Friday, March 27, 2009
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔သူမ
သူမက
western park ကဘဲကင္ကုိ
အာသီသရွိတဲ့အခ်ိန္
ရပ္ကြက္ထိပ္က ၀က္ေဂါင္းသုပ္ေတာင္
ကၽြန္ေတာ္၀ယ္မေကၽြးႏုိင္ခဲ့ဘူး...
နင္မဲဖုိးေတြမေပးတာသုံးရက္ရွိၿပီ
အေသးစားၿပန္ေပးဆြဲမႈေတြ
ငါစိတ္မ၀င္စားဘူး...
နင္ေတာ္ေတာ္အၾကင္နာကင္းမဲ့တာပဲ
တစ္ခါလာလည္း ပုိက္ဆံ
တစ္ခါလာလည္း ပုိက္ဆံနဲ႔
နင္လည္း ဘာထူးလဲ
ၾကမ္းခင္းေစ်းဘယ္ေလာက္လဲပဲေမးေနတာ
ဒီေခတ္ၾကီးထဲမွာ
ငါလည္း ဖရီးကစ္ေတြ၀င္ေအာင္ကန္မသြင္းတတ္ဘူး
ငါ့ေၿခသလုံးၾကြက္သားက
ေပါင္သန္းႏွစ္ဆယ္တန္တယ္လုိ႔
နင္ကုိၾကြား၀ါၿပီးခ်စ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး
ဘယ္အခ်ိန္ႏႈိးေမးေမး
ငါ့သန္းေခါင္ယံအေတြးေတြထဲမွာ
နင္ရွိတယ္...
နင္ငါ့ကုိမသိေတာ့တဲ့အခ်ိန္ေတာင္
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲမွာနင္ရွိတယ္...
တူညီတဲ့အခ်စ္ကုိ
လႊဲေခ်ာ္ခဲ့ရတဲ့အိပ္မက္ထဲမွာ
ငါခ်စ္ခဲ့တယ္...
နင္နဲ႔ငါထားခဲ့ရတဲ့
ေန႔စြဲေတြမ်ားစြာထဲမွာ
ညီမေလးရယ္စာနာတတ္တဲ့
ႏွလုံးသားကုိယ္စီရန္ၿဖစ္လုိ႔ေနခဲ့တယ္...
မုိးလႈိင္ည
Thursday, March 26, 2009
ငါတုိ႔အားလုံးဟာ ေခ်
ေခ် ဦးထုပ္ကုိေဆာင္းတယ္
ေခ်ေဂြဗားယားတီရွပ္နဲ႔
ေခ် လုိစီးကရက္ကုိခဲလုိ႔
ေခ် လုိပဲ ကဗ်ာရြတ္တယ္…
ငါတုိ႔လက္ထဲမွာက keyboard
ဒါဟာေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတာ…
ေဆာင္းရာသီနန္းေတာ္ကုိသိမ္းပုိက္ဖုိ႔
ေရတပ္သေဘာၤေပၚက အေၿမာက္သံ
ငါ့နားထဲ ခုထိတဆတ္ဆတ္ညံတုန္းပဲ
လြတ္လပ္ေရးေၾကၿငာစာတမ္းကုိ
ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္က အတည္ၿပဳလုိက္တဲ့အထိ
ေၿမာက္အေမရိကတုိက္မွာ
စစ္သေဘာၤတစ္စီးမွမရွိဘူး….
အဲဒီလုိနဲ႔ ကမာၻမွာေတာ္လွန္ေရးေတြရွိခဲ့တယ္…
`လူဆုိတာေတာ္လွန္ေရးလုပ္ရတယ္…
ဖိႏွိပ္သူေတြကုိတြန္းလွန္တာဟာ တရားမွ်တမႈပဲ…´
ဘာတစၥတာရဲ႕ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ
ဖီဒယ္ရဲ႕ ရဲရဲေတာက္စကား…။
`အနီးကပ္ဆုံးရန္သူကုိ ရွာၿပီးတုိက္´
ေရႊတိဂုံေၿခေတာ္ရင္းမွာ
သခင္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ဂႏၱ၀င္စကား
ငါတုိ႔ၾကားနာေနဆဲ
ဟႏိြဳင္းမွာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ပါရီမွာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ေတာ္လွန္ေရးသမားဟာ
ဖိႏွိပ္မႈေတြကုိတြန္းလွန္ေနရမယ္လုိ႔
ဟုိခ်ီမင္းေတြးခဲ့သလုိ
အခုငါတုိ႔
ငရဲၿပည္အထိ အၿမန္လမ္းမ
ေဖာက္လုပ္ၿပီးစီးသြားၿပီ
နပုိလီယန္နဲ႔
အဆင္းဘီးတပ္ေပးဖုိ႔ပဲက်န္ေတာ့တာ…။
မုိးလႈိင္ည
Wednesday, March 25, 2009
ခင္ဗ်ားအခုဘာလုပ္ေနတာလဲ?
ကၽြန္ေတာ္ကဗ်ာေရးေနတယ္…
အဲဒီလုိေၿပာရင္…
`ခင္ဗ်ားေရးေနတာ ကဗ်ာလားဆုိတဲ့´ ေမးခြန္းက
ကုိယ့္ရင္ဘတ္ကုိၿပန္ၿပန္ေဆာင့္တယ္
လက္လႈပ္လႈပ္ ေၿခလႈပ္လႈပ္
အလုပ္ၿပဳတ္တာကအစ
စစ္ေၾကၿငာတာအထိ…
ခင္ဗ်ားစကားလုံးေတြနဲ႔ ထည့္ထည့္လႈပ္တယ္…
ကဗ်ာဟာ စက္ရုံကထြက္သလုိ
ပုံစံတူ ဒလေဟာနဲ႔
ေလာင္းကစားသမားဆန္ဆန္
ေငြေမ်ာရင္ေငြနဲ႔လုိက္
ကဗ်ာေမ်ာရင္ ကဗ်ာနဲ႔လုိက္လုိ႔
ခင္ဗ်ားအႏုပညာကုိ အဖတ္ဆယ္္လုိ႔ရႏုိင္ပါ့မလား…
အဲဒီေမးခြန္းတခ်ဳိ႕နဲ႕
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိၿပန္တုိက္ခုိက္မိတဲ့ည
ကၽြန္ေတာ္ကဗ်ာေရးလုိ႔မရေတာ့ဘူး…
ဒါေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာကုိ အေသအခ်ာေရးေနတာပါ…။
မုိးလႈိင္ည
အဲဒီလုိေၿပာရင္…
`ခင္ဗ်ားေရးေနတာ ကဗ်ာလားဆုိတဲ့´ ေမးခြန္းက
ကုိယ့္ရင္ဘတ္ကုိၿပန္ၿပန္ေဆာင့္တယ္
လက္လႈပ္လႈပ္ ေၿခလႈပ္လႈပ္
အလုပ္ၿပဳတ္တာကအစ
စစ္ေၾကၿငာတာအထိ…
ခင္ဗ်ားစကားလုံးေတြနဲ႔ ထည့္ထည့္လႈပ္တယ္…
ကဗ်ာဟာ စက္ရုံကထြက္သလုိ
ပုံစံတူ ဒလေဟာနဲ႔
ေလာင္းကစားသမားဆန္ဆန္
ေငြေမ်ာရင္ေငြနဲ႔လုိက္
ကဗ်ာေမ်ာရင္ ကဗ်ာနဲ႔လုိက္လုိ႔
ခင္ဗ်ားအႏုပညာကုိ အဖတ္ဆယ္္လုိ႔ရႏုိင္ပါ့မလား…
အဲဒီေမးခြန္းတခ်ဳိ႕နဲ႕
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိၿပန္တုိက္ခုိက္မိတဲ့ည
ကၽြန္ေတာ္ကဗ်ာေရးလုိ႔မရေတာ့ဘူး…
ဒါေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာကုိ အေသအခ်ာေရးေနတာပါ…။
မုိးလႈိင္ည
Saturday, March 21, 2009
ဂ်ဳံးနီ
ဂ်ဳံးနီ
ငါအရက္မူးျပန္လာတိုင္း ျပန္လာတိုင္း
ငါ့အရက္နံ႔ကို မင္းႀကိဳဆိုေနက်၊
လူေတြဟာ
သူတို႔ေသာက္တဲ့ေရကို သူတို႔ႏွာေခါင္း႐ႈံ႔ေနက်၊
လူေတြဟာ
သူတို႔ေဆာက္တဲ့ အေဆာက္အအံုကို သူတို႔သည္းၿငီးမခံႏိုင္ၾကဘူး
မင္း ငါ့အရက္နံ႔ကို ပ်ဴပ်ဴငွာငွာ လက္ခံေနက်
အရင္သမား ငါ့ကိုအသိအမွတ္ျပဳေနက်
ဂ်ဳံးနီ
ငါစိတ္အခန္႔မသင့္ရင္ေလ
မင္းကိုယ္ေပၚ ငါ့ေျခေထာက္ေတြေရာက္ေနက်
ငါ့ေဒါသက
ဘာမွမဆိုင္တ့ဲ မင္းကိုယ္ေပၚ
ငါ့ေျခေထာက္ေတြ ေရာက္ေနက်၊
နာလြန္းလို႔ မင္းေအာ္လိုက္ရင္ေတာင္
မင္း
ငါ့ေျခေထာက္ေတြ အားနာေနက်
ဂ်ဳံးနီ
မင္းအင္အားကုန္သံုးၿပီး ခုန္ေပါက္ေျပး၀င္လာ
အၿမဲတမ္း ငါ့ကိုႀကိဳတာ
တာ၀န္အရလို႔ မင္းစိတ္မွာ မထားမရွိတာ
ငါျမင္ရ
ငါရခဲ့တယ္။
ဂ်ဳံးနီ
ငါမင္းကို အသားေကာင္းေကာင္း မေကြၽးခဲ့ဖူးဘူး။
တစ္ခါတစ္ရံေတာ့
ငါ့စိတ္ေကာင္း၀င္ေနမႈဟာ
ေခ်ာကလက္ေလးေတြအျဖစ္ မင္းစားရပါတယ္။
ဂ်ဳံးနီ
ငါမွတ္မိတယ္
မင္း ေျမႀကီးကို တူးတူးၿပီးေဆာ့တတ္တာေလ
ငါ သိပ္ၾကည္ႏူးတဲ့ ႐ႈခင္းေလးေပါ့
ငါက
မင္းေရွ႔ကိုေက်ာ္ၿပီး ခဲလံုးေလးေတြ ပစ္တယ္ေလ
ဂ်ဳံးနီ
ေလတဟူးဟူးထန္ေနတုန္းက
မင္းႏႈတ္သီးကိုေရွ႔ပစ္ၿပီး
