ငါမင္းကုိလြမ္းမေနဘူး

မင္းကုိလြမ္းရမွာေတာင္
ပ်င္းလုိက္တာ..ေဖေဖာ္၀ါရီရယ္
ရာစုသစ္မွာ ရွားပါးတဲ့
အေလ့က်ေပါက္ပင္ေတြလုိ
စိတ္ေလရာ…..
ၿမင္ၿမင္သမွ် ကဗ်ာဖြဲ႔ေလေတာ့
ေနာက္ဆုံးမင္းအေၾကာင္းေတြ
ေရာက္ေရာက္လာေပါ့…..
ဒါေပမယ့္ငါမလြမ္းဘူး
အခ်စ္ဆုိတာကုိခါးမွာခ်ိတ္ထားတဲ့
လက္ကုိင္ဖုန္းေလာက္စိတ္မ၀င္စားတဲ့
အသည္းႏွလုံးေဟာက္ပက္ကုိ
ေငြေရစက္တစ္ခုနဲ႔အစားထုိးထားတဲ့
ေခတ္ေပၚေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကုိ
ကဗ်ာဆရာဆုိတာ
ကေလကေခ်တစ္မိ်ဳးလုိ႔ထင္မွတ္ထားတဲ့
ပတ္၀န္းက်င္သင္ၾကားခ်က္အရ
ေငြဆုိတာနတ္ဘုရားလုိ႔ကုိးကြယ္ထားတဲ့
မင္းရဲ႔အယူ၀ါဒထဲသိမ္းသြင္းမရလုိ႔
ကဗ်ာဆရာကုိေအာက္တန္းစားပါလုိ႔
အလြယ္တကူမွတ္ခ်က္ေပးခဲ့ဖူးတဲ့
ေဖေဖာ္၀ါရီေရ…….
ငါမင္းကုိလြမ္းေနလ်က္နဲ႔
မလြမ္းဘူးလုိ႔ပဲၿငင္းလုိက္တယ္…။

မုိးလႈိင္ည

ဒီေနလည္းအေမက ငါ့ကုိထပ္ေမြးတယ္

မနက္၆နာရီထုိးၿပီ
သားေရထေတာ့ဆုိေတာ့
ငါ့မွာမက္လက္စအိပ္မက္ၾကီးကုိပစ္ခ်လုိ႔
မ်က္ႏွာသစ္၊ေရခ်ဳိး
ဒီေန႔မွာဘယ္လုိရုိးသားရမလဲ
သားရဲေတြမ်ားတဲ့ေတာနက္ထဲ
ရန္ကုန္ဟာေမွာ္ဆန္ေနတုန္း
ဆီေစ်း၊ဆန္ေစ်း၊ေဒၚလာေစ်း
ကားေစ်းေတြတက္တက္သြားတယ္
လူေတြကေစ်းက်လုိ႔
ငါ့ကုိငါလည္းေရာင္းမရဘူး
အိမ္ကုိလက္ဗလာနဲ႔ၿပန္လာေတာ့
အေမကငါးေလးအုိးကပ္ခ်က္ထားတယ္တဲ့
အဆာလြန္သေဘၤာေလးက
အေမ့ဆိပ္ကမ္းမွာရိကၡာအၿပည့္တင္
ဆင္ၿခင္မႈမဲ့အလြမ္းေတြလႊင့္ထုတ္
ဒီတစ္ေန႔ဇာတ္ရုပ္ကမပီၿပင္ခဲ့ေပမယ့္
အေမ့ ေမတၡၲာစမ္းကေလးနဲ႔
အသက္ရွင္မႈကတစ္ေငြ႔ေငြ႔အူလုိ႔...။

