Monday, August 31, 2009

3108


အသက္ရွိတဲ့ အိပ္မက္ေတြပါတယ္

အသက္ရွိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြပါတယ္

ဘေလာ့ကာတဲ့

ေရစစ္ဖစ္တာမလုိဘူး

ငါတုိ႔ဘေလာ့ဟာ ငါတုိ႔တန္ဖုိးပဲ…

ငါတုိ႔က ဘက္လုိက္တတ္တယ္

မတရားမႈတစ္ခုမွာ

ဘယ္ေတာ့မွၾကားမေနဘူး…

အသက္နဲ႔ ရင္းထားတဲ့ကုိယ့္ယုံၾကည္ခ်က္

ဘေလာ့ကာ

3108

ငါတုိ႔ကုိ တိတ္တိတ္ေနဖုိ႔

ဘယ္သူေတြမွ

ေၿပာပုိင္ခြင့္ရွိမေနဘူး...။




မုိးလႈိင္ည


ကုိေက်ာ္ ခင္ဗ်ာ ၿပင္ထားလုိက္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ေၿပာခ်င္တဲ့ နိမိတ္ပုံအေနနဲ႔

မွားယြင္းဒိြဟ ၿဖစ္ႏုိင္စရာေတြ ၿဖစ္ေပၚလာတဲ့အတြက္ပါ…။

အေလးအနက္ ညႊန္ၿပေပးတဲ့ အတြက္လည္း ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္ခင္ဗ်ာ…။


ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

မုိးလႈိင္ည

Sunday, August 30, 2009

အေရးအသားမ်ား

တခ်ဳိ႕က ေရေပၚမွာ အရုပ္ေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က သမုိင္းေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က အထၱဳပတိၱေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က ဆီေဆးနဲ႔ေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က ေရေဆးနဲ႔ေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က ရင္ဘတ္နဲ႔ေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က ေကာက္က်စ္တဲ့ေခါင္းေတြနဲ႔ေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က ပရုိဂရမ္ေတြေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က ဗုိင္းရပ္စ္ေတြေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က ဘေလာ့ေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က ပေရာဂ်က္ေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က အၿမတ္ေ၀စုေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က ကုန္က်စရိတ္ေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က အလႈအတန္းစာရင္းေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က ေက်ာက္စာေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က သမၼာန္စာေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က ၀ရမ္းေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က စီရင္ခ်က္ေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က အမ်ားသိေစရန္ ေၾကညာခ်က္ေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က လြတ္လပ္ေရးေၾကာၿငာစာတန္းေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က အေၿခမခုိင္ဥပေဒေတြေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က သမုိင္းေရးတယ္

တခ်ဳိ႕က ေရေပၚမွာအရုပ္ေရးတယ္….




မုိးလႈိင္ည


အေ၀းေရာက္ပင္လယ္ မွ ကူးယူေဖာ္ၿပသည္....။

မုတ္သုန္ၿမဳိ႕ေလးရဲ႕လက္ေဆာင္

ကဗ်ာႏွလုံးေသြးၿဖင့္

ရဲရင့္ေစ…

ေမ်ာလြင့္ေစ…

ရင္နင့္ေစ….

ဒဏ္သင့္ေစ…

ေၿမမဟီတစ္ခြင္ ။ ။


သူရႆ၀ါ

Friday, August 28, 2009

မီးေတာင္တစ္လုံး အၾကြင္းသုည ဘ၀ၿပဇာတ္တစ္ပုဒ္


အိပ္မက္ေတြကို အေတာင္တပ္ၿပီး
သကၠရာဇ္ေတြထဲပ်ံ၀င္လာတာ ဘာေတြပါလည္း…
အဲဒါ လူေတြေပါ့…
ဒါမွမဟုတ္ ငါတုိ႔တစ္ေတြေလ…
ရင္ဘတ္ထဲက potential ေတြအရ
မီးေတာင္တစ္လုံးလုိ ေလာင္ကၽြမ္းခဲ့ရ
ဒဏ္ရာေတြ အန္ထုတ္ရတာ
လွပစြာနာက်င္နက္ရႈိင္းလုိ႔….



