ဘိသိက္ဆရာက ၿမိဳ႕ကြက္ကို
ပႏၷက္ရိုက္သလိုမ်ိဳး
သူရဲေကာင္းေတြက အမွန္တရားကို
ေသြးစက္ေတြနဲ႔ ပႏၷက္ရို္က္တယ္
ၿမိဳ႕ျပႀကီးေတြ ပ်က္စီးသြားေပမယ္႔
သူရဲေကာင္းေတြ က်န္ခဲ႔တယ္
ငါတို႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာ
ေအသင္ၿမိဳ႕သား ၁၀ ေယာက္စာပဲ က်န္ေတာ႔တယ္…။
ၿပီးေတာ႔ေ၀သာလီ
လဇၹ၀ီမင္းမ်ား…
လိမ္စရာရွိရင္ လိမ္
မိုက္စရာရွိမိုက္
အာဏာနဲ႔ေငြေၾကးကို
ေသနတ္ေျပာင္း၀က ေပးတယ္…
အဲဒီ လူလြန္မသားေတြ…
ေျမႀကီးေပၚက ေခါင္းတစ္လံုးစာၾကြရင္
ေခါင္းတစ္လံုးျဖတ္မယ္ဆိုပဲ…
ဓါးေတြ ေသြးမတိတ္ခဲ႔ဘူး…။
ကိုယ္႔ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးခြင္႔တဲ႔…
လူ႕အခြင္႔အေရးတဲ႔…
ခပ္ေ၀းေ၀းက ၾကားဖူးတယ္
ငါတို႔ဆီ ေရာက္မလာခဲ႔ဘူး…
သူရဲေကာင္းေတြက ၿမိဳ႕ႀကီးကို
ေသြးပႏၷက္ခ်ေနတုန္း…။
မိုးလႈိင္ည
ကိုမိုးလိႈင္ညေရ။
ReplyDeleteေသြးပႏၷက္ခ်သူမ်ားကို ဦးညြတ္ရင္း ကဗ်ာေတြ လာဖတ္သြားပါတယ္ဗ်ာ။