မုိးလႈိင္ည

ၿငီးတြားၿခင္း

ေလယာဥ္ပ်ံမစီးခ်င္ဘူး ငွက္တစ္ေကာင္ပဲ
ၿဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ..။
သံစဥ္ေတြအမ်ားၾကီးထဲကမွ
တိတ္ဆိတ္တဲ့ဂီတကုိပဲပုိၿမတ္ႏုိးခဲ့တာ
နည္းပညာေစ်းကြက္မွာေတာ့
ႏွလုံးသားပါတဲ့ရုိေဘာ့ေတြလုိအပ္ေနၿပီ
လူေတြကႏွလုံးသားမဲ့ေနလုိ႔
ေဆးစက္မက်ေသးတဲ့ကင္းဗတ္စေပၚက
ပကတိအရွိတရားတစ္ခုေတြရွိမိေတာ့
ဆုိကေရတီးရဲ႔အဆိပ္ခြက္ကုိ
လုယက္ေသာက္ခ်င္မိတဲ့စိတ္နဲ႔
အိမ္ကုိၿပန္ေရာက္ခဲ့ေပါ့...။

မုိးလႈိင္ည

ကြၽန္ေတာ့္ဆရာ

သူ႔ဒႆေတြရဲ႔စိတ္စုိက္ကြက္ထဲမွာ
ကြၽန္ေတာ္ကေလ့က်င့္ခံေက်ာင္းသား
ႏွလုံးသားကုိသန္႔သန္႔စင္စင္ထားတတ္ဖုိ႔
သူကကြၽန္ေတာ့္ကုိမ်ဳိးပြားယူတယ္…..။
သူ႔စကားလုံးေတြရဲ႔ဓာတ္ၿပဳမႈထဲမွာ
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္အလင္းတန္းအသစ္ေတြ
အၿမင္ေတြက်ိန္းရွေလာက္ေအာင္
ကြၽန္ေတာ့္အေတြးအေခၚကေခါင္တယ္…..။
သူ႔နဖူးၿပင္က်ယ္ၾကီးတြန္႔ေကြးလာရင္
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ဆင္ဆင္ၿခင္ၿခင္ေနတတ္ဖုိ႔
မုန္တုိင္းၾကိဳနိမိတ္ပုံပဲ
ၿပီးရင္သူ႔အေၿမာက္ဆန္ေတြအတြက္
ကြၽန္ေတာ္ခဏခဏပစ္ကြင္းလုပ္ရတယ္….။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔စစ္တလင္းကအၿပိဳင္အဆုိင္ႏြဲၿပီးရင္
ပန္းေတြကအရုိင္းဆန္ဆန္လွတယ္…..။
ေနာက္ဆုံးေတာ့သူ႔ခံတပ္ၾကီးတစ္ခုလုံး
ကြၽန္ေတာ္ကုိလက္လႊဲၿပီး
ဒီတုိက္ပြဲမင္းဆက္တုိက္တဲ့…..
ကြၽန္ေတာ့္မွာေၾကာက္ေသြးမၿပရဲဘူး
သူေမြးခဲ့တဲ့သတၱိမ်ိဳးေတြက
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာအၿပည့္….။

မုိးလႈိင္ည
(ဆရာေတာင္တြင္ယဥ္မင္းၾကိဳင္သုိ႔ဦးညႊတ္လွ်က္

အလြမ္းမ်ားရဲ႔အိတ္ဖြင့္ေပးစာ

ၿမဴခုိးေတြေ၀ေနတဲ့မနက္မွာ ကံ့ေကာ္ေတြကသူရဲ႔ရနံ႔ေတြနဲ႔
ေႏြဦးကုိပစ္ေပါက္လုိက္တယ္…..။
ၿဖည္းညင္းစြာတုိက္ခတ္လာတဲ့ေလၿပည္ေတြရဲ႔ေနာက္မွာေတာ့
ရြက္၀ါေတြလႈပ္လီလႈပ္လဲ့ေပါ့…..။
အဲဒီလုိနဲ႔မကံ့ေကာ္ကုိသတိရၿခင္းေတြသီးပြင့္လာခဲ့ၿပန္ၿပီ…..။

ဘယ္လုိမွသီးပြင့္ခြင့္မရခဲ့တဲ့ မကံ့ေကာ္နဲ့ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ခ်စ္ၿခင္းကုိ
လြန္ခဲ့တဲ့အတိတ္တစ္ခုမွာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အတူစုိက္ပ်ဳိးခဲ့ၾကဖူးတယ္..။
ရွင္သန္လႈပ္ရွားခဲ့ဖူးတဲ့ရင္ခုန္သံကုိယ္စီနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔မ်က္၀န္းေတြက
အဓိပၸါယ္ၿပည့္စုံခဲ့တာပဲ...မကံ့ေကာ္။