ငယ္ငယ္က အိပ္မက္ေတြထဲ
ၿပန္မေရာက္ႏုိင္ေတာ့တဲ့အခါ
ငါ့ေသြးေၾကာထဲက ေႏြရာသီကုိေဖာက္ထုတ္ပစ္ခဲ့ရတယ္
အထီးက်န္ညေနေစာင္းကုိ အလုပ္ခ်ိန္နာရီအေဟာင္းထဲ
စေတးပစ္ခဲ့ရဖူးတယ္…



ေတေလမေလးေရ

ငါကုိယ္တုိင္လည္း
ေအးေအးလူလူေကာ္ဖီပူပူတစ္ခြက္ကုိ
မေသာက္ႏုိင္ခဲ့သူတစ္ေယာက္ေပါ့…



ခံစားမူမရွိတဲ့ ေမာ္နီတာေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့
လူသားစက္ရုပ္တစ္ခုလုိ
ေမွာင္မည္းက်ဥ္းက်ပ္ေနတဲ့အခန္းငယ္ထဲမွာ
လူမသိသူမသိ ကမာၻၾကီးကလည္းငါ့ကုိမသိဘူး
အငုိက္မိသြားတဲ့ရာစုႏွစ္ထဲမွာ
စြန္႔ပစ္ခံထားရတဲ့ေဆာ့၀ဲလ္တစ္ခုလုိ
ငါ့ရဲ႕လူသားဆန္မႈေတြလည္းေမ့ေလ်ာ့ၿခင္းခံထားရတယ္



လူေတြဆာေလာင္ေနတာ ပုိက္ဆံၿဖစ္ၿပီး
ေကာင္းကင္ဘုံက ၀ိညာဥ္ၿဖဴေတြကိုဆာေလာင္လုိ႔
ငါက အႏုပညာကုိဆာေလာင္တယ္
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကုိဆာေလာင္တယ္
အရင္ကေတာ့
ေက်ာက္ေဆာင္တစ္ခုလုိလည္းေအးစက္ဖူးတယ္
သဲေသာင္တစ္စလုိလည္း ႏူးညႊတ္ဖူးတယ္
အခု
ေသြးဆာတဲ့ပင္လယ္ဟာငါ့ကုိတစ္စစီဖဲ့ေၿခြ႕ခ်တယ္…

ၿပီးေတာ့

ပင္လယ္ထဲေရာက္သြားတဲ့ မီးေတာင္တစ္လုံးလုိ
ဘ၀ေၿမပုံအမွတ္အသားမွာ
အစက္အေၿပာက္ေလးတစ္ခုေတာင္တင္မထားခ်င္ပါဘူး…



ငါ့ကုိေပါ့ေပါ့ပါးပါး ရယ္ေမာလုိက္စမ္းပါ …..ေတေလမေလး



ဘ၀ဆုိတာ
ရင္ထဲမွာ မုန္တုိင္းကုိယ္ဆီထည့္ဖြတ္ထားၿပီး
ခက္ထန္ၿပတ္လွ်
ငါတုိ႔ေကာဘယ္လုိလြတ္ေၿမာက္ခြင့္ရမွာလည္း….



