ကၽြန္ေတာ္အၾကိဳက္ဆုံးပုိစ့္မ်ား….?

ခက္တယ္
အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ထဲက
မေၿဖမေနရေမးခြန္းေတြဆုိ
ကၽြန္ေတာ္အသက္ရႈက်ပ္တတ္တယ္
ၾကက္ေၿခခတ္ေတြသာ
ကၽြန္ေတာ္ၿခစ္ခဲ့ေတာ့
ဘယ္ေတာ့မွပထမ
မလုိခ်င္တဲ့ေက်ာင္းသားဆုိးေလး
ဆရာမၾကိမ္လုံးေတြနဲ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္တုိးခဲ့ဖူးတယ္…။

ခက္တယ္
ဘ၀ဆုိတာဓားသြားေပၚဆပ္ကပ္ကစားရသလုိပဲ
ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္ရင္မခုန္တတ္ေတာ့တာၾကာၿပီ
နာရီမၾကည့္ၿဖစ္တာၾကာေတာ့
မနက္ၿဖန္ကုိကၽြန္ေတာ္အလြတ္မရေတာ့ဘူး
ဒီတစ္ေန႔ကုိပဲ ေတြေတြေလးၾကည့္ေနမယ္
ကၽြန္ေတာ္အသက္ရွိတာေသခ်ာရင္ေပါ့…။

ခက္တယ္
တစ္စကၠန္႔ကုိစိတ္ခ်က္တစ္သိန္း
စိတ္ခ်က္တစ္သိန္းမွာ ကုသုိလ္စိတ္တစ္ခ်က္၀င္ရင္
နတ္ၿပည္တက္ႏုိင္တယ္တဲ့ ခက္တာက
ဒီေကာင္မွာ စကၠန္႔ငယ္ အပုိင္းေလးမွာ
ကိေလသာတစ္သိန္းေလာက္ထူထပ္
ၿဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့ေကာင္မေလးေတြဆီက
အကုသုိလ္ေတြယူလုိက္ေသးတယ္

ခက္တယ္
ကုိယ့္စ်ာပနကုိယ္ၿပန္ခ်လုိ႔မရသလုိ
ကုိယ္ကုိကုိယ္ၿပန္ၾကိဳက္လုိ႔ကုိမရဘူး
ေမးခြန္းနဲ႔အေၿဖလႊဲခဲ့ရင္ေတာင္
ဆရာမမြန္းသက္ပန္ေရ
ေဆးမၾကိဳက္တဲ့လူနာမုိ႔
ေ၀ဒနာေတြကုိပဲမီွ၀ဲလုိ႔
ခက္ခဲတဲ႔ေမးခြန္းေတြကုိရယ္ေမာၾကရုံပဲေပါ့….။

မုိးလႈိင္ည

ကြယ္လြန္သူမုိးလႈိင္ည

ေၾကးစည္ကုိထုၾကၿပီ

ေရအုိးကုိခြဲၾကၿပီ

စည္ပင္၀န္ထမ္းက

စန္႕စန္႔ၾကီးသန္႔သန္႔ၾကီးငါ့အေလာင္းကုိ

လက္တြန္းလွည္းေပၚတင္ဆြဲေတာ့

မ်က္ရည္စစေတြနဲ႔ ငါအနည္းအက်ဥ္းေကာင္းခဲ့တာေလးကုိ

၀တ္ေက်တန္းေက်ေၿပာၾကဦးမယ္

ေလးေယာက္၀င္ၾကည့္လုိ႔ရမယ္

ေလာင္မီးတုိက္တာ၀န္ရွိသူကေၿပာေတာ့

သူ၀င္ငါ၀င္နဲ႔

သိေဟာင္းကၽြမ္းေဟာင္းႏွစ္ေယာက္ရယ္

မိန္းမဘက္ကဦးေလးရယ္

စာမူခေတြေပးၿပီးစာမူမရလုိက္လုိ႔

စိတ္ထဲကက်ိန္ဆဲေနတဲ့ထုတ္ေ၀သူတစ္ေယာက္ရယ္

သုံးမိနစ္အတြင္းလူတစ္ကုိယ္လုံးၿပာက်ေစမယ့္

ႏုိက္ထရုိဂ်င္မီးေတာက္ထဲ

ႏွလုံးသားတည့္တည့္ကုိသံခၽႊန္နဲ႔ထုိးမေကာ္ထည့္ေတာ့

ဟုိေလးေယာက္က ဘယ္ေတာ့မွမရတဲ့

သံေ၀ဂစကာလုံးေတြေရရြတ္ၾကမယ္

အဲဒီလုိသရုပ္မွန္ဇာတ္ကြက္အတုိင္းလုိက္ေသရမွာ

ပ်င္းရိလြန္းလုိ႔

ပုိင္ရွင္မဲ့အေလာင္းေကာင္(ကဗ်ာဆရာၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ႏုိင္သည္)

ေသစာရင္းအရာရွိရဲ႔မွတ္ခ်က္

ငါ့၀ိညာဥ္မွာကပ္ေပးလုိက္ရင္ေတာ္ၿပီ....။

မုိးလႈိင္ည

၀ုိးတ၀ါး

ပန္းပြင့္ေတြငုိေနၿပီ
ႏွင္းရည္ဥတုိ႔သီေတြက်ဆင္း
ပန္းတစ္ခင္းလုံးငုိေနၾကသည္။
ငွက္ကေလးေတြေတးမဆုိ
ေလၿပည္အုိကပ်င္းရိစြာၿဖတ္သန္း
ေၾသာ္….မနက္ၿဖန္လမ္းေတြက…။

မုိးလႈိင္ည

စီးဆင္းျခင္း

စီးဆင္းၾကတယ္
မတူညီတဲ့ အသြင္နဲ႔
ငါတို႔....စီးဆင္းေနၾကတယ္။

တခ်ဳိ႔က ေကြ႔ေကြ႔ေကာက္ေကာက္
တခ်ဳိ႔က ညင္ညင္သာသာ အိေျႏၵနဲ႔
တခ်ဳိ႔က ကမ္းပါးကို ရိုက္ပုတ္ခတ္စား
တရုန္းသုန္းကား စီးဆင္းၾကရဲ႔။

တခ်ဳိ႔က ေရဆန္ကို တက္ၾက
တခ်ဳိ႔က ေရစုန္မွာ အလုိက္သင့္ ေမွ်ာလို႔
တခ်ဳိ႔က ဘယ္မွ မစီးဘဲ
အိုင္ဖဲြ႔ျပီး ေနလိုက္ၾကတယ္။

စီးဆင္းပံုျခင္း မတူေတာ့
ဦးတည္ရာလဲ ကဲြျပား
လားရာလည္း ျခားနားၾကျပန္ေပါ့
တခ်ဳိ႔က လယ္ကြင္းကို ေက်ာ္ျဖတ္
တခ်ဳိ႔က ေနအိမ္ကို က်ဴးေက်ာ္
တခ်ဳိ႔က အင္အားၾကီးမားဖို႔
ပင္လယ္ထဲကို စီး၀င္လို႔။

ငါကေရာ.....
ဘယ္လို ပံုစံနဲ႔
ဘယ္ကိုမ်ား ဦးတည္ စီးဆင္းေနသလဲ...

