Saturday, July 18, 2009

၁၉ ဇူလုိင္ ေမ့ႏုိင္ၿပီလား။

ငါတုိ႔တုိင္းၿပည္မွာ

အာဇာနည္ေတြ မလုံေလာက္ေသးဘူးလား…

ဒီအာဇာနည္တစ္ေန႔ကုိေတာင္မွ

ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္ၾကတယ္…

လဲၿပဳိမတတ္ အုိမင္းေနတဲ့

အတြင္း၀န္ရုံးအနီၾကီးကုိေငးရင္း

ငါတုိ႔လြတ္လပ္ေရးဆုံးရႈံးတာ

ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာေနၿပီလည္း

ဒါမွမဟုတ္

ငါတုိ႔လြတ္လပ္ေရးကုိ

ငါတုိ႔ေတြမကာကြယ္တတ္ခဲ့တာလား

သခင္ေအာင္ဆန္းေရ

ဖခင္ေပးတဲ့ေၿမက

အာဇာနည္ေတြထပ္ေတာင္းေနၿပန္ေပါ့

ညီအစ္ကုိမသိတသိ

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလုံး

အေမွာင္ထဲပိတ္မိေနတယ္ ဖခင္

၁၉ ဇူလုိင္တဲ့ ေတာ္လဲလည္းမၿမည္

ဥၾသသံလည္းမဆြဲ

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရင္ဘတ္အေမာေတြထဲ

ကမာၻမေၾကကုိ တုိးတုိးက်ိတ္ဆုိမိခဲ့ေပါ့…။


မုိးလႈိင္ည

5 comments:

  1. သိပ္ေကာင္းတဲ႔ကဗ်ာေလးပါပဲ
    ကၽြန္ေတာ္လည္းကမၻာမေၾကကို
    တိုးတိုးေလး လိုက္ဆိုေနမိေတာ႔ရဲ႕ ။

    ReplyDelete
  2. အတူတူ အေလးျပဳသြားတယ္...

    http://aungthange.blogspot.com/2009/07/blog-post_18.html

    ReplyDelete
  3. အာဇာနည္ေန႔ကို ေမ႔ထားၾကတဲ႔ၾကားထဲ တနဂၤေႏြေန႔လဲ ျဖစ္သြားေတာ႔ ပိတ္ရက္ခ်င္းေရာၿပီး သတိမျပဳမိၾကေတာ႔သလိုပဲ။ လူေတြကိုၾကည္႔ၿပီး အလိုလို ေဒါသထြက္ေနမိတယ္။ ဒါေပမယ္႔ မေမ႔ႏုိင္တဲ႔သူေတြနဲ႔အတူ ကမၻာမေၾကကို ခပ္တုိးတုိးလိုက္ဆုိရင္း အာဇာနည္ေန႔ကို အေလးျပဳလိုက္ပါတယ္။
    ကဗ်ာေလးနဲ႔ ကမၻာမေၾကကို အတူဆိုခြင္႔ေပးတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးပါ ကိုမိုးလႈိင္...။

    ReplyDelete
  4. လာဖတ္ရင္းနဲ႔က်ဆံုးေလျပီးေသာ
    အာဇာနည္သူရဲေကာင္းအေပါင္းကိုဂါရဝျပဳပါတယ္
    ေကာင္းကင္ဘံုကၾကယ္ပြင့္ေတြပါo
    ဘယ္ေတာ့မွမေၾကြတဲ့ က်ေနာ္တို႔ႏွလံုးသားထဲမွာ
    အစဥ္ထာဝရထြန္းေတာက္ေနဦးမယ့္ၾကယ္ပြင့္ေတြပဲေပါ့ဗ်ာ

    ReplyDelete
  5. အာဇာနည္ေတြ အလံုအေလာက္ရိွပါရဲ႕ဗ်ာ။ အာဇာနည္လို က်င့္ႏိုင္တဲ့လူသာ နည္းေနတာရယ္ပါ။

    ReplyDelete

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...