နတ္သမီးရဲ႕ ရယ္သံအဆုံးမွာ
က်ိန္စာေတြ အားလုံးပ်က္သုဥ္းမယ္ဆုိရင္
ငါ့အေပၚပုန္းလွ်ဳိးကြယ္လွ်ဳိး
တုိက္ခုိက္ေနတဲ့ေလာကဓံတရားအေပၚ
အဃာတေတြအားလုံးဖ်က္သိမ္းထားလုိက္ပါ့မယ္…



မနက္ၿဖန္ေတြဆီမွာေတာ့
ငါတုိ႔ရဲ႕အဓိပါယ္ေတြရႏုိင္စရာရွိေသးလား
ငါတုိ႔ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြရႏုိင္စရာရွိေသးလား
ကင္းဗတ္အၿဖဴတစ္စလုိ အနာဂါတ္ကုိ
ငါ့အတၱေတြခ်မေရးခ်င္ပါဘူး…



ၿဖဴၿဖဴစင္စင္ခ်စ္ခဲ့တာတစ္ခုတည္းနဲ႔
ငါက ေလးတင္ဖုိ႔ပ်က္ကြက္ခဲ့သူပါ
ဘ၀ဟာ အၾကြင္းသုညဆုိရင္ေတာင္
ငါမဆုံးရႈံးခဲ့ရပါဘူး….



ေတေလမေလးေရ
မင္းကုိယ္တုိင္တင္ဆက္ခဲ့တဲ့ ဘ၀ေကာ
ငါကုိယ္တုိင္တင္ဆက္ခဲ့တဲ႔ ဘ၀ပါ
ဒီဗီဒီ ဇာတ္ကားတစ္ခ်ပ္လုိ
Replay ၿပန္ၾကည့္လုိ႔မရေတာ့
ငါတုိ႔ရဲ႕ ဘ၀ၿပဇာတ္တစ္ပုဒ္ဆုိတာ
ႏွစ္ကာလေတြထဲ
အေရာင္လြင့္သြားတဲ့ အၿဖဴေရာင္သက္သက္ရယ္ပါ….။



မုိးလႈိင္ည


Thursday, August 27, 2009

ငါ မင္းကုိ ေမ့ၿပီလား

အေ၀းဆုံးကႊ်န္းကုိေရြးခဲ့ေတာ့

ငါ့ေရမုိင္ေတြရွည္လ်ားခဲ့တယ္

ငါ့မုန္တုိင္းေတြပုိမ်ားခဲ့တယ္

ပင္လယ္က သူ႔အာသာရမၼက္ေတြနဲ႔

ေဒါသတၾကီး

ငါက ဒဏ္ရာရအေတာင္ပံေတြကုိ

ကုိယ္တုိင္ၿပန္သရေနတဲ့ငွက္တစ္ေကာင္

ၿမစ္ေတြကုိ ဆန္တက္ရတာထက္

ပင္လယ္ကုိ ခ်န္ထားခဲ့ရတာကုိ

ငါပုိသေဘာက်တယ္…

အေတြ႔အၾကဳံနည္းရင္

ၿမန္ႏႈန္းၿမွင့္ရမွာ ေၾကာက္တတ္တယ္

ေလာင္ကၽြမ္းသြားတဲ့ ၾကယ္ေတြမွာ

သူရဲေဘာနည္းသူေတြရဲ႕ နာမည္မပါ…


မုိးလႈိင္ည

Tuesday, August 25, 2009

ေသေနတဲ့ၿမစ္

ၿမစ္ေတြထဲမွာ

တခ်ဳိ႕ၿမစ္ေတြဟာေသဆုံးၿပီးၿဖစ္ေနတယ္…။

အဲဒီၿမစ္ေသေတြထဲမွာ

ဘာေတြေပ်ာ္၀င္ေနမွာလည္း

ကန္႔ဓါတ္ေတြလား

အမႈိက္သရုိက္ေတြလား

ကာဗြန္မုိေနာ့ဆုိဒ္ေတြလား

ပလပ္စတစ္အိတ္ေတြနဲ႔ ပိတ္ဆုိ႔ေနမွာလား

ၿမစ္ေသတစ္စင္းထဲမွာ

ခင္ဗ်ားေရႏွစ္ခါ ခ်ဳိးလုိ႔ရတယ္

ၿမစ္ေသေတြထဲမွာ အတၱေတြေသာင္ထြန္းေနလုိ႔ရတယ္

ၿမစ္ေသေတြထဲမွာ အသားစားငါးေတြ ရွင္သန္လုိ႔ရတယ္

ၿမစ္တခ်ဳိ႕ဟာဘာေၾကာင့္ေသဆုံးသြားတာလည္း

တခ်ဳိ႕ၿမစ္ေတြဟာ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုအဆည္ခံလုိက္ရတယ္