ႏိုင္းႏိုင္းစေန

က်ိန္စာ

" အရက္္ဘယ္ေလာက္ေသာက္ေသာက္
အခ်စ္ေလာက္ေတာ့မမူးဘူး"

အခုုငါဒီမွာအရူးအမူးပဲ
ဘယ္လုိကုိင္တြယ္ထိန္းသိမ္းရမလဲ
တနဂၤေႏြမွာလြင့္ပ်ံေနတဲ့ငါ့အလြမ္းစိတ္ေတြကုိ
ဘ၀ကက်ရႈံးလုိက္
ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြပ်က္သုဥ္းလုိက္နဲ႕
ဒုိင္ယာရီထဲမွာအနာတရေတြပဲခ်ေရးေနရေအာင္
ငါဟာအင္အားမဲ႔တဲ႔သတၱ၀ါတစ္ေကာင္ပဲ
ၿဖဴစင္စြာေပးဆပ္ခ်င္ခဲ့လည္း
ေမတၱာတရားဟာ
လူေတြအားလုံးအတြက္မလုိအပ္ပါဘူး
ကဲအခု…ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲေဖေဖာ္၀ါရီ
အဆက္သြယ္မရတဲ့ခ်စ္ၿခင္းတရားဆီ
ဖုန္းအၾကိမ္ၾကိမ္ဆက္ေခၚမိတဲ႔အၿဖစ္
ဒီအတုိင္းဆုိ…ငါ
ဆက္လက္ရူးသြပ္သြားဖုိ႔ပဲရွိေတာ့တယ္….။

မုိးလႈိင္ည

ဖန္မီးအိမ္၏ အတၳဳပတၱိ

ေဆးလိပ္လည္းတုိ
ေနလည္းညုိၿပီ
ငါ့ကုိၿပန္ပုိ႔ၾကပါေလ…တဲ့
သူေတာင္းဆုိခဲ့ဖူးတယ္။

ခုခါေတာ့ကုိ
ေဆးလိပ္တုိရ်္
ေနညဳိခ်ိန္မွာ
ကုိယ့္အိမ္ကုိယ့္ယာ
ၿပန္လုိပါသည့္
ကဗ်ာစာဆုိ
အဘုိးအုိသည္
အိမ္ကုိမၿပန္ႏုိင္ေတာ့ၿပီ။

သူရွိစဥ္က
ဧ။္ေလာက၀ယ္
ေရာင္စဥ္သြယ္ညီး
ဖန္အိမ္မီးႏွင္႔
ခရီးလမ္းျပခဲ႔ဖူးသည္။

ဖန္မီးအိမ္ကေလး
ပုလုေကြးႏွင္႔
ပန္းေစ်းခင္းလည္း
က်င္းခဲ႔သည္။

ေလွတစ္စင္းႏွင္႔
သီခ်င္းသည္ကေလး
လမင္းေဘးမွာ
ၾကယ္ေလးေတြႏွင္႔ ေပ်ာ္ဖူးသည္။

ႏွင္းဆီပြင္႔ေပၚ
သူအိပ္ေပ်ာ္ရ်္
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ႏွင္႔
အိပ္မက္မက္ကာ
ကဗ်ာေစာင္းကေလးတီးခဲ႔သည္။

သံသာၿငိမ္႔ေညာင္း
ပုဂံေက်ာင္းမွ
ေခါင္းေလာင္းထိုးကာ
ငါတို႔ရြာကို
ကဗ်ာဒါနျပဳခဲ႔သည္။

စိမ္းညိဳ႕သာေမာ
ကံ႔ေကာ္ေတာမွာ
အေမာေျဖကာ
ေနနားကာျဖင္႔
အိပ္မက္ရြာကေလးတည္ခဲ႔သည္။

ကႏၱရႏွစ္
သစ္ရြက္ရႈိက္ငင္
ေႏြဦး၀င္စ၊ အခါကလည္း
သူ႔အသည္းလႊာ၊ ေအးၿငိမ္းစြာျဖင္႔
ကဗ်ာတရားၿမဲခဲ႔သည္။

ေၾသာ္…ၾကည္႔စမ္းေတာ႔ကြယ္
ဖန္မီးအိမ္ငယ္
အလင္းသည္သည္၊ ဘယ္ေလတိုက္တိုက္
ေခါင္းမငိုက္ခဲ႔
ေမွာင္မိုက္ကိုခြဲ၊ အလင္းႀကဲပက္
အရုဏ္တက္ကို၊ ေစာင္႔လ်က္ႀကိဳကာ
ဆီခြက္မီးစာကုန္ေလၿပီ။

ငါ ယံုယံုၾကည္ၾကည္
အရုဏ္ႀကိဳလ်က္၊ လမ္းတ၀က္မွာ
ဆီခြက္မီးစာ၊ ၿငိမ္းရရွာလည္း
တို႔ရြာထဲတြင္၊ မီးအိမ္ရွင္၏
ေရာင္စဥ္ထိန္ညီး၊ ဖန္အိမ္မီးသည္
ခရီးဆက္ေလွ်ာက္၊ ပန္းေတြေကာက္ဖို႔
၀င္းလက္ေတာက္ပေနလိမ္႔မည္။

တကၠသိုလ္မင္းခန္႔

( ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုး…သို႔ )

နတ္မၾကိဳက္တဲ့ပါးစပ္

သူတုိ႔ေတြေပါ့
ေ၀သာလီနဲ႔ေအသင္ပ်က္ေတာ့
စပါးတားနဲ႔အဇာတသတ္ကုိ
ရွီခုိးေနၾကတာ
သူတုိ႔ဘာမွမသိဘူး
ေၾကာက္ရြံ႕ၿခင္းကုိအမွန္တရားလုိ႔ထင္တယ္
ဆြဲကုိင္ထားတဲ့ အတၱနဲ႔
ေလာင္ၿမဳိက္လုိ႔ေနမွန္းလည္းမသိ
အလုပ္လက္မဲ့ လူလိမ္ကုိ
ဓါတ္ေလးပါးႏုိင္တဲ့ဆရာသမားဆုိၿပီး
နဖူးနဲ႔ၾကမ္းၿပင္ဦးတုိက္
မေသေဆးေလးရမလားလုိ႔
ေမ်ာ္ေတာ္ေမာ္ဖူးေသးတယ္
ကုိယ့္ကုိရူးမွန္းမသိမူးမွန္းမသိ
ဟစ္တလာကုိနတ္ဘုရားလုိ႔ထင္လုိထင္
ငရဲစံေနတာေတာင္ ဘုရားပြင့္တာနဲ႔
အၿမိဳက္တရားကလည္းနာယူလုိက္ခ်င္ေသးတယ္
ကုိယ္ကုိကုိယ့္ဘာမွန္းမသိဘဲ
လူတကာကုိအုပ္ခ်ဳပ္မယ္တယ့္
အရူးေတြဘုံေၿမာက္ေနလုိ႔
နတ္မၾကိဳက္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ကုိပဲ
ခဏခဏဆြဲေစ့ေနရေတာ့တယ္…။

