သင္ရုိးမရွိတဲ့ဘ၀မွာ
မင္းက ဂုဏ္ထူးေဆာင္ဘြဲ႔လက္မွတ္ေတြ
ထုတ္ထုတ္ရႈိးတယ္ ေကာင္မေလးရယ္
တစ္ကယ္ေတာ့ ကုိယ္ကုိယ္မွမသင္ၾကားမတတ္ေၿမာက္ေတာ့
ကုိယ္ၿပင္ပအၿခားအရာေတြကုိ
ငါတုိ႔ ၾကြား၀ါၿပီးနားလည္ခဲ့ၾကတယ္…
ၾကြယ္၀မႈမရွိတဲ့ဘ၀ကုိ
မင္းက ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာၿပီလည္းေမးတယ္
ငါကေတာ့ ဒုကၡသစၥာကုိပဲယုံတယ္
သုခတစ္ခဏကုိေတာ့
ဘယ္လုိမွခံစားလုိ႔မရဘူး…
ငါအတယ္…
သံသရာအလည္အရႈပ္
ငါအပါယ္ေလးဘုံက သတၱ၀ါမလုပ္ခ်င္ဘူးေကာင္မေလးေရ…
အလွမရွိတဲ့ဘ၀မွာ
အလွၿပင္ဆုိင္ေတြကေတာ့ခပ္မ်ားမ်ားပဲ
ဆံပင္၊ေမြးညွင္း ၊ေၿခသည္း ၊လက္သည္း
ဘယ္အရာကၿမဲမလည္း…
ေနာက္ဆုံးေတာ့
သူအုိ ၊သူနာ၊သူေသေတြနဲ႔
ငါတုိ႔ဟာ ကုိယ့္အသုဘ ကုိယ္
အလွၿပင္ေပးလုိ႔မွမရတာလား…
ေနာက္ဆုံးေတာ့
ဘ၀ဆုိတဲ့ နတၳိတရားကုိပဲ
ငါရင္ထဲမွာ ဥာဏ္ပညာနဲ႔အလွေမြးထားတယ္…။
မုိးလႈိင္ည
Tuesday, February 23, 2010
နတိၳတရား
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
သင္ရုိးမရွိတဲ့ဘ၀မွာ
ReplyDeleteမင္းက ဂုဏ္ထူးေဆာင္ဘြဲ႔လက္မွတ္ေတြ
ထုတ္ထုတ္ရႈိးတယ္ ...
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္ မိုးလိႈင္ေရ...
ထုတ္ထုတ္႐ႈိးတတ္တာ ေကာင္မေလးရဲ႕ ဝါသနာထင္တယ္..
နားလည္ေပးလိုက္ပါ :P
ထုတ္ထုတ္ရွုိးတဲ့သေဘာကေတာ့ စိတ္မပူပါနဲ့
ReplyDeleteက်မထမင္းစားလက္မွတ္ရွိျပီ ရွင့္ကိုရွာေက်ြးမယ္
ရွင္က်မအတြက္ကဗ်ာေလးေတြစပ္ေနရင္ ရျပီဆို၇င္ေကာ
ဘယ္လိုသေဘာရပါလဲ...)p
နတိၳဘ၀ကုိ
ReplyDeleteပကတိ အပီျငိဖုိ႕
စြယ္စုံထိတဲ့
မဒီကညာအမိ
ေတြ႕လာရင္ေရာ ကုိမုိးလွဳိင္ညရယ္..
ခင္လုိ႕ေနာက္တာေနာ္..