တအူးအူးတအုအုနဲ႔ မင္းအူျမဴးေနတာ
ငါဒုတ္နဲ႔ လိုက္႐ိုက္ေတာ့
မင္းေၾကာက္ဟန္ေဆာင္ၿပီး ထြက္ေျပးတာ၊
ဂ်ဳံးနီ
မင္းကိုယ္ ၀၀ဖီးဖီးႀကီးနဲ႔
ငါ့ကို ေဆာင့္ေဆာင့္တိုးေ၀ွ႔ေနက်ေလ
ငါလက္ေဖ်ာက္ တစ္ဖ်စ္တီးလိုက္ရင္
မင္းလိုက္လိုက္ ဟီဟီေနက်
ငါက မာန္မဲလိုက္တဲ့အခါ
မင္းလွ်ာႀကီးနဲ႔ငါ့ကို ျမန္ျမန္လ်က္တယ္
ငါက လိုလားတဲ့အခါ
မင္းေက်ာေတြ ပြတ္ပြတ္ေပးေနက်
ဂ်ဳံးနီ
ငါ အခုခါ
အဲလိုမ်ဳိး မာန္မဲအရသာခံခ်င္တယ္၊
ဂ်ဳံးနီ
မင္းမ်က္လံုးမွာ
ငါ့ေမတၱာကို မြတ္သိပ္ေၾကာင္းျပေနက်အေရာင္
ငါခု ဒါကို မင္းလိုမြတ္သိပ္ေနၿပီ။
ဂ်ဳံးနီ
မင္းမွာ အသည္းႏွလံုးရွိတာ ငါသိပါၿပီ။
ဂ်ဳံးနီ
ငါဘယ္ေလာက္ ရက္စက္သလဲကြာ
မုန္႔ပဲသေရစာေလး မင္းကိုေကြၽးတာေတာင္
မုန္႔ကေလးမင္းကိုေျမႇာက္ျပၿပီး
ဖုန္ထဲပစ္ခ်လိုက္တာ
ဖုန္ထဲက်ေနတဲ့ မုန္႔ကေလးကို
မင္း စိတ္မာနမထားဘဲ
မင္းႏႈတ္သီးနဲ႔ ထိုးဟပ္ပစ္လိုက္တာ
(တကယ္ေတာ့
ေမတၱာဆိုတာ ဖုန္ထဲကမုန္႔ကေလးပါလားလို႔
ငါမသိလိုက္ခဲ့ဘူးကြယ္၊)
ဂ်ဳံးနီ
မင္းေနေကာင္းရဲ႔လားကြယ္။
ဂ်ဳံးနီ
အိပ္ယာေပၚမွာ
ဘာမွမလႈပ္ႏိုင္တဲ့ မင္းသခင္
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္နဲ႔ေပါ့ မင္းကိုႏႈတ္ဆက္ခ်င္းရဲ႔
ငါ့ေနာက္ဆံုးထြက္သက္နဲ႔ပါ
ဂ်ဳံးနီရယ္။ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
ငါအရက္မူးျပန္လာတိုင္း ျပန္လာတိုင္း
ငါ့အရက္နံ႔ကို မင္းႀကိဳဆိုေနက်၊
လူေတြဟာ
သူတို႔ေသာက္တဲ့ေရကို သူတို႔ႏွာေခါင္း႐ႈံ႔ေနက်၊
လူေတြဟာ
သူတို႔ေဆာက္တဲ့ အေဆာက္အအံုကို သူတို႔သည္းၿငီးမခံႏိုင္ၾကဘူး
မင္း ငါ့အရက္နံ႔ကို ပ်ဴပ်ဴငွာငွာ လက္ခံေနက်
အရင္သမား ငါ့ကိုအသိအမွတ္ျပဳေနက်
ဂ်ဳံးနီ
ငါစိတ္အခန္႔မသင့္ရင္ေလ
မင္းကိုယ္ေပၚ ငါ့ေျခေထာက္ေတြေရာက္ေနက်
ငါ့ေဒါသက
ဘာမွမဆိုင္တ့ဲ မင္းကိုယ္ေပၚ
ငါ့ေျခေထာက္ေတြ ေရာက္ေနက်၊
နာလြန္းလို႔ မင္းေအာ္လိုက္ရင္ေတာင္
မင္း
ငါ့ေျခေထာက္ေတြ အားနာေနက်
ဂ်ဳံးနီ
မင္းအင္အားကုန္သံုးၿပီး ခုန္ေပါက္ေျပး၀င္လာ
အၿမဲတမ္း ငါ့ကိုႀကိဳတာ
တာ၀န္အရလို႔ မင္းစိတ္မွာ မထားမရွိတာ
ငါျမင္ရ
ငါရခဲ့တယ္။
ဂ်ဳံးနီ
ငါမင္းကို အသားေကာင္းေကာင္း မေကြၽးခဲ့ဖူးဘူး။
တစ္ခါတစ္ရံေတာ့
ငါ့စိတ္ေကာင္း၀င္ေနမႈဟာ
ေခ်ာကလက္ေလးေတြအျဖစ္ မင္းစားရပါတယ္။
ဂ်ဳံးနီ
ငါမွတ္မိတယ္
မင္း ေျမႀကီးကို တူးတူးၿပီးေဆာ့တတ္တာေလ
ငါ သိပ္ၾကည္ႏူးတဲ့ ႐ႈခင္းေလးေပါ့
ငါက
မင္းေရွ႔ကိုေက်ာ္ၿပီး ခဲလံုးေလးေတြ ပစ္တယ္ေလ
ဂ်ဳံးနီ
ေလတဟူးဟူးထန္ေနတုန္းက
မင္းႏႈတ္သီးကိုေရွ႔ပစ္ၿပီး
တအူးအူးတအုအုနဲ႔ မင္းအူျမဴးေနတာ
ငါဒုတ္နဲ႔ လိုက္႐ိုက္ေတာ့
မင္းေၾကာက္ဟန္ေဆာင္ၿပီး ထြက္ေျပးတာ၊
ဂ်ဳံးနီ
မင္းကိုယ္ ၀၀ဖီးဖီးႀကီးနဲ႔
ငါ့ကို ေဆာင့္ေဆာင့္တိုးေ၀ွ႔ေနက်ေလ
ငါလက္ေဖ်ာက္ တစ္ဖ်စ္တီးလိုက္ရင္
မင္းလိုက္လိုက္ ဟီဟီေနက်
ငါက မာန္မဲလိုက္တဲ့အခါ
မင္းလွ်ာႀကီးနဲ႔ငါ့ကို ျမန္ျမန္လ်က္တယ္
ငါက လိုလားတဲ့အခါ
မင္းေက်ာေတြ ပြတ္ပြတ္ေပးေနက်
ဂ်ဳံးနီ
ငါ အခုခါ
အဲလိုမ်ဳိး မာန္မဲအရသာခံခ်င္တယ္၊
ဂ်ဳံးနီ
မင္းမ်က္လံုးမွာ
ငါ့ေမတၱာကို မြတ္သိပ္ေၾကာင္းျပေနက်အေရာင္
ငါခု ဒါကို မင္းလိုမြတ္သိပ္ေနၿပီ။
ဂ်ဳံးနီ
မင္းမွာ အသည္းႏွလံုးရွိတာ ငါသိပါၿပီ။
ဂ်ဳံးနီ
ငါဘယ္ေလာက္ ရက္စက္သလဲကြာ
မုန္႔ပဲသေရစာေလး မင္းကိုေကြၽးတာေတာင္
မုန္႔ကေလးမင္းကိုေျမႇာက္ျပၿပီး
ဖုန္ထဲပစ္ခ်လိုက္တာ
ဖုန္ထဲက်ေနတဲ့ မုန္႔ကေလးကို
မင္း စိတ္မာနမထားဘဲ
မင္းႏႈတ္သီးနဲ႔ ထိုးဟပ္ပစ္လိုက္တာ
(တကယ္ေတာ့
ေမတၱာဆိုတာ ဖုန္ထဲကမုန္႔ကေလးပါလားလို႔
ငါမသိလိုက္ခဲ့ဘူးကြယ္၊)
ဂ်ဳံးနီ
မင္းေနေကာင္းရဲ႔လားကြယ္။
ဂ်ဳံးနီ
အိပ္ယာေပၚမွာ
ဘာမွမလႈပ္ႏိုင္တဲ့ မင္းသခင္
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္နဲ႔ေပါ့ မင္းကိုႏႈတ္ဆက္ခ်င္းရဲ႔
ငါ့ေနာက္ဆံုးထြက္သက္နဲ႔ပါ
ဂ်ဳံးနီရယ္။ ။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
Tuesday, March 17, 2009
အလုပ္ၿပဳတ္ၿပီ .. ဘာဆက္လုပ္မလဲ?
အိတ္ကပ္ထဲကုိငုံ႔ၾကည့္ေတာ့
ၿမန္မာေငြက်ပ္ ခုႏွစ္ေထာင့္ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္
(ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေခါင္းနဲ႔ ပုိက္ဆံေတြမပါ)
ေသခ်ာတာက မနက္ၿဖန္
မနက္ေစာေစာထစရာမလုိေတာ့ဘူး…
အခုညေနေစာင္းေတာ့
စမ္းေခ်ာင္းဘက္ဒုိးရင္ေကာင္းမလား
ဖုိးသူေတာ္ကုိပဲ ၀က္ၿမွီးမွာခ်ိန္းရင္ေကာင္းမလား…
မထူးပါဘူး ..ေနပူပါတယ္
နီးစပ္ရာ ဘီယာဆုိင္ထဲ၀င္
ေရႊပါတ္အေသးတစ္ၿပားမွာ
အာလူးေၾကာ္္နဲ႔ေကာက္၀ါးေနလုိက္တယ္…
မနက္ၿဖန္ သြားစရာအလုပ္မရွိေတာ့ဘူး
အေမရိကန္မွာ ဆယ႔္္တစ္သန္း
တရုတ္မွာက ႏွစ္ဆယ့္ေၿခာက္သန္းတဲ့
ငါတုိ႔ႏုိင္ငံမွာလည္း ငါကဘယ္ႏွေယာက္ေၿမာက္လည္း
အလုပ္လက္မဲ့ၿဖစ္သြားတာ…
ေတာ္ေတာ္ေတာ့စိတ္ပ်က္ဖြယ္အေနအထားပဲ…
မနက္ၿဖန္ေနၿမင့္ေအာင္မအိပ္မိဖုိ႔အေရးၾကီးတယ္
အေမသိရင္စိတ္ပူေနလိမ့္မယ္
အလုပ္သြားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရဦးမယ္…
အခုထက္ထိေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ
စိတ္မပ်က္မိေသးဘူး…
မနက္ၿဖန္မွာ မဖတ္ရေသးတဲ့ကဗ်ာေတြရွိတယ္…
မမက္ရေသးတဲ့အိပ္မက္ေတြရွိတယ္…
စီးပြားတက္ကပ္ၿပီးလုိ႔
စီပြားပ်က္ကပ္ဆုိက္တာ….
ဘာၿဖစ္လည္း
ဘဏ္လုပ္ငန္းေတြကုိကယ္တင္ဖုိ႔
ငါ့အိတ္ထဲကပုိက္ဆံေတြအကုန္သုံးပစ္မယ္…..။
(ဗုိလ္ခ်ဳပ္ပုံနဲ႔ပုိက္ဆံေတြမပါ)
မုိးလႈိင္ည
Monday, March 16, 2009
မပ်ံသန္းရဇုန္
ကုိယ့္အေတာင္ပံေတြကုိ
မယုံေတာ့ဘူး...
