ငါတစ္ေယာက္တည္းရွိတယ္..။
အခန္းတံခါးကုိပိတ္မထားပဲ…
တံခါးေခါက္သံကုိေမ်ာ္လင့္ေနတဲ႕စိတ္…
တစ္ဖက္အိမ္က ကေလးေတြ…
ဒီေန႔မွ ဘာလုိ႔ဆူညံမေနတာလည္း…
တခါတရံေတာ့
သူခုိးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေၿခသံေတြကုိေတာင္လုိအပ္တယ္
ၿငိမ္ဆိတ္လြန္းမႈဟာ
ငါ့ႏွလုံးသားကုိေပါက္ကြဲဖုိ႔အသင့္ၿဖစ္ေစခဲ့
စားပြဲေပၚက ဖန္ခြက္ေတြကုိ
ရုိက္ခြဲလုိက္ရုံပဲလား
စိတ္က အထီးက်န္တံခါးကုိ အတင္းဆြဲပိတ္တယ္
ပါရီညကေဖးထဲက အၿမင္အာရုံေတြကုိဆြဲႏႈတ္
အခုဆုိ
ငါ့ကုိယ္ငါ သတ္ေသဖုိ႔လုံေလာက္ေနၿပီ…။
မုိးလႈိင္ည
ကမာၻတစ္ဖက္မွာ နင္ေနထိုင္တယ္
ReplyDeleteကမာၻတစ္ဖက္မွာ ငါေနထိုင္တယ္
ကမာၻေျမက တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ၾကား မဆံုႏိုင္ေအာင္ ကာဆီးကာထား
ကမာၻတစ္ဖက္မွာ ေန႔
ကမာၻတစ္ဖက္မွာ ည
နာရီမိနစ္စကၠန္႔အားလံုး ေစာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္ျဖစ္ျပီေဟ့...
“အထီးက်န္” ဆိုလို႔ စိုင္းစိုင္းခမ္းလိႈင္ရဲ႕ အထီးက်န္ကို ဆိုၾကည့္လိုက္တာ း)
ခႏၶာကိုယ္က အထီးက်န္ေပမယ့္ ၀ိညာဥ္နဲ႔ ခံစားခ်က္က အထီးမက်န္ပါဘူး.. ကဗ်ာေတြအေဖာ္ရွိပါေသးတယ္... း)