သရမွာအသံရွိသလုိေပါ့
ၿဒာမွာလည္းမာန္ရွိတယ္…။
အဆိပ္ရည္ေတြဘယ္ေလာက္မ်ဳိမ်ဳိ
ၿပန္အန္မထုတ္တတ္သလုိ
ႏွလုံးသားကုိဒဏ္ရာၿမွားေတြစူးနစ္
သူဘယ္ေတာ့မွမႏုတ္ပစ္ဖူး…
ဒီကဗ်ာေတြဘာေၾကာင့္ေရးမိမွန္း
မသိပါဘူးတဲ့…
သူတစ္ခါတစ္ခါအဲဒီလုိညည္းတယ္…။
ကၽြန္ေတာ္ကြမ္းသြားစုိက္ဦးမယ္ဗ်ာ
မုိးသားေတြညႈိ႔တက္ေနတဲ့ညေနမွာ
သူထထြက္သြားခဲ့ေပါ့…။
ဒါေပမယ့္ကြမ္းပင္ေတြ
ပုိးသတ္ရမယ့္အစား
သူခႏၵာသူရႈမွတ္တယ္ဖားေအာက္မွာ
ခင္ဗ်ားကၾကည္လင္လာခဲ့တယ္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကႏြမ္းဖတ္လုိ႔
စက္တင္ဘာ….
တစ္လလုံးလုံး
သူ႔ေၿခရာေတြရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကုိဖုံးလုိ႔
သူၿပန္ေရာက္သြားၿပီ
အခါခါေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ေက်ာင္းေတာ္ဆီ
ၾကည္ၾကည္လင္လင္ပါပဲ
သရမွာအသံရွိသလုိ
ၿဒာကအမွန္သိတယ္
ဒါေၾကာင့္၊ဒါဟာၿဒာၿဖစ္သလုိ
ဒါေၾကာင့္၊ဒါဟာၿဒာဟာကဗ်ာၿဖစ္တယ္။
မုိးလႈိင္ည
(စက္တင္ဘာအိပ္မက္ဆုိးထဲက်ိဳးကၽြံခဲ့သူၿဒာအတြက္)
စက္တင္ဘာရဲ႔ ဆိုးခ်က္ကေတာ႔
ReplyDeleteလူတကာရင္မခ်ိေအာင္ပါပဲ
ျဒာရဲ႔ ပစ္မွတ္က ရင္ကိုခတ္သြားတယ္
ကိုမိုးလိႈင္