ကၽြန္ေတာ္ မငိုဘူး အေမ …
အခန္းတံခါးေတြကို အလံုပိတ္
မီးပြင့္ေတြ အကုန္မွိတ္ၿပီး
တိတ္တဆိတ္ အိပ္ခဲ့ရတဲ့ညေတြမွာ ငါဘာေတြမွားခဲ့လို႕လဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုနဲ႕
သက္ျပင္းေတြကို မႈတ္ထုတ္ေနခဲ့ရတယ္ …။
-ပထမေန႕ …
ေမတၱာတရားရဲ႕ပဲ့တင္သံေတြ
လမ္းမေတြေပၚကိုလႊမ္း
သံဃာေတာ္ေတြခင္းေနတဲ့လမ္းေဘးမွာ
လက္အုပ္ခ်ီ မ်က္ရည္၀ဲ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေျခေထာက္ေတြကို
ေၾကာက္စိတ္ေတြက ဆြဲထားတုန္းပဲ … အေမ။
-ဒုတိယေန႕ …
မိုးထဲေရထဲ
ေျခဗလာနဲ႕ ေမတၱာေ၀ၾကတဲ့ပြဲမွာ
လူငယ္ေတြ ျပည္သူေတြ
ေရႊ၀ါေရာင္စီးေၾကာင္းေဘးကျခံရံ
ဧရာ၀တီအသစ္တစ္ခု လမ္းေပၚကိုလွ်ံထြက္က်
ေမေမေရ …
အဲဒီ့ေန႕ကေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ ဧရာ၀တီျဖစ္ခဲ့ရေပါ့ …။
-ေနာက္တစ္ေန႕ …
ရိုးရိုးေလးပါပဲ … အေမ
ေနရဲ႕အပူကို အံတု
ေညာင္းညာကိုက္ခဲမႈေတြကို မမႈတဲ့
သံဃာအာဇာနည္တို႕အတြက္
အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္
ကၽြန္ေတာ္ … အေသအခ်ာကိုျဖစ္ခဲ့တယ္ … အေမ။
ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားတဲ့ ႏုိင္ငံက
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ အေမ
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြအတြက္
သာဓုေခၚ ေက်နပ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္ …။
-ကၽြန္ေတာ့္စိတ္နဲ႕ မတန္တဲ့ အခ်ိဳ႕ေသာသူေတြရဲ႕အေၾကာင္း
အေမ့ကို စာလံုးေပါင္းျပမေနေတာ့ပါဘူး …
အရူးတကာ့အရူးထဲမွာမွ
အဆိုးဆံုးဆိုတဲ့အာဏာရူး …
ၿပီးေတာ့
သူ႕ႏႈတ္မွာက အမိန္႕ေပးခြင့္
သူ႕လက္ေအာက္မွာက ငရဲနဲ႕ေတာင္မတန္တဲ့မိစၧာေတြ
သူတို႕လက္ထဲမွာက လူသတ္လက္နက္ …
ေမေမေရ …
ဒီႏုိင္ငံရဲ႕အနာဂတ္
သူတို႕ လက္ထဲကို ဘယ္လိုစိတ္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕အပ္ရမလဲ …။
-ေမေမေရ …
ရိုက္ႏွက္ခံဒဏ္ရာ ဗလပြနဲ႕
ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့ၾကရွာတဲ့
သံဃာေတာ္အခ်ိဳ႕ရဲ႕ ၀ိညာဥ္ေတြ
ကၽြန္ေတာ့္ကို စကားလာေျပာေနတယ္ … `အေရွ႕အရပ္၌ရွိေသာ
အနႏၱစၾက၀ဌာ အနႏၱ သတၱ၀ါတို႕
ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ
ေဒါသခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ
ဆင္းရဲခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ
ႏွလံုးစိတ္၀မ္း ေအးခ်မ္းၾကပါေစ …´
ငါတို႕ … ေမတၱာတရားဆိုတဲ့ အလင္းနဲ႕
ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းကို ထြန္းညွိခဲ့ၾကတယ္ … တဲ့ …။
ဟုတ္တယ္ … အေမ
အားလံုးဟာ
တကယ္ကို ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းပါပဲ …
ဒိုင္းေတြကို နံပါတ္တုတ္နဲ႕ တဒုံုးဒံုးတီးၿပီး
ညာသံေပးခ်ီတက္လာသံေတြ
မ်က္ရည္ယိုဗံုးခြဲသံေတြ
ေသနတ္ပစ္သံေတြ
ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုသံေတြ
ေနာက္ …
ႀကိမ္းေမာင္းရိုက္ႏွက္သံေတြ
အဲဒီအသံေတြ ေရာက္မလာခင္အခ်ိန္အထိ
တစ္ႏုိင္ငံလံုးဟာ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ေမတၱာတရားေတြနဲ႕
ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းအတိၿပီးေနခဲ့ပါတယ္ … အေမ။
-ေမေမေရ …
မိစၧာတို႕ရဲ႕က်ည္ဆံတစ္ေတာင့္ကို
ႏွလံုးသားထဲ ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ခြင့္ျပဳလိုက္ရတဲ့
ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ႕၀ိညာဥ္က
ကၽြန္ေတာ့္ကို စကားေတြလာေျပာတယ္ …
`သံဃာေတာ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ရွိခိုးတယ္
သံဃာေတာ္ေတြလုိအပ္သမွ်ကို ကၽြန္ေတာ္လွဴဒါန္းတယ္
သံဃာေတာ္ေတြနဲ႕ အတူ သတၱ၀ါအားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္ေမတၱာပို႕တယ္ …
ကၽြန္ေတာ္ ဘာအမွားမွမလုပ္ခဲ့ပါဘူး …
ကၽြန္ေတာ္ အျဖဴစင္ဆံုးစိတ္တစ္ခုနဲ႕
အလုပ္သင့္ဆံုးအလုပ္ေတြကိုပဲလုပ္ခဲ့တာပါ …´ တဲ့ …။
ဟုတ္တယ္ … အေမ
ေက်ာင္းသားေတြ လူငယ္ေတြ ျပည္သူေတြ
သံဃာေတာ္ေတြေဖာက္တဲ့လမ္းေနာက္ကို ေပ်ာ္လို႕ေလွ်ာက္လိုက္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး
အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာကို နားလည္လို႕
အမွန္နဲ႕ အမွားဆိုတာကို ခြဲျခားတတ္လို႕
အမွန္တရားဘက္ကရပ္တည္ရမယ္ဆိုတဲ့ အသိရွိခဲ့လို႕
ေနာက္ၿပီး …
တတ္ႏုိင္တဲ့အားေလးတစ္ခုနဲ႕
နိစၥဓူ၀ ဘ၀ေတြထဲက
ျဖစ္ျဖစ္ေနတဲ့
မျဖစ္သင့္တာေတြကိုေလွ်ာ့ပစ္ႏုိင္ဖို႕
သိပ္မေသခ်ာတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလး မစို႕မပို႕နဲ႕
လမ္းေပၚကိုထြက္ခဲ့ၾကတာပါ …
အမွားအယြင္းဆိုတာနဲ႕ေ၀းတဲ့ အျဖဴေရာင္လူငယ္ေလးေတြရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို
အနီေရာင္ေသြးေတြလႊမ္းေအာင္ ပစ္ခတ္
သူတို႕ေတြ လုပ္ရက္ခဲ့ၾကတယ္ … အေမ။
-ေမေမေရ …
အဲဒီေတာ္လွန္ေရးမွာ …
ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေတြကအစ
စစ္ေျမျပင္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ …
သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ေသြးကစလို႕
ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရဲ႕ ေသြးအဆံုး
မိစၧာေတြ ၿမိန္ရည္ယွက္ရည္ေသာက္သံုးခဲ့ၾကတယ္
ေမေမေရ …
အေျပာင္းအလဲတစ္ခုအတြက္
အသက္၀ိညာဥ္ေတြစေတးဖို႕လိုအပ္တယ္တဲ့
ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းအတြက္
တရားမွ်တမႈအတြက္
အမွန္တရားအတြက္
ဒီထက္ပိုၿပီး …
ဘယ္ေလာက္အထိေတာင္
ထပ္ေပးဆပ္ရဦးမွာလဲဆိုတဲ့အေမး
ေျဖႏုိင္သူေတြကို ေမးၾကည့္ေပးပါဦး ေမေမ …။
မိုးေပၚေထာင္ေဖာက္ဖို႕မဟုတ္တဲ့ ေသနတ္ေတြ
အလွျပထားတာမဟုတ္တဲ့ ၀ါးရင္းတုတ္ေတြ
အဲဒါေတြထားလိုက္ပါ … ေမေမ …
ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့
ဘယ္ေလာက္သတ္သတ္ …
ဘယ္ေလာက္ေသေသ …
လမ္းေပၚက ဧရာ၀တီဟာ …
ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲမွာ
ထာ၀ရစီးဆင္းေနဦးမယ္ဆိုတာပါ …။ ။
ဘုန္းမင္းဇြန္
၂၈.၀၉.၂၀၀၇ (ေသာၾကာေန႕)
ကုိညီညီ(သံလြင္)ဆီမွကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္။
No comments:
Post a Comment