ကင္းဘတ္စေပၚအေရာင္ေတြပက္ခ်လုိက္ဖုိ႔က
ထုေတြထည္ေတြမ်ဥ္းေတြ
ငါဘယ္လုိ႔မွနားမလည္ႏုိင္တဲ့
ကာလာသီ၀ရီေတြ...
ခံစားခ်က္ကုိလမ္းဆုံလမ္းခြေတြမွာ
ေပါက္ကြဲေအာ္ဟစ္ဖုိ႔
ဒါဒါေတြေလာက္လည္းငါမရဲရင့္ဘူး
ၿမင္ၿမင္သမွ်အတုအေယာင္ေတြၾကား
ငါ့ကုိအႏွစ္သာရတစ္ခု
အစစ္အမွန္တစ္ခုေလာက္ေၿပာၿပစမ္းပါ
ေဖေဖာ္၀ါရီ
မင္းရင္ထဲကအမွန္တရားတစ္ခု
မင္းႏႈတ္ခမ္းကဖြင့္အန္ဖုိ႔ခက္ခဲေနလား
အက်ဳိးအၿမတ္အတြက္
မင္းတုိ႔ကမခ်စ္ပဲလည္းအတူေနလုိ႔ရတယ္
အဆင္မေၿပရင္လမ္းခြဲဖုိ႔လည္း၀န္မေလးဘူး
မင္းတုိ႔အားလုံးက
ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းထားတဲ့
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကုိမကုိးကြယ္ပဲ
မင္းတုိ႔ဖန္ဆင္းထားတဲ့ေငြေၾကးကုိ
ကုိးကြယ္တယ္
မင္းတုိ႔အားလုံးဘာသာမဲ့ေတြခ်ည္းပဲ
ၿပီးဆုံးေတာ့ငါကပဲအားလုံးကုိ
ခြင့္လႊတ္ေပးရမလား
ရုိးသားၿဖဴစင္မႈေတြနိဂုံးခ်ဳပ္အဆုံးသတ္သြားတဲ့အခါ
စကားလုံးေတြကခံစားခ်က္ကုိ
အၿပည့္အ၀မေဖာ္ၿပႏုိင္တဲ့အခါ
ငါ ကဗ်ာကိုဘာသာစကားနဲ႔မဖြဲ႔ဆုိခ်င္ေတာ့ဘူး..။
မုိးလႈိင္ည
No comments:
Post a Comment