Sunday, January 6, 2008

အလြမ္း

အလြမ္းတဲ့....
ငါ့ရင္ထဲကုိမုန္တုိင္းလုိေခ်မြတယ္...
အဲဒီဟင္းလင္းၿပင္ထဲမွာ
သတိရၿခင္းေတြစုဖြဲ႔လုိ႔...
ၾကယ္ေလးတစ္စင္းနဲ႔ ...
အဆက္အသြယ္မရတဲ့ည
တိတ္ဆိတ္ေၿခာက္ခ်ားၿခင္းေတြၾကီးစုိး
ငါ...အလြမ္းကဗ်ာေတြကုိရုိက်ိဳးခဲ့ရတယ္..
အလြမ္းကုိ
ကဗ်ာဆရာေတြဘယ္ေလာက္ဖြဲ႔ဖြဲ႔
ငါ့ႏွလုံးသားကုိ မွီေအာင္ မဖြဲ႔ဆုိႏုိင္ဘူး
ငါေရးတဲ့...စကားလုံးေတြထက္
ငါပုိလြမ္းခဲ့ရတယ္....
ႏွလုံးသားကလြဲလုိ႔...ခံစားခ်က္ေတြကုိ
ဘယ္သူမွသက္ေသမၿပႏုိင္ခဲ့ဘူး...
အလြမ္းပဲေလ...
ငါ့ရင္ခြင္ကုိ မုန္တုိင္းလုိေခ်ခဲ့တယ္....

မုိး...

at
Labels:

1 comment:

  1. AnonymousTuesday, January 8, 2008 at 4:15:00 PM GMT+6:30

    ကဗ်ာေတြကို အသက္ရွင္သန္မႈ
    အေလ့အထ တခုလို မွတ္ယူျပီး
    ေရးသားတဲ့
    ကဗ်ာ ဆရာရဲ႔ ရင္ဘတ္ထဲ
    အလြမ္းေတြျပည့္ေနခဲ့ျပီေနာ္

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...

  • အစုန်အဆန် ရန်ကုန်
    ဗမာ့သမိုင်း မတင်နိုင်ခင်ကတည်းက ရွှေတိဂုံဘုရားကြီး မားမားရပ်ခဲ့တဲ့မြို့ ရှင်မွေးနွန်းနဲ့ မင်းနန္ဒာ  ဒဏ္ဍာရီလာ ဥက္ကလာပတိုင်းနဲ့ ငမိုးရိပ်ချောင...
  • “ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”
    ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...
  • မုိးလႈိင္ည ဟု ေခၚဆုိပါရန္
    နပုိလီယန္မဟုတ္ဘူး ကူဗလုိင္ခန္မဟုတ္ဘူး ဂ်ဴးလိယက္ဆီဇာမဟုတ္ဘူး ေဂ်ာ့၀ါရွင္တန္မဟုတ္ဘူး မုိးလႈိင္ညဟုေခၚဆုိပါရန္.... က်န္စစ္သားမဟုတ္ဘူး နရသီဟပေတ့မ...