Thursday, August 7, 2008

၂၆ ခါတိတိ လူပါး၀တယ္


မိုးလႈိင္ညဆိုတဲ့ေကာင္
၂၆ ခါတိတိ လူပါး၀တယ္
ဘ၀ ဘ၀ သီခ်င္းလည္း မဆိုပါပဲ
သူ႔ဘ၀ကို သူျပန္ျပန္ဆဲတတ္ေသးတယ္
ငါ့ကိုက မွားတာပါ ...
ဒီလိုေကာင္ကို ကဗ်ာဆရာျဖစ္ေစခဲ့တယ္
ျမဳပ္ေကာ
ဒီေကာင့္ကို ေမြးမိလို႔ သူ႔အေမကေတာ့ နာ႐ွာေရာ့မယ္
ငါ့သား လူ၀ါးမ၀တတ္ဘူး ... လူၾကားမွာ လူညပ္မယ္
တူေသာ လက္ေတြနဲ႔ပဲ ကမ္းလင့္လို႔ႀကိဳေပါ့ကြယ္
မတပ္ဘူး
သူ႔ေနရာ၀ပ္က်င္းထဲက လူျပည္႐ြာက အပ္တစ္စင္းကို
ျဗဟၼာမင္း ဦးေခါင္းနဲ႔တိုက္တဲ့ေကာင္
အဲဒီေကာင္ေပါ့ မိုးလႈိင္ညဆိုတဲ့ေကာင္ေလ
ႏွစ္ခ်ဳိ႕ေနတဲ့ ေကာ္ဖီအိုအိုတစ္ခြက္ကို
ခပ္ေခ်ာေခ်ာခပ္လွလွေကာင္မေလးရဲ႕ လက္ေတြနဲ႔ေတာင္ လဲ .. တယ္
ၿပီးေတာ့လည္း ေျပာျပန္ေသးေပါ့ မိန္းမေတြကို ငါမယံုဘူးတဲ့ေလ
ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ ပံုျပင္မမွတ္ပါဘူး
ေလာကကို သူမ်က္ႏွာအပ်က္မခံဘူးတဲ့
ကဗ်ာဆရာဆိုတဲ့ နာမည္ လာလာ မတပ္ၾကပါနဲ႔
ကေလာင္သြားပ်က္တယ္
အာကြာ ဒီေကာင္ကလည္း မိုးထဲေလထဲမွာမွ လာၿပီး ေမြးရတယ္လို႔
ငါ့ကို အလုပ္႐ႈပ္ေအာင္
ေတာ္ၿပီေဟ့ေကာင္ ဒီေလာက္ပဲ ....

ကုိၿဖဳိး

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...