ဘ၀ကုိဘ၀နဲ႔ရင္း၀ယ္ဖုိ႔ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေတြလက္တြန္႔ခဲ့ၾကလုိ႔
ခံစားခ်က္ေဘးဖယ္ၿပီးလူသားၿပီတဲ့၀ါဒလုိက္ေလ်ာညီေထြေနတတ္ၾကတာပဲ
ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မရႏုိင္ေတာ့မွသာ သတိရၿခင္းေသတၸၲာကုိမၾကာခဏထုတ္
ဖြင့္ၾကည့္တတ္ၾကေပါ့…..။မသင္ပဲတတ္ခဲ့ရတဲ့ အသက္မကခ်စ္ၿခင္းဆုိရင္မၿမင္ပဲ
သိခဲ့ရတဲ့အသိကအလြမ္းေတြပဲရွိမွာပါ မကံ့ေကာ္……..။ေႏြဦးကေတာ့ဖိတ္စာမပါပဲ
ေရာက္ရွိလာၿပန္ၿပီ…..ကြၽန္ေတာ္ကဘယ္လုိမ်ားႏွင္ထုတ္ၿငင္းဆန္ရက္မွာလဲ
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာလည္း ႏွလုံးသားကုိထမ္းပုိးထားခဲ့ရတယ္ေလ…..။

ရွင္သန္ခဲ့တဲ့ရာစုႏွစ္ေတြကဆင္ၿခင္မႈေတြနဲ႔အဆိပ္သင့္ခဲ့ရတယ္…..မကံ့ေကာ္
ဘယ္သူ႔မွာတာ၀န္ရွိမွန္းမသိေပမဲ့
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာေတာ့အိပ္မက္ေတြမရွိေတာ့ဘူး။
တကယ္ေတာ့မကံ့ေကာ္ရယ္ ခ်စ္ၿခင္းဆုိတာၾကယ္တံခြန္လုိပါပဲ……..
ခဏေလးၿမင္ေတြ႔ရဖုိ႔ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေစာင့္စားခဲ့ရၿပီး…….
ကုိယ္ဆီကေက်ာ္ၿဖတ္သြားတဲ့အခါ ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မရႏုိင္ဘူးဆုိတာ
ေသခ်ာေနခဲ့ၿပန္ၿပီ…..ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာေတာ့အလြမ္းနဲ႔ရင့္မွည့္ခဲ့တဲ့
ႏွလုံးသားဆုိတဲ့သစ္သီးတစ္လုံး မကံ့ေကာ္စာသုံးဖုိအတြက္တဲ့
ခ်ဳိမခ်ဳိဆုိတာၾကီဳတင္မေၿပာၿပႏုိင္ေပမယ့္ မကံ့ေကာ္အတြက္
သီးသန္႔ၿဖစ္ေၾကာင္းကုိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဘ၀တစ္ခုလုံးကုိ
ေလာင္းေၾကးထားဖုိ႔အသင့္ပါ…….။ဇုခြဲၿခမ္းၿပီးကတည္းက
ကြၽန္ေတာ့္ကုိယ္တစ္ၿခမ္းဟာမကံ့ေကာ္ၿဖစ္လာတာပါ
မကံ့ေကာ္ရင္ထဲကုိၿပန္ေမးၾကည့္ပါ...
ႏွလုံးသားထဲမွာကြၽန္ေတာ္အမည္ရွိေနလိမ့္မယ္…။

ဒါဆုိရင္ေသခ်ာသြားၿပီ
အခ်စ္ဆုိတာေထာင္ေခ်ာက္တစ္ခုသာမဟုတ္ပါေစနဲ႔
ကြၽန္ေတာ္ဆီမွာေႏြဦးနဲ႔အတူလြမ္းေနခြင့္ေတြရွိေသးတယ္………….

