စာေရးေနရင္း ကုိယ္အပူခ်ိန္ေတြ တက္လာတယ္
ရုံးမွာက ဘယ္သူမွမရွိေတာ့ဘူး…
အဲယားကြန္းထဲက ေအးစက္စက္ေလေတြ
ငါ့ရင္ထဲၿဖတ္ၿဖတ္ေၿပးတယ္…
အမ္အမ္ဂိမ္းမာဘက္သြားတယ္
ေ၀းလင္ထြန္းက ဦးေလး ဘာၿဖစ္ေနလည္းတဲ့
ငါဖ်ားေနၿပီဟ
ဘုိ၀၀င္လာတယ္.. ေဟ့လူ ကိုမ်က္စိေကာတဲ့
အိမ္ၿပန္သြားတယ္ဟ
ဘုိ၀ဖုန္းလွမ္းဆက္တယ္… ဦးေလး အရက္တစ္လုံးရွိတယ္
အိမ္ကိုလုိက္ခဲ့တဲ့ …
မလုိက္ေတာ့ဘူးဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ဖ်ားေနလုိ႔
ဆုိဖာေပၚလွဲအိပ္လုိက္တယ္.. ဘယ္ဘက္ေစာင္းလုိက္
ညာဘက္ေစာင္းလုိက္
ငါဖ်ားေနတာ ေသခ်ာပါတယ္…
ကုိယ္ပူခ်ိန္ကမရပ္ေတာ့ ပုိၿပီးခ်မ္းလာတယ္
မိေက်ာ္ေရာင္း အဂၤလန္မသြားခင္ထားခဲ့တဲ့
အေႏြးထည္လုိက္ရွာတယ္…
ၿပန္လွဲေနလုိက္တယ္…
ကုိၿမင့္ေက်ာ္က ဂ်ီေတာ့ထဲကေန…
ဘားကမ့္အေၾကာင္းလွမ္းေမးတယ္..
ေမာင္ဥကၠာက ေဖ့ဘုတ္ခ္ကေန
အစ္ကုိ ဘာလုပ္ေနလည္း လွမ္းေမးတယ္
(ငါဖ်ားေနတယ္ဟ) မေၿဖၿဖစ္လုိက္ဘူး…
ဖ်ားေနရင္းတၿဖည္းၿဖည္းစဥ္းစားမိတယ္
ငါေသသြားရင္မဖ်ားေတာ့ဘူး…
အေၾကြးေတြရွိေသးတယ္ ေသလုိ႔မၿဖစ္ေသး…
ဖ်ားတာကုိ သက္သာဖုိ႔ X net ထဲ၀င္ၿပီး
ေရႏွစ္ခြက္ ဆင့္ေသာက္လုိက္တယ္…
ေကာ္ဖီေသာက္ရရင္ေကာင္းမလား စဥ္းစားမိတယ္
ဒါေပမယ့္ ေကာ္ဖီဆုိင္က ပိတ္သြားၿပီ…
အိမ္လည္းမၿပန္ႏုိင္ေသးဘူး…
ဖ်ားတာကုိ စိတ္နဲ႔မွတ္ၾကည့္တယ္
ဒါေပမယ့္ မသက္သာဘူး…
(ရွင္ေနတဲ့ ေရာဂါကုိ ဘယ္လုိေဆး၀ါးနဲ႔ ကုရမလဲ)
ငယ္ငယ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ေရးဖူးတာ
သြားအမွတ္ရမိေနတယ္…
မေန႔ကအထိ ကုိယ့္ခရီးစဥ္ကုိယ္မသိတဲ့
ေၿမပုံတစ္ခ်ပ္လုိ ေနထုိင္တတ္ခဲ့တာပဲ
အခုေတာ့အဖ်ားမိေနတဲ့ ပင္လယ္တစ္စင္းလုိ
ငယ္ငယ္က ငွက္ဖ်ား ၿဖစ္ခဲ့ဖူးတာ သြားသတိရေနတယ္
ငယ္ငယ္က လုိရူးရူးမုိက္မုိက္ဆုိရင္…
အရက္ေတြခ်ည္း ဖိေသာက္မိေနမွာလား
လက္ပါတ္နာရီကုိ လွမ္းၾကည့္မိတယ္…
ကိုယ့္အတြက္ အခ်ိန္သိပ္မရွိေတာ့ဘူး …
မီးခလုတ္ေတြလုိက္ပိတ္တယ္…
ကြန္ၿပဴတာကုိ ပိတ္တယ္…
မဆီမဆုိင္ စီးကရက္ကုိ မီးၿငိွမိလုိက္တယ္
ဒီေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကုန္ရင္…
မုိးလႈိင္ည
No comments:
Post a Comment