Sunday, September 9, 2007

ၿမဳိ႔သစ္အလြမ္း

အဲဒီတုန္းကၿမဳိ႕သစ္မွာ
မုိးေတြမၾကံဳစဖူးရြာခ်တယ္..။

ေနသာတုန္း
အတြန္ေကာင္းတဲ့ ၾကက္ဖဟာ(မုိးရြာမွ)
မုိးၿခိမ္းသံကုိ က်ိန္ဆဲရင္း
မုိးလြတ္ရာ ထြက္ေၿပးသြားေလရဲ႔

ေၾသာ္…
မုိးေတြရြာေနဆဲ
ကန္စြန္းရြက္ေတြစိမ္းေနဆဲ..
မေၿပာင္းလဲေသးတဲ့ဇာတ္ထုပ္တစ္ထုပ္နဲ႔
ကၽြန္ေတာ္လည္းစိတ္ရႈပ္ေနဆဲ…
ငါတုိ႔မွာ အရက္ေသာက္ဖုိ႔ ပါးစပ္ပဲပါတယ္ကုိယ့္လူေရ..လုိ႔
ၿပည္ေထာင္စုတံတားၾကီးကုိ
အင္ဂ်င္အေဟာင္းတစ္စင္းနဲ႔ၿဖတ္စီးလာၾကသူ
ငါ့ခ်စ္မိတ္ေဆြမ်ား
ငါအိမ္တံခါး၀ လာရပ္တယ္။

ေရစုိေနတဲ့ဂ်ာကင္ေအာက္မွာ
ေငြလုိေနတဲ့ ရုပ္ခႏၵာကုိၿမင္ရတယ္။

ငွက္ေတြလုိ
အေတာင္ပံတစ္စုံကလြဲရင္
ငါ့မွာ အပုိပစၥည္းမရွိဘူး။

ငါးေတြလုိပါးဟပ္တစ္စုံလြဲရင္
သူတုိ႔မွာ ဘာအပုိပစၥည္းမွမရွိဘူး။

ဒါနဲ႔…
သူတုိ႔ပခုံးကုိ အသာပုတ္
အိတ္ထဲကၿခေသ့ၤရုပ္ကုိထုတ္ရင္း
ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ေသြးထြက္မ်ားတဲ့
ဘ၀ကုိအသာထား
ေရာ့
ဒီမွာ
ဒါဟာငမုိးရိပ္ေခ်ာင္းကခ်က္တဲ့ေရ
လုိေနတာဒါပဲမဟုတ္လား။
တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကုိငတ္ခဲ့တာ
သဘာ၀က်က်စဥ္းစားရင္
ငါတုိ႔ကလူနည္းစုပဲ။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေၾကာင္းမေၿပာဘဲနဲ႔
ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္တယ္။
တရားအေၾကာင္းမေၿပာပဲနဲ႔တရားခ်င္တယ္။
သမၼတေရြးေကာက္ပြဲပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ေဒသႏၱရစစ္ပြဲပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊
တစ္ခုခုေတာ့ၿဖစ္ေပၚေနက်ကမာၻၾကီးမွာ
အသန္႔ရွင္းဆုံးအသံကဘာလဲ။

မိတ္ေဆြတုိ႔ခင္ဗ်ား
ေငြေၾကး၊စည္းစိမ္နဲ႔ရမၼက္မၾကီးခဲ့လုိ႔
ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိေက်းဇူးတင္တယ္။

ရနံ႕ေမႊးေမႊးပန္းကေလးေတြေပးခဲ့လုိ႔
ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိေက်းဇူးတင္တယ္။

လူၿဖစ္ရတာ ဒုလႅဘလုိ႔
လူၿဖစ္ခဲ့ၿပီလုိ ထင္တဲ့သူကေၿပာရဲ႕။
ေပးဆပ္ၿခင္းပါလုိ႔
အပိုင္ၾကံခဲ့သူကေၿပာရဲ႕။
ကယ္တင္ခဲ့တယ္လုိ႔
စီးနင္း၀င္ေရာက္သူကေၿပာရဲ႕။

ၿမက္ေတြနဲ႔ဗြက္ေတြ
စပ္ယွက္ေနၾကတဲ့လမ္းမွာ
ၿခင္နဲ႔ၾကမ္းပုိးေတြ
မ်ဳိးပြားေနၾကတဲ႔လမ္းမွာ
မီးခုိးထြက္ေနၾကတဲ့အသက္ရႈသံေတြ
ေနာက္ၿပန္ေမာင္းေနၾကတဲ့လမ္းမွာ
ကာလယႏၱားေတြ
လမ္းမွားေနၾကတဲ့လမ္းမွာ
ဖြင့္ၾကစုိ႔ၿမဳိ႔သစ္ပုလင္းကုိဖြင့္ၾကစုိ႔…

ရယ္ေမာေနတဲ့မ်က္ရည္မ်ား မုိးေရထဲစုိရႊဲခဲ့ေပါ့….။

မုိဃ္းေဇာ္

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...