မုိးလႈိင္ည

အာဇာနည္မ်ိဳးေသရုိးမရွိ

နတ္ေမာက္ရြာဇာတိတဲ့
အမွန္တရားအတြက္
ဓားထက္ထက္ေတြထြက္တဲ့ေနရာ
သူ႔ေခါင္းကခပ္မာမာ
သူ႔ေသြးကနီေစြးေစြး
ၿပည္ေထာင္စုကုိ သူၿပန္ေမြးခဲ့တယ္
ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္
သူပ်ဳိးခဲ့တဲ့ အပင္ၾကီးလည္း
အတြင္းလိႈက္ပုိးစားလုိ႔
ၿပိဳလဲဖုိ႔လည္းၾကံဳလာၿပီ
ဒါေပမယ့္
မုန္တုိင္းသံၾကားရင္
သူ႔ေသြးေတြ ႏုိးၾကားလာၿပီ
အလင္းေတြနဲ႔ လမ္းၿပ
ၿပည္သူေတြရဲ႕ တေစၦအေၿခာက္ခံရတဲ့ ညေတြကုိ...။

မုိးလႈိင္ည
(ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္အန္တီစုအတြက္ရည္ညႊန္းပါသည္)

၀န္ခံခ်က္။ ။ ေခါင္းစဥ္စာသားသည္ လက္ကမ္းစာေစာင္တစ္ခုမွ ကူးယူအသုံးၿပဳထားပါသည္။

ေတာင္တက္သမား

၆၄ ႏွင္းမႈန္ၾကား
ငါ့သားကြလုိ႔ ၾကံဳး၀ါးခဲ့တဲ့ ေဖေဖအသံ
၂၀၀၄ ေက်ာက္ေတာင္ေတြဆီ ပဲ့တင္ၿပန္လာေတာ့
သား ျပဳတ္က်ေတာ႔မယ္ေဖေဖ။
ေအာင္ပင္သာဆိုတဲ႔
ေက်း႐ြာသခၤ်ိဳင္းကေလးကေန
မိတၳီလာ ကန္ေရျပင္ကို ျဖတ္သန္း
သားကို လွမ္းႀကည္႔လိုက္စမ္းပါ။
ဟိုအရင္
ဆိတ္ဖလူးပင္ေတြႀကားထဲ ေဆာ႔ေျပး
ေဖေဖ႔ေ႐ႊေရာင္အိပ္မက္ကေလးဟာ
ေ႐ွ႕တိုးမရ ေနာက္ဆုတ္မရ
႐ုန္းမရ ကန္မရ
ေျခကုန္လက္ပန္းက်လို႔
ေတာင္တက္လမ္းဟာ
မတ္ေစာက္ျမင္႔မားခဲ႔ပါတယ္။
ေတာင္႔ထားလိုက္
ေတာင္႔ထားလိုက္
ေနာက္ထပ္ျပိဳဆင္းမသြားေအာင္ ေတာင္႔ထားလိုက္
အသက္ေအာင္႔ထားရတဲ႔ ေန႔ရက္ေတြ႐ွည္ႀကာ
လူ႔ဘ၀ဆိုတာ
ဘာမွမဟုတ္ဘူး။
နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး
ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး
ေတာင္ညုိေဒသ
႐ုိးမတိုက္ပဲြမ်ား
ငရဲခန္းမ်ားနဲ႔ လံုးေထြးရင္း
သူေဌးသားဘ၀ကို စြန္႔လႊတ္ခဲ႔တဲ႔ ေဖေဖဟာ
ေနာက္ဆံုး ေခါင္းမာမႈတစ္ခုတည္းသာ ယူေဆာင္နိုင္ခဲ႔ျပီး
ဒီကမၻာႀကီးက ထြက္ခြာမသြားခဲ႔ခင္
မ်ိဳးဆက္အေပၚ ဘယ္ေလာက္အထိ စာနာနိုင္ခဲ႔ပါသလဲ။
ေဖေဖက “အနီ” ဆိုရင္
သားက “အျပာ”
ေဖေဖက “က်ည္ဆန္တစ္ေတာင္႔”ဆိုရင္
သားက “သံလြင္တစ္ခက္”
ေဖေဖက “ေျမပံုတစ္ခ်ပ္”ဆိုရင္
သားက “ကဗ်ာတစ္ပုဒ္”
က်ဆံုးမႈတိုင္းကို ျငင္းဆန္ျပီး
႐ူံးနိမ္႔မႈတိုင္းကို တင္းခံခဲ႔ေပမဲ႔
ေဟာဒီ ညေနခင္းေလးမွာေတာ႔
သားကို ေဖေဖခြင္႔လႊတ္ေပါ႔
သားျပဳတ္က်ေတာ႔မယ္ ေဖေဖ။ ။

