Sunday, February 15, 2009

သံသရာ

မိန္းမတစ္ေယာက္ကုိခ်စ္ေရးဆုိရတာ

အႏၱရာယ္သိပ္မ်ားလြန္းတယ္

အဲဒီလုိနဲ႕

ငါဟာ

ၿပစ္မႈက်ဴးလြန္သူ

ေသဒဏ္က်အက်ဥ္းသား

အသည္းကြဲေနတဲ့ကဗ်ာဆရာအရူး

ကုိယ္နဖူးကုိယ္သုိက္ၿပန္တူးတဲ့ေငြမုဆုိး

အေတြးအေခၚပညာရွင္

ရွင္ဘုရင္ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့ငနဲတစ္ေကာင္

ေက်းဇူးမသိတတ္တဲ့ သူဖုန္းစား

မယုံႏုိင္ေလာက္ေအာင္

ဘ၀မ်ဳိးစုံက်င္လည္ဖူးခဲ့တယ္

သံသရာတဲ့…။

မုိးလႈိင္ည

at
Labels:

4 comments:

  1. su waiSunday, February 15, 2009 at 5:13:00 PM GMT+6:30

    အဲဒါ လူျဖစ္ရတဲ႔ဒုကၡေတြပဲေပါ႔ ကိုမိုးလိႈင္ရယ္..

    ReplyDelete
  2. AnonymousSunday, February 15, 2009 at 6:16:00 PM GMT+6:30

    ကဗ်ာလာဖတ္ပါတယ္ဗ်ာ :)
    (ဆက္လည္ရဦးမွာေပါ့ )

    ReplyDelete
  3. ႐ိုးျမင္႔ေအာင္Sunday, February 15, 2009 at 11:29:00 PM GMT+6:30

    ဟုတ္တယ္... အဲဒါ သံသရာပဲဗ်ာ...

    ReplyDelete
  4. ဆိုးသြမ္းTuesday, February 17, 2009 at 5:07:00 PM GMT+6:30

    မိန္းမ....မိန္းမ

    ဒီလိုပါပဲ ဦးမိုးလိုႈင္ေရ....

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...

  • သူူ႔မွာတမ္း
    သူတုိ႔အဆုတ္၊ ထားခဲ့ၿမဳပ္သည့္ ဗုံးငုတ္ တုိက္မွား၊ ေမာင္ေၿပာက္က်ားကုိ ရြာသား ရြာသူ၊ ေမးၾကၿမဴသည္ အူအူယမ္းေငြ႔ထတုန္းတည္း။ အေမာင္...
  • “ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”
    ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...
  • ဘုရားသခင္ကို ငါးကေလးတေကာင္နဲ႕
    သူ႕ကိုၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ အဲဒီကကို မတက္ေတာ့ဘူး ကိုယ္ရပ္ေနသလုိလို သူသြားေနသလိုလို၊ မဟုတ္ဘူး ဘယ္သူမွ မသြားဘူး ဘယ္သူမွမရပ္ဘူး သြားတယ္ရပ္တယ္ဆိုတ...