အေလွာင္ခံရၿပန္မ်ားေတာ့
ဘယ္ေတာ့မွပ်ံသန္းခြင့္မၾကဳံတဲ့ေကာင္းကင္
စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္ရင္ေတာင္
ခဏခဏပ်က္က်တယ္...
ေမေမ
ကၽြန္ေတာ္ကုိေမြးတဲ့ေန႔ကေနေရာင္ၿခည္ေတြေႏြးေထြးတယ္ဆုိ
တစ္သက္လုံးေလာင္မယ့္မီးကုိ
ဘယ္သူေတြရႈိ႕ခဲ့တာလည္း
အခုေတာ့အနာဂါတ္လည္းၿပာက်သြားၿပီ...
ရွင္စရာအသက္ကလြဲရင္
ေနာက္ထပ္ဘာမွမရွိေတာ့ပါ...
အေမ့ကုိရွိေနေစခ်င္တယ္
အေမ့ကုိ ရွိမေနေစခ်င္ေတာ့ဘူး
အဲဒီလုိ ဒိြဟေတြကကၽြန္ေတာ္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးပဲ...။
မုိးလႈိင္ည
မယုံေတာ့ဘူး...
အေလွာင္ခံရၿပန္မ်ားေတာ့
ဘယ္ေတာ့မွပ်ံသန္းခြင့္မၾကဳံတဲ့ေကာင္းကင္
စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္ရင္ေတာင္
ခဏခဏပ်က္က်တယ္...
ေမေမ
ကၽြန္ေတာ္ကုိေမြးတဲ့ေန႔ကေနေရာင္ၿခည္ေတြေႏြးေထြးတယ္ဆုိ
တစ္သက္လုံးေလာင္မယ့္မီးကုိ
ဘယ္သူေတြရႈိ႕ခဲ့တာလည္း
အခုေတာ့အနာဂါတ္လည္းၿပာက်သြားၿပီ...
ရွင္စရာအသက္ကလြဲရင္
ေနာက္ထပ္ဘာမွမရွိေတာ့ပါ...
အေမ့ကုိရွိေနေစခ်င္တယ္
အေမ့ကုိ ရွိမေနေစခ်င္ေတာ့ဘူး
အဲဒီလုိ ဒိြဟေတြကကၽြန္ေတာ္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးပဲ...။
မုိးလႈိင္ည
ရန္ကုန္
မေရာက္ဖူးခင္ကတည္းက
ငါမုန္းေနတဲ့ၿမဳိ႕ဟာရန္ကုန္ေပါ့
ငါအေရာက္ဖူးခ်င္ဆုံးၿမဳိ႕ဟာလည္း
ရန္ကုန္ပဲၿဖစ္ၿပီး…
ငါ့ေအာင္ၿမင္မႈကုိ အၿပည့္အ၀ရယူႏုိင္မယ့္ၿမဳိ႕လုိ႔
ငါယုံၾကည္ရာၿမဳိ႕ဟာလည္း
ရန္ကုန္ပါပဲေလ။
ရန္ကုန္ေရ… မိတ္ေဆြၾကီးေရ
မင္းရဲ႕ေၿမဆြဲအားေပၚမွာ
ငါရပ္တည္ခဲ့ပုံေတြကုိအမွတ္ရစြာနဲ႔
ခုလုိေရးမိပါရဲ႕။
နီးနီးေလးကုိ ေ၀းေ၀းၿဖစ္ေအာင္ေမာင္းပုိ႔တဲ့
ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ၾကီးရဲ႕ သုံးဘီးသမားေတြဟာ
ငါ့မုန္းတီးမႈကုိ
စတင္အတည္ၿပဳေပးလုိက္သလုိပါပဲ
ကုန္တုိက္ေအာက္မွာ
ေၿခာက္ကပ္ေနတဲ့ လင္းပုိင္အေသကုိ
ေဇာက္ထုိးဆြဲလုိ႔
အထဲက အဆီေတြတစ္စက္ၿပီးတစ္စက္က်
လင္းပုိင္ဆီထုတ္ၿပီးေရာင္းခ်ေနပုံဟာ
ငါမုန္းတဲ့
လူအေတြကုိ လွည့္ဖ်ားတဲ့
ရန္ကုန္ပါပဲေလ။
ရန္ကုန္ကုိ ငါမုန္းတယ္
ဘယ္အခ်ိန္ထိ မုန္းခဲ့သလဲဆုိရင္
သူ႔ကုိ ေမတၱာသက္၀င္မခ်စ္ခင္အထိေပါ့
ပညာရယ္ ၾသဇာရယ္ အသၿပာရယ္
တစ္ခုခုမပါရင္
ရန္ကုန္မွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ရပ္တည္ဖုိ႔ရာ
မၿဖစ္ႏုိင္ပါဘူး
မင္းနဲ႔ပက္သက္ၿပီး ဒီလုိ
ၾကားခဲ့ဖူးတယ္ ရန္ကုန္ေရ။
ရန္ကုန္ေရ
မင္းဟာေၿမြေပြးေတြကုိလက္ခံထားရသလုိ
ရႊ႕ံရုပ္ေတြကုိလည္း လက္ခံထားရရဲ႕
မင္းဟာဘဏ္တုိက္ၾကီးေတြကုိ လက္ခံထားရသလုိ
သူေတာင္းစားေတြကုိလည္း လက္ခံထားရရဲ႕
မင္းဟာ
ေရွးအဖုိးၾကီးမ်ားကုိလက္ခံထားရသလုိ
ကမာၻမွာအေတာ္ဆုံး ေမာ္ဒန္ကဗ်ာဆရာေတြကုိလည္း လက္ခံထားရေပရဲ႕
ညညဆုိ
ေၿမြေပြးေတြ ႏုိက္ကလပ္ကုိ တေရြ႕ေရြ႕တြားသြားၾက
ရႊ႕ံရုပ္ေတြက ပင္လယ္ထဲ ဒုိင္ဗင္ထုိးၾက
ေန႔ေန႔ဆုိ
ဘဏ္တုိက္ၾကီးေတြ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ၾက
ငရဲၿပည္သြားမယ့္လူေတြၾကိတ္ၾကိတ္တုိးလုိ႔
ေကာင္းကင္ဘုံသြားမယ့္ ဘတ္စ္ကားၾကီးေတြတစ္စင္းၿပီးတစ္စင္း
ထုိးဆုိက္လုိ႔
ေရွးအဖုိးၾကီးေတြက ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေတြဖတ္ၿပီး ၿပဳံးလုိ႔
ေအာ္- ရန္ကုန္
ညည ေဖာင္ပိတ္ခ်ိန္ေရာက္ရင္
မဟာဗႏၵဳလလမ္းေပၚ ငါေလွ်ာက္ရင္း
နီယြန္မီးေရာင္ေအာက္က
ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ရဲ႕ေလထုကုိရႈသြင္းရင္း
အခ်င္းစာတန္ ငါ့ေနာက္သုိ႔ဆုတ္ေလာ့ဆုိတဲ့
စာသားကုိ မဆီမဆုိင္ သတိရမိေပရဲ႕
ညထဲ
အမႈိက္ကား၀င္လာေတာ့
က်ီးကန္းေတြခုန္ဆင္းလာတဲ့ အခ်ိန္
လမ္းေဘးကေဖးဆုိင္မွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထုိင္လုိ႔
ဒီလုိနဲ႔
မင္းကုိငါ အေၾကာင္းၿပခ်က္မရွိဘဲ
ေမတၱာသက္၀င္မိတာပါ….။
ေနမ်ဳိး
“ ရန္ကုန္ ”
“ ရန္ကုန္ ”
လူၾကီးကေန ကေလး...ကေလးကေန ေခြးအထိ
အဆင့္အတန္းေတြ ခဲြျခားခံရတဲ့....ျမိဳ႕
ေနပူပူေအာက္က.....ရမၼက္ခိုး အတၱေတြေ၀ေနတဲ့
ရက္စက္မႈ သရဖူေဆာင္း
ျမန္မာျပည္ထဲက အေကာင္းဆံုး....ျမိဳ႕
မနက္ဆို လူေတြက ေခြးလို အလုပ္လုပ္ရျပီး
ညဆုိ ေခြးေတြက လူလိုေပ်ာ္ၾကတဲ့....ျမိဳ႕
လင္ကြန္း ေျပာတဲ့ အျမစ္ျပက္သြားတဲ့စနစ္ကို
တခုတည္းေသာ ထိန္းသိမ္းသူ အျဖစ္ ရွိေနတဲ့...ျမိဳ႕
အေယာင္အေယာင္ အမွားမွားနဲ႔
အဆင္းကို ဘီးတပ္ေပးတဲ့သူေတြ ေနၾကတ့ဲ....ျမိဳ႕
၂၁ ရာစုရဲ႕ ေခတ္အေနာက္က်ဆံုးနဲ႔
အယဥ္ေက်းဆံုး....ျမိဳ႕
ဒီျမိဳ႕မွာ ၾကီးျပီး....ဒီျမိဳ႕မွာ မေနေတာ့တဲ့သူေတြက
“ ရြာ ” လို႕ တင္စားခံရတဲ့ျမိဳ႕
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရန္ကုန္ကို ခ်စ္တယ္
ရန္ကုန္မွာပဲ ေနမယ္
ရန္ကုန္က ကၽြန္ေတာ့္ကို
အျမဲတမ္း ဆံုးမစရာေတြ ေပးတယ္
မျဖစ္နိင္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ ေျပာျပတယ္
မဆံုးနိင္တဲ့ ေတးသြားေတြနဲ႔ ကခိုင္းတယ္
လွပတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြ ၾကည့္ခိုင္းတယ္
အုံနာေၾကးနဲ႔ မိသားစု စား၀တ္ေနေရးအတြက္
အားတင္းလို႕ နင္းေနရတဲ့ ဆိုက္ကားသမား တစ္ေယာက္ရဲ႕ အျပံဳး
က်ဴရွင္လခနဲ႔ အိမ္စရိတ္အတြက္
ဆီပူခံေၾကာ္ေနရတဲ့ အေၾကာ္သည္ေတြနဲ႕
ေရခဲထုတ္ ၊ ဖရဲသီးစိပ္ ၊ ေရႊရင္ေအးသည္တိုရဲ႕
ရင္မေအးနိင္တဲ့ ေခါင္းေပၚက ဘ၀အေမာ
ရန္ကုန္ဟာ...ပေဟ႗ိဆန္တဲ့
စာအုပ္တစ္အုပ္လုိပါပဲ
သူ႕သေဘာကို ေနာေၾကရင္ အမွတ္မ်ားမ်ားရမယ္
ဆိုတဲ့ အတိုင္းပဲ
လူေတြကို လွည့္စားေနသလိုနဲ႔
လူေတြရဲ႕ ျပန္လွည့္စားျခင္းေၾကာင့္
ေခါင္းစဥ္အမ်ိဳဳးမ်ိဳး အတပ္ခံေနရတဲ့
ျမိဳ႕...........
