ေခတ္ၾကီးကုိအေႏွးၿပကြက္ထဲ
ထည့္ခေလာက္ေတာ့
အရင္တုန္းကေၾကာက္စိတ္ေတြ
အခုထိမေၿပေသးဘူး...။
ဇာတ္သိမ္းခန္းမပါတဲ့ သမုိင္းမွာ
အမွန္တရားကဗီလိန္ၿဖစ္ေနတုန္း
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မုန္းဖူးသလား...။
ေႏြရာသီကုိ မာတိကာစီဖုိ႔
ငါတုိ႔ေတြလမ္းေလွ်ာက္လာေတာ့..။
ပရမ္းပတာၿဖတ္ေမာင္းသြားတဲ့
ထူးမၿခားနားကုိေတြ႔တယ္...
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုကုိပဲ လြတ္ေၿမာက္ခြင့္
ေပးပါ...လုိ႔
ငါတုိ႔ေတာင္းဆုိထားတယ္...
ဇတ္ညႊန္းနဲ႔ ဇာတ္ကြက္ကတလြဲ..
မနက္ၿဖန္ဟာရက္စြဲမရွိဘူးတဲ့....
။
မုိးလႈိင္ည
(ၿပဳိင္တူလင္းတဲ့ေကာင္းကင္ ကဗ်ာစာအုပ္မွ)
Friday, December 18, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”
ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...
-
သူတုိ႔အဆုတ္၊ ထားခဲ့ၿမဳပ္သည့္ ဗုံးငုတ္ တုိက္မွား၊ ေမာင္ေၿပာက္က်ားကုိ ရြာသား ရြာသူ၊ ေမးၾကၿမဴသည္ အူအူယမ္းေငြ႔ထတုန္းတည္း။ အေမာင္...
-
ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...
-
သူ႕ကိုၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ အဲဒီကကို မတက္ေတာ့ဘူး ကိုယ္ရပ္ေနသလုိလို သူသြားေနသလိုလို၊ မဟုတ္ဘူး ဘယ္သူမွ မသြားဘူး ဘယ္သူမွမရပ္ဘူး သြားတယ္ရပ္တယ္ဆိုတ...
No comments:
Post a Comment