Sunday, May 20, 2007

ၿဖစ္သင့္တာေတြၿဖစ္…ၿဖစ္မလာတဲ့ေလာက

အစက စေၿပာရင္

အစက စေၿပာတာပဲရွိမယ္

အခုငါ့ဆီမွာ မၿပီးေသးဘူး

အားလုံးက စုိးရိမ္ေရမွတ္

ၿပဴတင္းေပါက္ေတြက ဖြင့္လုိက္ပိတ္လုိက္

ေနေရာင္ၿခည္မရဘူး

ေလေကာင္းေလသန္႔မရဘူး

ပတ္၀န္းက်င္က အၿမဲတမ္း ရႈခင္းအတုေတြနဲ႔

မြန္းက်ပ္ေနတုန္း

တံခါးၾကီးရင္ ေသာ့ၾကီးၾကီးခတ္ရတယ္

ဘယ္ေတာ့မွလည္း ဖြင့္လုိ႔မၿပီးဘူး

မေန႔ကခ်ိန္းထားတဲ့ ေကာင္မေလး

ဒီေန႔အထိ ေရာက္မလာဘူး

အုိင္တီေခတ္တဲ့ (ဘာေတြၿဖစ္ကုန္ၿပီလဲ)

အဲဒီလုိပဲ

ကဗ်ာဆရာက ေရးခ်င္ရာေရးတယ္

အယ္ဒီတာေတြက ေရြးခ်င္ရာေရြးတယ္

အားလံုးပဲ တစ္လြဲတစ္ေခ်ာ္

တကယ္ဆုိ ၿဖစ္သင့္တာေတြၿဖစ္…

ၿဖစ္မလာတာကုိပဲ

ေလာကလုိ႔ဆုိရမလား…။

မုိလႈိင္ည

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...