ဆုိးသြမ္း
လူၾကီးကေန ကေလး...ကေလးကေန ေခြးအထိ
အဆင့္အတန္းေတြ ခဲြျခားခံရတဲ့....ျမိဳ႕
ေနပူပူေအာက္က.....ရမၼက္ခိုး အတၱေတြေ၀ေနတဲ့
ရက္စက္မႈ သရဖူေဆာင္း
ျမန္မာျပည္ထဲက အေကာင္းဆံုး....ျမိဳ႕
မနက္ဆို လူေတြက ေခြးလို အလုပ္လုပ္ရျပီး
ညဆုိ ေခြးေတြက လူလိုေပ်ာ္ၾကတဲ့....ျမိဳ႕
လင္ကြန္း ေျပာတဲ့ အျမစ္ျပက္သြားတဲ့စနစ္ကို
တခုတည္းေသာ ထိန္းသိမ္းသူ အျဖစ္ ရွိေနတဲ့...ျမိဳ႕
အေယာင္အေယာင္ အမွားမွားနဲ႔
အဆင္းကို ဘီးတပ္ေပးတဲ့သူေတြ ေနၾကတ့ဲ....ျမိဳ႕
၂၁ ရာစုရဲ႕ ေခတ္အေနာက္က်ဆံုးနဲ႔
အယဥ္ေက်းဆံုး....ျမိဳ႕
ဒီျမိဳ႕မွာ ၾကီးျပီး....ဒီျမိဳ႕မွာ မေနေတာ့တဲ့သူေတြက
“ ရြာ ” လို႕ တင္စားခံရတဲ့ျမိဳ႕
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရန္ကုန္ကို ခ်စ္တယ္
ရန္ကုန္မွာပဲ ေနမယ္
ရန္ကုန္က ကၽြန္ေတာ့္ကို
အျမဲတမ္း ဆံုးမစရာေတြ ေပးတယ္
မျဖစ္နိင္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ ေျပာျပတယ္
မဆံုးနိင္တဲ့ ေတးသြားေတြနဲ႔ ကခိုင္းတယ္
လွပတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြ ၾကည့္ခိုင္းတယ္
အုံနာေၾကးနဲ႔ မိသားစု စား၀တ္ေနေရးအတြက္
အားတင္းလို႕ နင္းေနရတဲ့ ဆိုက္ကားသမား တစ္ေယာက္ရဲ႕ အျပံဳး
က်ဴရွင္လခနဲ႔ အိမ္စရိတ္အတြက္
ဆီပူခံေၾကာ္ေနရတဲ့ အေၾကာ္သည္ေတြနဲ႕
ေရခဲထုတ္ ၊ ဖရဲသီးစိပ္ ၊ ေရႊရင္ေအးသည္တိုရဲ႕
ရင္မေအးနိင္တဲ့ ေခါင္းေပၚက ဘ၀အေမာ
ရန္ကုန္ဟာ...ပေဟ႗ိဆန္တဲ့
စာအုပ္တစ္အုပ္လုိပါပဲ
သူ႕သေဘာကို ေနာေၾကရင္ အမွတ္မ်ားမ်ားရမယ္
ဆိုတဲ့ အတိုင္းပဲ
လူေတြကို လွည့္စားေနသလိုနဲ႔
လူေတြရဲ႕ ျပန္လွည့္စားျခင္းေၾကာင့္
ေခါင္းစဥ္အမ်ိဳဳးမ်ိဳး အတပ္ခံေနရတဲ့
ျမိဳ႕...........
ဆုိးသြမ္း
ငါ ရင္မခုန္တဲ႔ ရန္ကုန္
တကယ္ေတာ႔ ငါလဲ
ရန္ကုန္သူပါပဲ
ဒါေပမယ္႔
ညစ္က်ယ္က်ယ္ လူတစ္ေယာက္
မဟုတ္တာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္...
ရန္ကုန္ကို ရင္မခုန္တဲ႔
ရန္ကုန္သူစစ္စစ္
အမွန္တရားကိုေတာ႔ ခ်စ္တတ္တယ္...
အဲဒါေၾကာင္႔လဲ
ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးေတြနဲ႔ ရန္ကုန္
ေနရတာ မလံုၿခံဳဘူး...
အတုိ အကပ္ အကြဲ အၿပဲေတြနဲ႔
ေဆးေရာင္စံုတဲ႔ ရန္ကုန္
စိတ္ကုန္ေနတာၾကာေပါ႔...
ဂလိုဘယ္ယဥ္ေက်းမႈထဲမွာ
ေပါေလာေမ်ာေနတဲ႔ ရန္ကုန္
တကယ္႔ကို မာယာဘံုပါပဲ...
ရန္ကုန္ရဲ႕ ၿမိဳ႕ျပညေနခင္းေတြက
အိပ္တန္းျပန္ငွက္တုိ႔ရဲ႕ ညည္းခ်င္းနဲ႔
ႏြမ္းလ်စြာ အသက္၀င္ေနၿမဲေပါ႔..
ပဥၥလက္ဆန္တဲ႔ အိပ္မက္ေတြနဲ႔
ရန္ကုန္ဟာ ျပဳစားတတ္တယ္...
မုသားေႏွာတဲ႔ အေျပာေတြနဲ႔
ရန္ကုန္ဟာ လူ႕အေၾကာနပ္တယ္...
ဒါေပမယ္႔လဲ
ဘာသာတရားအရေတာ႔
ရန္ကုန္ဟာ မခ်ိဳ႕တဲ႔ရွာပါဘူး
အခါႀကီးရက္ႀကီးေတြတုိင္း
တန္ခိုးႀကီးဘုရားေတြမွာ
လူေတြ အံုကာ၀ိုင္းလို႔...
ဒါဟာ
ဗုဒၶဘာသာတုိင္းျပည္ရဲ႕ ျပယုဂ္
ေရႊတိဂံုဘုရားဟာ
ရန္ကုန္သားေတြအတြက္
ခိုလႈံရာ ေအးရိပ္တစ္ခုေပါ႔...
ဒီတစ္ခုကလြဲ
ရန္ကုန္ဟာ ငါ႔အတြက္ေတာ႔
မက္စရာ နတၳိပါပဲ...
ဘယ္လိုပဲ ဆြဲေဆာင္ပါေစ
မင္းေပ်ာ္ေမြ႔တဲ႔ ရန္ကုန္
ငါ႔ကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ
ရင္မခုန္ေစဘူး သူငယ္ခ်င္းေရ...။
ဆုေ၀
ရန္ကုန္သူပါပဲ
ဒါေပမယ္႔
ညစ္က်ယ္က်ယ္ လူတစ္ေယာက္
မဟုတ္တာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္...
ရန္ကုန္ကို ရင္မခုန္တဲ႔
ရန္ကုန္သူစစ္စစ္
အမွန္တရားကိုေတာ႔ ခ်စ္တတ္တယ္...
အဲဒါေၾကာင္႔လဲ
ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးေတြနဲ႔ ရန္ကုန္
ေနရတာ မလံုၿခံဳဘူး...
အတုိ အကပ္ အကြဲ အၿပဲေတြနဲ႔
ေဆးေရာင္စံုတဲ႔ ရန္ကုန္
စိတ္ကုန္ေနတာၾကာေပါ႔...
ဂလိုဘယ္ယဥ္ေက်းမႈထဲမွာ
ေပါေလာေမ်ာေနတဲ႔ ရန္ကုန္
တကယ္႔ကို မာယာဘံုပါပဲ...
ရန္ကုန္ရဲ႕ ၿမိဳ႕ျပညေနခင္းေတြက
အိပ္တန္းျပန္ငွက္တုိ႔ရဲ႕ ညည္းခ်င္းနဲ႔
ႏြမ္းလ်စြာ အသက္၀င္ေနၿမဲေပါ႔..
ပဥၥလက္ဆန္တဲ႔ အိပ္မက္ေတြနဲ႔
ရန္ကုန္ဟာ ျပဳစားတတ္တယ္...
မုသားေႏွာတဲ႔ အေျပာေတြနဲ႔
ရန္ကုန္ဟာ လူ႕အေၾကာနပ္တယ္...
ဒါေပမယ္႔လဲ
ဘာသာတရားအရေတာ႔
ရန္ကုန္ဟာ မခ်ိဳ႕တဲ႔ရွာပါဘူး
အခါႀကီးရက္ႀကီးေတြတုိင္း
တန္ခိုးႀကီးဘုရားေတြမွာ
လူေတြ အံုကာ၀ိုင္းလို႔...
ဒါဟာ
ဗုဒၶဘာသာတုိင္းျပည္ရဲ႕ ျပယုဂ္
ေရႊတိဂံုဘုရားဟာ
ရန္ကုန္သားေတြအတြက္
ခိုလႈံရာ ေအးရိပ္တစ္ခုေပါ႔...
ဒီတစ္ခုကလြဲ
ရန္ကုန္ဟာ ငါ႔အတြက္ေတာ႔
မက္စရာ နတၳိပါပဲ...
ဘယ္လိုပဲ ဆြဲေဆာင္ပါေစ
မင္းေပ်ာ္ေမြ႔တဲ႔ ရန္ကုန္
ငါ႔ကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ
ရင္မခုန္ေစဘူး သူငယ္ခ်င္းေရ...။
ဆုေ၀
မိုးေတြလႈိင္ေနတဲ့ ရန္ကုန္
ရန္ကုန္မိုးေပါ့
႐ုတ္ခ်ည္းဆိုရင္ သည္းသည္းမည္းမည္း
ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ
၀ုန္း ...
၀ုန္း ...
၀ုန္း ...
ဒီလိုနဲ႔
ဒေရာနဲ႔ ေသာပါးမွာ
အေ၀းတစ္ေနရာကေန လြမ္းဖို႔
ရန္ကုန္ကို လမ္းခြဲတယ္ ...
ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာကို မွန္းၿပီး လြမ္းရတာေလာက္
ဘယ္အရာမွ ဖီလင္မလာေတာ့ဘူး
ခုလည္း မိုးေတြက လႈိင္ေနတုန္းလား ရန္ကုန္???
ကိုၿဖိဳး
႐ုတ္ခ်ည္းဆိုရင္ သည္းသည္းမည္းမည္း
ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ
၀ုန္း ...
၀ုန္း ...
၀ုန္း ...
ဒီလိုနဲ႔
ဒေရာနဲ႔ ေသာပါးမွာ
အေ၀းတစ္ေနရာကေန လြမ္းဖို႔
ရန္ကုန္ကို လမ္းခြဲတယ္ ...
ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာကို မွန္းၿပီး လြမ္းရတာေလာက္
ဘယ္အရာမွ ဖီလင္မလာေတာ့ဘူး
ခုလည္း မိုးေတြက လႈိင္ေနတုန္းလား ရန္ကုန္???
