ရင္ထဲမွာ ႏွင္းေတြအထပ္လုိက္
ရွမ္းၿပည္ေတာင္ပုိင္းကေန
နယူးဂ်ာဆီအထိ…
ဒီဇင္ဘာ ၈ ကုိေမ့မရဘူး
ဒီဇင္ဘာက အေမနဲ႔ရြာကေလးကုိခ်စ္တယ္
ၿမန္မာၿပည္ကုိခ်စ္တယ္…
(မီးလာလည္းေပ်ာ္၊ ေရလာလည္းေပ်ာ္၊
အင္တာနက္ေကာ္နက္ရွင္ေကာင္းလည္းေပ်ာ္
ဘေလာ့ကိုတုိက္ရုိက္၀င္လုိ႔ရလည္းေပ်ာ္…
ေပ်ာ္စရာၾကီးပါပဲလုိ႔)
သူဘ၀အပုိင္းအစထဲမွာ ဒီဇင္ဘာ ၈ ကထည့္ေရးတယ္
ေတာင္ေပၚႏွင္းေငြ႔ေငြ႔ကေန႔
သူ႔စကားေၿပကို ကၽြန္ေတာ္လွမ္းေတြ႔ရတယ္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က စာအုပ္စာေပလူ႔မိတ္ေဆြလုိ႔
စကားပုံအတုိင္း သုံးႏႈန္းခဲ့စဥ္မွာ…
သူက စာအုပ္ေတြဟာ သူငယ္ခ်င္းေတြမရွိခ်ိန္မွာ
သူငယ္ခ်င္းအစစ္ေတြေပါ့တဲ့…
သူ႔အေရးအသားေလးကို သေဘာက်မိတယ္…
တစ္ခါတစ္ေလ
ကေလးတစ္ေယာက္လုိ…
တစ္ခါတစ္ေလ ဇြတ္တရြတ္နဲ႔
(စကား အမ်ားၾကီး ေျပာစရာမလိုပါဘူး....
နားေထာင္သူကို တစ္ခါေလာက္
သူ႔ထင္ျမင္ခ်က္ေလး ေပးေျပာဖို႔ပဲ လိုတယ္။
နာမည္ အရမ္းၾကီးစရာ မလိုပါဘူး....
ကိုယ့္အတြက္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္တဲ့
လြတ္လပ္မႈ တစ္ခု ခ်န္ထားဖို႔ပဲ လိုတယ္။)
ဒီဇင္ဘာ ၈ က အဲဒီလုိ ေတြးခဲ့ေသးတယ္
သူ႔ကုိေတြ႔ရင္ ေလထဲက သက္တံ့လုိ
အခု ဒီဇင္ဘာ ၈မွာေတာ့
ေမတၱာတရားတုိ႔ေပါင္းစုရာ.. ထြက္လာတယ္
သူမ ေပးခဲ့တဲ့ လူဘ၀အတြက္လက္ေဆာင္…
ေမွာင္ေနတဲ့ ႏွလုံးသားတခ်ဳိ႕အတြက္
သူမက ေမတၱာဆီမီးေတြထြန္းညႈိသူ…
ဒီဇင္ဘာ ၈ က ဘယ္ေတာ့မွအုိမသြားဘူး..
အခုသူမ တစ္ႏွစ္ထပ္ၾကီးၿမင့္ ရင့္က်က္လာခဲ့ၿပန္ၿပီ….
ေတာင္ေပၚႏွင္းေငြ႔ေငြ႔ကေန
သူမစာသားေတြကုိ လြမ္းမိပါတယ္
ဒီဇင္ဘာ ၈ ေရ…။
မုိးလႈိင္ည
No comments:
Post a Comment