မနက္ခင္းေရာက္တုိင္း
အထူးတဆန္းနုိးထလာပုံနဲ႔ ရုိးရုိးသားသား
ကမၻာအႏွံ႔အၿပားကုိ ေအာ္ဟစ္ခဲ့...
ဒုကၡကုိခ်စ္တယ္
ဒီေကာင္းကင္နိမ့္နိမ့္ေလးကုိ ခ်စ္တယ္
ဒါဟာ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရဲ႕ အဖြင့္နဲ႔အပိတ္ေပါ့ ညီမေလးရယ္။
ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီတစ္ၾကိမ္ တရားက်ဖုိ႔
စကၠန္႔ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ပဲ လုိအပ္သတဲ့ေလ
သူကုိယ္သူ အပုိင္တြက္ခ်က္
ခရီးထြက္သြားသူၾကီး ၿပန္မလာမီ
ဒီမွာ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီရွိတယ္
ဘယ္သူေတြယူဦးမလဲ။
ညီမေလးေရ...
(ကုိယ့္ေထြးေမေလးေရ..)
ေမ်ာ္လင့္ၿခင္းကေတာ့ သူမဟုတ္တဲ့အတုိင္းေပါ့ကြယ္
ဆုိေနက် ေႏြဦးသီခ်င္းမွာ
ၿပီးေတာ့ ငါတုိ႔ရင္အုံေတြေပၚမွာ
စံပယ္ေတြကုိပဲ တစ္ပြင့္ခ်င္းနမ္းလုိ႔။
ေက်ာ္မ်ဳိး
Saturday, May 26, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”
ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...
-
သူတုိ႔အဆုတ္၊ ထားခဲ့ၿမဳပ္သည့္ ဗုံးငုတ္ တုိက္မွား၊ ေမာင္ေၿပာက္က်ားကုိ ရြာသား ရြာသူ၊ ေမးၾကၿမဴသည္ အူအူယမ္းေငြ႔ထတုန္းတည္း။ အေမာင္...
-
ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...
-
သူ႕ကိုၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ အဲဒီကကို မတက္ေတာ့ဘူး ကိုယ္ရပ္ေနသလုိလို သူသြားေနသလိုလို၊ မဟုတ္ဘူး ဘယ္သူမွ မသြားဘူး ဘယ္သူမွမရပ္ဘူး သြားတယ္ရပ္တယ္ဆိုတ...
No comments:
Post a Comment