တခ်ဳိ႕ၿမစ္ေတြဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိတာဖုိ႔ခံထားရတယ္

တခ်ဳိၿမစ္ေတြဟာ အနာဂါတ္ေတြ စုံးစုံးၿမဳပ္သြားလုိ႔

တစ္ေယာက္က ႏွလုံးသားထဲၿမစ္ေသတစ္ခု

ေနာက္တစ္ေယာက္က အေတြးအေခၚထဲမွာၿမစ္ေသတစ္ခု

ေနာက္ဆုံးေတာ့

ဒီကဗ်ာပါ အႏုပညာရဲ႕ ၿမစ္ေသတစ္ခုထဲမွာ….


မုိးလႈိင္ည

Monday, August 24, 2009

အိမ္ေၿပး

မေၾကးမုံ နဲ႔ စကားေၿပာရင္း

သံလြင္အိပ္မက္ အမွတ္ (၈) ပါခဲ့ဖူးတဲ့

အိမ္ေၿပး

ဆုိတဲ့ကဗ်ာေလးကုိ သတိရလုိ႔….။(ပုံေပၚမွာ ကလစ္ႏွိပ္ပါ)




မုိးလႈိင္ည

Saturday, August 22, 2009

အခ်စ္

ငါ့အသည္းႏွလုံးဟာ

ကခုန္ေနတဲ့ နတ္ဆုိးတစ္ပါးပါ

အဲဒီလုိနဲ႔ က်မ္းစာပါ အခ်က္အလက္ေတြထဲ

က်ိန္စာေတြကုိပဲ အလြတ္က်က္ခဲ့မိတယ္

ငါဟာ

ေသြးနဲ႔တီးခတ္တဲ့ဂီတကုိၾကားေယာင္လုိ႔

အေမွာင္ထဲကုိ

နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းတုိး၀င္လုိ႔

လွ်က္စီးေရာင္နဲ႔လက္ၿဖာတဲ့ ဓားသြားေပၚမွာ

ပ်ားရည္ႏွင္းစက္ေတြကို

အငမ္းမရစားသုံးလုိ႔

ငါ့အသည္းႏွလုံးဟာ

ကခုန္ေနတဲ့နတ္ဆုိးတစ္ပါးပါ…

ဘယ္လုိ ခ်ဳိၿမိန္မွာလည္း

အခ်စ္ဟာေအးစက္နာက်င္စူးနစ္ရင္း…။


မုိးလႈိင္ည

Friday, August 21, 2009

ပုံႏွိပ္ေဖာ္ၿပရန္ … မွတ္တမ္းဟုတ္/မဟုတ္

ပုံႏွိပ္ေဖာ္ၿပရန္ … မွတ္တမ္းဟုတ္/မဟုတ္


ရွစ္မ်ဥ္းေစာင္းႏွစ္ဆယ့္တစ္

ႏွစ္ေထာင့္ကုိး ခုႏွစ္…

ပုံႏွိပ္ေဖာ္ၿပရန္သင့္/မသင့္

မွတ္တမ္း ဟုတ္/ မဟုတ္

သူရႆ၀ါ နဲ႔ ဇာတိ

ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီးရူးသြားၾကၿပီ

ထုိသတင္းတိက်ရန္မလုိအပ္ပါ…

လင္းရမၼာဆုိေသာေကာင္ေလးသည္

အယ္ပီကဗ်ာမ်ားေရးသားေနသည္ဟု

သတင္းေပးတုိင္ၾကားခ်က္မ်ားမရွိ

မင္း

ယြန္း

သစ္

ေခါင္းထဲတြင္ဗုိင္းရပ္စ္တခ်ဳိ႕ရွိေနႏုိင္သည္

သူအခုထက္ထိေခါင္းကုိက္သည္ဟုေၿပာဆုိမေနပါ

(ဒီေကာင္ ေတြမွာ စဥ္းစားတတ္တဲ့ ဦးေႏွာက္ေကာရွိပါေသးလား)

