ေခတ္ၾကီးကုိအေႏွးၿပကြက္ထဲ
ထည့္ခေလာက္ေတာ့
အရင္တုန္းကေၾကာက္စိတ္ေတြ
အခုထိမေၿပေသးဘူး...။
ဇာတ္သိမ္းခန္းမပါတဲ့ သမုိင္းမွာ
အမွန္တရားကဗီလိန္ၿဖစ္ေနတုန္း
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မုန္းဖူးသလား...။
ေႏြရာသီကုိ မာတိကာစီဖုိ႔
ငါတုိ႔ေတြလမ္းေလွ်ာက္လာေတာ့..။
ပရမ္းပတာၿဖတ္ေမာင္းသြားတဲ့
ထူးမၿခားနားကုိေတြ႔တယ္...
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုကုိပဲ လြတ္ေၿမာက္ခြင့္
ေပးပါ...လုိ႔
ငါတုိ႔ေတာင္းဆုိထားတယ္...
ဇတ္ညႊန္းနဲ႔ ဇာတ္ကြက္ကတလြဲ..
မနက္ၿဖန္ဟာရက္စြဲမရွိဘူးတဲ့....
။
မုိးလႈိင္ည
(ၿပဳိင္တူလင္းတဲ့ေကာင္းကင္ ကဗ်ာစာအုပ္မွ)
No comments:
Post a Comment