Monday, April 7, 2008

အေမ

အေမ မာရဲ႕လားအေမ…
အေမအမာ အရင္လုိလက္အုပ္ခ်ီကန္ေတာ့ဖုိ႔
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒီႏွစ္မွာအခြင့္အေရးမရလုိက္ဘူး…

ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာေကာ…
အေမမရွိေတာ့တဲ့ အေမ့ေမြးေန႔ေတြမွာ
အေမကုိ ရည္စူးကန္ေတာ့ဖုိ႔
အမရပူရ ကုိလာၿဖစ္ေအာင္လာခဲ့မယ္ အေမ…

အခုေတာ့
ကၽြန္ေတာ္တုိ ေနာင္တနဲ႕မ်က္ရည္ေတြေတြက်
အေမ့ကုိ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္မထားခဲ့ႏုိင္ဘူး…
အေမအမာ
အေမက မိခင္ေကာင္းပါ..
သားေကာင္းေတြလည္းေမြးခဲ့တယ္…
စာေပတာ၀န္လည္းေက်…
တုိင္းၿပည္နဲ႕လူမ်ိဳးအတြက္ဆုိလည္းတာ၀န္ေက်…
အေမ့လုိအေမမ်ိဳးကုိ…
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မရႏုိင္ေတာ့ဘူး…

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရင္ဘတ္ေတြက်ိဳးေၾကကုန္ၿပီ…
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေပေပေတေတ
ကဗ်ာဆရာေကာင္ေတြကုိဆုံးမပါဦးအေမ…
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အသုံးမက်တာကုိေထာက္ၿပပါဦးအေမ…
ဘ၀မွာရႈံးနိမ့္တဲ့အခါ…
အေမဟာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မုိးေကာင္းကင္…
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕အလင္းေရာင္…
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ေမ်ာ္လင့္ၿခင္းအသက္…

အေမရယ္
ၿမင့္ၿမတ္တဲ႔ဘုံဘ၀ကေန
အမွန္တရားအတြက္သားေကာင္းေတြၿဖစ္ေအာင္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏွလုံးသားကုိေစာင့္ေရွာက္ေပးပါဦး…အေမ


မုိးလႈိင္ည

No comments:

Post a Comment

“ခွေးကလေး ကောက်ကောက်”

ကျွန်တော့် လူ့ဘဝသက်တမ်း နှစ်လေးဆယ်မှာ ဒါဟာ ရွှေသားသံယောဇဉ်ဖြစ်မှန်း ကျွန်တော်သိခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၊ သံယောဇဉ်တို့၊ စ...