မုိဃ္းေဇာ္
(ေသတမ္းစာကဗ်ာစာအုပ္မွ)

ရင္ၿငိမ္း သုိ႔မဟုတ္ ႏွင္းဆီနက္

ႏွင္းဆီခ်င္းတူခဲ့ရင္ေတာင္
သူကပုိရဲရင့္တယ္
မာယာနဲ႔အဆိပ္ေတြအားလုံး
သူရဲ႔ေအးစက္စက္ရင္ထဲမွာ
အၿပည့္အသိပ္...။

ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္မႈမွာ
တစ္ဖက္ကမ္းခပ္သလုိ
က်ိန္စာတုိက္ရက္စက္ရာမွာလည္း
မာရ္နတ္ရဲ႔ သမီးေတာ္တစ္ပါးပဲ...။

ရင္ခြင္မုန္တုိင္းေတြအားလုံးကုိ
သူၾကိဳးကုိင္ေမာင္းႏွင္လုိ႔
လက္မရြံ႔သားေတြနဲ႔
သူရဲေကာင္းေတြကုိေတာင္
ဒူးေထာက္႐ူံးနိမ့္ေအာင္
သူစြမ္းေဆာင္ႏုိင္တယ္..။

ၿပီးေတာ့
အားလုံးကုိ ဟားတုိက္ၿပီး
အႏုိင္ယူလုိက္တယ္
အဲဒီမွာ သူက်ဆုံးရတာပဲ
ခ်စ္ၿခင္းေမတၲာကုိ သူသိမသြားရွာဘူး..။

မုိးလႈိင္ည

သိုးေတြကသုိးသားမစားေခ်ဘူး

သုိးေတြကသုိးသားမစားဘူး
သုိးေတြက တၿခားဘာအသားမွလည္းမစားဘူး
သုိးေတြဟာ ၿမက္ပဲစားတယ္
သုိးေတြဟာ အသားစားဖုိ႔အတြက္
အစြယ္ထက္ထက္ေတြ မပါဘူး
ရန္သူကုိ ၿပန္တုိက္ခုိက္ဖုိ႔
ဦးခ်ဳိႏွစ္ေခ်ာင္းလည္း ပါမလာဘူး
သုိးေတြဟာ
အႏၲရာယ္ၾကားက ထြက္ေၿပးႏုိင္ေလာက္ေအာင္
သန္မာတဲ့ေၿခေထာက္ေတြလည္း ပါမလာဘူး
သုိးေတြဟာ ရဲ၀ံ့သူေတြၿဖစ္တယ္
ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့က်ားေတြကုိ
သူေတာ္စင္ဆုိၿပီး ရွိခုိးေနၾကရင္
ဥပုသ္ေစာင့္စရာမလုိတဲ့ သုိးေတြဟာ
ဘုရားသခင္ထက္ ပုိမုိၿမင့္ၿမတ္ေနလိမ့္မယ္
လူေတြကသုိးသားစားဖုိ႔
သုိးေရၿခဳံဖုိ႔ သုိးေတြကုိ ေမြးသလုိ
သုိးနဲ႔ဆိတ္ ခြဲၿခားၿခင္း မခံရေသးခင္အထိ
တၿခားသတၲ၀ါေတြက သုိးမၿဖစ္ခ်င္ၾကဘူး
ဒါေပမယ့္
သုိးေတြကသုိးပဲၿဖစ္ခ်င္ေနၾကတယ္
အဲဒါေၾကာင့္
ကမာၻဦးကတည္းက သုိးေတြဟာ