မုိးလႈိင္ည

လမ္းေလွ်ာက္သူမ်ား

လမ္းေတြဟာ
ဘ၀ကုိမတန္တဆေတာင္းဆုိေနတယ္…
ေၿခေထာက္နဲ႔ဖိနပ္မၿမဲႏုိင္တဲ့အရပ္မွာ
ကုိယ့္ေအာက္ကေၿမၾကီးကုိေတာင္
အားနာနာနဲ႕ငုံၾကည့္မိ…
ဒီေၿမေပၚမွာပဲ
အမွန္တရားရဲ႔ညီေနာင္သားခ်င္းေတြရဲ႔
ေသြးစက္ေတြအထပ္ထပ္
ရက္စက္မႈအဆုံးစြန္မွာယုတ္မာမႈေတြကမ္းမကပ္ေသးဘူး
မုန္းတယ္….
အာဏာရွင္စစ္ရူးေတြကုိ…
ရပ္ၿပစ္ရွစ္ပါးထဲမွာထိပ္ဆုံးကၿမန္မာၿပည္
အခုအေသြးသားေတြကုိေတာင္းဆုိေနၿပန္ၿပီ
လမ္းပၚမွာက အကၤ်ီၿဖဴေလးေတြ
တန္းစီထြက္လာခဲ့ၿပီ…
အမွန္တရားစီအေရာက္ခ်ီမယ့္
ဖိနပ္ပါးေလးေတြက
သူတုိ႔ရဲ႔ေၿခဖ၀ါးႏုႏုေလးေတြနဲ႔
ငရဲမီးလွ်ံကုိနင္းေၿခဖုိ႔ၾကဳိးစားေနၾကၿပန္ၿပီ
အေရးေတာ္ပုံေအာင္ရမည္တဲ့…..။

မုိးလႈိင္ည
(ရာစုသစ္မွာဒီမုိကေရစီအတြက္ထပ္မံေပးဆပ္သူမ်ားသုိ႔)

စိတ္လြင့္ေ၀းရာ

သတ္မွတ္ရက္မနက္မတိုင္မီ
တေယာအုိတစ္လက္ရဲ႕ေတးသြား
မုိးက်သံအေတာပုိဒ္
ရင္ကြဲဖားေတြစည္း၀ါးလုိက္ေနၾကတယ္။

လမ္းခြဲနရီပီပီပုိင္းၿခား
စပ္ၾကားအကူးအေၿပာင္းမွာေတာ့
ေခါင္းေမာ့ႏုိင္သူက အႏုိင္ရတာပဲအခ်စ္ရယ္။

တုိးမ၀င္သာပ်ဳိ႕စအလင္းတုိ႔
မႈိ္င္းညိဳသုိသိပ္ၾကိတ္မွိတ္မြန္းၾကပ္
ေကာင္းကင္ထက္မွာအထပ္ထပ္လႊာ
ေတေလစိတ္ရုိင္းမုန္တုိင္းေၾကာစီးေမ်ာလ်က္
ရြက္လႊင့္တိမ္ညဳိရိပ္တထိတ္ထိတ္ၿဖတ္ေၿပး
ဟုိအေ၀းကုိ…အေ၀းကုိ
(ၿပဳိေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕)
ငိုခ်လုိက္ပါရစေတာ့ကြယ္…။

ေၾကကြဲမုိးစက္ေတြတေၿဖာက္ေၿဖာက္ခုန္
တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ့ကန္္ေရၿပင္ထက္
တရစပ္သြန္ခ်…
ေရလႊာေတြလႈိင္းအထမွာမုန္တုိင္းစၿပီေကာ…
ပင္ရြက္ႏုေပၚစုသက္တဲ့မုိးစက္နဲ႔အၿပိဳင္
မ်က္၀န္းအိမ္မွာၿဖဳိင္ၿဖဳိင္က်ေစြ…

ရင္ခြင္ၿမွားမုိးေတြေ၀ါကနဲထုိးအက်
နင့္ကနဲ၊လႈိက္ကနဲအသည္းထဲေရာက္သြား
အဆိပ္လူထားခဲ့ေလသလား…အခ်စ္ရယ္။

ေသြးဆိပ္အၿပည့္ႏွလုံးအိမ္မွာေတာ့
မီးရဲရဲပြက္ဆူ ငရဲဆီပူတုိးေ၀ွ႔စိမ့္၀င္
ရင္ခြင္ထဲဆုိ႔နင့္မြန္းက်ပ္
ေက်ာက္အထပ္ထပ္ၾကားဖိညွပ္ထားမိေပါ့…။

သံကြန္ၿခာစက္၀န္း ေခါင္းခြံအတြင္းက
အရွိန္ၿပင္းဦးေႏွာက္
အထက္ေအာက္ေရွ႕ေနာက္ရစ္၀ႈိက္တက္ဆင္း
လည္ပတ္ၿခင္းကမရပ္မနားခရီးႏွင္
ဆင္ၿခင္ထိန္းခ်ဳပ္အသိပ်က္ယြင္း
အရွိန္မွ်င္တစ္ၿဖစ္ေၿပာင္းအလင္းနဲ႔ေပါင္းစုံၾက
ပူၿပင္းၾကြပ္ရြ
တၿဖတ္ၿဖတ္မီးပြင့္ေန ေခ်ာ္ရည္ပူအန္ထြက္…။

ေလးေထာင့္ကြက္ရက္စြဲမ်ား အထပ္ထပ္ၿခားလည္း
အၿမင္နဲ႔အၾကား ရင္တြင္းတရား ဒီလုိအမွားေတြစုစည္းေနဆဲ…။

အခ်စ္အမုန္း အႏုိင္အရႈံးကင္းတဲ့ေလဟာနယ္
ကာရံေပ်ာက္ ဦးေႏွာက္အေတြး ေႏွးေကြးေငးေငါင္
မ်က္၀န္းအိမ္က တိမ္ေကာင္းကင္အေ၀း…ေငးရင္း
လႈပ္ရွားမႈမဲ့တဲ့ည ရင္ခုန္ၿခင္းကင္းတဲ့ဘ၀
က်ဳိးေၾကာင္းမဲ့ရင္တြင္း ဟာလာဟင္းလင္း
ၿငိမ္ဆိတ္ၿခင္းအလွ…ငါအခုရခ်င္တယ္…။

