အေတာင္ပံဆုိတဲ့စကားစုထဲ
ေကာင္းကင္တစ္ခုလုံးကုိထုိးထည့္ေတာ့
ေကာင္မေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းသားစုိစုိမွာ
ခ်စ္ၿခင္းကၿပတ္လွ်လြယ္တယ္
တံခါးကုိတြန္းဖြင့္လုိက္ရင္
ညွင္းသုိးသုိးေလကႏႈတ္ဆက္သလုိ
လူနာေဆာင္အမွတ္ေၿခာက္....
ပန္းသီးဆြတ္ခ်င္တဲ့အုတ္ကီးေတြ
အမွတ္မထင္၀င္ခဲ့မိတယ္
အမွတ္မထင္ၿပန္ထြက္သြားေပါ့
ဖ်ားနာေနတဲ့ဆရာ၀န္နဲ႕လမ္းမွာေတြ႔ေတာ့
ေသၿခင္းတရားကုိၿပင္ဆင္ဖုိ႔လုိမလားစဥ္းစားမိတယ္
မလုိဘူး........
ေမြးဖြားလာဖုိ႔ကလည္းၿပင္ဆင္ခ်ိန္မွမရခဲ့တာ
သိမွတ္မွားခဲ့တယ္
ေနမင္းဟာပင္လယ္ထဲကုိမခုန္ဆင္းခဲ့ဖူး
ကမ္းေၿခဟာ ေန၀င္ခ်ိန္ေတြကုိ
လိမ္ညာဖုိ႔ၾကိဳးစားဆဲ............။
မုိးလႈိင္ည
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္
ReplyDeleteအစ္ကိုေရ
ကိုမိုးလွဳိင္ကဗ်ာေတြ အားလံုးလိုလို ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ
ReplyDeleteကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ေရးေတာ႔ေရးတယ္ သိပ္အခ်ိ္န္မေပးနိုင္ေသးဘူးျဖစ္ေနတယ္။
အားက်တယ္ ဗ်ာ…………။
ကဗ်ာေလးေတြေကာင္းတယ္ဗ်ာ...အားေပးေနပါတယ္...
ReplyDeleteကဗ်ာလာဖတ္သြားတယ္ဗ်ိဳ႕... ဖ်ားနာေနတဲ႔ ဆရာ၀န္နဲ႔ လမ္းမွာေတြ႔ေတာ႔ ကိုမိုးလႈိင္က သတင္းေမးလိုက္ေသးလား...:)
ReplyDeleteကိုမိုးလႈိင္ေရ
ReplyDeleteကဗ်ာေလးကေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားေရးတဲ့ကဗ်ာကလြယ္မေယာင္ေယာင္
ခက္တိမ္မေယာင္္ေယာင္နက္တယ္ က်ေနာ္သေဘာက္ေအာင္ႏွစ္ေခါက္သံုးေခါက္ေလာက္ျပန္ ဖတ္လိုက္ရတယ္ ေတာ္ေတာ္ အႏွစ္သာရရွိတာပဲဗ်။
ဒီကဗ်ာေလး ၾကိဳက္တယ္ မိုးလိႈင္ေရ..
ReplyDeleteမိုုးလိႈင္ေတြ႕တဲ့ ဖ်ားေနတဲ့ဆရာ၀န္ က အမ ေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္ ။ အဟဲ