Sunday, January 17, 2010

အရင္ကလမ္းမ်ား

အထပ္ထပ္ေၾကမြေနတဲ့ လိပ္စာကုိေငးရင္
အဆက္အသြယ္မရတဲ့..
ႏွစ္ကာလအေဟာင္းတခ်ဳိ႕...
ငယ္ငယ္ကေခ်ာင္းစပ္မွာ
စိတ္ကူးေလွေတြ ေမ်ာခဲ့သလုိ
အခု .. ငါတုိ႔ ေခတ္ကာလထဲမွာေမ်ာခဲ့ၿပီ...
အေမမရွိေတာ့ဘူး
အိမ္အေဟာင္းၾကီးမရွိေတာ့ဘူး
နာရီအေဟာင္းၾကီးမရွိေတာ့ဘူး
အေဟာင္းအႏြမ္းဆုိလို႔
ငါနဲ႔ ငါ့အလြမ္းေတြပဲရွိတယ္...
အသစ္စက္စက္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိခ်ေမာင္း...
ငါ့တုိ႔ ပ်က္လြယ္ၿပင္လြယ္ဘ၀နဲ႔ ေနသားက်ခဲ့တယ္...
ငါတုိ႔လမ္းေတြက အရင္ကလုိ မုိးမ်ားရင္ေရတင္ေနတုန္းပဲ...။

မုိးလႈိင္ည

2 comments:

  1. ကဗ်ာေလးကုိႏွစ္သက္စြာဖတ္သြားပါတယ္ ...

    ReplyDelete
  2. ထိခိုက္လိုက္တဲ႔ကဗ်ာေလး..........

    ReplyDelete

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...