စည္ဟိန္းထက္၊မုိးလႈိင္ည

(ေကာ္လက္ဘေရးရွွင္းကဗ်ာကုိ ဒီႏွစ္ထဲမွာမွစေတြ႔တာပါ ဒါေပမယ့္လြန္ခဲ့တဲ့သုံးႏွစ္က
သူငယ္ခ်င္းစည္ဟိန္းထက္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးပါ အမွတ္တရအေနနဲ႔
တင္ဆက္လုိက္ပါတယ္)

ရန္ကုန္ၿမိဳ႔၊ပလက္ေဖာင္းကေဖး၊ပုိစ့္ေမာ္ဒန္ညေနခင္း

တစ္ယာက္၊ႏွစ္ေယာက္၊သုံးေယာက္၊
ေလးေယာက္….
ဘ၀ကုိခပ္က်က်မွာေသာက္ပစ္လုိက္တယ္…
ေပးခ်င္လုိ႔ဘေလာ့ေရးတာပါ
တစ္ေယာက္ကစေၿပာတယ္
ခေလးတုိ႔ေရခဏေနၾကပါဦး
ဂႏၳ၀င္မမလမ္းေလွ်ာက္လာတယ္
ကမ်ဳး၊ဆတ္၊ဂ်ိမ္းဂ်ဳိက္၊ကပ္ဖကာ၊
ငါတုိ႔စကား၀ုိင္းထဲ၀င္လာၾကတယ္…
ေကာ္နက္ရွင္မေကာင္းေပမယ့္
ခ်စ္ၿခင္ေမတၱာကုိ Downloadလုပ္လုိ႔ရေသးတာပဲ
ဂီလုိတင္းဓားစက္ေတြအေၾကာင္း
ေလ့လာဖူးမွေကာင္းမွာေပါ့
ေသာက္လက္စစီးကရက္ကုိ
ခပ္ၿမန္ၿမန္ေတာက္ထုတ္ပစ္လုိက္တယ္
ေမတၱာၿဖင့္တားၿမစ္ဖူးသူတစ္ယာက္ကုိ
သတိရလုိ႔…။
တတိယလႈိင္းေပၚမွာ
အႏုပညာသမုိင္းသစ္ေရးမွၿဖစ္ေတာ့မယ္…
NetworkCableေတြကုိအေသြးအသားနဲ႔ပူးခ်ည္ၿဖစ္ခဲ့တယ္
ညေန၆နာရီ၁၅မိနစ္
ငွက္တစ္ေကာင္လုိရုတ္တရက္ထၿပန္မိေတာ့
လက္ၿပမတားၾကေပးမယ့္
သူငယ္ခ်င္းေတြႏႈတ္ဆက္စကားေတြ
ႏွလုံးသားနဲ႔ဆက္ဆက္ၾကားလုိက္မိရဲ႔…။

(ကုိမ်က္လုံး၊ကုိစစ္အိမ္၊ကုိၿဖဳိးနဲ႔ပုိစ့္ေမာ္ဒန္ညေနခင္းေလးသုိ႔)

မုိးလႈိင္ည

ခ်စ္ၿခင္း

ေမွာ္ဆရာတစ္ယာက္ရဲ႕
လႈပ္ရွားမႈကုိလုိက္ၾကည့္ေနရသလုိမ်ဳိး
ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာ
ၿဖတ္သန္းသြားလာေနတဲ့ ခံစာခ်က္ေတြ..။
လၿပည့္ညေတြမွာ
အလင္းၿဖဴေတြရဲ႕
ဖမ္းစားမႈသီအုိရီကုိစဥ္းစားတြက္ခ်က္..။
ခ်စ္သူနဲ႔
လၿပည့္ညေတြဘယ္လုိပက္သက္ခဲ့သလဲ…
အတုိင္းအဆမဲ့ၿမတ္ႏုိးမႈကုိ
ဘယ္အရာေတြက
တားဆီးကန္႔သတ္ထားႏုိင္မလဲ
ငါ့ရင္ထဲမွာ အတုိင္းအဆမဲ့ခ်စ္ခဲ့တာ….

မုိးလႈိင္ည

မိန္းမေတြအေၾကာင္း

မိန္းမတစ္ေယာက္က
အႏုပညာကုိသတ္တယ္
မိန္းမတစ္ယာက္က
အင္ပုိင္ယာကုိဖ်က္တယ္…။

မိန္းမတစ္ေယာက္ကဘုရားသခင္ကုိ
ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး….
မိန္းမတစ္ယာက္က
နတ္ဆုိးေတြကုိအုပ္ခ်ဳပ္တယ္…။

မိန္းမတစ္ယာက္
လူတစ္သန္းအတြက္ဆင္းရဲခံေနတယ္
မိန္းမတစ္ေယာက္ကလူတစ္သန္းဆီက
လုယက္တယ္….။

မိန္းမေတြသာမရွိရင္
စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြဟာအလကားပဲတဲ့..။
ေရာ့ဖဲယားကေၿပာတယ္…
မိန္းမေတြမရွိရင္ေရာ့ဖဲယားလည္းမရွိဘူး။

အဲဒီမိန္းမေတြပဲ
ကမၻာၾကီးနဲ႔အႏုပညာကုိ
ရင့္က်က္ေစခဲ့တာ…။

မုိးလႈိင္ည

စက္ရုံ

တည္ေနရာ-
ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ ဦးေရၿပားေပၚမွာ
ၾကယ္ပြင့္တပ္သုိက္တူးသမားေတြၾကား

စက္ရုံအမည္-
မုိးလႈိင္ညကိုၿဖဳိးေကာ္ပုိရိတ္

တပ္ဆင္ထားသည့္စက္-
ခံစားမႈစြမ္းအင္သုံးစိတ္အင္ဂ်င္ႏွစ္လုံး
ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီလုံးလည္ပတ္သည္

ထုတ္လုပ္သည့္ကုန္စည္-ကဗ်ာ

ပါ၀င္သည့္ပစၥည္း-
ခ်စ္ၿခင္းေမတၲာ၊နာက်င္ခံစားခ်က္မ်ား
ေပါက္ကြဲေစတတ္သည့္အမွန္တရား
ေခါင္းမာမႈမ်ားနဲ႔ၿမန္မာအကၡရာမ်ား

ရည္ရြယ္ခ်က္-
ေမတၲာတရားကိုကမၻာအရပ္ရပ္ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစရန္

