Thursday, September 18, 2008

ကၽြန္ေတာ္နဲ႔မ၀င္းေမ

သူသိတာတစ္ခု ကၽြန္ေတာ္သိတာတစ္ခု

ေပါင္းလုိက္ေတာ့ မသိၿခင္းတစ္ခုၿဖစ္သြားတယ္

သူ႔ငုိသံတစ္၀က္ ကၽြန္ေတာ့္ငုိသံတစ္၀က္

ေပါင္းလုိက္ေတာ့ ရယ္သံအသစ္စက္စက္ၿဖစ္သြားတယ္

သူ႔ပုိက္ဆံတစ္ခ်ဳိ႕ ကၽြန္ေတာ္ပုိက္ဆံတစ္ခ်ဳိ႕

ေပါင္းလုိက္ေတာ့ အေ၀းက ၿမဳိ႕ကေလးတစ္ၿမဳိ႕

သူ႔အိပ္ခန္းတစ္ခန္း ကၽြန္ေတာ့္အိပ္ခန္းတစ္ခန္း

ေပါင္းလုိက္ေတာ့ ဘ၀၏ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ေပါ့။


ေနမ်ဳိး

(လူၿဖစ္ရတာေကာင္းတယ္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာစာအုပ္မွ)

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...