ကမာၻဦး ကတည္းကအတုိင္း သုိးၿဖစ္ေနၾကတယ္။

မုိးလႈိင္ည

ေက်ာ္မ်ဳိးဘယ္မွာလဲ

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္နဲ႔ မာယာေကာ့စကီး
ၿပီးရင္...အႏုပညာလူမုိက္လက္သစ္
ေက်ာ္မ်ဳိး..ဘယ္မွာလဲ
ကဗ်ာအတြက္ဆုိလက္ရဲဇက္ရဲ
အနာတရေတြနဲ႔
ႏုိးထလာတတ္တဲ့ေက်ာ္မ်ိဳး..
ဟစ္တလာ အလည္လာတဲ့
ၿမန္မာၿပည္အေၾကာင္းေရးတဲ့..ေက်ာ္မ်ဳိး
ႏွစ္ေထာင့္တစ္ရာတန္နာရီတစ္လုံးကုိ
ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီလုံးပတ္ထာၿပီး
ဘယ္ေတာ့မွနာရီမၾကည့္တဲ့ေက်ာ္မ်ဳိး
အရြယ္ငယ္ငယ္ အခ်စ္ငယ္ငယ္တုန္းက
ညီမေလးအတြက္ ကဗ်ာေရးတဲ့
သူငယ္ခ်င္းေက်ာ္မ်ဳိးေရ...
ရန္ကုန္ၿမိဳ႔အေတြးအေခၚေတြနဲ႔
ေလာကဓံရွစ္ပါးကုိ
ကဗ်ာနဲ႔ခုခံေနတဲ့ မုိးလႈိင္ညတစ္ေယာက္
က်ဆုံးလုနီးၿပီ...
စစ္ကူေပးပါဦး...သူငယ္ခ်င္း...။

မုိးလႈိင္ည

သုိ႔..ေဖေဖာ္၀ါရီ...၂

ငါအၾကိမ္ၾကိမ္ဖြဲ႔ဆုိခဲ့လည္း
နီကုိရဲ၀တၴုဳေတြမၾကည္ၿပာမဖတ္သလုိ
ငါ့ကဗ်ာေတြကုိလည္း
မင္းဖတ္မိပါ့မလားေဖေဖာ္၀ါရီ...
ဒါေပမယ့္
အသည္းကြဲေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာအရူးတစ္ေယာက္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေသေၾကာင္းၾကံစီၿခင္းဆုိတဲ့သတင္း
မႈခင္းဂ်ာနယ္ထဲမွာမင္းဖတ္မိခဲ့ၿပီး
အဲဒါ..ငါဆုိတာမင္းသိခဲ့ရင္
မင္းနဲ႔အသုိင္းအ၀ုိင္းတစ္ခု
အဲဒီသတင္းေၾကာင့္လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရယ္ေမာႏုိင္ခဲ့ရင္
ဒီလူ႔ဘ၀ဇာတ္ထဲ
ငါ့ရဲ႔ေနာက္ဆုံးသရုပ္ေဆာင္ခ်က္ကုိ
ငါေက်နပ္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္..
ေပ်ာ္ေနရစ္ေပါ့...ေဖေဖာ္၀ါရီ

မုိးလႈိင္ည

မုသားမဲ့မ်က္ရည္

မာယာေတြၾကဳံေတြ႔လာတဲ့
တစ္ေန႔
အခ်စ္ဆုိတာေရခဲစိမ္ေကာ္ဖီတစ္ခြက္လုိ
တၿဖည္းၿဖည္းေပါ့ပ်က္ပ်က္ၿဖစ္လာခဲ့..

ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလုံးပါးပါးလာတဲ့အခါ
နာက်ည္းခံၿပင္းခ်က္ေတြကႏွိပ္စက္
ရုိးစင္းစြာလွည့္စားခံလုိက္ရၿခင္းက
မနက္ၿဖန္ကုိ အဓိပၸါယ္မဲ့ေစဖုိ႔

မာနေတြက ႏွလုံးသားကုိ
မီးထုိးထားေပမယ့္
အားလုံးရဲ႔ေနာက္ကြယ္မွာ
ကုိယ္မ်က္ရည္လြယ္ခဲ့ရတယ္
ကုိယ္သိပ္ခ်စ္ခဲ့တာပဲ.....


