Wednesday, July 8, 2009

ၿမစ္က်ဳိးအင္း

Wednesday, July 11, 2007

ၿမစ္က်ဳိးအင္း

ပင္လယ္ဆီမသြားေတာ့ဘူး
ေဟာဒီမွာ
ကုိယ္ရပ္နားခဲ့တဲ့ခ်ဳိင့္၀ွမ္းေလးကုိခင္တြယ္လုိ႔
ရင္ဘတ္ထဲကရင္ခုန္သံရယ္
ေရၾကည္ၿမက္ႏုရာရွင္သန္မႈ
ကုိယ္ၿပဳစုရမယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ
တန္ဖုိးတစ္ခုတင္က်န္ခဲ့ရင္ပဲေက်နပ္လွၿပီ…။
ေမးခြန္းမ်ားစြာကုိေၿဖၾကားဖုိ႔မလုိေတာ့ဘူး
ထုံအခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိက္ေတာ့မယ္
ကုိယ္ကုိယ္တုိင္မေမ်ာ္လင့္ေတာ့တဲ့
လႈိင္းတံပုိးေတြအတြက္
မာနတက္ေနဖုိ႔မလုိေတာ့….။

မုိးလႈိင္ည

1 comment:

  1. ကုိယ္ကုိယ္တုိင္မေမ်ာ္လင့္ေတာ့တဲ့
    လႈိင္းတံပုိးေတြအတြက္
    မာနတက္ေနဖုိ႔မလုိေတာ့….။


    မည္သည့္အရာ တစ္ခုခုအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ မာနတက္ေနဖို႔ လိုအပ္ခဲ့ပါသလဲ???
    ပင္လယ္ဟာ ေဟာဒီေနရာထက္ သာလြန္ေကာင္းျမတ္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္မထင္ပါဘူး...။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တည္ရွိေနရတဲ့ ရပ္၀န္းကသာ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ယာမဟုတ္လား။ တျခားလူေတြ ဂ႐ုမျပဳတာေတာင္မွ ကိုယ့္တန္ဖိုးကိုယ္သတ္မွတ္ၿပီး ေက်နပ္ၾကရင္ ... ။

    ပ်ံလြင့္လာေသာအေတြးမ်ားသာျဖစ္ၿပီး ကဗ်ာ၏မူရင္း ဆိုလိုခ်က္နဲ႔ ျခားနားေနႏိုင္ပါေၾကာင္း...။

    ReplyDelete

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...