Saturday, October 4, 2008

လြမ္းခ်င္း

လူဘ၀ ရခဲတဲ့ႏွစ္မ်ား

အသူရကာယ္ဘ၀ ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ား

ေပတဘ၀ ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ား

ေဒ၀ဘ၀ ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ား

သုခီအတၱာနံ ပရိဟႏၱဳ ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ား

သမီးတစ္၊ သားတစ္ ရဲခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ား

ဘာမွ မၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ား

ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားမွာ ၿပႆနာေကာင္

ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားမွာ ေၾကာက္ေခ်းအုိး

ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားမွာ ရွပ္ကီဘဲ

ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားမွာ တစ္ကုိယ္ေကာင္းသမား

ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားမွာ ကေလး၊အရူး၊သဘင္သည္

ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားမွာ ဘ၀ေတြကူခဲ့

မိတၱဴေတြကူးခဲ့၊ ေရကူးၿပဳိင္ပြဲ ၀င္ကူးခဲ့

စာေတြခ်ကူးခဲ့၊ ေရာင္စုံဓါတ္ပုံေတြကူးခဲ့

မ်က္စိနာနဲ႔ တီဘီကူးခဲ့

ၿမစ္ၾကီးငါးသြယ္၊ ပင္လယ္၊ သမုဒၵရာကူးခဲ့

လမ္းမေပါင္းရာေထာင္ကူးခဲ့၊ တံတားအစင္းစင္းကူးခဲ့

ဆန္းဆန္းၿပားၿပား စိတ္ကူးေတြကူးခဲ့

ကူးခဲ့သမွ်ဇာတ္လမ္း အခန္းခန္းမွာ

အုိး မုိင္ေဂါ့ေတြနဲ႔သာ ေတြခဲ့ရ

ေနာက္ထပ္ အုိး မုိင္ေဂါ့ေတြနဲ႔သာ ထပ္ေတြ႔ရ

အစားၿပန္မရႏုိင္ေတာ့ဘူးလားကြယ္…။…..။



ေမာင္ၿပည့္မင္း

ဖက္ရွင္မဂၢဇင္း၊၂၀၀၀၆

(တစ္ေယာက္ခ်င္းကဗ်ာစာအုပ္မွကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္)

ထုိစာအုပ္ကုိငွားရမ္းေပးတဲ့ေနၿခည္ကုိေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...