Friday, January 15, 2010
တစ္ေန႔တာ
ကုိယ္နားမလည္ေတာ့ သူေၿပာတဲ့အတုိင္း လုိက္ေၿပာဖုိ႔ၾကဳိးစားၾကည့္တယ္.. ဒါေပမယ့္ အသံထြက္က မပီဘူး.. ခံစားခ်က္က မညီဘူး နားလည္မႈကေသြဖည္ေနတယ္.. ဒါဆုိ ကဗ်ာၿဖစ္တယ.္ ...မၿဖစ္ဘူးကိစၥ... နားမေထာင္ပဲ စကားေတြအမ်ားၾကီးေၿပာေနခ်င္တာ.. စာေတြအမ်ားၾကီးေရးေနခ်င္တာ နာမည္ေတြအမ်ားၾကီးၾကီးေနခ်င္တာ.. လက္ခုပ္သံေတြအမ်ားၾကီးရေနခ်င္တာ ...မႏူးမနပ္ မလည္မ၀ယ္ မသိတသိ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဦးထုပ္ခပ္ငုိက္ငုိက္ေဆာင္းထား.. ဂ်ာနယ္နဲ႔မ်က္ႏွာကုိကြယ္ထား.. ေကာ္ဖီခြက္ေမွာက္က်ေတာ့ကၿပာကယာ စားပြဲကုိတစ္ရူးေတြနဲ႔ေကာက္သုတ္... ေမးခြန္းတုိင္းကုိေၿဖဖုိမလုိဘူး ကုိယ္သိသလုိတတ္သလုိ လုပ္ၿပီးမွ... ေခၽြးေစးေတြၿပန္လာတယ္... မနက္ေစာေစာ ငွက္ကေလးေတြအစာေကၽြးရဦးမယ္...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”
ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...
-
သူတုိ႔အဆုတ္၊ ထားခဲ့ၿမဳပ္သည့္ ဗုံးငုတ္ တုိက္မွား၊ ေမာင္ေၿပာက္က်ားကုိ ရြာသား ရြာသူ၊ ေမးၾကၿမဴသည္ အူအူယမ္းေငြ႔ထတုန္းတည္း။ အေမာင္...
-
ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...
-
သူ႕ကိုၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ အဲဒီကကို မတက္ေတာ့ဘူး ကိုယ္ရပ္ေနသလုိလို သူသြားေနသလိုလို၊ မဟုတ္ဘူး ဘယ္သူမွ မသြားဘူး ဘယ္သူမွမရပ္ဘူး သြားတယ္ရပ္တယ္ဆိုတ...
ဘာျဖစ္ေနတာလဲ?
ReplyDelete