ဦးေႏွာက္မွာ

စဥ္းစားတဲ့အပုိင္းေကာ မစဥ္းစားတဲ့အပုိင္းပါရွိပါတယ္

သူတုိ႔က မစဥ္းစားၿခင္းေသတၱာထဲကလာခဲ့သည္...

သူတုိ႔ အားလုံးစဥ္းစားသည္

မစဥ္းစားၿခင္းမ်ားကုိ စဥ္းစားသည္

သူတုိ႔ကုိ နားမလည္ဘူးအကၤ်ီ ၀တ္ဆင္ထားသူမ်ားက

နားမလည္စြာၾကည့္သူ

နားမလည္သူမ်ားကုိ နားလည္ေပးလုိက္ၾကပါ…

ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္

သုိ႔ေသာ္ကၽြန္ေတာ္မအိပ္ပါ

သူတုိ႔က ကၽြန္ေတာ္ကုိ အသာအယာႏုိးထေစသည္

နတ္ဆုိးတံဆိပ္အရက္ေသာက္ၿပီး

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘုရားသခင္ထံဆင္ေၿခေပးဖုိ႔ထြက္ခြာသြားသည္..

ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္လုံးသည္

ပုံႏွိပ္ေဖာ္ၿပရန္/ ရုံသြင္းကၿပရန္မဟုတ္ပါ

အမွန္တရားက ကားလိပ္ခ်သည့္အလုပ္မရ၍ / ေသာ္လည္းေကာင္း

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလုံးကုိ စိတ္ဆုိးမာန္ဆုိး

ၿဖစ္/ မၿဖစ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မစဥ္းးစားမိပါ…။


မုိးလႈိင္ည

တေန႔လုံးလုံး

တေန႔လုံးလုံး

ဒါဟာလမ္းမေပၚမွာေၿပာတဲ့စကားေတြ

လက္ပတ္နာရီက ဘယ္အခ်ိန္တည္းကရပ္ေနတာကုိ

ေမးဖုိ႔မလုိသလုိေပါ့…

အခုဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီလည္းလုိ႔စကားစတယ္

မေန႔ကအခ်ိန္ပဲေလ…

ေရွ႕ေလးနည္းနည္းတုိးရင္ေကာင္းမယ္…

ေရခဲေရမေရာင္းေတာ့တာဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလည္း

ေရသန္႔ဘူးေတြေရာင္းေကာင္းလာတဲ့အခ်ိန္ကစလုိ႔ပဲ

ဘယ္အခ်ိန္စစအေရးမၾကီးဘူး…

အေရးၾကီးတာက ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလည္းဆုိတာ

လမ္းမကလမ္းေလွ်ာက္ရတာ မလြတ္လပ္ေတာ့ဘူး

ေစ်းသည္ေတြတအားမ်ားတယ္…

ေရာင္းစရာရွိတာနဲ႔ လမ္းမေပၚထြက္လာတာပဲ…

ဘာေရာင္းေရာင္းလမ္းေပၚမွာေရာင္းရတာပဲ…

ေစ်း………

တန္း……..

ထဲ………...

