ငါ့စိတ္ေတြဘယ္လုိလြင့္ေမ်ာေနလည္း…
ဘာအေၾကာင္းပဲၿဖစ္ၿဖစ္မင္းနဲ႔ပက္သက္ခဲ့သမွ်ေတြနဲ႔
တုိက္ဆုိင္ပစ္လုိက္တယ္…အဲဒါငါလြမ္းဖုိ႔အတြက္ေပါ့
တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ကြာေ၀းေနရမႈကုိ
ထပ္ခါတစ္လဲလဲဖြဲ႔ဆုိေနတဲ့
ငါ့စိတၲနာမ္အမႈန္အမႊားတစ္စဟာ
မင္းမွမကယ္ရင္ဘယ္လုိမွသုံးမရတဲ့
အတၲေဘာတစ္ခုလည္းၿဖစ္တယ္
အခါခါရႈးသြပ္ေၾကကြဲမႈကုိ
ဆုိက္ကုိႏူရုိးဆစ္လုိအမည္တပ္ထားတယ္တဲ့
အဲဒီစံလြဲစိတ္ေရာဂါသည္အတြက္
အသင့္ေတာ္ဆုံးကုထုံးဟာ
မင္းအၿပဳံးေလးေတြပဲေဖေဖာ္၀ါရီ….
ၿဖစ္ႏုိင္ရင္တစ္ခ်က္ေလာက္ငဲ့ေစာင္းၾကည့္ေစခ်င္တယ္
ၿဖစ္ႏုိင္ရင္တစ္ခါေလာက္ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္တယ္
ၿဖစ္ႏုိင္ရင္ေနာက္ထပ္တစ္ခါေလာက္နမ္းရႈိက္ခြင့္ၿပဳပါဦး…
တစ္ကယ္ေတာ့မၿဖစ္ႏုိင္တာကုိမွ
အေသအေက်တပ္မက္တတ္တဲ့ငါ့အတြက္
ကြဲေၾကသင့္တဲ့ငါ့အသည္းႏွလုံးကုိ
ေဟာဒီအဆုံးအရႈံးရာစုႏွစ္ေတြထဲ
ေတာက္ပစြာေလာင္ၿမိဳက္ေစခဲ့ၿပီးၿပီ…။
မုိးလႈိင္ည
No comments:
Post a Comment