သံုးေပ တစ္ကုိက္ဆုိေတာ့
ႏွစ္ကုိက္စာေလာက္ ငါ့ကုိ ေၿမေနရာ
က်ယ္က်ယ္ေလး ေပးစမ္းပါ..
လူတစ္ေယာက္မွာ ေၿမဘယ္ေလာက္လုိမလည္း
ေနမ၀င္ခင္ ထိေတာ့ ေလွ်ာက္မိသမွ် ကုိယ္ပုိင္မယ္
ေတြးသလုိ..
ငါကုိ.. ဘယ္ေခၚသြားေနတာလည္း..
ဒီထက္ၿမန္ၿမန္သြားလည္း ဒီထက္ေ၀းေ၀းမေရာက္ဘူး..
လူတစ္ေယာက္မွာ ေငြဘယ္ေလာက္လုိမလည္း..
ကာလတန္ေၾကးေတြနဲေတာင္
ဘယ္လုိမွအေရာင္းအ၀ယ္မၿဖစ္ဘူး..
အိမ္အၿပင္မွာ အကုန္ေစ်းက်တယ္
အိမ္ထဲမွာ လူေတြအကုန္က်ေစ်းမိ
အေရာင္းထုိင္းတဲ့ေန႔ေတြမွာ…
ကုိယ္ပုိင္အက်ပ္အတည္းေတြၿပဳိင္ေနၾကတာနဲ႔…
အခုေၿမယာေတြလည္း ရွားသြားၿပီ
ေရတြက္စရာ ေငြေၾကးလည္းပါးသြားၿပီ…
မသိလုိက္မသိဘာသာ
ငါလည္းဘာၾကာေတာ့မွမုိ႔..
အလြန္ဆုံးခံသုံးလေပါ့..
ဘာေဆးမွမတုိးတာကုိက ကုသုိလ္ထူးလုိလုိ ဘာလုိလုိ
ေ၀ဒနာတစ္ခုအၿပီးမွာ ေနာက္ထပ္
ေ၀ဒနာတစ္ခုဆက္တယ္
ငယ္ငယ္ကလုိ အသက္ရႈမ၀ေတာ့ဘူး…
အဆုတ္တစ္ဖက္ကြၽမ္းသြားၿပီ..
ေလေတြကအသက္ရႈရပ္လုိ႔..
ေၿမႏွစ္ကုိက္ေလာက္ ငါ့ကုိေပးပါ..
နားေအးပါးေအး လဲေလ်ာင္းခ်င္လုိ႔…။
မုိးလႈိင္ည
Ma lote par nae own lay moe yal.., Kabyar twe arr ya aung phat par ya zay own..! :)
ReplyDeleteဘဝသရုပ္ေဖာ္ကဗ်ာေတြလည္း ဖတ္သင့္ေရးသင့္တာမွန္ေပမဲ့.....
ReplyDeleteတနယ္တေက်းမွာ အစစအရာရုန္းကန္ေနရျပီး
။။။။။။စြန့္ပစ္ျခင္းခံရသူေတြအတြက္ၾကေတာ့...
မဖြင့္နဲ့မဖတ္နဲ့လို့ေျပာမွာေပါ့
ဆြဲငင္အားတစ္ခုေၾကာင့္လာေနရတာပါ...
ဒီကဗ်ာဟာေရးသူရဲ့ဖန္တီးခ်က္ျဖစ္သလုိ
ကဗ်ာဖတ္သူကလည္းေရးသူနဲ့တထပ္ထဲၾကပါေစ...
သခၤါရေတြနဲ႔ လူသားေတြပါ အမ်ားစုက ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္တာ ဘာျမန္းမသိၾကဘူး
ReplyDeleteကဗ်ာေတြဆက္ေရးဖို႔ အသက္ရွင္ပါအံုးဗ်ာ
ကဗ်ာေတြေမွ်ာ္ျပီး အသက္ရွင္ဖို႔ ဆုေတာင္းတာထက္
အသိေတြနဲ႔ လူသားတစ္ေယာက္ ကို တန္ဖိုးထားတာက ပိုမွန္မယ္ထင္ပါတယ္
ေဆးလိပ္ေတြက်ပ္က်ပ္ေသာက္ေနလို႔ကေတာ့.... ကိုမိုးၾကီး ကဗ်ာထဲကလို အဆုတ္တျခမ္းက်ိမ္းေသကၽြမ္းလိမ့္မယ္.... ေျမႏွစ္ကိုက္စာေလာက္ကေတာ့ မီးခ်စ္ ပို၀ယ္ထားလို္က္ပါ့မယ္... :P
ReplyDelete