မုိးလႈိင္ည

အႏုပညာစစ္စစ္ ဘ၀အတု

သူ႔မိန္းမပစ္သြားတာ
ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ရွိၿပီ..။
သားႏွစ္ေယာက္က
ကမၻာ့ရြာထဲမွာ
ေပ်ာက္ၿခင္းမလွေပ်ာက္ေနၿပီး
သမီးတစ္ေယာက္က
ကာရာအုိေကစင္ၿမင့္ေပၚမွာ
ဘ၀ကုိအလမၼာယ္ၿပတယ္...
သူကုိယ္သူ၀င့္ၾကြားဖုိ႔
တစ္စုံတစ္ရာရွာမရဘူး။
ဘ၀ကုိထုိးဖြလုိက္တုိင္း
ရြံ႔ရွာဖြယ္အစအနေတြနဲ႔
သူဘယ္ေတာ့မွစိတ္တုိင္းမက်သလုိ
သူဘယ္ေတာ့မွေနာင္တမရဘူး
တစ္ခုပဲ
သူနဲ႔မသက္ဆုိင္သူေတြက
သူနာမည္ကုိတေလးတစား
ဖတ္ရႈေနခ်ိန္မွာ
သူကေတာ့အရက္ဆုိင္နံရံေပၚက
ပါရီကေဖးကုိေငးလုိ႔
သူအေတြးေတြက၀မ္းနည္းမႈေတြစ်ာပနေပါ့။

မုိးလႈိင္ည
(အႏုပညာၿဖင့္ရဲရင့္ၾကသူမ်ာ

ေကာ္ဖီအသုိး

ငါ့ေကာ္ဖီခြက္ထဲက
ေဆာင္းဥတုတစ္ခုဆြဲထုတ္လုိက္ေတာ့
ငါ့အိမ္နီးခ်င္းေတြရဲ႔
စြပ္ဖားၿပင္သံေတြငါၾကားတယ္
သူတုိ႔ဒီအရပ္ကစြန္႔ခြာေတာ့မယ္တဲ့
၀ံပုေလြအူသံေတြေတာင္ဘက္
ေတာအုပ္ကေနတစ္စစီလြင့္ပ်ံလာခုိက္
ငါမီးလင္းဖုိနားကပ္လုိက္တယ္
ဖြင့္ထားတဲ့က်မ္းစာအုပ္မွာေတာ့
ကုိယ္နဲ႔သက္ဆုိင္သူကုိ
ကုိယ္နဲ႔အမွ်ခ်စ္ပါတဲ့
မေန႔ကငါ့ေခြးေလးပီတာဆုံးခဲ့ၿပီ..
မီးလင္းဖုိအလင္းေရာင္က
ငါ့ခႏၶာကုိယ္ေပၚ
ၿခစ္ၿခစ္ေတာက္ေလာင္ကြၽမ္းလုိ႔
အၿပင္ထြက္ၿပန္ရင္လည္း
တတိတိလွီးၿဖတ္မယ့္အေအးဓါတ္…..
ငါေကာ္ဖီကုိသၾကားခပ္ဖုိ႔ေမ့ေနတယ္
လီနင္ လည္းေကာ္ဖီကုိသၾကားမခပ္ပဲေသာက္တာ
ဒါေပမဲ့ ဒါဟာ၂၁ရာစုေလ
ေကာ္ဖီအသုိးေတြကုိထပ္ၿပီးၾကိဳခ်က္ဖုိ႔မလုိေတာ့ဘူး။


မုိးလႈိင္ည

အသက္႐ႈက်င့္ေနတဲ့ သစ္ပင္

ပန္းတစ္ပြင့္ ေၾကြရံုနဲ႔
ရန႔ံေတြ မျပယ္ႏိုင္ေပမယ့္
မ်ဳိးေစ့တစ္ေစ့ေတာ့ ေလ်ာ့ဦးမယ္။

လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ ေသရံုနဲ႔
လိပ္ျပာေတြ မ်ဳိးမတံုးႏိုင္ေပမယ့္
၀တ္မႈန္တစ္မႈန္ေတာ့ ဆံုး႐ႈံးဦးမယ္။