က…………

လူမလာဘူးေလ…

အစ္ကုိယ္ဘယ္ေလာက္ေပးခ်င္လည္းေၿပာၾကည့္ေလ

ေစ်းဦးေပါက္မုိ႔ နည္းနည္းတုိးၾကည့္ပါ…

ေဟ့ ေရွ႕ဆက္မတုိးနဲ႔ကားေကြ႔လာၿပီ…

လမ္းမေကာင္းေတာ့ေရွ႕ဆက္ေမာင္းလုိ႔မရေတာ့ဘူး

ဒီကေနဘယ္ေလာက္ေ၀းေသးလည္း

ေရွ႕နည္းနည္းဆက္ေလွ်ာက္လုိက္ပါ

အဲဒီနားမွာ ေခ်ာက္ရွိတယ္ သတိထား…

ေစာေစာၿပန္မွၿဖစ္မယ္

ေၿခာက္နာရီေတာင္မထုိးေသးဘူး ကားခကေစ်းတက္ၿပီလား

ဒီေခတ္ထဲမွာဒီေစ်းနဲ႔မရေတာ့ဘူး…

ရွင္ဘယ္သြားအိပ္ေပ်ာ္ေနတာတုန္း…

တေန႔လုံးလုံး

တေန႔လုံးလုံး

စာေမးပြဲက်လုိ႔တဲ့ သူ႔အေဖကရုိက္တာေလ

ဘ၀အရႈိးရာေတြသိပ္မ်ားေနလား

ကေလးကဆုိးတာမဟုတ္ဘူး…

ေခတ္ၾကီးကုိက…..



မုိးလႈိင္ည

Wednesday, August 19, 2009

ဘူေလးလဲ

ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္နဲ႔

ဇရက္ေတာင္ပံက်ိဳးတို႔

လက္ထပ္ခဲ့ၾကတာ

က်ဳပ္တို႔႐ြာမွာ

ဟိုဟာျဖစ္တုန္းကေပါ့။

ႏွစ္ေတြကလဲ ၾကာၿပီဆိုေတာ့

ဟိုဟာဆိုတာ....

(ေတာမီးေလာင္တုန္းကလား

ေရႀကီးတုန္းကလား)

ဘာရယ္လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ

ေျပာႏိုင္တဲ့သူ မ႐ွိေတာ့ပါဘူး။

က်ဳပ္အထင္ေတာ့

ေတာမီးေလာင္တုန္းကလို႔ ထင္တာပဲ

ဘာျဖစ္လို႔လဲဆို႔ေတာ့

“ေတာမီးေလာင္ေတာေၾကာင္လက္ခေမာင္းခတ္”

ဆို႔တဲ့စကားလဲ

႐ွိတယ္မႈတ္လား။

တခ်ိဳ႕ တိုးတိုးေျပာၾကတာလဲ

အဲ့ဒီတုန္းက..

(သူတို႔ လက္ထပ္ၾကတုန္းကေျပာတာ)

ဇရက္ေတာင္ပံက်ိဳးကပဲ

သေဘာမတူသလို

ဘာလိုလို။

ဘာပဲေျပာေျပာေလ

မွတ္မိတဲ့လူေတြ ေျပာၾကတာက

သူတို႔လက္ထပ္တုန္းက

တစ္႐ြာလံုးမီးခိုးတိတ္ပဲတဲ့။

မီးခိုးတိတ္ဆိုတာ ဘာလဲ?

ဟုတ္လား....

႐ွင္းေနတာကို ႐ႈပ္ေအာင္မလုပ္နဲ႔ေလ

မီးခိုးတိတ္ဆိုတာ

မီးခိုးတိတ္ေပါ့ဗ်ာ

ဒါနဲ႔....

က်ဳပ္စကားေျပာေနတုန္း

ျဖတ္ျဖတ္ေျပာတာမႀကိဳက္ဘူး

က်ဳပ္စကားေတာင္

ဘယ္ေရာက္သြားပလဲ။

အင္းေလ....

လက္ထပ္တယ္ဆိုမွေတာ့

အိုးျခင္းထိတာမွ မဟုတ္တာ

သားသမီးေတြ ေပါက္ဖြားလာတာ

ဆန္းတာမွတ္လို႔။

ဆန္းတာက...

