဏတင္တဲ့လူလား
နဖူးစည္းနဲ႔ ရဲရဲေတာက္မိန္ခြန္းေၿခြတဲ့လူလား
စင္ေပၚကလား စင္ေအာက္ကလား….
အခုေတာ့ ကုိးကြယ္ရာဘာသာတရားကုိပဲ
ခြင့္လႊတ္ဖုိ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းတယ္…
သူ႔ဘ၀က ရြာဘုရားသူၾကီးေကာင္းမႈလုိ
ကုသုိလ္ထူးေတြလည္း ၿပဳဖူးတာ မရွိနဲ႔
တံငါသည္တစ္ေယာက္မၿဖစ္ခဲ့ရင္
သူ႔ၿမဳံးထဲ ငါးလုိ ႏုန္းႏွစ္ေတြထဲ ေပ်ာ္မိလိမ့္မယ္…။ 
 
မုိးလႈိင္ည

Wednesday, July 18, 2012

ငါ႔ကိုေလးလံေစသူမ်ား

ငါဟာ
ေတာင္တန္းေတြကို ထည့္ယူသယ္ပိုးေနမိတဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လံုးျဖစ္တယ္
ၾကမ္းတမ္းေသာျမစ္တခ်ိဳ႕နဲ႕ ႏူးညံ့ေသာျမစ္တခ်ိဳ႕လည္း ငါ႔ကိုယ္ေပၚမွာစီးတယ္
လွ်ိဳ႕ဝွက္နက္နဲတဲ့ ေတာအုပ္ေတြနဲ႕ နက္ရႈိင္းတဲ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြလည္း ရွိတယ္
ျပန္႔ျပဴးရွင္းလင္းေသာ လြင္ျပင္တခ်ိဳ႕နဲ႕ စိမ္းလန္းေသာ ျမက္ခင္းတခ်ိဳ႕လည္းရွိတယ္
အရိပ္ခိုေနတဲ့ ေတာရဲသားေကာင္တခ်ိဳ႕ပါသလို
ဘာကိုမွဂရုမစိုက္တဲ့ ေသနတ္သမားတစ္ေယာက္လည္း...ပါတယ္
ကုန္ကုန္ေျပာမယ္ အားလံုးနဲ႕ေဝးေဝးေနခ်င္တဲ့ ရေသ့တစ္ပါးလည္းရွိတယ္

ကြၽန္ေတာ္က ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လံုးဆိုေတာ႔ ေတာင္တန္းေတြကို သယ္ခဲ႔မိတာေပါ႕
စိတ္ကူးယဥ္ေစတဲ့ ေကာင္းကင္ေတြ ပင္လယ္ေတြေတာ႔ အစထဲက ခ်န္ထားရစ္ခဲ႔တယ္

ဒီလိုဆိုေတာ႔
ကြၽန္ေတာ္႔မွာ အလင္းဆိုတာ မရွိဘူး
မိုးခ်ဳန္းသံေတြမရွိဘူး
ေလေကာင္းေလသန္႔မရွိဘူး
တိမ္ေတြနဲ႔ မိုးစက္ေတြမရွိဘူး
စိတ္ကူးယဥ္စရာဆိုလို႕ ဘာမွမရွိဘူး။

ခရီးရွည္လ်ား သြားမိတဲ့ ညညေတြဆို
ေတာနက္ထဲကသားေကာင္ေတြ အသက္ရွဴမဝလို႔ စုစုျပီး ေအာ္ၾကဟစ္ၾက
ျမစ္ေတြလည္းအေငြ႔မပ်ံရလို႕ တဝုန္းဝုန္းနဲ႔ စီးၾကဆင္းၾက
သစ္ပင္ေတြလည္း ေနေရာင္မရလို႕ အံု႔အံု႔ဆိုင္းဆိုင္း ညွိဳးၾကႏြမ္းၾက
ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြကလည္း လူသူေလးပါးမေတြ႔ရလို႕တဲ႔ ပဲ႔တင္သံေတြ ဆက္ဆက္ၿပီး လႊင္႔ၾကထုတ္ၾက
ရေသ႔လည္း ေရွ႕ျဖစ္ဖတ္ဖို႕ရာ နကၡတ္တာရာမေတြ႔လို႔ နည္းသစ္လမ္းသစ္ေတြ တကုပ္ကုပ္နဲ႔ ရွာရေဖြရ
ေသနတ္သမားလည္း အလင္းေရာင္မရလို႔ မည္းမည္းျမင္တိုင္း ပစ္ရခတ္ရ