သတိေပးခ်က္-
ကဗ်ာမဖတ္ခင္စဥ္းစားပါ
ကဗ်ာဖတ္ၿပီးရင္ထပ္စဥ္းစားပါ
ကဗ်ာဗုိင္းရပ္စ္ကုိကာကြယ္ႏုိင္သည့္
ေဆး၀ါးမေပၚေပါက္ေသးသလုိ
ကုသေပ်ာက္ကင္းရန္လည္းမၿဖစ္ႏုိင္ပါ...။
လက္လီလက္ကားေရာင္း၀ယ္လုိသူမ်ား
စည္းအၿပင္ကေန ႏွစ္ခ်ဳိ႕ေကာ္ဖီေသာက္လာၾကပါရန္...။

မုိးလႈိင္ည

(မဂ်စ္ႏွင့္ဒီမုိအတြက္ေမတၲာၿဖင့္ေရးစပ္ပါသည္)

ေနာက္က်အလြမ္း

ေကာင္မေလးေရ
အခုေတာ့ငါလြမ္းတတ္ခဲ့ၿပီ
ရာစုႏွစ္တစ္ခုလုံးစာေနာက္က်ၿပီးမွ…

သုံးဆယ့္တစ္ဘုံအထပ္ထပ္မွာ
လူသားေတြပဲလြမ္းတတ္တယ္လုိ႔
စိတ္ပညာဆရာေတြကဆုိၾကၿပီ…

ငါမယုံခဲ့ဘူးေလ
နပုိလီယန္နဲ႔ဆီဇာကုိ
အခ်စ္ႏြံ႔မွာနစ္လုိ႔ရႈတ္ခ်ခဲ့ဘူးတဲ့ငါ
အရွက္ၾကီးရွက္ေနရၿပီ…

မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႔အလွတရားမွာ
ဘယ္ေတာ့မွမဇ်ားနာဘူးလုိ႔
သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ
ၾကြား၀ါခဲ့ဘူးတဲ့ငါ့ကို
မင္းနဖူးေပၚ၀ဲက်ေနတဲ့
ဆံယဥ္စေလးေတြကအစ
ဒဏ္ရာရေစခဲ့ၿပီ…

အခုခ်စ္ၿခင္းကုိဖြဲ႔ဆုိဖုိ႔
ရာစုႏွစ္တစ္ခုစာေနာက္က်ခဲ့ၿပီ
ငါ့လြမ္းတယ္ေကာင္မေလးေရ
ေဟာဒီထစ္အေနတဲ့ႏွလုံးသား
မာနေတြအလုံးစုံခ်ၿပီး….
မင္းထားပစ္ခဲ့တဲ့မနက္ခင္းေတြၾကား
တတိယေထာင္စုႏွစ္တစ္ခုလုံးစာ
လြမ္းေနပါရေစေတာ့
ေႏြေႏွာင္းမွာငု၀ါေတြပင္လုံးကၽြတ္
ပြင့္ေ၀ေနတဲ့ ေန႔ကုိ….။

မုိးလႈိင္ည

ခပ္ညံ့ညံ့မုိးလႈိင္ည

ေက်ာင္းတုန္းကလည္း
ေလက်င့္ခန္းစာအုပ္မွာ
မွင္နီေတြအမ်ားၾကီးၿခစ္ခံရတဲ့ေကာင္
ဘ၀ထဲေရာက္ေတာ့လည္း
ေငြရွာတဲ့ဘာသာရပ္ကုိ
မေၾကညက္လုိ႔လူလူသူသူမၿဖစ္ခဲ့ဖူးဘူး
လက္ကုိင္ဖုန္းနဲ႔စတီယာတုိင္မကုိင္ႏုိင္လုိ႕
ေဖေဖာ္၀ါရီက
ေယာက်ာၤးေကာင္းမပီသဘူးလုိ႔
အေ၀ဖန္ခံခဲ့ရတဲ့ေကာင္….

ကံၾကမၼာအေမွာင္ထုေေတြ
ဘယ္ေလာက္ပဲဖုံးအုပ္ေနပါေစ
သူ႔အႏုပညာနဲ႔
သူ႔ကုိယ္သူေတာက္ပေနတယ္လုိ႔
အထင္အၿမင္လြဲမွားေနတဲ့ေကာင္…

ေမေမရယ္
အဲဒီမလည္မ၀ယ္ေခြးအတစ္ေကာင္ေပါ့
ေမေမေမတၲာ့တရားရဲ႔
လက္လြက္ကမ္းပါးေပၚမွာ
သူ႔ယုံၾကည္ခ်က္ေက်ာက္ေဆာင္ေတြ
သဲေသာင္ၿဖစ္ခဲ့တာမသိေသးဘူး

လူေတြမ်က္ႏွာေပၚကအၿပံဳးေတြကုိ
ေသေသခ်ာခ်ာနားမလည္ပဲ
လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကုိခ်စ္တယ္လုိ႔
ကေယာင္ကတမ္းထေအာ္တတ္ေသးတယ္

အခုေတာ့
ေခြးအတစ္ကာင္ရဲ႕အိပ္မက္မွာ
အထီးက်န္ေဆာင္းညေတြသာ
ရွည္လ်ားေအးစက္ခဲ့ေတာ့
အိမ္ေငြေႏြးေႏြးအိပ္ယာေလးကုိတပ္မက္
လူ႔ဘ၀ကုိေရာက္ခဲ့ၿပီးမွ
လူအၿဖစ္ကုိမရခဲ့ေလၿခင္းလုိ႔
ခပ္ညံ့ညံ့မုိးလႈိင္ညက
ေနာက္က်မွသိလုိက္ရတယ္အေမ….။

မုိးလႈိင္ည

က်မ္းစာ

လေရာင္ဟာ
ပုိက္ကြန္နဲ႔ၿငိေနသလုိမ်ဳိး
အခုေတာ့တစ္ေလာကလုံး
အေမွာင္ကၾကီးစုိးေနေပါ့

နံရံေလးဖက္ၾကားက
၀ုိးတ၀ါးနဲ႔ ကုိယ့္အရိပ္ကုိယ္ၿပန္ဖမ္းမိခဲ့

ငါ…ကုိအတၲနဲ႔ခ်ည္ေႏွာင္ထားမိရင္
ဘယ္ေတာ့မွမလြတ္ေၿမာက္ႏုိင္တဲ့
သယံဇာတေတြ
နက္ရႈိင္းလႊာေအာက္မွာနစ္ၿမဳပ္ေနခဲ့

နားစြင့္ထားလုိက္ပါ
ဘယ္အရပ္ကၿဖစ္ၿဖစ္
ခြပ္ေဒါင္းတြန္သံၾကားရၿပီဆုိ
မနက္ၿဖန္ေနၿခည္သစ္ဟာ
အေရွ႕အရပ္ကေနခြပ္ေဒါင္းေတြနဲ႔အတူ
ငါတုိ႔ဆီပ်ံသန္းလာမယ္