သူတို႔မ်ိဳးဆက္ေတြရဲ႕

နာမည္ေတြဗ်

နားေထာင္ၾကည့္....

ငါးခုန္းမတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ တစ္ျမစ္လံုးပုတ္တဲ့

ဆုပ္လည္း႐ူး စားလည္း႐ူးတဲ့

ငေတမာရင္ တစ္သက္လံုးတဲ့

ေရစီးဆယ္ခါ ေရသာတစ္လွည့္တဲ့

လမိုက္တုန္းဗိုင္းငင္တဲ့

ကဲ မဆန္းလား...

ဒါေၾကာင့္လည္း

က်ဳပ္တို႔မွတ္မိေနတာေပါ႔။

By the way,

ခင္ဗ်ားေရာ ဘယ္လိုထင္သလဲ

တခ်ိဳ႕က....

သူတို႔သားသမီးေတြ

တခ်ိဳ႕က...

သူတို႔ေျမးျမစ္ေတြေပါ႔ဗ်ာ။

က်ဳပ္တို႔႐ြာသားေတြ အေၾကာင္းလား

ဒါက စာမဖြဲ႔ေလာက္ပါဘူး

သူတို႔က...

က်န္စစ္သားလည္းမွီတယ္

ဘုရင့္ေနာင္လည္းမွီတယ္

ရာဇ၀င္ကို ျဖတ္သန္းဖူးလွၿပီ

အေရထူေနၿပီ။

အခု...

တစ္႐ြာလံုးမွာ

အုန္းအုန္းၾကြတ္ၾကြတ္ျဖစ္ေနတဲ့

ကိစၥလား။ ။

ခင္ဗ်ားေမးမွ သတိရေတာ့တယ္

အစကေတာ့...

က်ဳပ္လဲ

ဒီအေၾကာင္းေျပာခ်င္လို႔

စကားအစခ်ီတာပဲ

မတီးပဲ ျမည္ျပန္ျပီ

မထင္နဲ႔...။

အခု...လာျပန္ၿပီေလ

က်ဳပ္တို႔႐ြာမွာ

အႀကီးအက်ယ္လက္ထပ္ပြဲတစ္ခု။

သတို႔သားနဲ႔ သတို႔သမီးနာမည္က

ယုန္ေတာင္ေျပးနဲ႔ ေခြးေျမာက္လိုက္ တဲ့

ဖိတ္စာေတာ့ေ၀ၿပီးၿပီ.....

ဒီတစ္ခါလဲ

တစ္႐ြာလံုး မီးခိုးတိတ္ပဲတဲ့

(လာျပန္ၿပီ မီခိုးတိတ္။)

ဘာပဲေျပာေျပာ

ဒီကိစၥကိုေတာ့

တစ္႐ြာလံုးက

စိတ္အ၀င္စားသားဗ်။

သူတို႔သာ...

လက္ထပ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္

(တခ်ိဳ႕ကလဲ လက္ထပ္ပြဲ ပ်က္မလိုလို

ဘာလိုလို ေျပာေနၾကတာကိုး)

အဲ...သူတို႔သာ

တကယ္လက္ထပ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္

ေမြးလာမယ့္ ကေလးကို

နာမည္ေပးဖို႔ အတြက္ေတာင္

႐ြာကလူေတြက စဥ္းစားၿပီးသား။

ေခတ္လဲမွီရမယ္ ဆန္းလဲဆန္းရမယ္ေပါ႔ဗ်ာ...

အဲ....သူတို႔ေ႐ြးထားတဲ့နာမည္က

“ဘူေလးလဲ”တဲ့။

ဘယ္လိုလဲ

ခင္ဗ်ားေရာႀကိဳက္ရဲ႕လား။

သစၥာနီ



ကုိေၿမမႈန္လြင္ ဘေလာ့မွ ကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္။

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...