မတက္ရလွ်င္ေတာ႔၊ တစ္သက္ပါ႔ မခံေပါင္…တဲ႔။
ကနစို တံုးတိုသစ္က၊ ေၾကြးဟစ္ ရန္ေထာင္။
မနက္က အေသေကာင္
သူေတာင္မွ တက္ႏိုင္ေသး။
ငတံုးတို ကနစိုသားေပပါ႔
ေခ်ာင္းဖ်ားကို ခါတစ္ေခါက္
ေရာက္ရမယ္ေလး…တဲ႔။
ဒီေခ်ာင္းမွာ ဒီတရားတဲ႔
ၾကားမွာပါ႔ က်ဴရိုးရွင္။
ကနစို တံုးပ်ိဳလွကို၊ နားခ်ပါ ရွင္။
ဒီေခ်ာင္းကို ၀င္မိလွ်င္၊ မထင္နဲ႔ တစ္ေခါက္တည္း။
တက္တံု သက္တံုနဲ႔
တက္မကုန္ သက္မစဲ၊ ေမာေလာက္ေအာင္ပဲ။
ဒီေခ်ာင္းမွာ ဒီတရားတဲ႔
ၾကားမွာပါ႔ က်ဴရိုးရွင္။
ကနစို တံုးပ်ိဴလွကို၊ နားခ်ပါ ရွင္။
ဒီေခ်ာင္းကို ၀င္မိလွ်င္၊ တက္ခ်ိန္တြင္ ဆင္းႏိုင္ပဲ။
ဆင္းခ်ိန္မွာ တက္လိုလည္း၊ ေစာင္႔ရ စၿမဲ။
မနက္က တက္တဲ႔ဒီ၊ မမီလိုက္ ေလလည္း။
ညဦးယံ ဒီျပန္တက္ပါလိမ္႔
တက္စရာ ခက္ပါပဲ၊ ပန္းေဗဒါနည္း။
ေဇာ္ဂ်ီ (၁၉၆၀)
No comments:
Post a Comment