ကိုၿဖိဳး
Thursday, March 12, 2009
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ားကုိ ခ်စ္ေနတုန္းပဲရန္ကုန္"
( ရန္ကုန္ဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔ ေတြရဲ႕ အထင္ကရ ျမဳိ႕ေတာ္တစ္ခုျဖစ္ခဲ႔တယ္ ...။
ခုေတာ႔လဲဲ အလုုိ မတူပဲ ျမဳိ႕ေဟာင္း တစ္ခု အျဖစ္ေလွ်ာက်သြားပါျပီ သခၤါရ
တရားေၾကာင္႔ပဲ ထင္ပါ႔ရဲ႕ ....။
သူဟာ က်ေနာ္တုိ႔ ခႏၶာကုိယ္ ထဲက ေသြးေၾကာမၾကီး တစ္ေခ်ာင္းျဖစ္တယ္ ....။
က်ေနာ္တုိ႕ ေတြဟာ သူ႕ရင္ခြင္ထက္မွာ အခ်ိန္ကာလ အေတာ္မ်ားမ်ား ေပ်ာ္ပါး
ျမဴးတူး ခဲ႕ၾက ဘူးပါတယ္ ...။ ေခတ္ အဆက္ဆက္ ကအႏုပညာ သမားေတြက ရန္ကုန္ကုိ
အေၾကာင္းအရာ အမ်ဳိး မ်ဳိး အႏုပညာပုံသ႑န္ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႕ ဖြဲ႕ဆုိ
သီကုံးခဲ႔ၾကတယ္ ... ။
ခု ဒါဟာ က်ေနာ္တုိ႕အလွည္႔မွာ ရင္ဘတ္ထဲက ရန္ကုန္ကုိ အရွင္လတ္လတ္
ဆြဲထုတ္ျပလုိက္တာပါပဲ .......။ )
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ားကုိ ခ်စ္ေနတုန္းပဲရန္ကုန္"
အေပါစား မိတ္ကပ္ေတြ လိမ္းထားတဲ႔
မိန္းမပ်က္ တစ္ေယာက္လုိ အျပဳံးနဲ႔
ခင္ဗ်ားဟာ ခုထိ လွေနတုန္းပဲ ရန္ကုန္ ........။
ခင္ဗ်ား ရဲ႕ ဇရာ အေရးအေၾကာင္းေတြကုိ
မသိမသာ ဖုံးထားျပီး
ကုိယ္လုံးအလွ တမင္ေပၚေအာင္
ပါတိတ္အတု တစ္စုံနဲ႔
မံမီေကာင္ လုိ က်ပ္စည္းထားတဲ႔
ခင္ဗ်ား ကုိ
ရင္ခုန္ေနတုန္း ပဲ ရန္ကုန္ ........။
ျမစ္တခုမွ ေရ၂ခါ ခ်ုိဳးလုိ႔ မရေပမဲ႔
ခင္ဗ်ား ရင္ခြင္ထဲမွာ ေတာ႔
လူးအုိင္ထဲက ကၽြဲတစ္ေကာင္လုိ
စိန္ေျပနေျပ ကုိ ကူးခ်င္ေနေသးတဲ႕ေကာင္ပါ.......။
ျမီးေကာင္ေပါက္ မေလး ဝက္ျခံထသလုိ
ခင္ဗ်ား မွာလဲ က်င္းေတြခ်ဳိင္႔ေတြ ထလုိ႔....
လသာတဲ႔ ညေတြမွာ ျပသနာမရွိေပမဲ႔
လမုိက္ညေတြဆုိ ...
ခင္ဗ်ားက အက်ည္းတန္လြန္းတယ္ ရန္ကုန္ ......
ခင္ဗ်ားကုိ က်ေပ်ာက္တဲ႕ညေတြနဲ႕
က်ဳပ္ကုိယ္တုိင္ ေပ်ာက္သြားတဲ႔ ေန႔ေတြ
တေျဖးေျဖးသာ မ်ားလာတယ္
က်ဳပ္တုိ႔ ၂ ေယာက္ၾကား ဘာမွ မထူးျခားဘူး မဟုတ္လား....။
ေတာသူေလး ဒဂုန္ဘဝက
ခုန္ထလာတဲ႔ ရန္ကုန္ဟာ
၂၁ရာစု အလယ္ေခါင္မွာ
ဂလုိဘယ္ ဆန္ခ်င္ရွာသတဲ႕ေလ.....
မိတ္အင္ ခ်ုိင္းနားနဲ႔
ၾကီးထြားေနတဲ႔ ..ရန္ကုန္က
မီနီစကတ္ဝတ္ရ ...
ႏုိက္ကလပ္ တက္ရ...
ကုိရီးယား လုိႏႈတ္ဆက္ရ...
ႏွစ္သစ္ကူး ညစာစားပြဲေတြ က်င္းပရနဲ႕
သူ႕ခမ်ာ မအားရရွာပါဘူး.......။
ပ်ုိရြယ္စဥ္ လွေနတုန္းေတာ႔
ေဘာင္းဘီဝတ္ မုိးတိမ္ေတြ
တမုိးလုံးထိန္ေနေပမဲ႔
အရွိန္ကုန္ ရနံျပယ္ေတာ႔လဲ
စြန္႔ပယ္လုိက္ၾကတာပဲ မဟုတ္လား.....ရန္ကုန္
ခုမ်ားမေတာ႔ ရန္ကုန္ဟာ
၂၄ နာရီ မလင္းရွာတဲ႔
မီးဝါဝါေလးေတြကုိ ပန္းလုိပန္လုိ႔ .....
ဒုကၡသည္ ေတြေမြးဖြားရာ
မီးေနခန္းၾကီးကုိ ျဖစ္လုိ႔
ရွိသမွ် စုပ္ယူခံထားရလုိ႔
ၾကိတ္စက္ထဲက ထြက္လာတဲ႔
ေပ်ာ႔ဖတ္တစ္ခုလုိ
ျဖဴဖတ္ ၊ ျဖဴေလွ်ာ္ နဲ႔ .....
ကူးစက္ေရာဂါ သယ္ေဆာင္လာသူ တစ္ေယာက္လုိ
ခြဲျခားဆက္ဆံ ခံရရွာတယ္ေလ.............။
မြဲပ်ာပ်ာ ၊ေျခာက္ကပ္ကပ္နဲ႔
ေပါ႔ပ်က္ပ်က္ ရန္ကုန္........................
ေငြကုိ ဘုရားလုိ
ကုိးကြယ္ထားခဲ႔တဲ႔ရန္ကုန္.................
အေရာင္းျမွင္႔တင္ေရးပြဲေတြကုိ
လုိက္လုိက္ေငးေနရတဲ႔ရန္ကုန္..............
ရန္ကုန္မွာ ခ်က္တဲ႔မုန္႔ဟင္းခါးကုိ
ဧရာဝတီသားလုိ႔ ေျပာမွ
အေရာင္းသြက္ရွာတဲ႔ ရန္ကုန္..................
ရန္ကုန္သားေတြကုိ
ဘိလိယက္ လုိ ကစားခဲ႕တဲ႕ ရန္ကုန္...............
အဂၤလန္ေဘာသမားေတြကုိ
ပက္ပက္ စက္စက္ အားထားခဲ႔ တဲ႕ရန္ကုန္...........
သူကုိယ္သူ အေပါင္ထားျပီး
ဘဝတစ္ခုလုံး ေလာင္းတမ္း ကစားခဲ႔ရွာတယ္ .......
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ားကုိ
ခ်စ္ေနတုန္းပါပဲ ရန္ကုန္......................။
ဖုန္းျမင္႔
ခုေတာ႔လဲဲ အလုုိ မတူပဲ ျမဳိ႕ေဟာင္း တစ္ခု အျဖစ္ေလွ်ာက်သြားပါျပီ သခၤါရ
တရားေၾကာင္႔ပဲ ထင္ပါ႔ရဲ႕ ....။
သူဟာ က်ေနာ္တုိ႔ ခႏၶာကုိယ္ ထဲက ေသြးေၾကာမၾကီး တစ္ေခ်ာင္းျဖစ္တယ္ ....။
က်ေနာ္တုိ႕ ေတြဟာ သူ႕ရင္ခြင္ထက္မွာ အခ်ိန္ကာလ အေတာ္မ်ားမ်ား ေပ်ာ္ပါး
ျမဴးတူး ခဲ႕ၾက ဘူးပါတယ္ ...။ ေခတ္ အဆက္ဆက္ ကအႏုပညာ သမားေတြက ရန္ကုန္ကုိ
အေၾကာင္းအရာ အမ်ဳိး မ်ဳိး အႏုပညာပုံသ႑န္ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႕ ဖြဲ႕ဆုိ
သီကုံးခဲ႔ၾကတယ္ ... ။
ခု ဒါဟာ က်ေနာ္တုိ႕အလွည္႔မွာ ရင္ဘတ္ထဲက ရန္ကုန္ကုိ အရွင္လတ္လတ္
ဆြဲထုတ္ျပလုိက္တာပါပဲ .......။ )
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ားကုိ ခ်စ္ေနတုန္းပဲရန္ကုန္"
အေပါစား မိတ္ကပ္ေတြ လိမ္းထားတဲ႔
မိန္းမပ်က္ တစ္ေယာက္လုိ အျပဳံးနဲ႔
ခင္ဗ်ားဟာ ခုထိ လွေနတုန္းပဲ ရန္ကုန္ ........။
ခင္ဗ်ား ရဲ႕ ဇရာ အေရးအေၾကာင္းေတြကုိ
မသိမသာ ဖုံးထားျပီး
ကုိယ္လုံးအလွ တမင္ေပၚေအာင္
ပါတိတ္အတု တစ္စုံနဲ႔
မံမီေကာင္ လုိ က်ပ္စည္းထားတဲ႔
ခင္ဗ်ား ကုိ
ရင္ခုန္ေနတုန္း ပဲ ရန္ကုန္ ........။
ျမစ္တခုမွ ေရ၂ခါ ခ်ုိဳးလုိ႔ မရေပမဲ႔
ခင္ဗ်ား ရင္ခြင္ထဲမွာ ေတာ႔
လူးအုိင္ထဲက ကၽြဲတစ္ေကာင္လုိ
စိန္ေျပနေျပ ကုိ ကူးခ်င္ေနေသးတဲ႕ေကာင္ပါ.......။
ျမီးေကာင္ေပါက္ မေလး ဝက္ျခံထသလုိ
ခင္ဗ်ား မွာလဲ က်င္းေတြခ်ဳိင္႔ေတြ ထလုိ႔....
လသာတဲ႔ ညေတြမွာ ျပသနာမရွိေပမဲ႔
လမုိက္ညေတြဆုိ ...
ခင္ဗ်ားက အက်ည္းတန္လြန္းတယ္ ရန္ကုန္ ......
ခင္ဗ်ားကုိ က်ေပ်ာက္တဲ႕ညေတြနဲ႕
က်ဳပ္ကုိယ္တုိင္ ေပ်ာက္သြားတဲ႔ ေန႔ေတြ
တေျဖးေျဖးသာ မ်ားလာတယ္
က်ဳပ္တုိ႔ ၂ ေယာက္ၾကား ဘာမွ မထူးျခားဘူး မဟုတ္လား....။
ေတာသူေလး ဒဂုန္ဘဝက
ခုန္ထလာတဲ႔ ရန္ကုန္ဟာ
၂၁ရာစု အလယ္ေခါင္မွာ
ဂလုိဘယ္ ဆန္ခ်င္ရွာသတဲ႕ေလ.....
