"ကဗ်ာ 20.07.09.02"

Sunday, September 2, 2007

"ကဗ်ာ 20.07.09.02"

Posted by မုိးလႈိင္ည at 11:49 PM

ဒါဆို ဒါပဲ .. လာဆဲမေနၾကနဲ႔
ဘာလဲကြာ .. မသာပဲျဖစ္ျဖစ္ သာပဲျဖစ္ျဖစ္
လူ႔အျဖစ္ဟာ ပုပ္ေစာ္ေတြနံေနတာၾကာေပါ့ကြာ
မၿမင္တတ္ရင္ မူးကုိၿမစ္ထင္လုိ႔
မနံတတ္ရင္လည္း အရႈးကုိ နတ္ထင္တယ္
ယဥ္းေက်းတယ္ဆုိတာ ေတြသမွ်လူကုိရုိက်ဳိးၿပတာလား
သြားစမ္းပါကြာ .. မနားတမ္းေအာ္ေနတဲ့ လက္ခုပ္ေတြဟာ
အယုတ္တမာ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုပါ
မဟုတ္တာေတြနဲ႔ က်ဳပ္ဟာေနခဲ့တာ ၾကာေပါ့
အဲဒါကုိ အဆင့္ၿမင့္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းလုိ႔ေခၚလား
သမုိင္းဆရာမွာ ေခါင္းမပါတာၾကာၿပီ
ကြမ္းတစ္ရာေကၽြးပါ .. ေရတမုတ္တိုက္ပါ ..
မိုက္တာဟာ .. ႀကိဳက္တာကို မေျပာရဲတဲ့လူေတြမွာပဲ႐ွိတယ္
ဒါကုိပဲဘ၀င္ခုိက္
ေ၀ဖဲမွာ တစ္ကုိးကင္းက်ရင္
ဓားနဲ႔ပဲရွင္းခ်င္တယ္
မင္းကုိယ္မင္းဇာတ္လုိက္ပဲထင္ေနလား
ခ်စ္သူဖို႔ ေဟာတဲ့တရားကို ခိုးနားေထာင္ရေအာင္
မင္းကိုယ္မင္း ဘာေကာင္ထင္ေနတာတုန္း
ကဗ်ာဆရာဟာ "စာစကား" နဲ႔ညာခဲ့တယ္လို႔
ခ်စ္သူကထင္မယ္ ...
ေလာကမွာကြယ္ ... မင္းဟာခ်စ္သူပါလို႔
ငါဘာလို႔ ညာျဖစ္တာလဲ
တကယ္ဆို မင္းဟာ ”ကဗ်ာ”
စၾကာ၀ဌာတစ္ခုလုံးကုိ ပက္သက္ခ်င္တယ္
လက္မထပ္ဖူးတာေတာင္သစၥာ ကုိေတာင္လုိထူခဲ့တယ္
အလိုတူပါ .. ခ်စ္သူ
ယုတိၳေဗဒဆုိ ဘ၀င္မက်တတ္တာကလြဲလုိ႔
က်ဴးလြန္ခဲ့သမွ်မွာ ၀န္ခံရဲတာလည္း ငါပါပဲကြယ္
ဟို စတယ္ႀကီးနဲ႔ေနတဲ့လူထက္ေတာ့ နည္းနည္းသာတယ္
မာယာနယ္မွာ တြယ္တာမိပါတယ္ ..
တပည့္ေတာ္ အမိုက္အမဲေလးကို ႐ိုက္လည္း႐ိုက္ပါ ..
စိတ္ဆိုတာ ေစရာသြားတဲ့ အမ်ဳိးမို႔ တိတ္တခိုးပဲျဖစ္မိတယ္
ကံစရိတ္တစ္မ်ိဳး ကဗ်ာကုိေက်ာပုိးၿပီး
သံသရာ ရြာရုိးကုိးေပါက္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးေလွ်ာက္ခဲ့ၿပီ
ရတနာအိုးကို လာလာခိုးေနၾကတာကိုး

မိုးလႈိင္ညႏွင့္ ကိုၿဖိဳး
အြန္လိုင္းဗား႐ွင္း

အရင္က ကဗ်ာေဟာင္းေလးပါ ကုိၿဖဳိးကုိလည္း သတိရလုိ႔ ၿပန္တင္လုိက္တာ...။