Tuesday, August 11, 2009

လမ္းမေတြကငါ့ကုိေခၚေနျပီ

ေခတ္ကုိထမ္းထားရတဲ့လမ္းမက
ေခတ္ႀကီးကုိသူ႔ေျခဖဝါးေအာက္ထဲျပန္ထည့္ဘုိ႔
လမ္းမေတြကငါ့ကုိေခၚေနၿပီ

တရုတ္ေတြလုိခ်င္ေနတဲ့လမ္းမက
တရုတ္ေတြကိုေလျပန္ခၽြန္ျပဘုိ႔
လမ္းမေတြက ငါ့ကုိေခၚေနျပီ

သမုိင္းအဆက္ဆက္ကုိ
ခင္းက်င္းျပထားတဲ့ လမ္းမရဲ႕ဧည့္ခန္းေဆာင္ဟာ
သူ႔ဂုဏ္ေရာင္ကုိ
ေလေဘးထည္ပုံေရာင္းရုံနဲ႔
မတင္းတိမ္ႏုိင္ေတာ့ဘူးတဲ့

ရင္ကြဲပက္လက္ၿမဳိ႕ထဲ
ေခြေခါက္ထုိးထည့္ခံထားရတဲ့ လမ္းမက
ခါးဆန္႔အေညာင္းေျဖခ်င္ရွာေပါ့

လမ္းမေပၚ လမ္းသလားျပေနတဲ့
ေကာင္မေလးေတြရဲ႕စကတ္ေတြတုိလာေပမယ့္
လမ္းမကေတာ့
ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား ခင္းထားေနတုန္းပဲ
ေရာခ့္သီခ်င္းေတြနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာရတဲ့
လမ္းမရဲ႕ပုံစံက
ဆံပင္ရွည္ရွည္နဲ႔ ခက္ထန္ထန္ ဟန္ပန္ရွိေပတယ္

လမ္းမက
ေနာ္မန္ဗက္သြန္းကုိေမွ်ာ္ေနတယ္
ရဲေဘာ္ေခ် ကုိ ေမွ်ာ္ေနတယ္
ၿမဳိ႕မၿငိမ္းကုိေမွ်ာ္ေနတယ္
နယ္ေျမသစ္ကုိအသဲအသန္ရွာေနတဲ့
လူငယ္သေဘာၤေလးေတြကုိေမွ်ာ္ေနတယ္

ေတာထုတ္ၾက
ေတာထုတ္ၾက
လမ္းမေတြေပၚကေန ေတာထုတ္ၾက
လမ္းမေတြက ငါတုိ႔ကုိေခၚေနၿပီ

ကမၻာအရပ္ရပ္က ကြဲကြာသြားတဲ့
သူငယ္ခ်င္း ၊ညီအကုိေတြကုိ
ျပန္ေမွ်ာ္ေနရတဲ့လမ္းမက
အတိမ္းအေစာင္းမခံေတာ့ဘူး
လမ္းမေတြက ငါတုိ႔ကုိေအာ္ေခၚေနၿပီ



ဖုန္းျမင့္

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...