မိတ္အင္ ခ်ုိင္းနားနဲ႔
ၾကီးထြားေနတဲ႔ ..ရန္ကုန္က
မီနီစကတ္ဝတ္ရ ...
ႏုိက္ကလပ္ တက္ရ...
ကုိရီးယား လုိႏႈတ္ဆက္ရ...
ႏွစ္သစ္ကူး ညစာစားပြဲေတြ က်င္းပရနဲ႕
သူ႕ခမ်ာ မအားရရွာပါဘူး.......။
ပ်ုိရြယ္စဥ္ လွေနတုန္းေတာ႔
ေဘာင္းဘီဝတ္ မုိးတိမ္ေတြ
တမုိးလုံးထိန္ေနေပမဲ႔
အရွိန္ကုန္ ရနံျပယ္ေတာ႔လဲ
စြန္႔ပယ္လုိက္ၾကတာပဲ မဟုတ္လား.....ရန္ကုန္
ခုမ်ားမေတာ႔ ရန္ကုန္ဟာ
၂၄ နာရီ မလင္းရွာတဲ႔
မီးဝါဝါေလးေတြကုိ ပန္းလုိပန္လုိ႔ .....
ဒုကၡသည္ ေတြေမြးဖြားရာ
မီးေနခန္းၾကီးကုိ ျဖစ္လုိ႔
ရွိသမွ် စုပ္ယူခံထားရလုိ႔
ၾကိတ္စက္ထဲက ထြက္လာတဲ႔
ေပ်ာ႔ဖတ္တစ္ခုလုိ
ျဖဴဖတ္ ၊ ျဖဴေလွ်ာ္ နဲ႔ .....
ကူးစက္ေရာဂါ သယ္ေဆာင္လာသူ တစ္ေယာက္လုိ
ခြဲျခားဆက္ဆံ ခံရရွာတယ္ေလ.............။
မြဲပ်ာပ်ာ ၊ေျခာက္ကပ္ကပ္နဲ႔
ေပါ႔ပ်က္ပ်က္ ရန္ကုန္........................
ေငြကုိ ဘုရားလုိ
ကုိးကြယ္ထားခဲ႔တဲ႔ရန္ကုန္.................
အေရာင္းျမွင္႔တင္ေရးပြဲေတြကုိ
လုိက္လုိက္ေငးေနရတဲ႔ရန္ကုန္..............
ရန္ကုန္မွာ ခ်က္တဲ႔မုန္႔ဟင္းခါးကုိ
ဧရာဝတီသားလုိ႔ ေျပာမွ
အေရာင္းသြက္ရွာတဲ႔ ရန္ကုန္..................
ရန္ကုန္သားေတြကုိ
ဘိလိယက္ လုိ ကစားခဲ႕တဲ႕ ရန္ကုန္...............
အဂၤလန္ေဘာသမားေတြကုိ
ပက္ပက္ စက္စက္ အားထားခဲ႔ တဲ႕ရန္ကုန္...........
သူကုိယ္သူ အေပါင္ထားျပီး
ဘဝတစ္ခုလုံး ေလာင္းတမ္း ကစားခဲ႔ရွာတယ္ .......
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ားကုိ
ခ်စ္ေနတုန္းပါပဲ ရန္ကုန္......................။
ဖုန္းျမင္႔
ၿမင္ရတဲ႔ဂီတ
"အမွန္တရားေရ မင္းတရားလြန္လြန္းၿပီ။
ရန္ကုန္ဟာ
ေၿပာရခက္တယ္
အညွာလြယ္တယ္။
ေပါက္ကြဲရန္အသင့္ေတြ
ပုိးမႊားေတြ
ဆက္သြယ္ေရးေတြ
ဓါတ္ၾကိဳးအေဟာင္းေတြ
မင္းသားအေဟာင္းေတြ။
အေမညစ္တဲ႔
အေလအလြင့္ေတြ
ဓါတ္ၾကိဳးတန္းမွာၿငိမလား
ဆက္သြယ္ေရးမွာမိမလား။
ဘယ္လုိသတင္း
ဘယ္လုိဒဏ္ရာနဲ႕
အိမ္ၿပန္လာမလဲ
တဖြဖြ
တထိတ္ထိတ္ၾကိတ္မွိတ္လုိ႔။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေၿပာတယ္
"အမ်ားဆုံးေနရတစ္ႏွစ္ေပါ့ကြာ"….။
ရန္ကုန္ဟာပုိးမႊားအဆန္းေတြနဲ႕ဆန္းတယ္
မာယာမ်ားတယ္
သိမ္ေမြ႕တယ္
လွတယ္
က်ပ္တည္းတယ္
ယဥ္ေက်းစြာယုတ္မာတယ္…။
ရန္ကုန္ဟာအရပ္ရွည္သေလာက္
အရိပ္မရွည္ဘူး…။
ေဆးတစ္ခြက္
ထမင္းတစ္နပ္နဲ႕
ဘုရားသခင္လုပ္ခ်င္သူမ်ားတယ္…။
ရန္ကုန္ဟာလူတစ္ေယာက္ရဲ႕ပုံတူလား
လူဆယ္ေယာက္ရဲ႕ပုံတူလား
လူတစ္ရာရဲ႕ပုုံတူလား…။
ရန္ကုန္ရဲ႕အရိပ္ဟာ ရန္ကုန္ရဲ႕အရိပ္လား
ရန္ကုန္ရဲ႕အေရာင္ဟာ ရန္ကုန္ရဲ႕အေရာင္လား
ရန္ကုန္ရဲ႕အစြန္းအထင္းဟာ
ရန္ကုန္ရဲ႕အစြန္းအထင္းလား…။
"ေမးခြန္းမ်ားဟာ လွ်ာမ်ားကုိအပ်င္းေၿပေစတယ္။"
သစၥာနီ
"ေမးခြန္းမ်ားဟာ ဂ်ပုိးမ်ားေပါက္ဖြားရာအိပ္ရာၿဖစ္တယ္"
ဘေခါင္
ရန္ကုန္ဟာပါးလ်တယ္
ၾကြတ္ဆတ္တယ္
ေရြးရခက္တယ္
ေရစုိမခံဘူး….။
ရန္ကုန္ဟာ
ေသရာပါမယ့္
ေဆးမင္ေၾကာင္ေတြမ်ားလာတယ္
အတင္းပြထားတဲ႔ ေဘာင္းဘီေတြပြလာတယ္
အတင္းေၿဖာင့္ထာတဲ႔ ဆံပင္ေတြေၿဖာင့္လာတယ္။
ရန္ကုန္ကအညွာလြယ္တယ္
အမွားလည္းမခံဘူး
ၿပီးေတာ့
အမွန္လည္းမခံဘူး…။…။
ဘေခါင္္
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
ရန္ကုန္ဟာ
ေၿပာရခက္တယ္
အညွာလြယ္တယ္။
ေပါက္ကြဲရန္အသင့္ေတြ
ပုိးမႊားေတြ
ဆက္သြယ္ေရးေတြ
ဓါတ္ၾကိဳးအေဟာင္းေတြ
မင္းသားအေဟာင္းေတြ။
အေမညစ္တဲ႔
အေလအလြင့္ေတြ
ဓါတ္ၾကိဳးတန္းမွာၿငိမလား
ဆက္သြယ္ေရးမွာမိမလား။
ဘယ္လုိသတင္း
ဘယ္လုိဒဏ္ရာနဲ႕
အိမ္ၿပန္လာမလဲ
တဖြဖြ
တထိတ္ထိတ္ၾကိတ္မွိတ္လုိ႔။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေၿပာတယ္
"အမ်ားဆုံးေနရတစ္ႏွစ္ေပါ့ကြာ"….။
ရန္ကုန္ဟာပုိးမႊားအဆန္းေတြနဲ႕ဆန္းတယ္
မာယာမ်ားတယ္
သိမ္ေမြ႕တယ္
လွတယ္
က်ပ္တည္းတယ္
ယဥ္ေက်းစြာယုတ္မာတယ္…။
ရန္ကုန္ဟာအရပ္ရွည္သေလာက္
အရိပ္မရွည္ဘူး…။
ေဆးတစ္ခြက္
ထမင္းတစ္နပ္နဲ႕
ဘုရားသခင္လုပ္ခ်င္သူမ်ားတယ္…။
ရန္ကုန္ဟာလူတစ္ေယာက္ရဲ႕ပုံတူလား
လူဆယ္ေယာက္ရဲ႕ပုံတူလား
လူတစ္ရာရဲ႕ပုုံတူလား…။
ရန္ကုန္ရဲ႕အရိပ္ဟာ ရန္ကုန္ရဲ႕အရိပ္လား
ရန္ကုန္ရဲ႕အေရာင္ဟာ ရန္ကုန္ရဲ႕အေရာင္လား
ရန္ကုန္ရဲ႕အစြန္းအထင္းဟာ
ရန္ကုန္ရဲ႕အစြန္းအထင္းလား…။
"ေမးခြန္းမ်ားဟာ လွ်ာမ်ားကုိအပ်င္းေၿပေစတယ္။"
သစၥာနီ
"ေမးခြန္းမ်ားဟာ ဂ်ပုိးမ်ားေပါက္ဖြားရာအိပ္ရာၿဖစ္တယ္"
ဘေခါင္
ရန္ကုန္ဟာပါးလ်တယ္
ၾကြတ္ဆတ္တယ္
ေရြးရခက္တယ္
ေရစုိမခံဘူး….။
ရန္ကုန္ဟာ
ေသရာပါမယ့္
ေဆးမင္ေၾကာင္ေတြမ်ားလာတယ္
အတင္းပြထားတဲ႔ ေဘာင္းဘီေတြပြလာတယ္
အတင္းေၿဖာင့္ထာတဲ႔ ဆံပင္ေတြေၿဖာင့္လာတယ္။
ရန္ကုန္ကအညွာလြယ္တယ္
အမွားလည္းမခံဘူး
ၿပီးေတာ့
အမွန္လည္းမခံဘူး…။…။
ဘေခါင္္
ေဆးေရာင္စုံရန္ကုန္
ရင္ခုန္လြယ္ရင္ေတာ့
ရန္ကုန္ ကုိမလာနဲ႔…..
ရန္ကုန္ဟာ
မ်က္ႏွာၿပင္ေၿခာက္ဖက္အံစာတုန္းလုိ
တြက္ခ်က္လုိ႔မရဘူး
ရန္ကုန္ဟာအေရာင္စုံတယ္
မာယာေပါတယ္….
ရင့္က်က္တယ္…
ဘယ္သူကုိမွအတည္တက်လက္မထပ္သလုိ
ဘယ္သူ႔ကိုအသည္းမခြဲဘူး…
ကုိယ့္ဟာကုိယ္အသည္းငယ္တတ္ရင္
ရန္ကုန္နဲ႔မပက္သက္နဲ႔
ရန္ကုန္ကေတာ့ မငဲ့ညွာတတ္ဘူး…
အရင္ကေတာ့ရန္ကုန္ဟာ
ဆည္းဆာထဲက အပ်ိဳမလုိလွတပတ
အခုေတာ့
ရန္ကုန္ဟာ လင္ဆုိးမယားတဖားဖား
မုဆုိးတပုိင္းမိန္းမရုိင္းၾကီးကုိၿဖစ္လုိ႔
ရန္ကုန္ရဲ႕ဒႆနက
တုံးတုိက္တုိက္က်ားကုိက္ကုိက္
ရဲရင္မင္းၿဖစ္ မင္းၿဖစ္ရင္မင္းခံ
ရန္ကုန္ဟာ
ေဟရာကလုိက္တပ္စ္ၿမစ္ကုိလည္း
အၾကိမ္ၾကိမ္ေရခ်ိဳးဆင္းၿဖစ္တယ္…
သုိက္ဆရာအလုိအရ
ရန္ကုန္ဟာသုိက္နန္းက်တယ္..