ဆူညံတယ္
လႈပ္ရွားတယ္
ေလးလံတယ္

ဘဝဟာ ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လံုးလို တစံုတရာကိုသယ္ပိုးမိတဲ႕အခါ
အျခားမသက္ဆိုင္ေသာ အရာမ်ားစြာ ပါလာတတ္တယ္
ကြၽန္ေတာ္က ေတာင္တန္းေတြသက္သက္ကို သယ္ပိုးခ်င္ခဲ႔မိတဲ႔ ေက်ာပိုးအိတ္သက္သက္ပါ
ေသနတ္သမားတစ္ေယာက္အဲဒီမွာ ရွိေနႏိုင္တာကိုေတာင္
ထည္႔မတြက္မိခဲ႔ဘူး။

လင္းဆက္
အိုင္ဒီယာမဂၢဇင္း (?)

Friday, July 6, 2012

ၾကြက္ေတြေနတဲ့ၿမဳိ႕



ၿမဳိ႕ၾကီးတစ္ၿမဳိ႕မွာ ၾကြက္ေတြေနတယ္
အဲဒီၿမဳိ႕က ၾကြက္ေတြက ဒိန္ခဲသိပ္ၾကဳိက္ၾကတာေပါ့…
မနက္လင္းတာနဲ႔ ၾကြက္ေတြဟာ
တစ္ၿမဳိ႕လုံးေလွ်ာက္သြားၿပီး ဒိန္ခဲေတြရွာၾကတယ္…
ႏွစ္ေတြၾကာလာေတာ့ ဒိန္ခဲေတြလည္း ရွားပါးကုန္တယ္
တခ်ဳိ႕ ၾကြက္ဆရာၾကီးေတြဆီမွာေတာ့
ဒိန္ခဲေတြ တစ္ထပ္ၾကီးရွိတာေပါ့…
ၾကြက္ေတြဟာ မုိးလင္းတာနဲ႔ တစ္လမ္း၀င္ တစ္လမ္းထြက္
တစ္အိမ္၀င္ တစ္အိမ္ထြက္ ဒိန္ခဲေတြလုိက္ရွာၾကတယ္
တခ်ဳိ႕ နံရံေတြမွာ ေဆာင္ပုဒ္ေတြ ကပ္ထားတယ္
ၿမန္ၿမန္ေၿပးႏုိင္မွ မ်ားမ်ားရမယ္
တခ်ဳိ႕ၾကြက္ေတြဟာ ၿမန္ၿမန္ေၿပးဖုိ႔ၾကဳိးစားတာေပါ့
ၾကြက္ဆရာၾကီးေတြဟာ … မုိးလင္းတာနဲ႔
ဒိန္ခဲေတြ ၿမဳိ႕ၿမဳိ႕ၾကီးထဲ ခ်ခ်ေပးတယ္…
ၿမန္ၿမန္ေၿပးတတ္တဲ့ ၾကြက္ေတြလည္းမ်ားလာခဲ့တယ္
ေၿပးထားေၿပးထား… မ်ားမ်ားရဖုိ႔ ၿမန္ၿမန္ေၿပးထား
ၾကြက္ေတြၾကားမွာ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြဆူညံလာတယ္
ၿမန္ၿမန္ေၿပးဖုိ႔ နည္းစနစ္လုိတယ္တဲ့ …တခ်ဳိ႕ နံရံေတြမွာ
ေဆာင္ပုဒ္အသစ္ထပ္ေပၚလာတယ္..
တခ်ဳိ႕ၾကြက္ေတြဟာ ေၿပးနည္းသင္တန္းေတြ သြားတတ္ၾကေတာ့တယ္
ၾကြက္ေတြအရမ္းေၿပးၾကလြန္းေတာ့…
တခ်ဳိ႕ၾကြက္ေတြဟာ သတ္မွတ္မိုင္ႏႈန္းထက္ပုိၿမန္ေနလုိ႔
ထိန္းခ်ဳပ္ခံလုိက္ရတယ္… တခ်ဳိ႕ၾကြက္ေတြကၿမန္ႏႈန္းထက္
ေက်ာ္ေၿပးခ်င္လုိ႔ …. သူတုိ႔ဖြက္ထားတဲ့ ဒိန္ခဲေတြ လာဘ္ထုိးတတ္ၾကေသးတယ္..
