ဘယ္တုန္းကမွ
သားေရစိမ္းဖိနပ္တစ္ရံကို
ဟန္ပန္က်မစီးႏိုင္ခဲ႔တဲ႔ေျခေထာက္
ကမာၻေျမေပၚမွာ
မိုင္တစ္ေသာင္းေလွ်ာက္ခဲ႔တယ္တဲ႔….။
ရထားတစ္စီးရဲ႕ အထူးတန္း
ဘယ္လိုမွ ေျခဦးမသန္းခဲ႔ဖူးတဲ႔ေကာင္
ထိုင္ခံုမဲ႔လက္မွတ္တစ္ေစာင္နဲ႔
ရာသီစာကုန္စိမ္းေတြလို
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုထိုးသိပ္
နံရံေတြေခါင္းအံုးအိပ္ဖူးတယ္…।
အဲဒီလုိ
ဘ၀ကိုခရီးသြားတဲ႔ေကာင္
သံသရာကိုမေၾကာက္ အႀကံအဖန္ကိုမေၾကာက္
ဘ၀ကို သြန္လိုသြန္ ေမွာက္လိုေမွာက္နဲ႔
စိတ္ထင္တုိင္းျပဳက်င္႔ အတၱေတြ ဆို႔နင္႔ေနပံုက
သူ႕ကိုယ္သူေတာ႔ ကဗ်ာဆရာတဲ႔….။
မုိးလႈိင္ည
No comments:
Post a Comment