ေႏြးေထြးတဲ့မနက္ခင္းသစ္မွာ
ရွင္သန္ၿခင္းလည္းအသစ္ၿဖစ္မယ္…။

မုိးလႈိင္ည

ဆုံမွတ္အလြဲ

ခြဲခြာဖုိ႔ပဲလား….
ဆန္႔က်င္ဘက္ေက်ာခုိင္းသြားရင္ေတာင္
ကမၻာႀကီးလုံး၀န္းေၾကာင္းယုံၾကည္တဲ့ငါ့အတြက္
မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ၿပန္ေတြ႔ႏုိင္ေသးတာပဲ…
ၿဖဴစင္လြန္းတဲ့အၾကင္နာေတြနဲ႔
စိုက္ပ်ဳိးခဲ့တာေတာင္
ရိတ္သိမ္းခ်ိန္က်ေတာ့မွ
အၿမဲတမ္းအတြက္သူငယ္ခ်င္းဆုိေတာ့
ေကာင္မေလးေရ
အဲဒီမ်ဥ္းၿပိဳင္ကြာေ၀းမႈထဲ
ဟိုး အေ၀းက…
အင္ဖင္နတီဆုိတာကို ေမွ်ာ္ေငးမၾကည္႔ခ်င္ေတာ႔
ဆံုမွတ္အလြဲထဲက ခြဲျဖာထြက္လာတဲ႔
ငါတို႔ရဲ႕ေ၀းကြာမႈကို
သံေယာဇဥ္ႀကိဳးေတြနဲ႔သာ ခ်ည္ေႏွာင္ထားရစ္ေပါ႔
သကၠရာဇ္ေတြဟာ
အလြမ္းခ်ည္းသက္သက္ျဖစ္ခဲ႔ၿပီ…။

မိုးလႈိင္ည

ခ်စ္ၿခင္းဧ။္နတ္ဘုရားမဆီသုိ႔…

သခင္
ေနဧ။္အလင္းတုိ႔ဆြတ္ၿဖန္းၿပသ
ပန္းအလွတုိ႔သည္လည္းေကာင္း
အေရာင္ေတြၿခယ္လွယ္
ပန္းခ်ီပညာသည္တုိ႔ဧ။္
အလွတရားမ်ဳိးစုံအဖုံဖုံတုိ႔သည္လည္းေကာင္း
အကၽြႏု္ပ္ႏွလုံးသားကုိမထိပါးခဲ့ပါ…။

သခင္
ၿမတ္ႏုိးမႈကုိ အကၽြႏု္ပ္ရုိက်ဳိးခဲ့ရစဥ္ေတာ့
သခင့္ဆံႏြယ္စေတြက
ေလၿပည္ထဲမွာခုႏွစ္ေထြကလုိ႔
အဲဒီညမွာပဲ
နတ္ၿမင္းပ်ံေတြကတဲ့ရထားနဲ႔
လနတ္သမီးက
အကၽြႏု္ပ္အိပ္မက္မ်ားအေပၚ
ၿဖတ္သန္းသြားခဲ့တယ္…။

သခင့္
အလွဧ။္ဆြဲေဆာင္မႈက
ခုႏွစ္ၿပည္ေထာင္မင္းတုိ႔ဧ။္
ဓားခ်င္းခတ္သံလား…
အကၽြႏု္ရင္ထဲမွာေတာ့
သုိးတစ္အုပ္ၿဖတ္သန္းသြားေသာ
စမ္းေခ်ာင္းပမာ
သခင္ရယ္
အကၽြႏု္ပ္ ဘယ္လုိမ်ားေနရရွာမလဲ…

သခင္
မာယာဆုိတာအရည္ၿဖစ္ၿဖစ္
အေငြ႔ၿဖစ္ၿဖစ္အဆိပ္ၿဖစ္တတ္သည္ဆုိရင္
အကၽြႏု္ပ္ဧ။္ အသိတရားကုိ
အကၽြႏု္ပ္ ႏွလုံးသားမွ
ခံစားခ်က္မာယာမ်ားနဲ႔လွည့္စားသည္ကုိ
ခြင့္ၿပဳလုိက္ရမလား….သခင္။

သခင္
ၿမတ္ႏုိးတြယ္ငင္ခ်စ္ၾကင္မိသည့္အကၽြႏု္ပ္အား
အၿပစ္ေတာ္ၿမင္ရ်္မႏွစ္သက္ေလလွ်င္လည္း
လက္သုံးေတာ္ဓားနဲ႔
အကၽြႏု္ပ္ ႏွလုံးသားအားထုိးႏွက္ရ်္
ေသြးတုိ႔ကုိ သခင့္ဥယ်ာဥ္ထဲမွာၿဖန္းပက္ထားပါ…
မနက္ၿဖန္မနက္ေနအထြက္မွာေတာ့
အကၽြႏု္ပ္က သခင့္အတြက္
ပန္းအၿဖစ္နဲ႔ပြင့္ပါဦးမည္…။

မုိးလႈိင္ည

ညေနခင္းသတင္း

ပင္မလာအင္ဒါဆင္ရဲ႔ ရင္သားတစ္စုံေၾကာင့္
အထက္တန္းစား ကမၻာၾကီးပုိမုိ ပူေႏြးလာပုံရတယ္
ဟစ္တလာကုိ ဇာတ္လုိက္ထင္တဲ့ငနဲကထင္တယ္
မွန္ကြဲစေတြက ရင္ဖြင့္ၿပလုိက္ေတာ့
သူရဲေကာင္းတုိ႔ေခတ္ဆုိတာ
ကမၻာေပၚ မုိးၾကီးအၿပင္းအထန္ ရြာသြန္းေနတဲ့ေခတ္ကလား
ငါတုိ႔ ရုိးတြင္းၿခင္ဆီေတြဟာ
ပူေဆြးမႈတစ္၀က္ သတၠိတစ္၀က္နဲ႔
မုိးၾကိဳးထိမွန္ထားတဲ့ ေအာင္ပြဲရႏွလုံးသားေတြကုိ
စူပါမတ္ကက္ၾကီးေတြေရွ့ ေရာက္တဲ့အထိ
ထမ္းထုတ္လာၾကတယ္။
ယမမင္းရဲ့ ရက္(စ္)ေတာရန္႔ေတြထဲမွာ
ငါတုိ႔ဟာ ကဗ်ာအစုိဓာတ္နဲ႔ ႏုိးၾကားေနၾကတယ္။
ခြင့္လႊတ္တတ္တဲ့ လက္နဲ႔ ဓားကုိင္ထားသူ
အုိ အမွန္တရား
အလုပ္လက္မဲ့စက္ရုံေတြက
ဘာေတြထုတ္လုပ္လုိက္ပါသလဲ
ေသေနတဲ့မ်က္၀န္းေတြ
ကတုန္ကယင္လက္ေတြ
ဘိန္းစားတစ္ေယာက္ရဲ႔သမ္းေ၀မႈမ်ဳိး
ဒါေတြပဲ ၿဖစ္မွာေပါ့။
(၂၁)ရာစုကိုနမ္းၾကေတာ့မယ့္ အေလအလြင့္ေတြဟာ
သိပၸံပညာရဲ႔ေခြးသြားစိတ္ေတြၾကားမွာ ကပ္ပါရင္း
မ်ဳိးဆက္သစ္ကမ္းရုိးတမ္းေတြဆီ ဆုိက္ကပ္လာၾကၿပီ။
အစာအိမ္ေဟာင္းေလာင္း ေကာက္ရုိးေတြကေတာ့
ကမၻာ့ပတ္၀န္းက်င္က်င္ထိန္းသိမ္းေရးေန႔ကုိ
အူေတြအေခြလုိက္ဆြဲထုတ္ၿပီး က်င္းပခဲ့ေလတယ္။
ငါတုိ႔ အရုဏ္ဦးဟာ ငါးေသတၠာဘူးထဲမွာ ရွိလား
အခ်စ္ေရ
ငါတုိ႔ရဲ႕အရုဏ္ဦးဟာ ငါတုိ႔မစားရေသးတဲ့
ရက္လြန္ငါးေသတၠာဘူးထဲမွာ။ ။
မုိဃ္းေဇာ္