ၾကြက္ေတြဟာ မုိးလင္းတာနဲ႔ ၿမဳိ႕ၾကီးထဲ ေလွ်ာက္ေၿပးေတာ့တာပဲ
ၾကြက္ဆရာၾကီးေတြကလည္း သင္တန္းေတြဖြင့္လုိက္
ၾကြက္ပုလိပ္ေတြေမြးလုိက္…
ၾကြက္ဥပေဒေတြထုတ္လုိက္နဲ႔…
သူတုိ႔ပစ္ခ်လုိက္တဲ့ ဒိန္ခဲေတြ သူတုိ႔အိတ္ထဲပဲ
ၿပန္ၿပန္ေရာက္လာတယ္…
တခ်ဳိ႕ၾကြက္ေတြ အခ်င္းခ်င္း ပူးေပါင္းမွၿဖစ္မယ္တယ္
အဲဒီၾကြက္ေတြဟာ ပါတီေထာင္ၾကေလေရာ
ေၾကာင္ၿဖဴတာမည္းတာ အေရးမၾကီး
အေရးၾကီးတာ ဒိန္ခဲရဖုိ႔
ၾကြက္ပါတီေခါင္းေဆာင္ၾကီးက ေၾကြးေၾကာ္တယ္
ပါတီ၀င္ၾကြက္ေတြကလည္း တခဲနက္နဲ႔
ကြၽီကြၽီလုပ္လုိက္ၾကေတာ့…
သာမာန္ၾကြက္ေတြကေတာ့ၾကြက္ေလွ်ာက္တန္းေတြကေန
မရဲတရဲလွမ္းၾကည့္တယ္
တခ်ဳိ႕ၾကြက္ေတြကေတာ့ ဒိန္ခဲကုိ စိတ္ထဲမွာမွတ္ပြားမ်ား ..
ဒိန္ခဲဟာမရွိဘူး … ဒိန္ခဲဟာ ၿဖစ္လုိက္ ပ်က္လုိက္
ေပၚလုိက္ေပ်ာက္လုိက္နဲ႔ ဒိန္ခဲဟာ ပညတ္ …
အဲဒီေတာ့ ဒိန္ခဲေနာက္လုိက္ေနတာ
ဒိန္ခဲရဲ႕ အေ၀းကုိေၿပးေနတာလည္း ၿဖစ္ႏုိင္တယ္
ၾကြက္ေတြဟာ ဒိန္ခဲေနာက္ကုိ ေၿပးလုိက္ေနဆဲ
စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္တဲ့ ၾကြက္ေတြဟာ
ဒိန္ခဲရဖုိ႔ သီအုိရီေတြထုတ္တယ္…
တခ်ဳိ႕ ၾကြက္ေတြက ဒိန္ခဲရဖုိ႔ အင္းအားသုံး ေၿဖရွင္းတယ္
တခ်ဳိ႕ၾကြက္ေတြဟာ ဒိန္ခဲရဖုိ႔ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြ အသုံးၿပဳလာတယ္
ၾကြက္အခ်င္းခ်င္း လွည့္ဖ်ားၿခင္းေတြလည္း မ်ားလာတာေပါ့
လမ္းမွားေတြ လမ္းေၿမွာင္ေတြ ၿဖတ္လမ္းေတြ
အထူးလမ္းေတြနဲ႔… ၾကြက္ေတြဟာ
ႏွစ္ကာလ ေရြလ်ားလာတာနဲ႔အမွ်…
နည္းစနစ္ေတြေၿပာင္းလဲ တုိးတက္လာတယ္
မေၿပာင္းလဲတာကေတာ့ မုိးလင္းတာနဲ႔ ၾကြက္ေတြဟာ
ဒိန္ခဲေနာက္ကုိေၿပးလုိက္ၾကေတာ့တာပဲ..
ၿမဳိ႕ၾကီးကလည္း… ဒိန္ခဲနဲ႔ ၾကြက္နဲ႔ သံသရာလည္ေနေတာ့တယ္..။


မုိးလႈိင္ည

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...