Sunday, February 8, 2009

အထီးက်န္ ၀ံပုေလြ

အရာရာဟာ တိတ္တဆိတ္ေၾကကြဲေနတယ္
မနက္ၿဖန္မွာ စစ္ၿပင္သံေတြအစုံအလင္နဲ႔
ဘ၀ဆုိတာ ကၾကဳိးဆင္ေမာင္းေနတဲ့
ၿမင္းရထားေဟာင္းၾကီးတစ္စင္းမဟုတ္ပါ…
အိပ္ေရးပ်က္ခဲတဲ့မ်က္၀န္းတစ္စုံနဲ႔ေတာ့
အနာဂါတ္ကုိရွာေဖြမေတြ႕ရွိလုိဘူး…
ခပ္ေ၀းေ၀းကတိမ္ေတြလုိ
ငါ့အိပ္မက္ေတြက ၿဖဴဖတ္ၿဖဴေရာ္နဲ႕
ဖန္ၾကဳိးမွ်င္ထဲက ၿမန္ႏႈန္းၿမင့္စီးဆင္းလာတဲ့
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာ
ငါ့ေမာ္နီတာဖန္သားၿပင္ေပၚမွာ
ေအးစက္စက္လာေပၚတယ္…
ေသခ်ာတဲ့စကားက
မစခင္ကတည္းကမွားခဲ့ၾကတယ္…
ေလၿပည္ထဲပါးလ်သြားရတဲ့ ရနံ႕တခ်ဳိ႕လုိပဲ
ရုိးရုိးသားသားခ်စ္ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့အရသာကုိ
အနံ႔ခံလုိ႔ေတာင္မရေတာ့ဘူး…။


မုိးလႈိင္ည

4 comments:

  1. မစခင္ကတည္းကမွားခဲ့ၾကတယ္ ။ ရိုးရိုးသားသားခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အရသာ အနံ ့ခံလို ့ေတာင္ မရေတာ့ဘူး ။ လွတယ္ဗ်ာ အဲဒီစာသားေလးေတြ ။ ၾကိဳက္တယ္ ။

    ReplyDelete
  2. ဘ၀ဆုိတာ ကၾကဳိးဆင္ေမာင္းေနတဲ့
    ၿမင္းရထားေဟာင္းၾကီးတစ္စင္းမဟုတ္ပါ…

    ဟုတ္တယ္ အကို... မဟုတ္ဘူး... :):D

    ReplyDelete
  3. ကဗ်ာလာဖတ္ပါတယ္ဗ်ာ :)

    ReplyDelete
  4. ကဗ်ာေကာင္းေတြဖတ္ခြင့္ရတဲ့အတြက္ေက်းဇူးပါ...

    ReplyDelete

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...