Saturday, May 9, 2009

ေနာက္ဆံုးအခြင့္

အေမ့ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြေအာက္မွာ
ကြ်န္ေတာ္ေၾကာက္တဲ့ ေလာကဓံရွိတယ္....
ဆႏၵေတြ ရင္ၾကားေစ့ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ ခရီးေတြထြက္ရလိမ့္မယ္
ေလာဘေတြ မဆံုးႏိုင္ေသးေတာ့
၃၁-ဘံုမွာ လူးလာေခါက္ျပန္
အိပ္မက္ေတြက ရိုမန္တစ္ဆန္တယ္....။
ကြ်န္ေတာ္သိတဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ားစြာထဲက
အေမ့အေပၚ ကြ်န္ေတာ္မေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း
ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ္ ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္....
အေမ့ရဲ႕ ႏို႔ရည္စြမ္းအားနဲ႔
ကမာၻေျမၾကီးကို ထမ္းပိုးထားတဲ့ တစ္ေန႔မွာပဲ
ေၾကြးေဟာင္းေတြ အလီလီထပ္ေနတဲ့
သားမိုက္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အျပန္လမ္းဟာ
ေမာပန္းေနတဲ့ အေမ႔အတြက္
သီတာေရၾကည္ မျဖစ္ထိုက္ေတာ့
အခုသား အေမ့ေရွ႕မွာ လက္ပိုက္ေနျပီ
သားကို ရိုက္ပါအေမ....။


မိုးလိႈင္ည
(ေသာင္းေျပာင္းေထြလာမဂၢဇင္း ၂၀၀၅ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ)

5 comments:

  1. မိုးလိႈင္ညေရ..

    တစ္ပုိဒ္ခ်င္း...
    တစ္ေၾကာင္းခ်င္း...

    နင့္နင့္နည္းနည္း.....ေပါ့

    ကဗ်ာဆရာကိုမွေမြးထုတ္ခဲ့တဲ့အေမေတြရဲ႔ႏွလံုးအိမ္ဟာ...
    သူမ်ားေတြထက္..
    သိပ္သည္းက်စ္လစ္ျပီး...
    ႏူးညံ့ေႏြးေထြးၾကပါတယ္.

    ReplyDelete
  2. ကၽြန္ေတာ္ပထမဆံုး ေရာက္ျဖစ္ခဲ့တာပါ .. ကဗ်ာေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ႏွစ္သက္မိခဲ့ပါတယ္ .. အားေပးပါတယ္ဗ်ာ .. ခုလို ပညာရွင္ေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ခ်င္မိပါေသးတယ္

    ReplyDelete
  3. အေမ ကဗ်ာေတြကိုခံစားသြားပါတယ္။

    ReplyDelete
  4. မန္႔ခ်င္လိုက္တာမွ လက္ကိုယားေနတာပဲဆရာေရ..
    ရင္ထဲ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ေလးျဖတ္စီးသြားတယ္၊

    ReplyDelete
  5. ကဗ်ာေလး လာျပီးခံစားသြားပါတယ္ ၊၊ အေမခ်စ္ေသာ သားတုိင္း ရႊင္လန္းလို. ဘ၀ခရီးမွာ လုိရာသို. လြယ္ကူ စြာ ခရီးဆက္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ. ဆုေတာင္းပါတယ္ ...

    ReplyDelete

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...