သစ္ရြက္တစ္ရြက္ ေၾကြရံုနဲ႔
သစ္ေတာတစ္ခုလံုး မျဖဳန္းတီးႏိုင္ေပမယ့္
သစ္ကိုင္းကေတာ့ အက်ည္းတန္ဦးမယ္။

မိုးတစ္စက္ ရြာခ်ရံုနဲ႔
ေလာကတစ္ခြင္လံုး မစိမ္းလန္းႏိုင္ေပမယ့္
ျမက္တစ္ပင္ေတာ့ ရွင္သန္ဦးတယ္။

ေဟာဒီက ေကာင္ကို
စားမေကာင္းတဲ့အသီးလို႔ ဆိုခဲ့ရင္ေတာင္
တစ္ၾကိ္မ္တစ္ခါေတာ့
ပန္းေတြနဲ႔ ေ၀ခဲ့ဖူးပါတယ္။

ေလထဲမွာ ကာဗြန္ဒိုင္ ေအာက္ဆိုက္ဒ္ေတြမ်ားေတာ့
ငါးတစ္ေကာင္လို
ေရထဲမွာ အသက္႐ႈတတ္ေအာင္ က်င့္ရဦးမယ္။

၉၉စေန

လူ

စၾက၀႒ာအစြန္အဖ်ား
သူတုိ႔ေနၾကတယ္
ႏွံစားသီးႏွံအရင္းအၿမစ္က
သူတုိ႔ရွင္သန္ၿခင္းၿဖစ္လုိ႔
ကမၻာဆုိတဲ့ေက်ာက္ခဲၾကီးရဲ႕
ကပ္ပါးေကာင္ေတြ
ေနနဲ႔လကုိအေဆာင္အေယာင္လုပ္ရင္း
စၾက၀႒ာသမုိင္းမွာ
ၾကယ္ရုိင္းေတြကုိနာမည္ေပးတတ္သူေတြ
အတိတ္ကုိတူးလုိ႔အနာဂတ္ကုိၾကဳိခူးတတ္သူေတြ
အဂၤါၿဂဳိလ္ကုိထြန္ယက္ရင္း ဖန္လုံအိမ္စုိက္ခင္းေတြနဲ႔
ကမၻၻာေၿမအတြက္ရိကၡာက်င္းလုပ္မလုိ႔ဆုိပဲ
ေဟာဒီ..ဂလက္ဆီတစ္စုမွာေတာ့
ဒီအရာေတြကုိဘယ္သူတုႏုိင္မွာလဲ
သူတုိ႔ကလူဆုိတာေလ...........။

မုိးလႈိင္ည
(သံလြင္အိပ္မက္ အမွတ္၇)
(ပ်က္က်သြားေသာကုိလံဘီယာအာကာသယာဥ္အတြက္ဂုဏ္ၿပဳဖြဲ႔ဆုိသည္)

က်ိန္စာသင့္ခဏငယ္မ်ား

ႏွလုံးသားေတြရပ္တန္႔သြားခဲ့တယ္

ေၿခတုန္လက္တုန္နဲ႔

မင္းနဲ႔ဆုံမိတဲ့အခ်ိန္ေလးခဏ

ငါ့အေပၚက်ိန္စာေတြမ်ားထားခဲ့သလား

ေဖေဖာ္၀ါရီ….။

သံသရာမွာမင္းအေပၚ၀ဠ္ေၾကြးေတြ

ဘယ္ေလာက္က်န္ေသးလဲ

ကုိယ္ကုိယ္ကုိသတ္ေသခ်င္မိေအာင္

မင္းငါ့ကုိၿဖားေယာင္းေနတယ္

ငါဟာကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ

မင္းၿငီးေငြ႔ရင္ဆြဲဆုတ္ခံရေတာ့မယ့္

ကဗ်ာ……

ေခါင္းစဥ္နဲ႔စာသားက

မင္းကုိခ်စ္တဲ့စကားေတြပဲ

အထပ္ထပ္ေရးထားတယ္

ငါ့ကုိခပ္ၿမန္ၿမန္ဆုတ္ၿဖဲပစ္လုိက္ပါ

ေဖေဖာ္၀ါရီ…..။

မုိးလႈိင္ည