ေမြးေန႔

အမွတ္တရရွိေနၾကပါ
ေသၿခင္းတရားဆီသြားေနတဲ့ခရီး
အခုမုိင္တုိင္အမွတ္-၂၅
ေအာင္ၿမင္နာက်င္စြာၿဖတ္သန္းၿပီးစီး
သြားခဲ့ေပါ့...
မွားစရာရွိေတာ့မွားခဲ့တယ္
သြားစရာရွိေတာ့သြားခဲ့တယ္
အခုေတာ့
လမ္းခုလတ္မွာပဲ
ကုိယ့္ဒဏ္ရာေတြကုိ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိသရုပ္ၿပတင္ဆက္ရင္း
လူ႔ဘ၀ကုိမပ်င္းရေအာင္
ေလာကဓံရွစ္ပါးကုိ
ရာသီလုိက္မွီ၀ဲရင္း
ေမေမရယ္
ကၽြန္ေတာ္ဆုိးသြမ္းေနဆဲဆုိရင္ေတာင္
မလြတ္ကၽြတ္ေသးတဲ့ေတးသြားတစ္စနဲ႔
ေမေမ့ကုိတုိင္တည္ရြတ္ဆုိခဲ့ပါတယ္
ေမြးေန႔တဲ႔
ေမေမေပးခဲ့တဲ့ရွင္သန္ေနမႈပါပဲ...

မုိးလႈိင္ည

ေမွာ္သားမီးလွ်ံ

လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ေက်ာက္ထြင္းရာဇ၀င္
အပီၿပင္ဆုံးၿဖစ္ေစမယ့္
ေဟာဒီစကာလုံးမ်ားရဲ႕လမ္းမဟာ
ခံစားခ်က္ေတြကုိကုိယ္စားၿပဳဖက္တြယ္ခဲ႔
၉၀ လြန္လူငယ္ေတြဟာ
သူ႔ယဥ္ေက်းမႈမွာ ထြန္းကားခဲ့ဖူးတယ္။

ဖယ္ေပးလုိက္ၾကစမ္းပါ
မာန္နတ္ရဲ႔အတြင္းသားကုိ
လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲစားေသာက္ဖုိ႔အတြက္
ေမွာ္သားမီးလွ်ံ ခရီးထြက္သြားၿပန္ၿပီ။

ေမ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ေသဆုံးေနသူေတြရဲ႔
လမင္းကင္ဆာကုိကုစားဖုိ႔
ေမွာ္၀င္ေနတဲ့စကာလုံးေတြနဲ႔
သူကုိယ္သူအေလာင္ကၽြမ္းခံခဲ့တဲ့
ေမွာ္သားမီးလွ်ံ
ကာလနဲ႔အာကာသကုိပါ
ကူးစက္ေလာင္ကၽြမ္းေစခဲ႔ၿပီ…။

ေမွာ္သားမီးလွ်ံ=တာရာမင္းေ၀ (ကၽြန္ေတာ္ည့ံခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ပါအစ္ကုိ)

မုိးလႈိင္ည

ပူေဖာင္းကြဲသူ

ဟုိတုန္းကေတာ့ပူေဖါင္းေလးေတြလုိ ၿဖဴေမြ႔ပါးလ်ား
အဲဒီ ေႏြရာသီေလးကုိ ဘယ္သူမွခုိးမစားခဲ့ၾကဘူး။

ၿမိဳ႔ကေလးရဲ႔ရင္ဘတ္ကုိ ၾကယ္သီးဖြင့္ၿပီးၾကည့္လုိက္ရင္
တိမ္ေတြကုိဘယ္ေတာ့မွ တြန္းမလွဲတတ္တဲ႔ေကာင္းကင္
ၿမင္ရတယ္။

ေနာက္ေတာ့လည္း
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကၽြတ္ကၽြတ္ရြရြေ၀းကြာသြား
ဘ၀သံသရာဟာ သီခ်င္းထဲကလုိ
ရထားၾကီးမဟုတ္ေတာ့ဘူး
အကုိင္းခ်င္းမတူေပမယ့္ ဒီအတုိင္းပြင့္ၾကလိမ့္လုိ႔
ကၽြန္ေတာ္ထင္မွတ္မွားခဲ့။

ၿမိဳ႔ကေလးကုိသတိရမိတဲ့တစ္ေန႔မွာ
ကုိယ့္ကုိုိယ္ကုိ သတိမရတဲ့
နယ္လြန္သားေတြ ၿပန္လည္ဆုံေတြ႔ၾက
ေမေမရယ္
ပူေဖာင္းကုိမန္းမႈတ္သလုိ မႈတ္ခဲ့မိတဲ့အတြက္
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ၀လုံးတစ္လုံးစာ စိမ့္ၿပီးရွက္ခဲ့ရေပါ့။

အဲဒီမွာ
တခ်ဳိ႔ဟာ ရယ္သလုိေမာသလုိ အေမွာင္ပြက္ပြက္ထ
တခ်ဳိ႔က်ေတာ့လည္း
လိမ္မာပါးနပ္လြန္းတဲ႔ အလင္းတန္းၾကီး အၿမွီးႏွစ္ခြနဲ႔။

ေမေမ
အားလုံးက မမွားရေအာင္
ကၽြန္ေတာ္ကပဲ မွားေပးလုိက္ပါတယ္။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အဲဒီပူဖာင္းေလးကုိ အသစ္ၿပန္မႈတ္ဖုိ႔
နက္ၿဖန္ခါမွာၿမိဳ႔ကေလးဆီ
ကၽြန္ေတာ္ဆက္ဆက္ၿပန္လာမယ္….။

