၆၄ ႏွင္းမႈန္ၾကား
ငါ့သားကြလုိ႔ ၾကံဳး၀ါးခဲ့တဲ့ ေဖေဖအသံ
၂၀၀၄ ေက်ာက္ေတာင္ေတြဆီ ပဲ့တင္ၿပန္လာေတာ့
သား ျပဳတ္က်ေတာ႔မယ္ေဖေဖ။
ေအာင္ပင္သာဆိုတဲ႔
ေက်း႐ြာသခၤ်ိဳင္းကေလးကေန
မိတၳီလာ ကန္ေရျပင္ကို ျဖတ္သန္း
သားကို လွမ္းႀကည္႔လိုက္စမ္းပါ။
ဟိုအရင္
ဆိတ္ဖလူးပင္ေတြႀကားထဲ ေဆာ႔ေျပး
ေဖေဖ႔ေ႐ႊေရာင္အိပ္မက္ကေလးဟာ
ေ႐ွ႕တိုးမရ ေနာက္ဆုတ္မရ
႐ုန္းမရ ကန္မရ
ေျခကုန္လက္ပန္းက်လို႔
ေတာင္တက္လမ္းဟာ
မတ္ေစာက္ျမင္႔မားခဲ႔ပါတယ္။
ေတာင္႔ထားလိုက္
ေတာင္႔ထားလိုက္
ေနာက္ထပ္ျပိဳဆင္းမသြားေအာင္ ေတာင္႔ထားလိုက္
အသက္ေအာင္႔ထားရတဲ႔ ေန႔ရက္ေတြ႐ွည္ႀကာ
လူ႔ဘ၀ဆိုတာ
ဘာမွမဟုတ္ဘူး။
နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး
ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး
ေတာင္ညုိေဒသ
႐ုိးမတိုက္ပဲြမ်ား
ငရဲခန္းမ်ားနဲ႔ လံုးေထြးရင္း
သူေဌးသားဘ၀ကို စြန္႔လႊတ္ခဲ႔တဲ႔ ေဖေဖဟာ
ေနာက္ဆံုး ေခါင္းမာမႈတစ္ခုတည္းသာ ယူေဆာင္နိုင္ခဲ႔ျပီး
ဒီကမၻာႀကီးက ထြက္ခြာမသြားခဲ႔ခင္
မ်ိဳးဆက္အေပၚ ဘယ္ေလာက္အထိ စာနာနိုင္ခဲ႔ပါသလဲ။
ေဖေဖက “အနီ” ဆိုရင္
သားက “အျပာ”
ေဖေဖက “က်ည္ဆန္တစ္ေတာင္႔”ဆိုရင္
သားက “သံလြင္တစ္ခက္”
ေဖေဖက “ေျမပံုတစ္ခ်ပ္”ဆိုရင္
သားက “ကဗ်ာတစ္ပုဒ္”
က်ဆံုးမႈတိုင္းကို ျငင္းဆန္ျပီး
႐ူံးနိမ္႔မႈတိုင္းကို တင္းခံခဲ႔ေပမဲ႔
ေဟာဒီ ညေနခင္းေလးမွာေတာ႔
သားကို ေဖေဖခြင္႔လႊတ္ေပါ႔
သားျပဳတ္က်ေတာ႔မယ္ ေဖေဖ။ ။
မုိဃ္းေဇာ္
(ေသတမ္းစာကဗ်ာစာအုပ္မွ)
ဒါေလးၾကိဳက္လို့ က်မ ဘေလာဂ့္မွာ ျပန္ ေ၀မွွ်လိုက္ပါတယ္ ။
ReplyDelete