ကိတ္မုန္႔ေပၚ ဖေယာင္းတိုင္စိုက္ထားသလို
မိုးေမွ်ာ္တိုက္ က်ဳိးတိုးက်ဲတဲနဲ႔
သူ႔အလွကိုသူ ကပိုကယိုနဲ႔ ေနလို႔ေပါ့
ေမးေနၾက ေမးခြန္းက ေရမီးအစံုနဲ႔လားတဲ့
ဘာျပန္ေျဖမလဲရန္ကုန္ ..
ခပ္တည္တည္နဲ႔ အင္းလိုက္႐ံုေပါ့
လိုက္မလားေမးတဲ့ ဘတ္စ္ကားဟာ
ႏိုင္ငံရပ္ျခားကထက္ ေဖာ္ေ႐ြတယ္
အေၾကာ္ေၾကာ္ေနတဲ့ အဖြားအိုဟာ
ႏိုင္ငံရပ္ျခားက အမႈိက္ပုံးလိုက္ဖြေနတဲ့
အဖြားအိုထက္ ပိုလွေနသလိုလို
မီးမမွန္လို႔ .. ေရမမွန္လို႔ ..
အင္တာနက္ႀကီး ေလးလံေႏွးေကြးလို႔ ..
ဒီလိုအေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ေ
ရန္ကုန္ရဲ ႔ အလွအပဟာ ေလ်ာ့က်မသြားပါဘူး
ေလသံမိုးသံနဲ႔ အတူ ၿငိမ္းၿငိမ္းသြားတတ္တဲ့
လွ်ပ္စစ္မီးေခ်ာင္းဟာ ေအးခ်မ္းတိတ္ဆိတ္မႈကိုု ျဖစ္ေစတယ္
မိုးႀကီးလို႔ ေရပါရင္ လမ္းထိပ္မွာ ေရလွ်ံလိမ့္ဦးမယ္
ငါတို႔ကေလးတုန္းက ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးဖူးတဲ့
အရပ္ေဒသ .. ရန္ကုန္ ..
ဖုန္ထူထူျခင္ကိုက္ကိုက္ ..
လူ႔စ႐ိုက္ သဘာ၀နဲ႔အံကိုက္ ေန႔စဥ္ဘ၀ကို
ၿမိဳ ႔ရန္ကုန္က ေပးစြမ္းေနတုန္းပါပဲ
ခု ...
ရန္ကုန္သား ခပ္ၾကြားၾကြား ကၽြန္ေတာ္ ..
ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းေပၚမွာ လူလိုလို ခိုင္းႏြားေတြလိုလို
ဘ၀င္ေလဟပ္တတ္သူတို႔ရဲ ႔ အရပ္မွာ ..
ရန္ကုန္သူ ရန္ကုန္သားေတြ႔သည္တိုင္
ေခၚဆိုဖို႔ႏႈတ္ဆြံ႔ေနမိ ..
ရန္ကုန္ဟာ ေသြးဆံုးေနတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္လို ..
သူတို႔ရဲ ႔ အျမင္ေတြၾကားမွာ ..
ရန္ကုန္ကို မိခင္လို ခင္တြယ္သူ ကၽြန္ေတာ္ ..
ေခါင္းမေဖာ္၀ံ့ပါဘူးကြယ္ ..
အို .. ရန္ကုန္ရယ္ ..
ေနအတက္မွာ ေ႐ႊခြက္နဲ႔ အနာဂတ္ဆိုတာကို
ခပ္ယူျပလွည့္စမ္းပါ ..
သင္ ႏွစ္ ငါးဆယ္ အေၾကာေပးခဲ့တဲ့
ငရဲလို အရပ္မ်ဳိးကို ဖေနာင့္ကန္ ..
ငါ .. ျပန္ခဲ့မယ္ ..
ေခြးတိုးေပါက္လို ေနရာမ်ဳိး ျဖစ္ပါေစ ..
ရန္ကုန္ရင္ခြင္ကို ျပန္တိုး၀င္ပါရေစ ..
ကိုုၿဖိဳး
