လူဆယ္ေယာက္

မယုံၾကည္ရတဲ့အခ်စ္ကုိ
ဂႏၱ၀င္တြင္ေအာင္ဖြဲ႔ထားရစ္ခဲ့တဲ့အတြက္
မစၥတာ၀ီလွ်ံရွိတ္စပီးယားေရ
ခင္ဗ်ားကုိ ကၽြန္ေတာ္အခုလာေတြ႔မယ္…
လူတစ္ေယာက္မွာ
ေၿမဘယ္ေလာက္လုိမွာလဲ…
ေတာဘူတာရုံေလးထဲမွာေအးခဲေနတဲ့
ဆရာၾကီးလီယုိေတာ္စတိြဳင္းေရ…
ကၽြန္ေတာ္ကုိ ေကာင္းကင္ဘုံမွာ
ေၿခခ်ဖုိ႔တစ္ေနရာပဲေပးပါ…
ဆရာၾကီးကုိ ဦးညႊတ္ၿပီးၿပန္ပါ့မယ္…
ပါရီကေဖးက အ၀ါေရာင္ဟာ
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲမွာေလာင္ေနတယ္…
ဗင္းဆင့္ သတိထားပါ ..
မင္းအနားမွာငါရွိေနတယ္…
တကယ္လုိ႔ေသြးေၿမက်ရရင္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေသြးေတြပဲၿဖစ္ပါေစ
လူဦးေရအမ်ားဆုံး အဆင္းရဲဆုံး
ယဥ္ေက်းမႈအၿမင့္မားဆုံး
တုိင္းၿပည္ၾကီးအတြက္အသက္ေပးခဲ့တဲ့
မဟတၱမဂႏၵီၾကီးကုိေတြဆုံဖုိ႔…
ကမာၻေပၚမွာ ေပါင္မုန္႔တစ္ဖဲ့ေၾကာင့္
ေသဆုံးရသူေတြရွိသလုိ
ေမတၱာငတ္မြတ္လုိ႔
ေသဆုံးေနရတဲ့သူေတြလည္း
ရွိေနတယ္ဆုိတဲ့ မာသာထရီဇာဆီက
ေမတၱာခံယူဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္အိႏၵိယကုိသြားမယ္…
က်ဳပ္အိပ္မက္မက္တယ္…
ဘုရားသခင္က လူမ်ဳိးေရးခြဲၿခားမႈကုိ
အားေပးသမႈမၿပဳဘူး…
ဒီကေန႔ အုိဘားမားအတြက္
ဒီကေန႔ အေမရိကားအတြက္
သူဦးေခါင္းထဲကုိ ရုိင္ဖယ္က်ည္ဆံ
ေဖာက္အ၀င္ခံရဲတဲ႔
မာတင္လူသာကင္း(ဂ်ဴနီယာ)နဲ႔ေတြ႔ခ်င္တယ္…
မင္းကုိယ္တုိင္လူေကာင္းၿဖစ္ေအာင္ေနထုိင္ရင္
ကမာၻေပၚမွာ လူဆုိးတစ္ေယာက္ေလ်ာ့သြားမွာေပါ့လုိ႔ေၿပာတဲ့
ဆမၼားဆက္မြန္ဆီမွာ ၀ထၱဳတုိေရးနည္းသြားသင္မယ္
ႏုိဘယ္ဆုကုိၿငင္းပစ္ခ်င္တဲ့ေနရာမွာ
စိတ္ခ်င္းတူတဲ့ ယန္းေပါဆတ္နဲ႔
ပါရီမွာေကာ္ဖီေသာက္မယ္…
သူေၿပာတာေတြေတာ့နားမေထာင္ဘူး
ရုိဒင္ေရာက္လာတာနဲ႔ ငရဲၿပည္တံခါး၀မွာ
ရွပ္ကီသြားေသာက္မယ္…
မင္းအခုထက္ထိ က်ဴးဘားကမ္းေၿခကုိ မသြားေသးဘူးလား
အဘုိးၾကီးဆန္တီယာဂုိကလာေၿပာတယ္
အားနက္စ္ဟဲမင္းေ၀းက
သူအိမ္မွာတစ္ေယာက္တည္းစာေရးေနရတာ
အဘုိးၾကီးက မင္းကုိေတြ႔ခ်င္ေနတာ
ဟုတ္ကဲ့
ကၽြန္ေတာ္အၿပန္၀င္ခဲ့မယ္လုိ႔
အားနက္စ္ကုိေၿပာလုိက္ပါ…
အဲဒီအခ်ိန္ ေဂၚဂင္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ပနာမားမွာ
တူးေၿမာင္းအလုပ္သမား၀င္လုပ္ခဲ့တာ
အမွတ္ရေနမိတယ္….။

မုိးလႈိင္ည

ညီမေလးဆုငယ္ေရ ဆယ္ေရာက္ထဲဆုိမေလာက္ဘူး ေနာက္တစ္ခါ မ်ားမ်ားတက္ခ္