တာရာမင္းေ၀

ေမ်ာ္လင့္ဆဲအိပ္မက္

ရာစုသစ္မနက္ခင္းမွာ
ေမတၲာတရားဟာႏုိးထဖုိ႔မၿဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူးလား
လွ်ပ္စီေၾကာင္းပတ္လမ္းေပၚမွာက
စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ့ေၾကာင္ပ်င္းေတြ
ေမာ္နီတာကုိေငးရင္းနဲ႔
ခလုတ္တစ္ခုႏွိပ္မိတာနဲ႔အမိန္႔တစ္ခုက်လာမယ္
ခ်စ္ၿခင္းတရားနဲ႔စပ္ယွက္စရာမလုိတဲ့
ဖန္ေပါင္းေခ်ာင္ထဲကသေႏၶသားေတြ
စိတ္ရႈပ္ေထြးေနၾကသလား
နယူးေယာက္တံဆိပ္နဲ႔တီရွပ္ေအာက္မွာက
ဘာကုိမွမခ်က္လုပ္ရေသးတဲ႔
အစာအိမ္အသစ္စက္စက္တစ္လုံး
အာဖရိက ကေလးငယ္ေတြရဲ႔မ်က္၀န္းမွာ
ေပါင္မုန္႔ဆုိတာစားစရာဟုတ္မဟုတ္
မေသခ်ာဘူး...
မေမြးခင္ထဲကေသမိန္႔က်သလု
HIVပုိးကပါလာၿပီးသား
အုတ္နံရံတုိင္းမွာကက်ည္ေပါက္ရာခ်ည္းပါပဲ
ေဘဘီလုံေရွးေဟာင္းၿမဳိေတာ္ၾကီးကၿငီးတယ္
ရာစုသစ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိတာ
အႏူၿမဴစီမံကိန္းကုိယ္စီနဲ႔
လူခႏၶာကုိယ္ဟာခ်ိန္ကုိက္ဗုံးတစ္လုံးဆုိရင္
ငရဲက်သြားတဲ့ေကာင္းကင္ဘုံအတြက္
ငါတုိ႔ဆုေတာင္းပြဲက်င္းပရေတာ့မယ္...
ကမၻာေၿမၾကီးစစ္မက္ေဘးမွကင္းေ၀းပါေစ....။

မုိးလႈိင္ည

တကၠဆတ္ည

တစ္ညေတာ့
ရုန္႔ရင္းဆန္ခတ္ၿဖစ္ေနတဲ့
အဇၩတၱကုိရစ္သမ္ညွိဖုိ႕
တကၠဆတ္ဆုိတဲ႔ယမကာဆုိင္မွာ
ရိန္ဂ်ားတစ္ေယာက္လုိထုိင္မိခ်ိန္
ေၿခာက္လုံးၿပဴးမရွိေပမယ့္
အားလုံးရဲ႕အၾကည့္မွာ
ၿမင္းရုိင္းတစ္ေကာင္ရဲ႔မာနေတြရွိတယ္...
ၾကယ္ေတြကုိေက်ာက္ဆူးၾကိဳးနဲ႔ဆြဲခ်ေနတဲ့
တက္တက္ၾကြၾကြလူငယ္တစ္ေယာက္ရွိတယ္
ပေလတုိရဲ႔သမၼတႏုိင္ငံအေၾကာင္း
ေထာင္းလေမာင္းေၾကေအာင္
ရြတ္ၿပတတ္တဲ့အဘုိးအုိရွိတယ္
ၿပဴတင္းမေဖါက္ထားတဲ့နံရံကုိ
ေၿခကန္ဖုိ႔ၾကိဳးစားေနသူေတြရွိတယ္
ေပါင္မုန္႔နဲ႔၀ုိင္အတြက္
ေကာင္းကင္ဘုံနဲ႔အၿငင္းအခုန္လုပ္တတ္သူေတြရွိတယ္
အဲဒီညမွာ
ကြၽန္ေတာ္ကကုိယ္႔အတၠကုိယ္ၾကဳိးကြင္းပစ္ဖမ္းၿပီး
ေဒသထြက္၀ီစကီေသာက္ခ်လုိက္ေတာ့
ရာစုသစ္ကရင္ရုိးတေလွ်ာက္
ပူၿပင္းရွတစြာစီးဆင္းသြားခဲ့တယ္...။

မုိးလႈိင္ည
(မေဟသီမဂၢဇင္း၊ဇန္န၀ါရီ၊၂၀၀၇)

ကဗ်ာကုိဘာသာစကားဖြဲဆုိလုိ႔မရတဲ့အခါ

ကင္းဘတ္စေပၚအေရာင္ေတြပက္ခ်လုိက္ဖုိ႔က
ထုေတြထည္ေတြမ်ဥ္းေတြ
ငါဘယ္လုိ႔မွနားမလည္ႏုိင္တဲ့
ကာလာသီ၀ရီေတြ...
ခံစားခ်က္ကုိလမ္းဆုံလမ္းခြေတြမွာ
ေပါက္ကြဲေအာ္ဟစ္ဖုိ႔
ဒါဒါေတြေလာက္လည္းငါမရဲရင့္ဘူး

ၿမင္ၿမင္သမွ်အတုအေယာင္ေတြၾကား
ငါ့ကုိအႏွစ္သာရတစ္ခု
အစစ္အမွန္တစ္ခုေလာက္ေၿပာၿပစမ္းပါ
ေဖေဖာ္၀ါရီ
မင္းရင္ထဲကအမွန္တရားတစ္ခု
မင္းႏႈတ္ခမ္းကဖြင့္အန္ဖုိ႔ခက္ခဲေနလား
အက်ဳိးအၿမတ္အတြက္
မင္းတုိ႔ကမခ်စ္ပဲလည္းအတူေနလုိ႔ရတယ္
အဆင္မေၿပရင္လမ္းခြဲဖုိ႔လည္း၀န္မေလးဘူး

မင္းတုိ႔အားလုံးက
ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းထားတဲ့
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကုိမကုိးကြယ္ပဲ
မင္းတုိ႔ဖန္ဆင္းထားတဲ့ေငြေၾကးကုိ
ကုိးကြယ္တယ္
မင္းတုိ႔အားလုံးဘာသာမဲ့ေတြခ်ည္းပဲ

ၿပီးဆုံးေတာ့ငါကပဲအားလုံးကုိ
ခြင့္လႊတ္ေပးရမလား
ရုိးသားၿဖဴစင္မႈေတြနိဂုံးခ်ဳပ္အဆုံးသတ္သြားတဲ့အခါ
စကားလုံးေတြကခံစားခ်က္ကုိ
အၿပည့္အ၀မေဖာ္ၿပႏုိင္တဲ့အခါ
ငါ ကဗ်ာကိုဘာသာစကားနဲ႔မဖြဲ႔ဆုိခ်င္ေတာ့ဘူး..။

မုိးလႈိင္ည