Friday, May 1, 2009

နာဂစ္

ပန္းပြင့္မုန္တုိင္းတဲ့
အရုိင္းဆန္လြန္းလွခ်ည္ရဲ႕...
ဘ၀ေတြအစိတ္စိတ္ေၾကခဲ့ရ...။

လပြတၲာ၊ဘုိကေလး၊ေၿမာင္းၿမ၊
ကြမ္းၿခံကုန္း၊ေကာ့မႈး
သန္လ်င္၊ေက်ာက္တန္း၊ခရမ္း
ေတာၿမိဳ႔ေလးေတြေၾကမြ
ရန္ကုန္လုိၿမိဳ႔ၾကီးေတာင္
လဲၿပိဳခဲ့ရတယ္...

နာဂစ္တဲ့လား
လူႏွစ္သိန္းေက်ာ္ရဲ႕အသက္ကုိ
ေမလမနက္ခင္းေတြထဲမွာဆြတ္ယူသြားခဲ့တယ္။

လက္ကုိၿမဲၿမဲဆုပ္ထားကေလး
ဒီတစ္ခါလက္ဆုပ္ေၿပရင္
ကမၻာမွာအေဖတုိ႔ၿပန္ေတ႔ြၾကရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး

ဒီေရက
၄ေပ၊ ၆ေပ၊ ၁၂ေပ...
ပထမလႈိင္း၊ဒုတိယလႈိင္း၊တတိယလႈိင္း
လႈိင္းလုံးေတြအဆင့္ဆင့္
ကြၽန္ေတာ့္အနာဂတ္ေတြ
ပင္လယ္ထဲေမ်ာပါသြားၿပီဗ်ာ...
လပြတၲာလယ္သမားၾကီးကေၿပာတယ္...။

သူ႔မ်က္ရည္စက္ေတြကုိ
မန္ယူတီရွပ္နဲ႔သုတ္ရင္း
ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းမွာေၿခာက္ရက္ေၿမာက္ၿပီ
ဆန္ၿပဳတ္ႏွစ္ခြက္နဲ႔
တီရွပ္ႏွစ္ထည္ပဲေရာက္လာေသးတယ္...

ယဥ္ေက်းတဲ့ကမၻာက
အဲဒီေလာက္ပဲစာနာသတဲ့လားခင္ဗ်ာ
သူတုိ႔ဟာ
ရုိးသားတဲ့လယ္သမားေတြ
ၾကိဳးစားတဲ့တံငါလုပ္သားေတြ
ကြမ္းၿခံစုိက္စားသူေတြ
ကမၻာေၿမၾကီးကုိႏွလုံးသားနဲ႔
ခ်စ္ခင္သူဟာသူတုိ႔ပဲ...
သူတုိ႕က
ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံကုိအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြမဟုတ္ဘူး
တရားမဲ့ဥပေဒေတြကုိ
ေရးဆြဲၿပဌါန္းသူေတြမဟုတ္ဘူး
စစ္ပြဲၿပဳလုပ္သူေတြမဟုတ္ဘူး
သူတုိ႔ဟာရုိသားတဲ့ၿပည္သူေတြပါ
သူတုိ႔ကအၿပစ္ကင္းတဲ့ကမၻာသူ၊ကမာၻသားေတြပါ

အမွန္တကယ္အတိဒုကၡေရာက္သူ
လူသားေတြအတြက္
လူသားၿခင္းစာနာတဲ့အကူအညီေပးဖုိ႔
လူမဆန္တဲ့သူေတြနဲ႔အေၿခတင္ၿငင္းခုံေနရတာ
ယဥ္ေက်းတဲ့ကမၻာဟာ
သိပ္ကုိႏုံအလြန္းတယ္...

တစ္ေန႕ခ်င္းတစ္ရက္ခ်င္း
ေသၿခင္းကဆြဲယူေနတဲ့
ဘ၀မုန္တုိင္းထဲ
နာဂစ္ေရ
ပန္းပြင့္ၿဖစ္ၿဖစ္ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ငါတုိ႔ဆီထပ္မလာပါနဲ႔
ကဗ်ာဆရာရဲ႕ဒုိင္ယာရီမွာ
နာက်င္ဖြယ္ေန႔ရက္မ်ား
ထပ္မံမေရးၿခစ္လုိေတာ့......။


မုိးလႈိင္ည

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...