ကၽြန္ေတာ့္ အလြမ္းေတြက တကူးတကနဲ႔
လွမ္းေလွ်ာက္သြားလုိ႔မရႏုိင္တဲ့
ေဟာဟုိက
က်ဲက်ဲေတာက္ ေႏြရာသီထဲမွာ (99)
သစ္ေၿခာက္ပင္ေတြက ပုိလုိ႔အုိစာတယ္
တံလွ်ပ္ေတြကလည္း..
တေငြ႔ေငြ႔လႈိင္လုိ႔...
ေမြးရပ္ေၿမကုိၿပန္ခ်င္တဲ့စိတ္ကူးေတြ
ယုိင္နဲ႔ေနဆဲေလ…
ေမတၱာတရားေတြရဲ႕
Soft power ရနံ႔ ကြန္ကရစ္ထုထည္ဆီေတြက
မရႏုိင္ဘူးေလ..
အေနေတြေ၀းၿပီးမွ ေသြးေတာင္းတဲ့
အလြမ္းေတြနဲ႔…
ကၽြန္ေတာ္ အခု တစ္ဘ၀စာေႏြရာသီရဲ႕
ဗဟုိခ်က္ထဲေရာက္ေနတယ္
ရင္ထဲကုိ အပူဟပ္ရင္
ဘယ္လုိေအးၿမမႈနဲ႔ကာကြယ္ရမလည္း
အဲယားကြန္းခန္းထဲမွာ မြန္းက်ပ္ဖူးတယ္
အိပ္မက္တစ္ဆုံးလွမ္းေတြးရင္ေတာင္
ငယ္ဘ၀က ယူဇနာတစ္ေထာင္ေ၀းသြားၿပီ…
ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တဲ့ေနရာက လွည့္ၿပန္ပါမယ္
အိမ္ၿပန္လမ္းေပၚမွာ
ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကလုိ မေပ်ာ္တာေတာ့
၀န္ခံခဲ့ရတယ္… အေမ..။
မုိးလႈိင္ည
No comments:
Post a Comment