ခ်မ္းသာခ်င္တဲ႔အရူးေတြေရာက္ေရာက္လာေပါ့
ရန္ကုန္ဟာ
သူ႔လင္သူ႔သားေတြကုိ မေလးရွားပုိ႔ၿပစ္တယ္
ရန္ကုန္က ရန္ေတြဘယ္ေလာက္စုံစုံရင္မခုန္ဘူးတဲ႔
ဒဏ္ေတြဘယ္ေလာက္ၾကဳံၾကဳံမၿဖဳံခဲ့ဘူး…
ရန္ကုန္ဟာရန္ေတြကုန္တဲ႔အထိ
ေထာင္စုရာစုမ်ားကုိၿဖတ္သန္းလာခဲ့ၿပီ
မုိးလႈိ္င္ည
(ရန္ကုန္လုိ႔ အသံၾကားလုိက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွန္းမသိရင္ခုန္သြားတတ္တဲ့
အေလ့တစ္ခုရွိတယ္... ရန္ကုန္ဆုိလုိက္ရင္ စိတ္ပူလာသလုိ စုိးရိမ္လာသလုိ
ဂုဏ္ယူမိသလုိ ေၾကကြဲလာသလုိ ၿဖစ္တတ္တယ္... ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္
တည္းအတြက္ေကာ ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔ ေခတ္ၿပဳိင္ၿဖတ္သန္းမႈ
သမုိင္းအရပါ... ရန္ကုန္ဟာကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရင္ခုန္သံပါ... ကမာၻေပၚက တၿခား
ၿမဳိ႕ၾကီးၿပၾကီးေတြကုိ အံ့ၾသမႈေတြ အားက်မႈ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မက္မက္စက္စက္
ၾကည့္ခ်င္ၾကည့္မိမယ္.... ဘယ္ေတာ့မွ ရန္ကုန္ဆုိတဲ့ ရသကုိ မွီေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္
ရင္ဘတ္ကုိမလႈပ္ခတ္ႏုိင္ဘူး... အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ္လုိ႔ ရန္ကုန္ကုိခ်စ္ေနမယ့္
သူငယ္ခ်င္းေတြဖတ္ဖုိ႔ ... ရန္ကုန္နဲ႔ေ၀းေနတဲ့ရန္ကုန္သားေတြအတြက္ အခု ရန္ကုန္ကဗ်ာ
ေလးေတြကုိၿပန္စုစည္းတင္ဆက္လုိက္ပါတယ္... ရန္ကုန္ကဗ်ာေတြကို ေရးဖြဲထားခဲ့ၾကတယ္
ဆရာေအာင္သာငယ္၊ဆရာ ေမာင္ဖုန္းၿမင့္၊ ဆရာဘေခါင္ တုိ႔ကုိ အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္...
အားမေလွ်ာ့နဲ႔ ရန္ကုန္... တစ္ေန႔ေတာ့ငါတုိ႔ၿပန္လာမယ္.... )
မုိးလႈိင္ည
ရန္ကုန္ ကုိမလာနဲ႔…..
ရန္ကုန္ဟာ
မ်က္ႏွာၿပင္ေၿခာက္ဖက္အံစာတုန္းလုိ
တြက္ခ်က္လုိ႔မရဘူး
ရန္ကုန္ဟာအေရာင္စုံတယ္
မာယာေပါတယ္….
ရင့္က်က္တယ္…
ဘယ္သူကုိမွအတည္တက်လက္မထပ္သလုိ
ဘယ္သူ႔ကိုအသည္းမခြဲဘူး…
ကုိယ့္ဟာကုိယ္အသည္းငယ္တတ္ရင္
ရန္ကုန္နဲ႔မပက္သက္နဲ႔
ရန္ကုန္ကေတာ့ မငဲ့ညွာတတ္ဘူး…
အရင္ကေတာ့ရန္ကုန္ဟာ
ဆည္းဆာထဲက အပ်ိဳမလုိလွတပတ
အခုေတာ့
ရန္ကုန္ဟာ လင္ဆုိးမယားတဖားဖား
မုဆုိးတပုိင္းမိန္းမရုိင္းၾကီးကုိၿဖစ္လုိ႔
ရန္ကုန္ရဲ႕ဒႆနက
တုံးတုိက္တုိက္က်ားကုိက္ကုိက္
ရဲရင္မင္းၿဖစ္ မင္းၿဖစ္ရင္မင္းခံ
ရန္ကုန္ဟာ
ေဟရာကလုိက္တပ္စ္ၿမစ္ကုိလည္း
အၾကိမ္ၾကိမ္ေရခ်ိဳးဆင္းၿဖစ္တယ္…
သုိက္ဆရာအလုိအရ
ရန္ကုန္ဟာသုိက္နန္းက်တယ္..
ခ်မ္းသာခ်င္တဲ႔အရူးေတြေရာက္ေရာက္လာေပါ့
ရန္ကုန္ဟာ
သူ႔လင္သူ႔သားေတြကုိ မေလးရွားပုိ႔ၿပစ္တယ္
ရန္ကုန္က ရန္ေတြဘယ္ေလာက္စုံစုံရင္မခုန္ဘူးတဲ႔
ဒဏ္ေတြဘယ္ေလာက္ၾကဳံၾကဳံမၿဖဳံခဲ့ဘူး…
ရန္ကုန္ဟာရန္ေတြကုန္တဲ႔အထိ
ေထာင္စုရာစုမ်ားကုိၿဖတ္သန္းလာခဲ့ၿပီ
မုိးလႈိ္င္ည
(ရန္ကုန္လုိ႔ အသံၾကားလုိက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွန္းမသိရင္ခုန္သြားတတ္တဲ့
အေလ့တစ္ခုရွိတယ္... ရန္ကုန္ဆုိလုိက္ရင္ စိတ္ပူလာသလုိ စုိးရိမ္လာသလုိ
ဂုဏ္ယူမိသလုိ ေၾကကြဲလာသလုိ ၿဖစ္တတ္တယ္... ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္
တည္းအတြက္ေကာ ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔ ေခတ္ၿပဳိင္ၿဖတ္သန္းမႈ
သမုိင္းအရပါ... ရန္ကုန္ဟာကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရင္ခုန္သံပါ... ကမာၻေပၚက တၿခား
ၿမဳိ႕ၾကီးၿပၾကီးေတြကုိ အံ့ၾသမႈေတြ အားက်မႈ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မက္မက္စက္စက္
ၾကည့္ခ်င္ၾကည့္မိမယ္.... ဘယ္ေတာ့မွ ရန္ကုန္ဆုိတဲ့ ရသကုိ မွီေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္
ရင္ဘတ္ကုိမလႈပ္ခတ္ႏုိင္ဘူး... အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ္လုိ႔ ရန္ကုန္ကုိခ်စ္ေနမယ့္
သူငယ္ခ်င္းေတြဖတ္ဖုိ႔ ... ရန္ကုန္နဲ႔ေ၀းေနတဲ့ရန္ကုန္သားေတြအတြက္ အခု ရန္ကုန္ကဗ်ာ
ေလးေတြကုိၿပန္စုစည္းတင္ဆက္လုိက္ပါတယ္... ရန္ကုန္ကဗ်ာေတြကို ေရးဖြဲထားခဲ့ၾကတယ္
ဆရာေအာင္သာငယ္၊ဆရာ ေမာင္ဖုန္းၿမင့္၊ ဆရာဘေခါင္ တုိ႔ကုိ အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္...
အားမေလွ်ာ့နဲ႔ ရန္ကုန္... တစ္ေန႔ေတာ့ငါတုိ႔ၿပန္လာမယ္.... )
မုိးလႈိင္ည
ရန္ကုန္လြမ္းခ်င္း
ေရညွိ အထပ္ထပ္ တက္ေနတဲ့ ေက်ာက္တံုး စိမ္းစိမ္းလို
ကား အိုအိုၾကီးေတြ
လူေတြကို မ်ိဳမ်ိဳခ်ထားလိုက္သမွ
ဗိုက္ေတြဆို ျပဲကားလို႕....
ေသနတ္နဲ႕အၾကိမ္ၾကိမ္ ပစ္ခံရလြန္းလို႕
ေသြးစြန္းထားတဲ့
သူ႕အသားေတြကိုေတာင္
ေမ့ထား ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ရင္း
မ်က္ေမွာင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ၾကဳပ္ထားၾကရရွာတဲ့
ကတၱရာ လမ္းမမ်ားကေတာ့...
လူသြားလူလာ မျပတ္....
အႏွစ္ ၂၀ ျပည့္သြားျပီ
လက္သီးဆုပ္ရာကေန
လက္အုပ္ခ်ီသြားၾကတဲ့
လူ႕ ငႏြားေတြ
ကိုယ့္ အေရျပား ကိုယ္ ခြာ
ဦးေႏွာက္ပါ အေရာင္းအ၀ယ္ျဖစ္ေနတဲ့
၀တ္လစ္စလစ္ ေစ်းမ်ား....
စည္စည္ကားကား....
အတတ္ပညာအစား
ေျမပံုအမွားေတြကို
သင္ၾကားေနၾကရတဲ့
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြနဲ႕
ေဟာင္းျမင္းေနဆဲ စာသင္ခံုမ်ား....
အရင့္အရင္ကပံုစံအတိုင္း...
မီးဖိုေခ်ာင္ေတြထဲက
ယင္ေကာင္မနားတဲ့
ဟင္းအိုးမ်ားေတာင္
ေလးေထာင့္စပ္စပ္ေတြျဖစ္လို႕...
ဘယ္ေနရာမွာရပ္ရပ္
နံရံေတြကလြဲရင္
ဟင္းလင္းျပင္ကို မျမင္ရပါဖူးတဲ့
စိတ္ပ်က္ ညစ္ညူးေနေသာ စက္ရုပ္မ်ား
လမ္းသြား လမ္းလာ မပ်က္တဲ့
ေအးစက္စက္ ရပ္ကြက္ေတြ....
ေစ်းအၾကီးဆံုးအရာေတြကို
စာရိတၱနဲ႕လဲလွယ္ရာ
မာယာေတာ...
ဗ်ာပါေတာ...
ဗုေဒၶါ သံၾကားေနလ်က္က
ေသာက မပ်က္
ျမိဳ႕ၾကီးရဲ႕ ေသြးေၾကာနက္နက္ေတြထဲ
ဆက္လက္ခ်ီတက္ျမဲ ခ်ီတက္လို႕.....
အရင္အတိုင္းပါပဲလား...
