Tuesday, July 15, 2008
တတိယတန္းစားအသင္း
အပြဲပြဲႏြဲခဲ့သလုိ
အပြဲပြဲလြဲခဲ့တယ္…
ရေနက်အေၿဖမ်ဳိးေတြ
(ကန္ေနက်ေၿခမ်ိဳးေတြနဲ႔)
ဒဏ္ရာရကစားသမားေတြ
ကြင္းေဘးပတ္လည္ကေငးရသလုိ
လူငယ္ေၿခတက္ေတြလည္းခဏခဏၿဖတ္ထုိးခံေနရ…
ငါတုိ႔ဘ၀ေတြ
အႏၱရာယ္ဇုံက မကၽြတ္လြတ္ေသး
တုိင္ထိၿပီးၿပန္ထြက္လာတဲ႔
ကန္ခ်က္ေတြကုိပဲဂုဏ္တက္ထားရမွာလား
အိမ္ကြင္းကစားသမားေတြကပြဲက်ပ္ေနတယ္
အေ၀းကြင္းကစားသမားေတြကေၿခပ်က္ေနတယ္…..
အသင္းေၿပာင္းကစားဖုိ႔ကလည္း
ငါတုိ႔က ငယ္ေမြးၿခံေပါက္
(ညစ္က်ယ္က်ယ္ဒိုင္လူၾကီးကုိ)
နဖူးနဲ႔တုိက္ရမလား
ခၽႊင္းဂန္းနဲ႔ ေထြးရမလား
အ၀တ္လဲခန္းထဲကဗီရိုကုိ
ဆဲဆုိကန္ေက်ာက္
ေနာက္တစ္ေခါက္ကြင္းထဲၿပန္ေရာက္ခ်ိန္
ငါတုိ႔ဟာေအာင္ပြဲကုိပုိမုိဆာေလာင္လုိ႔….။
မုိးလႈိင္ည
nice poem
ReplyDeleteေကာင္းတယ္ဗ်ာ....
ReplyDeleteကဗ်ာေလးကို ႏွစ္သက္မိတယ္.. ကိုမိုးလွိဳင္ေရ.. း)
ReplyDeleteအ၀တ္လဲခန္းထဲကဗီရိုကုိ
ReplyDeleteဆဲဆုိကန္ေက်ာက္
ေနာက္တစ္ေခါက္ကြင္းထဲၿပန္ေရာက္ခ်ိန္
ငါတုိ႔ဟာေအာင္ပြဲကုိပုိမုိဆာေလာင္လုိ႔….။
ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလး
ခင္မင္လွ်က္
ဗညားရွိန္
ကဗ်ာေကာင္းေတြခ်ည္းပါပဲ..
ReplyDeleteခင္မင္လ်က္
လင္းဦး(စိတ္ပညာ)