ရန္ကုန္ရယ္...
ငါ့ ရင္ခုန္သံေတြကေတာ့
ေႏွးေႏွးလာေနပါေပါ့.....
ေအာင္သာငယ္
ကား အိုအိုၾကီးေတြ
လူေတြကို မ်ိဳမ်ိဳခ်ထားလိုက္သမွ
ဗိုက္ေတြဆို ျပဲကားလို႕....
ေသနတ္နဲ႕အၾကိမ္ၾကိမ္ ပစ္ခံရလြန္းလို႕
ေသြးစြန္းထားတဲ့
သူ႕အသားေတြကိုေတာင္
ေမ့ထား ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ရင္း
မ်က္ေမွာင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ၾကဳပ္ထားၾကရရွာတဲ့
ကတၱရာ လမ္းမမ်ားကေတာ့...
လူသြားလူလာ မျပတ္....
အႏွစ္ ၂၀ ျပည့္သြားျပီ
လက္သီးဆုပ္ရာကေန
လက္အုပ္ခ်ီသြားၾကတဲ့
လူ႕ ငႏြားေတြ
ကိုယ့္ အေရျပား ကိုယ္ ခြာ
ဦးေႏွာက္ပါ အေရာင္းအ၀ယ္ျဖစ္ေနတဲ့
၀တ္လစ္စလစ္ ေစ်းမ်ား....
စည္စည္ကားကား....
အတတ္ပညာအစား
ေျမပံုအမွားေတြကို
သင္ၾကားေနၾကရတဲ့
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြနဲ႕
ေဟာင္းျမင္းေနဆဲ စာသင္ခံုမ်ား....
အရင့္အရင္ကပံုစံအတိုင္း...
မီးဖိုေခ်ာင္ေတြထဲက
ယင္ေကာင္မနားတဲ့
ဟင္းအိုးမ်ားေတာင္
ေလးေထာင့္စပ္စပ္ေတြျဖစ္လို႕...
ဘယ္ေနရာမွာရပ္ရပ္
နံရံေတြကလြဲရင္
ဟင္းလင္းျပင္ကို မျမင္ရပါဖူးတဲ့
စိတ္ပ်က္ ညစ္ညူးေနေသာ စက္ရုပ္မ်ား
လမ္းသြား လမ္းလာ မပ်က္တဲ့
ေအးစက္စက္ ရပ္ကြက္ေတြ....
ေစ်းအၾကီးဆံုးအရာေတြကို
စာရိတၱနဲ႕လဲလွယ္ရာ
မာယာေတာ...
ဗ်ာပါေတာ...
ဗုေဒၶါ သံၾကားေနလ်က္က
ေသာက မပ်က္
ျမိဳ႕ၾကီးရဲ႕ ေသြးေၾကာနက္နက္ေတြထဲ
ဆက္လက္ခ်ီတက္ျမဲ ခ်ီတက္လို႕.....
အရင္အတိုင္းပါပဲလား...
ရန္ကုန္ရယ္...
ငါ့ ရင္ခုန္သံေတြကေတာ့
ေႏွးေႏွးလာေနပါေပါ့.....
ေအာင္သာငယ္
Wednesday, March 11, 2009
ရန္ကုန္
ရန္ကုန္
ညစ္ပါတ္တဲ့ၿမစ္ေတြနဲ႔ေရႊေတာင္္ဘုရားၾကီးရွိတဲ့ႏုိင္ငံ
ပက္ဘလုိနီရူဒါ ရန္ကုန္ကုိေရာက္တုန္းက
အဲဒီလုိေၿပာခဲ့ဖူးတယ္…
အားလုံးက ဒီေနရာကုိစုန္ဆင္းလာတယ္
အေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီေနရာကဆန္တက္သြားတယ္
နံရံေတြေဟာင္းႏြမ္းကုန္တယ္
တခ်ဳိ႕လမ္းေတြကေခ်ာေမြ႔လြန္းေနၿပီး
တခ်ဳိ႕အိမ္ေတြက မီးထိန္ထိန္လင္းေနတယ္…
ညဘက္ၿမစ္ေတြေပၚကၿဖတ္ရင္
ေရထဲကလရိပ္ကုိကေယာင္ကတမ္းဆယ္မိလိမ့္မယ္…
ဘီယာဆုိင္ေတြမီးမွိတ္သြားရင္
လမ္းေဘးက ကြမ္းယာဆုိင္ေလးေတြမွာ
Led မီးအိမ္ေလးေတြလင္းေနလိမ့္မယ္…
စူးစူး၀ါး၀ါးေအာ္သံေတြေနာက္လုိက္ရင္
သီရိမဂၤလာေစ်းထိပါသြားလိမ့္မယ္…
မုိးလင္းေတာ့ ပလက္ေဖာင္းေတြကုိေက်ာ္ခြသြားေပါ့
တခ်ဳိ႕လမ္းေတြက အေပါက္ကၽြံ႕ႏုိင္ၿပီး
တခ်ဳိ႕အိမ္ေတြက မုိးမလုံတုန္းပဲ
တခ်ဳိ႕ဘ၀ေတြက အသက္မရွိပဲ
တခ်ဳိ႕ ၀ိညာဥ္ေတြကေတာ့ ဘ၀မရွိဘူး…
ရန္ကုန္
အခုေတာ့ ညစ္က်ယ္က်ယ္လူေတြပဲ ပုိမ်ားလာသလားလုိ႔
မုိးလႈိင္ည
မုးိလႈိင္ည => ေမ့သမီး ေရ ကၽြန္ေတာ္ရန္ကုန္သားပါ….။
Sunday, March 8, 2009
စြမ္းအင္သီ၀ရီ၊ေကာ့ပါနီးကပ္တရား၂၁ရာစုဂ်င္းစကပ္ေလး
ၿပာက်သြားတဲ့မီးေတာက္ကုိ
ၿပန္ေၿခရာေကာက္ေနရသလုိ
အတိတ္ဟာတယုတယနာက်င္ေနခဲ့ရတယ္..။
စြမ္းအင္သီ၀ရီ၊ေကာ့ပါနီးကပ္တရား၂၁ရာစုဂ်င္းစကပ္ေလး
ကမာၻၾကီးလည္တာနဲ႔မလုံေလာက္လုိ႔
သံသရာပါထပ္လည္ခုိင္းထားရတာ
၀ဋ္ေၾကြးေတြကလည္းအထပ္ထပ္လည္တယ္
ဂ်င္းစကပ္၀တ္တဲ့ခပ္လည္လည္ေကာင္မေလးေရ
ငါ့အခ်စ္ေတြသာ အေဟာသိကံၿဖစ္ခဲ့ရေပါ့
အတိတ္ဟာအတိတ္ပဲ
အခုေတာ့အရိပ္လုိတစ္ေကာက္ေကာက္
စၾကာ၀ဠာမွာအခ်ိန္ေတြဆိတ္သုဥ္းသြားမယ့္
သီအုိရီကုိ ဘာၿဖစ္လုိ႔ဘယ္သူမွရွာမေတြ႔ေသးတာလည္း
အမွန္တရားက
ပူေလာင္လြန္းတယ္လုိ႔ေကာ့ပါးနီးကပ္ေတြးမိႏုိင္သလုိ
ငါကလည္း
အမွန္တရားကုိေဘာလုံးတစ္လုံးလုိ
နံရံနဲ႔ပစ္ပစ္ကန္ခ်င္တယ္
နံရံေတြၿပဳိက်ေအာင္လုိ႔
မင္းကလည္းခဏခဏ အသြင္ေၿပာင္းတယ္
ငါ့၀ါက်ကလည္း ခဏခဏအေရခြံ႔လဲလုိ႔
ဘာကုိမွမမုန္းပဲနဲ႔ေတာ့
ဗုံးသီးက စနစ္တံကုိ
ပါးစပ္နဲ႔ကုိက္မၿဖဳတ္ဘူး
အခုငါတီထြင္ေနတယ္
စၾကၤ၀ဠာကုိရပ္တန္႔ပစ္ႏုိင္မယ့္
ရီမုဒ္ကြန္ထရုိ…
အဲဒါဆုိမင္းေရာငါေရာအၿမဲတမ္းအတြက္သေရပြဲပဲ…။
မုိးလႈိင္ည
Tuesday, March 3, 2009
တနလာၤေန႔ထဲက ေႏြဦးရာသီ
တနလာၤေန႔ထဲမွာ
ဘယ္အရာကုိမွၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ရွာမေတြ႔ဘူး
မ်က္ေစာင္းမထုိးပါနဲ႔တဲ့
တယ္လီဖုန္းလည္းမလာဘူး
Email လည္းတစ္ေစာင္မွမလာဘူး
ငါတစ္ေယာက္တည္းေမွာင္ေနရတယ္
ေကာင္မေလးရယ္
ဘယ္အခ်ိန္ထိမ်ားေႏြရာသီကုိ
ေငးစုိက္ၾကည့္ေနရမွာလည္း
တစ္ေယာက္ကေတာ့ေၿပာေနရဲ႕
ဒီလုိေႏြရာသီမ်ဳိးေပါ့
သစ္သီးခ်ဳိေတြခူးဆြတ္ခဲ့ဖူးတာ
ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ဘ၀ေတြက
ေတာၿပဳန္းသြားခဲ့ရတာၾကာၿပီေလ
ဒီေႏြရာသီမွာ
ငါကလည္းဆူးခက္ေတြနဲ႔
မင္းကလည္းအေငြ႔ပ်ံလြယ္လုိ႔
ဘယ္သူကမွလည္းမေၿပာၿဖစ္ၾကဘူး
မနက္ၿဖန္မွာလည္း
အပူခ်ိန္ဆက္လက္ၿမင့္မားမယ္လုိ႔
မုုိးလႈိင္ည
ဘယ္အရာကုိမွၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ရွာမေတြ႔ဘူး
မ်က္ေစာင္းမထုိးပါနဲ႔တဲ့
တယ္လီဖုန္းလည္းမလာဘူး
Email လည္းတစ္ေစာင္မွမလာဘူး
ငါတစ္ေယာက္တည္းေမွာင္ေနရတယ္
ေကာင္မေလးရယ္
ဘယ္အခ်ိန္ထိမ်ားေႏြရာသီကုိ
ေငးစုိက္ၾကည့္ေနရမွာလည္း
တစ္ေယာက္ကေတာ့ေၿပာေနရဲ႕
ဒီလုိေႏြရာသီမ်ဳိးေပါ့
သစ္သီးခ်ဳိေတြခူးဆြတ္ခဲ့ဖူးတာ
ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ဘ၀ေတြက
ေတာၿပဳန္းသြားခဲ့ရတာၾကာၿပီေလ
ဒီေႏြရာသီမွာ
ငါကလည္းဆူးခက္ေတြနဲ႔
မင္းကလည္းအေငြ႔ပ်ံလြယ္လုိ႔
ဘယ္သူကမွလည္းမေၿပာၿဖစ္ၾကဘူး
မနက္ၿဖန္မွာလည္း
အပူခ်ိန္ဆက္လက္ၿမင့္မားမယ္လုိ႔
မုုိးလႈိင္ည
Subscribe to:
Posts (Atom)